Geçmiş olsun kardeşim. Yuvarlak spermatidler yani geri hücreleri veya elongeler bulunduysa çok şanslısınız. Uygun hormon tedavisiyle onlar olgunlaşarak spermatazoaya dönüşebilir. Bizde yuvarlak da yok kare de yok...Merhabalar benim eşimde azospermi dün Acıbadem Fulya da ameliyat oldu maalesef sperm bulunamadı yuvarlak spermatidler bulundu bunu dondurun belki ileride rosi yaptirirsiniz dediler
Allah'ım razı olsun sizden.inanin şuan şu mesajı ağlayarak yazıyorum çok zor çok yıpratıcı bir haftadır burada İstanbul'da yiz eşim ağrılar ile yatıyor tanımadığımız bilmediğimiz bir yerde böyle bir sonuç ile karşı karşıya kalmak ve eşime karşı dinç sağlam durmak çok zor duramıyorum da zaten.maddi manevî çok yorulduk borçlar ile geldik ve elim boş kucağımız boş dönüyoruz daha bugün gördüm haberler de bir kız çocuğu çöpe atılmış minicik diyorum Allah'ım sen de bu kadar bol çok bu insanlara veriyorsun da bana neden vermiyorsunGeçmiş olsun kardeşim. Yuvarlak spermatidler yani geri hücreleri veya elongeler bulunduysa çok şanslısınız. Uygun hormon tedavisiyle onlar olgunlaşarak spermatazoaya dönüşebilir. Bizde yuvarlak da yok kare de yok...
Tez zamanda anne baba olur yavrunuzu hayırlısıyla büyütürsünüz inşallah
Ben de aynı şeyleri yaşadım. Bu yazdıklarınızı çok iyi anlıyorum. Çöplere bırakılan çocukları düşündükçe çıldırasım geliyor. Ama yapacak bir şey yok. Elimizden bir şey gelmiyor ki. Her şey takdir. Geçen gün de ayakları çıplak 6-7 yaşlarında kız çocuğu çöp konteynırının içine girdi çöp karıştırıyor. Annesi nerde bu çocuğun? Elinden tutup götürseler kimsenin ruhu bile duymaz. Kafayı yiyecek gibi oluyorum sonra günlük hayatın koşturmacasıyla uzaklaşıyorum bu düşüncelerden... Bizim de yanımızda kimse yoktu ameliyat günü eve gelene kadar kendimi zor tuttum sonra sarılıp ağladık eşimle. Allah hakkımızda hayırlısını versin. Ümitsizliğe düşmeyelim, gün doğmadan neler doğarAllah'ım razı olsun sizden.inanin şuan şu mesajı ağlayarak yazıyorum çok zor çok yıpratıcı bir haftadır burada İstanbul'da yiz eşim ağrılar ile yatıyor tanımadığımız bilmediğimiz bir yerde böyle bir sonuç ile karşı karşıya kalmak ve eşime karşı dinç sağlam durmak çok zor duramıyorum da zaten.maddi manevî çok yorulduk borçlar ile geldik ve elim boş kucağımız boş dönüyoruz daha bugün gördüm haberler de bir kız çocuğu çöpe atılmış minicik diyorum Allah'ım sen de bu kadar bol çok bu insanlara veriyorsun da bana neden vermiyorsun
Herkesin 30 Ağustos Zafer Bayramı Kutlu Olsun öncelikle.
Bir hafta önce yaklaşık bir yıldır devam etmekte olduğumuz tüp bebek tedavisinin sonuna geldik ve maalesef olumsuz sonuçlandı. Doktorun söylediği ise eşimin maalesef bu denemede de görüldüğü üzere çocuk sahibi olmasının imkansız oluşuydu. Daha önce 3 defa Mikrotese ameliyatı oldu eşim ve hiçbirinde sperm bulunamadı. Geçen hafta yine yıkıldık. Böyle olan birçok çift var biliyorum. Eşim ameliyattan çıktığında ve onu odaya getirdiklerinde tek düşündüğüm acaba bu defa sperm bulundu mu değil, acaba eşimin çok ağrısı var mı, çok canı yanıyor mu Allahım, kısa zamanda ağrılarının dinmesi ve sağlığına kavuşmasıydı. Nitekim bir haftadır dikişleri alınana kadar pansumanını da yaptım banyo da yaptırdım. Bu ameliyatı biraz ağrılı oldu nedense.
