Deprem ve mutsuzluk

yosunlukek

Ejderhaların Annesi
Pro Üye
24 Ağustos 2019
2.776
8.582
158
Depremde evimiz yıkıldı akrabalarımdan vefat edenler oldu kuzenlerimi toprağa gömdüm. İlk zamanlar olayları anlayamıyordum veya olayların şoku ve korkusuyla idrak edemedim bilmiyorum ama gün geçtikçe ben de yaşayamıyorum sanki…

Mutsuzluk bi terim olsaydı kendimi gösterirdim uzun bir süredir abimde kalıyordum şimdi başka bir şehirde ev bulduk oraya geçeceğiz çok mutsuzum rüyalarımda evlerin çatırdama seslerini çığlıkları hala duyuyorum. Kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum sanki tüm dünya da bizim başımıza yıkıldı… sadece kendi şehrime dönmek eskisi gibi her şey olsun istiyorum bir saniye gözümden yaş eksik olmuyor. Bazı günler keşke ben de ölseydim yaşamak zor geliyor diyorum…

Bana iyi gelecek tek şey evlerimizin yapılması kendi şehrimize dönmek olacak sanırım çünkü sadece oraya ait hissediyorum kendimi. O zamana kadar ne yapacağız bilmiyorum depremi başka yaşayanlar var mı nasıl baş ediyorsunuz bu durumla? Lütfen psikolojik destek vs demeyin her şeyimizi kaybettik hiçbir şeyimiz kalmadı birilerine bir şey de anlatamıyorum tamamen içime kapandım anlatsam anlaşılmaz diyorum sadece belki de dertleşmek istedim bilmiyorum…
 
Sizi çok iyi anlıyorum ben de bir deprem şehrinde yaşıyorum. 20 gun baska bir şehirde kardeşimde kaldim ama nefes alamadım. Evimizin duvarları çatlak ama hasarsiz raporu çıktı, koşarak döndüm ve eve dönünce nefes alabildim.Devamli sallaniyorum devamli korkuyorum ama gene de çok daha mutluyum.Psikolojik destek derken psikolog degil ama herhangi bir devlet hastanesine giderek düşük dozda da olsa bir ilac yazdirabilirsiniz bence.Ben emzirdigim halde iki günde bir yarim seklinde kullanmaya başladım, baska türlü ne anne ne insan olamıyordum. Bunun dışında bu cok zor da olsa bir süreç, her ne kadar abiniz de olsa başkasının evinde olmuyor.Eger gideceğiniz yer geçici de olsa sadece size ait olacaksa umarim cok daha iyi hissedeceksiniz.Umarim surec hepimiz için kolaylaşır.
 
Çok istiyorum kendi şehrime dönmeyi hiçbir yere ait değilim sanki yıkık da olsa kendi şehrimin bildiğim anılarım olan sokaklarını istiyorum… umarım hep birlikte atlatırız bilmiyorum
 
Çok istiyorum kendi şehrime dönmeyi hiçbir yere ait değilim sanki yıkık da olsa kendi şehrimin bildiğim anılarım olan sokaklarını istiyorum… umarım hep birlikte atlatırız bilmiyorum
Hangi şehir bilmiyorum ama oradan bir konteyner ayarlanabilirse daha iyi hissedebilirsiniz, süreç nasıl işliyor bilmiyorum ama umarım olur
 
Nasılsınız peki kalacak yeriniz vs nasılsınız sizin şehriniz ne durumda?

Kötüyüm ama yapacak bir şey yok, orda burda kalıyorum şimdi fırsatçı ev sahibi ablama it bağlasan durmayacak evini 7500 (7000 yazıyor yüzyüze de farklı söylüyorlar hep ) kira 7500 depozito(3000 yazıyordu ) 7500 emlak ( sahibinden yazıyordu) kiraladı.

