Deprem 10 ili vurdu

Bugün bir kadın yazmış ki bu kadar eşya kıyafet yolluyoruz neden ben 4 gündür evde aynı eşortmanlayım diyor 🥺 kendi evde oturuyor insanlar orada sokakta kar yağmur pislik . Kullan at yapılacak netice de offfff daraldım gene


Daha neler ya daha neler
Evde nasıl oturabiliyorsa o zmn cevabı bulur
 
@Kazen abi bildirime yazarmisin. O bolgelerde enkaz cok hatay yok oldu gibi resmen.İnsanlar perisan sogukta.Afada battaniye corap vs biraksinlar enkaz bolgelerine goturulsun.Kızılaya kan bagisi yapilsin.Durum gercekten cok kotu.😔
Evet çok doğru diyorsun da bize yani gerçek depremzedelere gelmiyor o yardımlar malesef 2 çocuğumla dışardayım evim ağır hasarlı kesinlikle girmem yasak 7 yaşında ki kızım dirençli fmf (genetik) ve kalp hastası depremde kızımın oksimetresi ateş ölçeri nebulizatör aleti kırıldı çocuklarımla ben yalın ayak sokağa kendimiz zor attık şimdi ise içeri giremiyoruz yasak tek eşya bile çıkaramadık...Biz soğukla açlıkla mücadele ederken evlerinde bir çivi bile oynamayan insanlar koli koli battaniye kıyafet bez mama su kömür stokladılar ben bizzat şahit oldum 120 torba kömür alan insanlar var nasıl mı? Bunu yapan malesef gelin bize yardım edin diye afadın yanına aldığı kişiler ve yakınları...Bu arada biz evimize giremiyoruz paramız falan hep içerde kaldı diyorum süt istedim küçük kızıma malesef markettende alamadım neden param yok depremzedeyim diyorum durumu anlatıyorum afadan bulamadım diyorum benim problemim değil diyor...Ben benim çocuklarımı bu soğukta madur eden herkese HAKKIMI HARAM EDİYORUM...HARAM OLSUN HARAM OLSUN HARAM OLSUN...İhtiyaç sahiplerinin hakkını gasp eden babamsa da kardeşimse de Allah en yakınlarından kendilerinden çıkarsın...ARKADAŞLAR OSMANİYE MERKEZ DEREOBASI KÖYÜNDE BİR TANE EV BİLE HASARLI DEĞİL AMA HERŞEYİ EVLERİNE STOK YAPTI BAZILARI BİLİN İSTEDİM...
 
Lütfen iletişim bilgilerinizi verin gruplarda araştırayım birebir çok sevk yaptık belki birseyler yaparım lütfen çekinmeyin birseyler yapıp kendimi işe yarar hissetmek istiyorum
Kardeşimin eşi geldi yaşadıklarına inanamıyoruz depremi bilmemize rağmen.
Her tecrübeyi her sn yi tahmin ettim üstüne 10 ili 2. Depremi çarptım üstüne eksi 10 dereceleri ekledim. Aklım durdu kalbim durdu insan yatağının hissinden utanır mı gece döndükçe o hisle sicradim
Allah razı olsun kardeşim. Utanacağıniz hiçbir şey yok. Bu günler de elbet geçecek. Biz babaannemin gecekondusuna sığınmıştık sulalecek. Ama içeri giremeyip bahçesinde ateş yaktık oturduk. 3 aylık ve 3 yaşında iki bebek vardı aramızda. Onlara ikinci gün mü üçüncü gün mü bilmiyorum yardım geldi, kıyafet bez mama vs.
Bugün herkes trenle Ankara'ya yola çıktı oradan izmire geçecekler. Kalacak yerleri var orada.
Annem babam eşim ve ben kaldık. Malatyadaki bir yardım grubuyla irtibata geçtim bugün, dediğim gibi iç çamaşırı bıraktılar. Yarın tekrar uğrayıp kazak pantolon vs getirecekler. Siz başka ihtiyaç sahibine yardım ederseniz ben de mutlu olurum.
Sadece o yazılana sinirlendim ve bugüne kadar yaşadığımız şeylerden örnek vermek istedim. Çok şükür iyiyiz biz. Travmamiz zamanla hafifleyecektir. Bugün eşimle merkeze indik atm bulmaya ama bulamadık, olanlar çalışmıyor. Bugün farkettim ki her sesten korkuyorum mesela. Çünkü ikinci depreme bu gecekonduda yakalandım. Deprem gecesi hiç uyuyamamıştım ve olduğunda uyanıktım hatta forumdaydım. O yüzden bana biraz iceride uyumami söylediler. Deprem oldugunda kapının önüne çıktık ve bizi bahçeye karların içine attı. Yani oraya nasıl firlatildik bilmiyorum. 3 yaşındaki bebek kucagimdaydi omuzlarimdan sımsıkı tutmuş titriyordu, ben de titriyordum dizlerim tutmuyordu ve ona şarkı söylemeye çalışıyordum mesela. O eşofmanla oturan arkadaşa selamlarımı iletin lütfen.
 