Şimdi problem şu. Ben artık durumu kabullendim. Bizim çocuğumuz olmayacak. Eşimi de çok seviyorum asla bırakmam. Ama her şeyin bir çözümü var, bu şekilde üzüntü ile ağlamakla yaşamak yerine yuvamızı şenlendirecek bir bebeği evlat edinmeyi çok istiyorum. Çeşitli hormon takviyeleri vs. ile süt annesi süt babası da olabiliriz. Yani benim böyle bir kaygım yok ama eşimin var o da olur ona da peki.
Ama o asla bu işe yanaşmıyor. Bak diyorum doğurmakla kan bağıyla anne baba olunmaz. Hem 40 yaş altı olduğumuz için daha çok 0-1 yaş aralığı alma hakkımız var. Çocuğumuz olsun. Evladımız olsun, ona oda yapalım, ilgilenelim. Büyütelim, anne baba olmak ne demek belki de o yavruda bu duyguyu fazlasıyla bulucaz. Evimiz şenlenecek. Bundan adım gibi eminim.
Ama asla yanaşmıyor. Ben istemiyorum diyor. Sorun şu ki benim de yaşım ilerliyor ve yumurta rezervim azalıyor. Yani ilerleye ilerleye hepten kaybedicem anne olma şansımı.
Ben eşimi seviyorum ve ondan ayrılmamak için hem de bir evladımız olsun diye bu yolu seçmeye dünden hazırım. Ama o bu konuda çok net.
Benim net olduğum konu ise, evet bazı insanlar evlat edinmeden de çocuksuz hayatlarına devam ederler. Buna saygım sonsuz. Ama ben içimdeki annelik duygusunu asla bastıramıyorum. Bir çocuk sahibi olmayı evlat edinmek de olsa çok ama çok istiyorum. Ona sonsuz şefkat ve sevgimi vereceğime, onu en iyi şekilde yetiştireceğime inanıyorum.
Hayatıma başka birini alıp tekrar evlenip çocuk sahibi olmaktansa bunu tercih ettim ama karşımdaki insandan net cevap : İstemiyorum!
Bu durumda sizce benim halim ne olacak? Boşanmalı mıyım? Elimden başka bir şey gelmiyor artık. Eşiniz zamanla alışır filan demeyin o çok net bu konuda. Bak diyorum seni bırakmıycam seninle devam edicem ama bir çocuğumuz olsun istiyorum diyorum yok diyor. Senin şansın var istersen ayrılırız diyor.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Allah büyük lütfen üzülmeyin. Allah yar ve yardımcınız olsun. bu mubarek cuma günü dualarımız sizinle. hakkınızda hayırlısı.Ben de aynı şeyleri yaşadım. Bu yazdıklarınızı çok iyi anlıyorum. Çöplere bırakılan çocukları düşündükçe çıldırasım geliyor. Ama yapacak bir şey yok. Elimizden bir şey gelmiyor ki. Her şey takdir. Geçen gün de ayakları çıplak 6-7 yaşlarında kız çocuğu çöp konteynırının içine girdi çöp karıştırıyor. Annesi nerde bu çocuğun? Elinden tutup götürseler kimsenin ruhu bile duymaz. Kafayı yiyecek gibi oluyorum sonra günlük hayatın koşturmacasıyla uzaklaşıyorum bu düşüncelerden... Bizim de yanımızda kimse yoktu ameliyat günü eve gelene kadar kendimi zor tuttum sonra sarılıp ağladık eşimle. Allah hakkımızda hayırlısını versin. Ümitsizliğe düşmeyelim, gün doğmadan neler doğar
Merhabalar bence hiç vakit kaybetmeden rosi yapan bi merkezle konuşun. Benm eşim de azosperm hiç hücre bulunamadı şansınızı denemelisinizMerhabalar benim eşimde azospermi dün Acıbadem Fulya da ameliyat oldu maalesef sperm bulunamadı yuvarlak spermatidler bulundu bunu dondurun belki ileride rosi yaptirirsiniz dediler
