Aynen öyle bu yaştan sonra hiç bir şey olmaz artık. Olsaydı degisseydi 7 yılda değişirdi. Ona çok söyledim ben seninle bir ömür böyle yaşayamam diye imkanım olsa bugünden giderim diye. Blöf yaptığımı düşünüyor. Ailemle görüşmüyorum zaten o ayrı bir konu çok uzun. Yabancı bir ülkedeyim, tabi biliyor gidemeyeceğimi kaybetme korkusu yok. Ama çok şükür ki burda meslek yapıyorum kendimi geliştirmek ayaklarımın üzerinde durmak istiyorum.
Boşayin o ayıyı !Herkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorumeşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
Ne biçim insan bu ya. Hijyen konusuna yorum yapmıyorum belki düzelir belki düzelmez bilemem. Ama açık açık ben sana saygı göstermem demiş daha ne desin. Bırak gitsin bu adamı. Sana saygı göstermeyen biriyle birlikte olursan zamanla seninde kendine saygın kalmaz. Sen çok doğru söylemişsin saygısız evlilik yürümez. Adam açık açık diyor ben sana saygı göstermem diye son nokta bu daha ne desinHerkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorumeşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
Çocuk yoksa sizi baglayan bisey de yok bu saygısızlığa goz yummayin ben olsam simdiye evden koymuştum haydi yallah hizmetci degilsiniz siz ne hali varsa görsünŞükür ki çocuğumuz yok. Zaten ilişkiyi sormayın. Karı koca gibi değililiz. Ev arkası gibi ise gidiyor geliyor uyuyor sonra yine işe gidiyor. Zaten ilgi alaka öyle şeyler yok.
Çok zor yavrum yaBurda 3 senelik meslek okulları var sağlık bölümünde meslek yapıyorum 1 senem kaldı inşallah belgemi de alırım elime
(bu arada meslek yapmamı sağlayan da eşim oldu o da aynı mesleği yaptığı için benimde bir meslek yapmamı istedi. Allah var bana en büyük iyiliği oldu. Ama keşke beni kendinden bu kadar tiksindirmeseydi.) Belki çok daha farklı olurdu. Babamın evinde görmediğim rahatlığı onun evinde gördüm. Hakkını yiyemem. Ama işte her şey dört dörtlük olmuyor maalesef
Evet yurtdisina gitmek için evlendim. Ailemden ne kadar uzağa gidersem o kadar iyi olur dedim.Yurtdışına gitmek uğruna evlenmişsiniz. Bu 7 sene zarfında dil öğrendiniz mi, meslek edindiniz mi? Eşiniz olmadan o ülkede yaşayabilir durumda mısınız? Cevap hatırsa hayatınızı bir hiç uğruna heba etmişsiniz. Yok eğer evetse hemen boşanın, geç bile kalmışsınız
Evet bir avrupa ülkesindeyim. Vatandaşlığım yok süresiz oturum iznim var. Zaten mesleğim olduktan sonra kimse vatandaşlığım var mı yok mu diye bakmıyor.Herkes boşan yazmış, tekrarlamama gerek yok.
Seni 17 yaşında 27 yaşındaki adamla evlendiren ailenin yapısını tahmin etmek zor değil. Buraya dönme, bakış açısı seni sıkar.
Bu krizi fırsata çevirmeni isterim.
Eğer Avrupa ülkelerinden birindeysen kocan bir nebze hayatını kurtarmış.
Türkiye'den çıkmışsın, ekonomisi iyi olan bir ülkeye gitmişsin.
Eğer dil-meslek öğrendiysen hiç gelme buraya.
Boşandıktan sonra tek başına hayatını orada idame ettir, en güzeli.
Vatandaşlığınız var mı?