Allah razı olsun kardeşim. Utanacağıniz hiçbir şey yok. Bu günler de elbet geçecek. Biz babaannemin gecekondusuna sığınmıştık sulalecek. Ama içeri giremeyip bahçesinde ateş yaktık oturduk. 3 aylık ve 3 yaşında iki bebek vardı aramızda. Onlara ikinci gün mü üçüncü gün mü bilmiyorum yardım geldi, kıyafet bez mama vs.
Bugün herkes trenle Ankara'ya yola çıktı oradan izmire geçecekler. Kalacak yerleri var orada.
Annem babam eşim ve ben kaldık. Malatyadaki bir yardım grubuyla irtibata geçtim bugün, dediğim gibi iç çamaşırı bıraktılar. Yarın tekrar uğrayıp kazak pantolon vs getirecekler. Siz başka ihtiyaç sahibine yardım ederseniz ben de mutlu olurum.
Sadece o yazılana sinirlendim ve bugüne kadar yaşadığımız şeylerden örnek vermek istedim. Çok şükür iyiyiz biz. Travmamiz zamanla hafifleyecektir. Bugün eşimle merkeze indik atm bulmaya ama bulamadık, olanlar çalışmıyor. Bugün farkettim ki her sesten korkuyorum mesela. Çünkü ikinci depreme bu gecekonduda yakalandım. Deprem gecesi hiç uyuyamamıştım ve olduğunda uyanıktım hatta forumdaydım. O yüzden bana biraz iceride uyumami söylediler. Deprem oldugunda kapının önüne çıktık ve bizi bahçeye karların içine attı. Yani oraya nasıl firlatildik bilmiyorum. 3 yaşındaki bebek kucagimdaydi omuzlarimdan sımsıkı tutmuş titriyordu, ben de titriyordum dizlerim tutmuyordu ve ona şarkı söylemeye çalışıyordum mesela. O eşofmanla oturan arkadaşa selamlarımı iletin lütfen.


Katılabilirseniz 18inde barış muslu demo yapacak instagram dan mutlaka takip edin katılın.
Eşekten düşenin halini düşen anlar kaba tabir olacak. Biz bu yaraları sarar dimdik ayağa kalkarız korkmayın sadece biraz sabır
Bak 24 yıl en ağırı bildik kat kat fenası varmış. Bu yüzden bir olmali can bilmeli can savunmaliyiz

Her konuda buradayız dualarımız sizinle Allah güç kuvvet sabır versin iyilik afiyet versin
 
Mesela burada çeşme suyu akmıyor. Ana hatlar patlamış, ne zaman tamir edilir su verilir bilmiyorum. Tuvalette kullanmak için kar eritip su biriktiriyoruz. Kendisine söyleyin hayatında hiç karla yüzünü ovmus mu? Buz gibi havada kar ve çamur içinde ateş başında beklemiş mi?
Biz de depremden beri aynı kiyafetlerleyiz. İç çamaşırımız bile değişmedi. Kokuyoruz. Kendisi imkani varken duş almıyorsa yazık yani. Duş almayı geçtim çamaşır yıkamak gibi bir imkanımız yok bizim. Su olsa ateşte kaynatır elde de yıkarız ama yok. İçme suyunu böyle işler için kullanamayız. 3 yaşındaki bebeğin idrarı bezden pantolonuna geçti, pantolonu ateşte kurutup tekrar giydirdik. Kendisi umarım aynı şeyi yapmıyordur.

Dört gündür aynı eşofmani giymek zorunda kaldığı için üzüldüm. Ben yarın duş alabileceğim bir yer buldum. Biraz önce de birkaç iç çamaşırı geldi. Dilerse gelsin evde oturmak yerine kendisi de bu imkanlardan faydalansın.
Kimdir bilmiyorum, mesajları okumadım ama kendisine iletirseniz sevinirim.