Rosi henüz çok yeni bir yöntem. İnsanlar milyarlarını harcıyorlar ancak normalde mikrotese ile bile yüzde 30 olan şans Rozi ile yüzde 10 larda...Merhabalar bence hiç vakit kaybetmeden rosi yapan bi merkezle konuşun. Benm eşim de azosperm hiç hücre bulunamadı şansınızı denemelisiniz
Geleceğiniz nokta nın bu olması yüksek ihtimal... Hiç pembe gözlükle polyanna yutup konuşamayacağım.... Sizin kadar anne olmak isteyen ve olmayınca ne hale geldiğini gördüğüm çok kadın tanıdım.... Demir gibi dediğiniz kadınlardan olup ya Bi gayret demir alın yada içinizde bu ukde ile yaşayacağınız gerçeğine sırt dönmeyin.... Hayatın ipini elinize alamaz kontrol edemez böyle böyle olacak diyemezsiniz hadi yumurta domdurdunuz yada eşiniz tedavi oldu pat vadesi bitti.... Gitti sizin hayaller.... İster kızın ister sarılın ister beni topa tutun...... Zaman size aldırmayacak ben mutluluk dilerim diye yazmakla siz mutlu olmayacaksınız.... Ya gerekeni yapar ya kabullenirsiniz..... Ben doğruyu yazayım benden gitsin cidden iyi olmanızı cidden kalben anne olmanızı isterim.... Tek başınıza bile şahane olursunuz.... Hayat sizin malesef bazen istediğimiz istediğimiz şekilde olmaz.... Hayat bize dönüp şunu sorar ne kadar istiyorsun herşeye rağmen mi istiyorsun yada olmasada olurmu diyorsun..... Buna dikkat edin son pişmanlık fayda etmez sözüne herkes katılır lakin bundan kaçınmak için gereken cesareti çok az insan gösterebilirEşiniz çok bencil bir adammış... seviyorum diyorsunuz ama ilerde anne olma ihtimaliniz tamamen ortadan kalktığında ne sevgi kalır ne saygı hatta icinizde nefret oluşur
Rosi tekniği tartışmalı şuan bildiğim kadarıyla düşük oran veriliyor belki bunlar da bahane işin aslı eşim defteri kapattıMerhabalar bence hiç vakit kaybetmeden rosi yapan bi merkezle konuşun. Benm eşim de azosperm hiç hücre bulunamadı şansınızı denemelisiniz
Kesinlikle öyle inançlı insanlarız Allah'ım verir inşallahBen de aynı şeyleri yaşadım. Bu yazdıklarınızı çok iyi anlıyorum. Çöplere bırakılan çocukları düşündükçe çıldırasım geliyor. Ama yapacak bir şey yok. Elimizden bir şey gelmiyor ki. Her şey takdir. Geçen gün de ayakları çıplak 6-7 yaşlarında kız çocuğu çöp konteynırının içine girdi çöp karıştırıyor. Annesi nerde bu çocuğun? Elinden tutup götürseler kimsenin ruhu bile duymaz. Kafayı yiyecek gibi oluyorum sonra günlük hayatın koşturmacasıyla uzaklaşıyorum bu düşüncelerden... Bizim de yanımızda kimse yoktu ameliyat günü eve gelene kadar kendimi zor tuttum sonra sarılıp ağladık eşimle. Allah hakkımızda hayırlısını versin. Ümitsizliğe düşmeyelim, gün doğmadan neler doğar
Geçmiş olsun kardeşim. Yuvarlak spermatidler yani geri hücreleri veya elongeler bulunduysa çok şanslısınız. Uygun hormon tedavisiyle onlar olgunlaşarak spermatazoaya dönüşebilir. Bizde yuvarlak da yok kare de yok...