Ben hep böyle konulara yaziyorum: Bir aile ogullari icin Türkiyeden, heleki kendi akraba cevresinden, kiz bakiyorsa o adam 99% sorunludur. Burda kac defa sahit olduk kumarbaz, madde bagimli veya sorumsuz ogullarina Türkiyeden "onu adam.eder" diye kiz alan. Kiz almak diyorum, cünkü bunlar bana göre normal evlilikler degil. Yurtdisinda baska türk yok mu. Isteyen yurtdisinda da Türkle evlenir
İstisnai bir örnek vereyim. Kuzenim 18 yaşında babasının kuzeninin oğlu ile evlendi. Eşiyle arasında yaş farkı vardı. Ama kötü alışkanlığı falan yok. Şimdi 30 yaşında 2 yıl önceye kadar Almanyada yaşıyorlardı(Almanca biliyor).Orda tekstilde çalışıyordu. Ama annesine babasına erken yaşta evlendirdikleri için kırgın.
Hepsi öyle degil tabi, ama benim gördüklerimde cogunluk maalesef öyle. Onun icin iyice sorgulamadan ve cocuguna her zaman dönebliecegini söylemeden asla yurtdisina evlendirmemek lazim. Kac tane genc kadin harcandi öyle. Burda Türkiyeden getirilip ezilen erkeklere de sahit olduk. Hatta bir tanesinin cinayetle sonuclandigina sahit olduk.
Evet yurtdisina gitmek için evlendim. Ailemden ne kadar uzağa gidersem o kadar iyi olur dedim.
Onu yanlışlıkla yaptım aslında daha yazıyordum açıklama yapacaktım ama bir anda öyle gitti mesaj, sonrada silemedim. Ben ailemle görüşmüyorum bana çok eziyet ettiler hem annem hem babam öyle bir ailede daha fazla kalamazdim eğer bir yada iki sene daha kalsaydım ölüm çıkardı o evden. İnanın benim ailemle olan problemlerim çok uzun çok karışık. Bana hep kim gelirse gelsin seni verip kurtulacağız diyorlardı ben uzak olsun diye eşime tamam dedim. Allahtan Cocuğum olmadı iyi bir evliligim yok ama Türkiye den daha iyi durumdayım çok şükür meslek yapıyorum çok olmasada para kazanabiliyorum. Zaten annemle babamın evliliği mutsuz gidiyordu evde her gün kavga gürültü en ufak şeylerde çocukları döverlerdi kötü söz küfür ne ararsanız vardı biz 3 kardeşiz Allahtan onlara fazla eziyet etmediler ama en ben çektim.Tek bir cümleyi cımbızlamışsını o kadar yazdığımdan. Yurt dışına gittiniz de ne yaptınız orada?
Onu yanlışlıkla yaptım aslında daha yazıyordum açıklama yapacaktım ama bir anda öyle gitti mesaj, sonrada silemedim. Ben ailemle görüşmüyorum bana çok eziyet ettiler hem annem hem babam öyle bir ailede daha fazla kalamazdim eğer bir yada iki sene daha kalsaydım ölüm çıkardı o evden. İnanın benim ailemle olan problemlerim çok uzun çok karışık. Bana hep kim gelirse gelsin seni verip kurtulacağız diyorlardı ben uzak olsun diye eşime tamam dedim. Allahtan Cocuğum olmadı iyi bir evliligim yok ama Türkiye den daha iyi durumdayım çok şükür meslek yapıyorum çok olmasada para kazanabiliyorum. Zaten annemle babamın evliliği mutsuz gidiyordu evde her gün kavga gürültü en ufak şeylerde çocukları döverlerdi kötü söz küfür ne ararsanız vardı biz 3 kardeşiz Allahtan onlara fazla eziyet etmediler ama en ben çektim.