Neden sinirlendim bilmiyorum ama sinirlendim işte.
Ya ben sizin yorumlarınıza bayılıyordum😞😞

Çok üzüldüm yaşadıklarınıza
Sizin için yapabileceğim bişey varsa seve seve yanınızdayım
 
Allah razı olsun canım benim 🤲Biz ev tutacağız orada yaşayacağız. Mümkün olduğunca deprem bölgesi olmasın diyoruz. Ama oda zor gibi. Çocuklardan kaynaklı eğitim önemli.
Birkaç güne belli olur.
Mersin'de fay hattı yok. Aklınızda olsun.
 
Mesela burada çeşme suyu akmıyor. Ana hatlar patlamış, ne zaman tamir edilir su verilir bilmiyorum. Tuvalette kullanmak için kar eritip su biriktiriyoruz. Kendisine söyleyin hayatında hiç karla yüzünü ovmus mu? Buz gibi havada kar ve çamur içinde ateş başında beklemiş mi?
Biz de depremden beri aynı kiyafetlerleyiz. İç çamaşırımız bile değişmedi. Kokuyoruz. Kendisi imkani varken duş almıyorsa yazık yani. Duş almayı geçtim çamaşır yıkamak gibi bir imkanımız yok bizim. Su olsa ateşte kaynatır elde de yıkarız ama yok. İçme suyunu böyle işler için kullanamayız. 3 yaşındaki bebeğin idrarı bezden pantolonuna geçti, pantolonu ateşte kurutup tekrar giydirdik. Kendisi umarım aynı şeyi yapmıyordur.

Dört gündür aynı eşofmani giymek zorunda kaldığı için üzüldüm. Ben yarın duş alabileceğim bir yer buldum. Biraz önce de birkaç iç çamaşırı geldi. Dilerse gelsin evde oturmak yerine kendisi de bu imkanlardan faydalansın.
Kimdir bilmiyorum, mesajları okumadım ama kendisine iletirseniz sevinirim.

Neden sinirlendim bilmiyorum ama sinirlendim işte.
Az önce bizim belediye yazmış Su işleri ve içme suyu ekibi yola cikcakmis bugün veya yarın şimdi bulamadım ama demin okudum umarım halolur 🥺🥺🥺
Size sizlere hep dua halindeyiz
 
Mesela burada çeşme suyu akmıyor. Ana hatlar patlamış, ne zaman tamir edilir su verilir bilmiyorum. Tuvalette kullanmak için kar eritip su biriktiriyoruz. Kendisine söyleyin hayatında hiç karla yüzünü ovmus mu? Buz gibi havada kar ve çamur içinde ateş başında beklemiş mi?
Biz de depremden beri aynı kiyafetlerleyiz. İç çamaşırımız bile değişmedi. Kokuyoruz. Kendisi imkani varken duş almıyorsa yazık yani. Duş almayı geçtim çamaşır yıkamak gibi bir imkanımız yok bizim. Su olsa ateşte kaynatır elde de yıkarız ama yok. İçme suyunu böyle işler için kullanamayız. 3 yaşındaki bebeğin idrarı bezden pantolonuna geçti, pantolonu ateşte kurutup tekrar giydirdik. Kendisi umarım aynı şeyi yapmıyordur.

Dört gündür aynı eşofmani giymek zorunda kaldığı için üzüldüm. Ben yarın duş alabileceğim bir yer buldum. Biraz önce de birkaç iç çamaşırı geldi. Dilerse gelsin evde oturmak yerine kendisi de bu imkanlardan faydalansın.
Kimdir bilmiyorum, mesajları okumadım ama kendisine iletirseniz sevinirim.

Neden sinirlendim bilmiyorum ama sinirlendim işte.
Umarım çare olur umarım
 

Eklentiler

  • Screenshot_2023-02-11-21-36-43-53_a23b203fd3aafc6dcb84e438dda678b6.jpg
    Screenshot_2023-02-11-21-36-43-53_a23b203fd3aafc6dcb84e438dda678b6.jpg
    83,9 KB · Görüntüleme: 49
Utanmayin guzel yurekli insanlar. Suan soguktan donan, usuyerak, korkarak aglayan cocuklarimizin basindan cadirimizdan yaziyorum. Sizlerin bu gizel naif dusunceleri insanin icini isitmaya yetiyor. Kader, kismet rabbimin yazisi diyelim ne yapalim. Dua ediyorum, sizlerde edin. Insallah rabbim canimizi hayirli isler icin bagislamistir.
 