Tez zamanda anne baba olur yavrunuzu hayırlısıyla büyütürsünüz inşallah
Yani ya kabullenip demir gibi olun, kabul edemiyorsanız da ayrılın diyorsunuz. Evet ben ikinciyi seçtim. Ama yine çıkmaza girdim. Eşimi de seviyorum. Adamcağızın da elinde değil ki... Sonra dönüp düşünüyorum, benden dolayı olmasaydı ve eşim beni çocuk için bırakıp gitseydi nasıl hissederdim diye... Bu da çok acı ve insafsızca bir durum.Geleceğiniz nokta nın bu olması yüksek ihtimal... Hiç pembe gözlükle polyanna yutup konuşamayacağım.... Sizin kadar anne olmak isteyen ve olmayınca ne hale geldiğini gördüğüm çok kadın tanıdım.... Demir gibi dediğiniz kadınlardan olup ya Bi gayret demir alın yada içinizde bu ukde ile yaşayacağınız gerçeğine sırt dönmeyin.... Hayatın ipini elinize alamaz kontrol edemez böyle böyle olacak diyemezsiniz hadi yumurta domdurdunuz yada eşiniz tedavi oldu pat vadesi bitti.... Gitti sizin hayaller.... İster kızın ister sarılın ister beni topa tutun...... Zaman size aldırmayacak ben mutluluk dilerim diye yazmakla siz mutlu olmayacaksınız.... Ya gerekeni yapar ya kabullenirsiniz..... Ben doğruyu yazayım benden gitsin cidden iyi olmanızı cidden kalben anne olmanızı isterim.... Tek başınıza bile şahane olursunuz.... Hayat sizin malesef bazen istediğimiz istediğimiz şekilde olmaz.... Hayat bize dönüp şunu sorar ne kadar istiyorsun herşeye rağmen mi istiyorsun yada olmasada olurmu diyorsun..... Buna dikkat edin son pişmanlık fayda etmez sözüne herkes katılır lakin bundan kaçınmak için gereken cesareti çok az insan gösterebilir
Ben ilahiye de sizin seçimlerinize de karışamam karışmam.... Sadece diyorumki ben bir çok insan gibi umudu kesme Allah verir demem. Bende ilahiye inanırım o ayrı lakin kader dediğiniz şey için Bi gayret sarfedilir Bi çok çaba verilir het yol denenir.... Olmuyorsa amennaYani ya kabullenip demir gibi olun, kabul edemiyorsanız da ayrılın diyorsunuz. Evet ben ikinciyi seçtim. Ama yine çıkmaza girdim. Eşimi de seviyorum. Adamcağızın da elinde değil ki... Sonra dönüp düşünüyorum, benden dolayı olmasaydı ve eşim beni çocuk için bırakıp gitseydi nasıl hissederdim diye... Bu da çok acı ve insafsızca bir durum.
