Depresyon

  • Konu Sahibi Konu Sahibi ehoy
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
E

ehoy

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Ekim 2020
52
6
36
34
Merhaba kızlar öncelikle 6 yasinda kizim var 5 aylik oglum kizimda yasamadim ama suan depresyona girdim oglumda yani cok tuhaf seyler yasadim bu 5 ayda hafizam gitmis gibiydi kendime cevreme yabancilastim robot gibiydim ayni tarif bile edemiyorum hani eski bir anınızı anlatirken o anı tekrar yasarsiniz yada o ana gidersiniz ya ben yapamiyorum hissedemiyorum gercekmi yasadiklarim ruya mi algilayamiyorum zarar verme korkum olustu kimler neler yasadi nolur yardim edin
 
eski hayatımi özlüyorum bazen öyle özlüyorum ki herşeyi geri verebilicek gbi oluyorm o günlere dönmek için
 
Aynı şeyi bende yaşıyorum şuan eski hayatımı özlüyorum hatırlamaya çalışıyorum o kişi ben miydim gibi şeyler oluyor bıktım bu durumda olmaktan
 
Ben düşük yaptım 2 ay oldu 2.5 yaşında kızım var aynı zamanda okb hastasıyım
 
ehoy .!.:
Okb neye mesela
Genişletmek için tıkla...
Düşünce obsesyonum var sürekli düşünüyorum bişeyleri geri alıyorum dizi film alt yazı gözümde geçmişi canlandırıp hatırlamaya çalışıyorum sürekli bişeyi düşünüp kafamda çözüp başa sarıyorum
 
Canım bu süreçte seni mutlu edecek şeylere odaklanabilirsin. Çok büyük şeyler olması gerekmiyor. En basitinden kahve alıp kitap okumak keyif veriyorsa bebiş uyuduğu bir vakit kendine bu güzelliği yap 10 dk da olsa. Bu derdinizi sıkıntınızı arkadaşlarınızla, eşinizle ve güvendiğiniz kim varsa konuşun. Konuşmak en güzel terapilerden. Konuştukça aslında bunu sadece sizin yaşamadığınızı birçok kişinin yaşadığı 'çok ama çok normal bir' dönem olduğunu göreceksiniz. Depresyonu şu şekilde değerlendirin: vücudunuz grip olduğunda ne yapıyorsunuz? Dinleniyorsunuz, ona ihtiyacı olan besinleri veriyorsunuz( c vitaamini vs.) Eger bunları yapmazsaniz grip zatürreye cevirebilir. Işte depresyonda ruhunuzun grip olması gibi bir durum. Ona ihtiyacı olanı verin.
 
Ama aşırı isteksizlik var sürekli sorgulama var çocukluğum aklıma geliyor güzel samimi günler şimdi niye böyle hayat diyorum o günleri ben mi yaşadım diye yabancılaşıyorum çok düşünüyorum çoook.. Hayata yaşamaya karşı isteğim yok kitap okumayı severim kahve vs ama önceden çok hayal kurar çok film izlerdim ufacık şeylerden mutlu olurdum sorunlarıma rağmen şimdi kitap okuyunca orda olan onu yaşayan saçma geliyor gerçek değilki diyorum. Film saçma geliyor yeşilçam severdim şimdi onlar çok eski yaşamıyorlar bile diyorum halbuki çok keyif alırdım. Ya çıkmazdayım daraldım. Zaten ölcez nabarsam yapıyım herşey bitecek diyorum
 
İlac kullaniyormuydun tatlim
 
Evet kullandım bi dönem sonra panik atak ve anksiyete krizleri başladı ilacı azalınca bide onları çektim hala çekiyorum tedaviye 3 hafta oldu başlayalı ama İzmir depremin de annesiz kalan çocukları düşünüp kendi çocugum un yerine koyuyorum sürekli onu düşünüp iş güç yapamıyorum
 

Fazla empati depresyona sürükler kimse demedi ben uydurdum ama tecrübelerime dayanıyorum Gerçekten bazı insanlar böyle sebebi ne bilmiyorum ama ben küçükken çok fazla taciz tecavüz haberi okurdum karşıma çıkardı dinlerdim bu yaşa geldim hala bebek ve hayvan tecavüzleri de dahil bitmiş değil ve evlendim vajinismus olduğumu öğrendim gereğinden fazla empati adamı öldürür. Belki de bu bir hastalıktır bilmiyorum hiç araştırmadım
 
Nolcam ben ya kafayı yicem sürekli düşünmekten
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Doğum sonrası ilişki korkusu
6 7 8
Yorumlar
143
Görüntüleme
10K
blmazr
B
E
Lohusa depresyonu anneliğe alışamamak
Yorumlar
10
Görüntüleme
3K
eylulum3434
E
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
16K
kucukkust
K
  • Kilitli
İçinden Çıkamıyorum
4 5 6
Yorumlar
112
Görüntüleme
10K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
  • Kilitli
Dertleşeceğim kimsem yok…
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
11K
pembesincap
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…