Adettendir, geçmiş olsun herkese ama geçen bir şey yok, farkındayım. Yaşarken, nefes alırken, yatarken utanmıyorum asla ama çok korkuyorum. Olanları izlerken acı çekiyorum, öfkeleniyorum; uyumaya çalışırken korkuyorum, uyuyamıyorum huzurla ama utanmıyorum. Yakın bir gelecekte birçoğumuzun yaşayacağı şeyi şu an yaşamakta olanları izlerken nefesim daralıyor, içim acıyor. Kader değil, şans değil. Hiçbirimiz diğerinden daha şanslı değiliz. Utanmak hiçbirimize düşmez. Yüreğimiz ağzımızda yaşamaya çalışıyoruz, korku ve imkansızlık içinde planlar yapıyoruz sevdiklerimizi nasıl koruruz diye. Utanması gerekenler bellidir.
 
Mesela burada çeşme suyu akmıyor. Ana hatlar patlamış, ne zaman tamir edilir su verilir bilmiyorum. Tuvalette kullanmak için kar eritip su biriktiriyoruz. Kendisine söyleyin hayatında hiç karla yüzünü ovmus mu? Buz gibi havada kar ve çamur içinde ateş başında beklemiş mi?
Biz de depremden beri aynı kiyafetlerleyiz. İç çamaşırımız bile değişmedi. Kokuyoruz. Kendisi imkani varken duş almıyorsa yazık yani. Duş almayı geçtim çamaşır yıkamak gibi bir imkanımız yok bizim. Su olsa ateşte kaynatır elde de yıkarız ama yok. İçme suyunu böyle işler için kullanamayız. 3 yaşındaki bebeğin idrarı bezden pantolonuna geçti, pantolonu ateşte kurutup tekrar giydirdik. Kendisi umarım aynı şeyi yapmıyordur.

Dört gündür aynı eşofmani giymek zorunda kaldığı için üzüldüm. Ben yarın duş alabileceğim bir yer buldum. Biraz önce de birkaç iç çamaşırı geldi. Dilerse gelsin evde oturmak yerine kendisi de bu imkanlardan faydalansın.
Kimdir bilmiyorum, mesajları okumadım ama kendisine iletirseniz sevinirim.

Neden sinirlendim bilmiyorum ama sinirlendim işte.
kullanin atin fazla fazla alin herseyi artemis

su yok imkan yok helali hos olsun dedik ulkece ginderirken istersen taş gibi kotlari giymeyin ama kullanjn her isinizde

oyali havlulari gonderirken dedik isterse capit yaosinlar yjne de gitsin

yeter ki yagmacilara kalmasin

eski gelen kiyafetleri yakin isinmak icin ama kullanin isinize yarssin yaksaniz bile

inan deger bugunlercicin yeter ki siz iyi hişsedin 🙏
 
Afeti yasamayan insanlara tek soyleyecegim lutfen her an herseye hazir olun. Arabaniz da mutlaka deprem icin, acil ihtiyaclar icin cantaniz mutlaka olsun. Aracinizi yakitsiz birakmayin. Panik yapmadan mutlaka binalardan uzak yerlere gidin. Deprem aninda mutlaka kendinizi koruma tedbirlerini ogrenin.

Sunu soylemeliyim ki normal bir deprem falan degildi saglami, curugu, yenisi eskisi bir tek zarar gormeyen yapi yok burada.
 
depremzede olmayıp ta kaleme almak ;

evde toplam 12 kişiyiz... 9 tanesi deprem bölgesinden kalan 3 kişi de biz (bir yerde 15 kişiyiz filan yazmışım nasıl bir ruh halindeysem)

  • 1 büyük anneanne
  • 1 anneanne ve 1 dede
  • 1 hamilelikte 36. haftayı doldurmuş bir anne adayı
  • 1 normal ama yeni kanseri yenmiş bir anne
ve çocuklar...

Kendi kendimize yetiyoruz ola ki bir ihtiyacım olursa yazarım ki dünde yazdım gönlü güzel insanlar hemen dönüş yaptı.

Evden fotoğraf kareleri de paylaşacağım ki anlattıklarım daha da pekişsin. Kişi özel eşyalarına ait çanta vb paylaşım yapmayacağım.

İlk evde odalar bu durumda ama her oda bu durumda bir yatak yerde şişme yatak...