Tek sığınağım evlat edinmek. Ona da sırtını dönüyor eşim. Eğer seneye kabul ederse belki bir umut... Ama o umudum da sönerse dayanacak gücüm kalır mı bilmem. Yazdıklarınızda çok haklısınız. Teşekkür ederim
Hormon ve fitoterapi yani C. Peru da tedavi gördünüz sanırım. Rosi henüz çok yeni bir yöntem ve başarı şansı yüzde 10 gibi çok düşük. Bizim için umut yok... İleriye yönelik yalnız başıma ne yapabilirim diye düşünmekteyim şuan. Her konuda tamamen kararsızlık ve karamsarlık içinde hayatıma devam ediyorum. Ölü gibiyim. Cinsel sorunları da var eşimin. İlaç sprey filan kullanıyor birkaç yıldır cinsel hayatım yok gibi bir şey... Akşam oldu mu ilacı getir filan diyor. Benim artık kaldıracak durumum da kalmadı . Nolucak bilmiyorum.N napoleon28 merhaba arkadaşım,
Bizde eşimle 3yıldır azospermi ile mücadele ediyoruz. Ama bndede rezerv azlığı var ve bu 3 yılda yarıya indi. İlk öğrendiğimizde hiç tedavi yoktu bizede evlat edinin vs dediler mikroteseyle sperm bulunursa tüp bebek yapılabiliyordu. Denedik sperm
çıkmadı olmadı.hem hormon hem fitoterapi karışımı bi tedavi gördü eşim bi umut sonra rosiyle gebelik elde edilmeye başlandı.eşiminde durumu en vahimlerden hormonlar filan çok yüksekti. Ve sertolicell only teşhisi konmuştu ilk tesede. Rosi için gidelim dedik centruma gittik yapılan testte rosi için uygun tedaviye yanıt verebilicek seviye çıktı ve 3ayda gelişme oldu. Eşim 2. Defa mikrotese oldu ve rosi için uygun doku donduruldu.biz bu şekilde 2defa tüp bebek denedik. İlkinde 2 ,ikincisinde 1embriyo elde edildi. Daha fazla elde edende var bnm yumurtalarım az olduğu için bukdr oldu. Sonuç negatif. embriyoların kalitelisini güzel olduğunu söylediler.Bizede sizde rosi işliyor vazgeçmeyin dediler.
2.negatifimi cuma günü öğrendik. Hala toparlayabilmiş değilim. Çok ama çok zor.
Sizide çok iyi anlıyorum. Anne olmak için herşeyimi veririm şuan. Çöpe atılan bebekleri çöp toplayan çocukları dilencilerin kucağındaki yeni doğmuş bebekleri gördükçe delirecek gibi oluyorum. Ama evlat edinme kısmı bana çoook uzak geliyor. Bilmiyorum konuya yazılanlara kabaca göz gezdirdim sanırım benim gibi düşünen yok. Başkasının doğurduğu bnm içimde büyümeyen bir çocuğa annelik yapamam büyük ihtimalle. Ne olursa olsun bana anne de dese o bnm değil. Ve bunu illaki öğrenicek. Annem kim babam kim diyecek vs. Tmm önemli olan senin büyütmen ama annesi değilsin. Ve çevremde evlat edilinilen çocuklarda çoğunlukla problem oluyor. Çünkü anne karnındayken yaşadığı ve bilinçaltındaki travmalar onu hiç bırakmıyor. E iyi bir ortama doğmuş bebeği kimse evlat edinme merkezine vermez değilmi sonuçta.
O yüzden bu fikre çok uzağım ben. Senin yumurtaların varken en azından rosiyi bir deneyin derim ben. Eşinin durumu rosiye uygun çıkabilir diğer merkezlerde yapılan testlerle anlaşılmıyor oraya gidip yaptırmanız gerek. Bu teknoloji bizim zamanımıza denk geldiyse mutlaka olucaktır birşekilde diye düşünüyorum ben.
Yok o değil buğra adil buyrukçu diye ankarada bir doktordu. Fitoterapi yanlış oldu akupunktur ve ozon tedavisi yapılmıştı.yanında destek takviyeler hormonlarla birlikte.Hormon ve fitoterapi yani C. Peru da tedavi gördünüz sanırım. Rosi henüz çok yeni bir yöntem ve başarı şansı yüzde 10 gibi çok düşük. Bizim için umut yok... İleriye yönelik yalnız başıma ne yapabilirim diye düşünmekteyim şuan. Her konuda tamamen kararsızlık ve karamsarlık içinde hayatıma devam ediyorum. Ölü gibiyim. Cinsel sorunları da var eşimin. İlaç sprey filan kullanıyor birkaç yıldır cinsel hayatım yok gibi bir şey... Akşam oldu mu ilacı getir filan diyor. Benim artık kaldıracak durumum da kalmadı . Nolucak bilmiyorum.
Herkesin 30 Ağustos Zafer Bayramı Kutlu Olsun öncelikle.
