- 16 Temmuz 2017
- 393
- 164
- Konu Sahibi Sue1907sue
- #1
Merhaba arkadaşlar ailede genetik okb anksiyete sıkıntıları var. Çocukken takıntılı biriydim ve sürekli göğsüm daralır korkardım. Hayal dünyam genişti. Bugüne gelirsem 15 yıl önce panik atak yaşadım hergün hastanelerde sabahladım bişey olucak korkusuyla daha sonra okb ortaya çıktı sürekli düşünme aynı şeyleri tekrarlama gibi 5 yıldır bıraka bıraka tedavi aldım çünkü bi bebeğim oldu. En son geçen yıl pandemi başlamadan atak geçirdim ölüyorum diye hastane vs. Fibromiyalji çıktı ağır stresten. O yaz gebe kaldım plansız ilaç kullanıyordum 2 ay sonra düşük yaptım. Zaten hep sorguluyordum ilk bebeğim de ki gibi heyecanlı değilim hissetmiyorum duyarsız falandım. Bundan önce bana doktor ilaca rağmen depresyona girmişsin demişti. İzlediğim filmlerden keyif almıyorum artık yağmurda yürümek sadece ıslanmak ışıl ışıl sokak lambaları kitaplar umrumda olmaz olmuş hatta saçma gelmeye başladı. 1 ay önce doktora gittim geç kalınmış tedaviye başlanmakta dedi. İlaç yazdı ama bende mesela tahammülsüzlük ve öfkeli haller var hala zorluyorum film izlerken keyif almıyorum anlamsız geliyor bebeğim kızım canım elbet ama merhamet ve sevgi yüreğimden fışkırmıyor.. Yani depresyon eşime çocuguma anneme sevdiklerim le arama soğuk mesafe koydu bibolar mıyım acaba ben çok duygusal mutlu biriydim herşeye rağmen annem gidince kahve fincanları mızı görsem ağlardım doktor sende bağımlılık var dedi bağlılık değil sigara alkol bağımlısı gibisin dedi ben o hallerimi özledim annemin kokusunu sevmeyi yanımda olanların kıymetini bilmeyi ilaçlar mı kimya mı bozdu bunları yaşayan varsa Allah aşkına yazsın