Ben durmam burda dedim ay sonu taşınacağız o çocuğuyla başka bir akrabada ben de tek başıma babamın olduğu yere gideceğim

Arabam da enkaz altında kaldı araçta da yatamam memurum 2. Bi emre kadar izinliyim ama dönünce ne yapacağım bilmiyorum

Çadırda kalıyor mesai arkadaşlarım ama, bi kadın olarak çadır çok zorlayacak beni, banyosu tuvaleti, Regl zamanı vs vs

Çekilecek çilem varmış diye düşünüyorum, elden bir şey gelmiyor çünkü
 
Çadır falan bir kadını tek başına kalacağı yerler gerçekten değil Allah yardımcınız olsun inşallah
 

Depremin ilk gününden beri tek bir bölgede çalıştım ben. Arama kurtarmasından, ana depo organizasyonlarına, çadırkentlere farklı farklı alanlarda birşeyler yapma, depremden etkilenen yerellerle bolca zaman geçirme fırsatım oldu. En başından beri afetten etkilenenler ile ilgili gözlemim genci, yaşlısı, çocuğu eğer bir şekilde kendini yardım faaliyetlerinin içine dahil edip faydalı olduklarına ve birşeyler yaptıklarına inanırlarsa kendilerini daha mutlu daha enerjik hissediyorlar. Çocuklar verdiğin ufacık bir görevi bile inanılmaz ciddiye alarak yapıyor mesela ve sonrasında çok daha rahat açılıp, deprem deneyimlerini kendi kendilerine gelip paylaşmaya başlıyor. Gençler ve yetişkinler için de aynı şey geçerli toparlanma sürecinin bir parçası olduklarında felaket karşısında tamamen çaresiz hissetmemiş oluyorlar + zihinleri o koşturmaca ile meşgul oluyor ve gün içinde daha fazla insanla etkileşime geçmiş oluyorlar ve bunların hepsi olumlu etkiliyor insanları.

Herkesin yas süreci farklı, kendini hazır hissetmiyorsan belki kötü bir öneri olabilir bu fikrim. Ama kendi bölgendeki ya da farklı bir bölgedeki 1-2 haftalık bir gönüllülük programına katılmak iyi de hissettirebilir sana. Seninle benzer süreçlerden geçmiş seni anlayabilecek insanlarla bir araya gelmiş olursun, seyirci ya da mağdur konumundan sıyrılıp destek veren konumuna geçmiş olursun. Bilmiyorum bir öneri sadece.
 

Koyu çizdiğim şeyleri bende yaşıyorum konu da açtım benzer tavsiyeler bana da verdiler bende ölmek istedim yaşamayan bilemiyor.

En acısı da canın sağ malın gitti diyorlar ya ben deprem olmayan bir şehirde yaşayıp deprem bölgesindeki mallarım gitmedi ki?Ona deseler tamam derim

O kıyameti yaşamak ayrı travma kim olursa olsun başkalarında yaşamak ayrı travma, kıyafetlerinin olmaması 2. El giyinmek ayrı bir travma of of valla iyi olmaya çalışıyorum ama en ufak bir sözde düşüncede paramparça oluyorum

Depremde ölen kurtuldu o net, sonuçta zaten ölümlü dünya öleceğiz böyle hayatın ortasında böyle şeyler göreceğimize ölseydik daha iyiydi

Konum var benim onu okuyun aynılarını yazdım düşündüm
 
Gördüğüm en başarılı öneri olmuş bu. İnsan gerçekten bir işe yaradığını hissettiği zaman daha çabuk toparlanıyor.
 
O kadar kötü olaylar yaşandı ki , inanın teselli edecek bir kelime bile bulamıyorum .
Sadece “geçecek “ demek istiyorum .
İnsanoğlu unutur , unutulacak . Unutmak bize bahşedilen en büyük nimet bence, yaşadığınız tüm acıları kayıpları yine hatırlayacaksınız ama şuan ki kadar acıyla değil .
Allah yardımcınız olsun , sizin ve aynı durumu yaşayan tüm kardeşlerimizin…
 

Bak bu ilk depremde açtığım konu ne kadar korkmuştum ama nerden bilebilirdim 2.sinin daha fena olacağını yosunlukek
 
Allah yardımcınız olsun.
Sizi, sizinle aynı şeyleri yaşamış olan anlar anca.
Umarım, gönülden dilerim kısa sürede şartlarınız iyileşsin.
Bu süreçte doktora gidip ilaç kullanma önerisi veren arkadaşa katılıyorum.
Terapi meşakkatli ama ilaç daha kısa sürede etki eder, zihninizi toparlarsınız bence biraz.
 