Eki Görüntüle 3205432

şimdi deprem sabahına dönelim....

depremi duyar duymaz ne yapabilirim diye düşünmeye başladım zira 99 depreminde Kocaeli'de ilk gecemdi neler yaşayacaklarını az çok biliyordum. Biz çok şanslıydık, mevsim yazdı biz çok şansızdık Tüpraş'a evim 1 km mesafedeydi. Ama şimdi şanslı elle tutulur hiç bir avantaja sahip değillerdi. Hava sıcaklığı eksilerde, çok kısa aralıkla 7.5 üzerinde 2 deprem etkilenen 10 il ve 15 milyon nüfus. Bunları zaten herkes biliyor...

İlk depremin sabahında ısrarla kadın, yaşlı ve çocuklara hemen orayı terk etmelerini söyledim. "Arabada kalcük, üşürsek klimayı çalıştırırız" dedi bir çoğu. Dedim dayanamazsınız, ilk ekmek bitecek, götünüz donacak, enkazlar kaldırılırken moral olarak çökeceksiniz dedim ama anlatamadım, dinletemedim oysa göbeğime kadar sakalım var. Derken ikinci büyük deprem oldu ama oralarda kalma konusunda ısrar ettiler. Bende ilk geceyi geçirsinler geleceklerinden emindim.

Tamda dediğim gibi oldu ilk gece dondular hem de öyle böyle değil. Başladılar bilet aramayı ama taaa 2 gün sonraya bilet bulabildiler ilk kafile öyle geldi yerleşti. Büyükler iyiydi de çocuklar derler ya mala bağlamış, öyle boş boş bakan, en ufak seste irkilen minik bedenler....

Bu arada davetimiz devam ederken 36 haftalık hamile bir anne 86 yaşında onun annesi, çocuklar 4 kişi daha davete icap etti. Yaşadıkalrı ilçenin ismini vermeyeceğim zira ilçe anlattıklarına göre haritadan silinmiş durumda.

Onlar gelecek olunca ön hazılık yatak vs yapmamış gerekiyordu ne olur ne olmaz diye 2020 yılında Decathlon'dan aldığım yatakları kullanma fikri geldi. Geldiklerinde her şey hazır olsun diye güzelce şişirdik nevresimledik bir baktık ki sabaha inmişler. TAbi şikayet.comu kurması gereken ben sabahında soluğu Decathlon'da aldım. Ürünlerin garanti süresinin dolmuş olabilceğini hiç bir hak talep etmediğimi ifade ederek hiç kullanılmamış bu yatakların nasıl böyle öldüğünü sorguladığımda ; bu bir sürü para verip aldığımız yatakların 60 şişim ömrü olduğunu kullanmasak bile bu hale geleceği bilgisini aldım. Bende hemen yan mağaza Koştaş'tan 140 cm genişliğinde yataklar aldım. Eve geldim onları şişirdiğimde 120 cm olduğunu görünce yine soluğu Koçtaş'ta aldım. Bunun nasıl olabileceğini sorduğumda 140 cm ölçüsünün kendilerinin vermediğini firmadan kaynaklı bir hata olacağını ifade edip yatkları geri aldılar. Bu arada ölçtük gerçekten 115 geldi yataklar ve şişince açılacağı önce ifade edildi ama fiyasko.... Tabi vaktim olmadığı için hemen Decathlon tarafına yine döndüm 4 tane yatak aldım. Yataklar sabaha kadar iniyor ama buna da şükür. Sıcak evimde düz halıda dahi yatsam utanmam gerekirken yatak iniyor diye sinirlenmek olmazdı. Fakat bende misafirlerim rahat etsin istedim. Bu arada kendi yatağımızı ilk gelen ekibe verdik şişme yatakların birinde biz 3 kişi kalıyoruz buna da şükür, şükretmeyenin yüzüne tüküreyim.....

bir flashback yapalım düne geri gidelim.... Bana gelecek 4 kişiyi öncelikle buraya getirmek için her yeri aradık sonuç alamadık en sonunda Gölcük belediyesinden çok sevdiğim bir dostumun deprem bölgesinde olduğunu orayı .çocuk, kadın ve yaşlıları tahliye ettiğini öğrendim kendisinden destek istedim oda Askeri tahliye uçağına bindireceğini ama uçağın Eskişehir, Ankara, İzmir artık neresi görev emrindeyse oraya ineceğini ifade etti. O bölgeden yaşlı ve hamileler çıksın da nereye giderse gitsin ben alırdım.