Bir hafta önce yaklaşık bir yıldır devam etmekte olduğumuz tüp bebek tedavisinin sonuna geldik ve maalesef olumsuz sonuçlandı. Doktorun söylediği ise eşimin maalesef bu denemede de görüldüğü üzere çocuk sahibi olmasının imkansız oluşuydu. Daha önce 3 defa Mikrotese ameliyatı oldu eşim ve hiçbirinde sperm bulunamadı. Geçen hafta yine yıkıldık. Böyle olan birçok çift var biliyorum. Eşim ameliyattan çıktığında ve onu odaya getirdiklerinde tek düşündüğüm acaba bu defa sperm bulundu mu değil, acaba eşimin çok ağrısı var mı, çok canı yanıyor mu Allahım, kısa zamanda ağrılarının dinmesi ve sağlığına kavuşmasıydı. Nitekim bir haftadır dikişleri alınana kadar pansumanını da yaptım banyo da yaptırdım. Bu ameliyatı biraz ağrılı oldu nedense.
Şimdi problem şu. Ben artık durumu kabullendim. Bizim çocuğumuz olmayacak. Eşimi de çok seviyorum asla bırakmam. Ama her şeyin bir çözümü var, bu şekilde üzüntü ile ağlamakla yaşamak yerine yuvamızı şenlendirecek bir bebeği evlat edinmeyi çok istiyorum. Çeşitli hormon takviyeleri vs. ile süt annesi süt babası da olabiliriz. Yani benim böyle bir kaygım yok ama eşimin var o da olur ona da peki.
Ama o asla bu işe yanaşmıyor. Bak diyorum doğurmakla kan bağıyla anne baba olunmaz. Hem 40 yaş altı olduğumuz için daha çok 0-1 yaş aralığı alma hakkımız var. Çocuğumuz olsun. Evladımız olsun, ona oda yapalım, ilgilenelim. Büyütelim, anne baba olmak ne demek belki de o yavruda bu duyguyu fazlasıyla bulucaz. Evimiz şenlenecek. Bundan adım gibi eminim.
Ama asla yanaşmıyor. Ben istemiyorum diyor. Sorun şu ki benim de yaşım ilerliyor ve yumurta rezervim azalıyor. Yani ilerleye ilerleye hepten kaybedicem anne olma şansımı.
Ben eşimi seviyorum ve ondan ayrılmamak için hem de bir evladımız olsun diye bu yolu seçmeye dünden hazırım. Ama o bu konuda çok net.
Benim net olduğum konu ise, evet bazı insanlar evlat edinmeden de çocuksuz hayatlarına devam ederler. Buna saygım sonsuz. Ama ben içimdeki annelik duygusunu asla bastıramıyorum. Bir çocuk sahibi olmayı evlat edinmek de olsa çok ama çok istiyorum. Ona sonsuz şefkat ve sevgimi vereceğime, onu en iyi şekilde yetiştireceğime inanıyorum.
Hayatıma başka birini alıp tekrar evlenip çocuk sahibi olmaktansa bunu tercih ettim ama karşımdaki insandan net cevap : İstemiyorum!
Bu durumda sizce benim halim ne olacak? Boşanmalı mıyım? Elimden başka bir şey gelmiyor artık. Eşiniz zamanla alışır filan demeyin o çok net bu konuda. Bak diyorum seni bırakmıycam seninle devam edicem ama bir çocuğumuz olsun istiyorum diyorum yok diyor. Senin şansın var istersen ayrılırız diyor.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Yani ya kabullenip demir gibi olun, kabul edemiyorsanız da ayrılın diyorsunuz. Evet ben ikinciyi seçtim. Ama yine çıkmaza girdim. Eşimi de seviyorum. Adamcağızın da elinde değil ki... Sonra dönüp düşünüyorum, benden dolayı olmasaydı ve eşim beni çocuk için bırakıp gitseydi nasıl hissederdim diye... Bu da çok acı ve insafsızca bir durum.
Tek sığınağım evlat edinmek. Ona da sırtını dönüyor eşim. Eğer seneye kabul ederse belki bir umut... Ama o umudum da sönerse dayanacak gücüm kalır mı bilmem. Yazdıklarınızda çok haklısınız. Teşekkür ederim