Gördüğüm en başarılı öneri olmuş bu. İnsan gerçekten bir işe yaradığını hissettiği zaman daha çabuk toparlanıyor.
çok yakın bir arkadaşımın tüm ailesi depremzede

genç bir erkek kardeşi var
çocuk deprem gününden itibaren etrafta herkese koşturmuş
araçları zarar görmemişti tüm yaşlıları köylerine taşımış su bulmuş, market bulmuş vs birkaç gün hiç durmamış, sonra da köylerinde kaldılar. çocuk gayet iyi psikolojide (okulu konuyla alakasız bir alan, henüz çalışmayan bir çocuk)

babası ise donmuş bir şey yapamamış
babası da genç sayılır bu arada, daha 50 yaşında ancadır, sağlıklı bir adam, üstelik yardımcı olabilecek, ihtiyaç duyulan bi mesleği var, ama olay anında donmuş kalmış. sonra da toplayamamış..
bu adam 14 gün uyku uyuyamadı depremden sonra, kelimenin tam anlamıyla deliriyordu az daha.
o anın şoku, elbette güç
ama esas yardım edebilirdim, kimeseye yardım edemedim, gibi bir kafa yaşadı
başka bir şehre geldiler.
psikiyatrik tedavi ihtiyacı oldu. yatırdılar. ilaç verdiler.
şimdi psikoterapi görüyor,
 
yanlış anlamayın, korkutmak için söylemiyorum ama o verilen hasarsız raporları bildiğim kadarıyla gözle yapılan hızlı tarama sonuçlarıydı. deprem çok şiddetli olduğu için sizin can güvenliğiniz adına söylüyorum. binanızdan gerçekten emin misiniz? sokağınızda, komşu binalarınızda hasar durumu nedir? yıkılan var mı? bilmiyorum belki de yıkım olmayan bölgedesinizdir sadece hasar alan tarafta olabilirsiniz ama felaketin boyutunu düşününce sonuçta oradaki binalar yorgun olmuş oluyor. ha tekrar büyük deprem uzun süre beklenmiyor ama artçılarda ağır hasarlıya dönüşen hatta yıkılan yapılar da var. binanız kaç senesinde yapılmış biliyor musunuz?

binanın hasar alması anormal bir durum değil zaten hasar almasın diye değil çökmesin diye yapılır. çökmediği sürece o bina görevini yapmış demektir. en kısa zamanda daha detaylı bir dayanıklılık testi yaptırmanız gerek diye düşünüyorum.

yanlış anlamayın çok geçmiş olsun, çok ağır bişey yaşadınız sadece sizi düşündüğüm için sorma gereği hissettim, güvenilirliğinden %100 emin olmak çok önemli madem içine geçip oturdunuz...

taşıyıcı elemanlardan gerçekten eminsek sorun yok, duvar çatlar, kırılır yeniden örülür dert değil onlar o kadar. taramalar hızlı yapıldığı için gözden kaçmış bişey olup olmadığına emin olmak lazım.
 
Basın sagolsun inan ne yazsam teselli edemem yaşadıkların çok ağır ben bile Tv'de gordumde sosyal medyadan takip ediyorum dayanamadım çok zor bizde İzmir depremi yaşadık şükür kimseyi kaybetmedim ama bilmiyorum travmasi bile yetti...senin için orada yaşayan insanlarımiz için çok zor inşallah hep beraber yaralarimizi saracağız,..belki herşey eskisi gibi olmayacak ama bundan sonra güzel günler göreceğimize inanmak bile bir teselli diye düşünüyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…