Bu şekilde hayat geçmez yataklar bile ayrıysa sıkıntı demektir. Siz ne yapmayı düşünüyosunuz peki. Boşanmak gibi bi düşünceniz var mı?Herkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorumeşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
Anlattıklarınız çok büyük sorunlar, eşiniz tam bir saygısız ve terbiyesiz, bence bu adamı çekmeyin hiç, bu adamla ömür geçmez, ben olsam acil boşanırdım çünkü bende çok titizimHerkese Merhaba,
Ben nerden başlayacağımı bilmiyorum açıkçası. Yanlışlarım olursa kusura bakmayın. Öncelikle ben 24 yaşında 7 yıldır evli ve yurt dışında yaşayan biriyim. Yani Türkiye den buraya gelin geldim. Konu şu EŞIM. Ben eşimle görücü usulü tanışıp Bir yıl içinde evlendim. Kendisiyle pek vakit geçirmedim çünkü ben Türkiyede o yurtdisindaydi. Neyse biz evlendik 10 gün beraber kaldık ve o yurt dışına geri döndü bende 1 sene boyunca vize mi bekledim bu arada eşim hiç gelmedi Türkiye ye çünkü okulu vardı. 1 sene sonra bende geldim eşimin yanına. İlk baştaki sorunumuz horlamasiydi ve ben gerçekten çok rahatsız oluyorum uyuyamıyorum yada gece uyanıyorum sonra tekrar uykuya dalamiyorum. Baktım bu böyle olmuyor eşime dedim çok horluyorsun bir doktora git yada çaresine bak diye. Doktora gitti ve doktor kilo vermen lazım demiş. (kendisi maalesef çok kilolu 1.70 boy 95 kilo) Ama eşimde hiç öyle bir çaba yok bende anladım artık bir şey yapmayacağını ayrı uyumaya başladım. Tabi onun umrunda değil 7 yıldır evliyim ve 7 yıldır ayrı yatıyoruz. Ben temiz titiz düzenli biriyim, eşimde benim tam tersim o kadar pis dağınık. Tabi aileden gelen bir şey. Çok afedersiniz ben evlendim evleneli eşim benim yanımda hep gaz çıkarıyor bunu defalarca söyledim rahatsız oluyorum yapma etme diye ama beni takan kim ki sonra burnuyla oynuyor. Peceteye çıkartıyor öylece sehpanın üzerine bırakıyor ve hep ben topluyorum . Ayaklarında hep yaralar var aynı şekilde o yaranın kabuklarını koparıp Peceteye bırakıyor yine sehpanın üstüne. Artık bu bir değil iki değil sürekli olunca midem bulanmaya başladı tiksinmeye başladım eşimden. İnanın defalarca söyledim kavga ettim ama adamın hiç umrunda değil ya. Zaten aynı yatakta bile uyumuyorum onunla. Ya bide eşim ne kadar banyo yaparsa yapsın çok iğrenç bir kokusu var yanında bile oturamıyorumeşimden o kadar soğudum o kadar tiksindim ki bunu kimseye anlatamıyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim. Bu arada eşim 34 yaşında.ama çocuktan beter. Eşime dedim ki sevgisiz evlilik yürür ama saygısız evlilik yürümez diye. Ben sana saygı göstermek zorunda değilim ben sana sevgi göstereceğim sen bana saygı göstereceksin diye. Bu lafına o kadar sinir oluyorum ki. Ne demek bu ya neymiş ben ondan küçükmüşum. O yüzdenmis. Kafa yapımız hiç ama hiç uyuşmuyor benim a dediğime doğru olsa bile b der o kadar ki inat biri. Şimdi diyeceksiniz evlenmeden önce anlamadın mı diye. Biz nisanliyken gezmedik vakit geçirmedik ailem izin vermiyordu. Zaten öyle sık sık gelip gitmedi bir telefonda gorusebiliyorduk. 17 yaşında zaten neyi nekadar anlayabilirdim ki. Ailem sagolsun okutmadilar hemen evlendirip kurtulmak istedi şu an çok sinirliyim doğru düzgün yazamadım bile kusura bakmayın. Yorumlarınızı bekliyorum. Benim gibi eşiyle böyle şeyler yaşayan var mı? Varsa nasıl aştınız bu sorunları?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?