Son 1 2 aylık süreçte yaşadıklarım bana çok ağır geldiği için mutsuzluktan depresyona girdim sanırım. Tabi son 2 senedir kilo vermekle kafayı yediğim için bunun da bir etkisi var sanıyorum. 60 ile başlamıştım kilo vermeye boyum 164. Sonra 4 5 aylık sürede gerek sıkı diyetle gerek düzenli beslenme ile 47 kiloya kadar düştüm. Ama ne varki o kadar mutsuzdum ki anlatamam. Her seyin kalorisi sayıyordum. Dışarda arkadaslar yemek yerken ben sade kahve içerdim. O zamanlar Belki ayda bir atak yaşardım. Sonra müshil ilaçları kullanırdım. Ondan sonra 55 ile 48 kilo arası gidip geldim. 48 kilo benim boyumda biri için düsük bir kilo ve vücut gercekten olması gereken kiloyu buluyor. Şuan 52 kiloyum arada 53 kilo oluyorum. Ama asıl sorunum su. Son 2 aydır resmen depresyona girdim. Gündüz sağlıklı beslenip aksam geç saatlerde tıkanırcasına yemek yemeye basladım. Sonra gidip kendimi kusturdum. Evet 30 yasında okumuş biri olarak bunu yapıyorum. Gözlerim boğazım o kadar ağrıyor ki kusarken.. Yine de yapıyorum. Yediğim çok fazla bir sey değil ama aşırı yağlı şekerli şeyler. Kusarken yaşadığım olaylar beni mutsuz eden seyler aklıma gelip daha bir öfkeyle kusturuyorum kendimi. Son bir haftadır böyleydim. Aslında yiyip kilo almamaktı amacım. Ama fark ettim ki yasadıklarım beni buna itmis. Bugün bunu yapmadım çok şükür. Kendimi kısıtladığımda bunu yaptığımı fark ettim. Bulimia olmaktan korkuyorum.
Lütfen yorumumu ciddiye alın. Lütfen ama lütfen profesyonel yardım alın, bunun baska yolu yok. Üniversitede çok yakın bir arkadaşım aynı hastalığı yaşıyordu, ve sizin gibi muhteşem bir vucudu vardı.
Ama yemek yemeden önce strese girer, gram gram yer, kalori sayar sonra da kusardı. Ona yıllarca destek oldum, birlikte aşarız sandım ama olmadı. Benden gizli kusmaya basladı, utandı... Sonra artık istemese de kusuyordu, vucudu alışkanlık yaptı kusmak istemiyordu ama kusuyordu. Sonunda maalesef AMATEM'e(ruh sağlığı hastanesi) yatışı yapıldı, 4 ay yatılı tedavi aldı, o kadar zordu ki.
Bu hastaneyi bilen bilir, arkadaşım affedersiniz kendi çişini yaptıktan sonra sifonu çekmesi bile yasaktı. Hemşireler gelip kontrol ediyordu kaka mı yapmış yoksa kusmuş mu diye... tel, sosyallik yok...
Sonra atlattı, şimdi hem manken gibi fıstık gibi :) hem birlikte keyifli lezzetli akşam yemekleri yiyoruz, kariyerinde de çok ilerledi. Yani kısaca LÜTFEN daha fazla ilerlemeden yardım alın, kendi başınıza çözebileceğiniz bir şey değil. İsterseniz bana özelden yazın.