Nereye gidecekleri belli değildi ama Zimir için planım vardı Ankara ve Eskişehir için onları alma planım yoktu. İlk ankara'da taksi duraklarını aradım 3.500 ile 3.000 Tl arasında fiyat verildi gerçi hiç biri 3.000 TL demedi ama iyi niyetle 3.500 diyip olsunda bakarız dedi diye iyi niyetle 3.000 diyorum. Yakacağı yakıt 1.200 TL depremzede getirecek benden istediği rakam 3.500 TL. Diyeceksiniz ki hiç mi para kazanmasın 11 aydır zaten kazanıyor ben ona zarar da teklif etmiyorum... Neyse adamların ekmek parası çok yorum yapmayayım arada 2.200 TL fark var yataklara zaten vermişim 2.500 TL bunun hesbaını yapıyorum. Her ne ise olmadı da olmadı.... Bu durumu profilimde yazdım gönlü güzel üyelerim abi Eskişehir'e gelirse hiç merak etme biz burada dinlendirir sonra sana getiririz dediler, abi ankarayı da düşünme biz gider orada alır eskişehire getirir misafire eder dinlendirir sana teslim ederiz dediler ama bu mesajları yola çıktıktan sonra gördüm. Şimdi diyeceksiniz ki sen neden gitmiyorsun hayır ben gideceğimde uçağın nereye ineceği belli değil Ankara'ya inse 3.5 saat beklerler eskişehir keza 3 saat velhasılı kelam uçağa bindiklerinde bana uçak ankara 11. ana jet üssüne inecek dedikleri anda yeni aldığım yatakları eve atar atmaz yönümü ankara'ya çevirdim. 3 saat sonra yanlarındaydım, komutanlığın adresini almak için telefon ettim açan bana komutanım diyince bende onlara aslanım paşam demeye başladım sonra bana abi diyin dedim konum istedim gelen 4 kişinin durumunu anlattım ben gelene kadar hiç bir yere lütfen göndermeyin dedim. Benim bu mesjaıma gelen cevap alttadır ;

Eki Görüntüle 3205452


Nizamiyede beklerken misafir salonunda bizim misafirler geldi ellerinde 2 çanta. Şimdi ben çanta diyince bavul veya normal bir seyahat çantasından bahsetmiyorum. 2 adet naylon market çantası içinde ne sığarsa artık. Askeri havaalanında çocuklara mont verilmiş, montların alarmı üzerinde bu da çaktırmadan çektiğim görüntü.

Eki Görüntüle 3205453
bu alarm nasıl çıkar fikri olan var mı? monta zarar vermek istemiyorum

ve misafirlerimi orada taksicilerin indirim yapmaması sebebi ile 3,5 saat bekletip aldım, dönüşe geçtik. Araba her kasise girdiğinde cama yapışmalarını tarif etmem mümkün değil, 4 gündür uyumama sebeplerini öğrendiğimde haklı çıktığımı öğrendim. İlk gün arabada kalmışlar ikinci gün çadır kurulmuş yan çadırlarında anne ve çocukları depremde bir şey olmamışken maalesef sobanın sönmesi sonucu donarak ölmüşler. Bu sebeple çocuklar uyurken anne sürekli bunların sobayı sıcak tutmuş baba ise hastanede görevli... Neyse bu ayrıntıları sevmem ama paylaşmasam da olmaz...


gelelim bu sabaha günlerdir üzerlerinde olan kıyafetleri dün akşam makineye attığımız için bizim pijamalarla uyandılar geldiler ev sıcacık ama ayaklarda çorap yok... benim çoraplar 47-50 aralığında : ( hatunun çorabı delikanlıya olur mu olmaz mı yaptık bir şeyler benim bazı çorapları vs vs uydurduk bu saate geldik....


şimdi bu kadar şeyi neden anlattım; kulaktan kulağa değil gerçek yaşanmış diye ve imkanınız var ise bir aileye siz de bir el verin diye. Ben bunları yazarken eşim alışverişe çıktı.

Instagram'da paylaştık ya ;




yazıda ki hatalar, cümle düşüklükleri vs vs vs umurumda değil bir seferde oturdum yazdım rahatladım....


şimdi sırada 36 haftalık ablanın doğumu var... tek sıkıntımız sürekli ağlama krizleri geliyor yoksa burada her şey yolunda, burada bir doğum takibi için bize yardımcı olacak doktor lazım. Bizim doktorumuz İstanbul'da maalesef.


ekran görüntüleri de sağdan soldan değil bire bir benim yaşanmışlıklarımdan...


Rabbim bir daha böyle felaketler vermesin

ben pijamalarımla sıcak evde, elimde kahvem utana sıkıla bunları kaleme alıyorum.

diyeceklerim budur.

Kazan abi başiskele'de aktif hastanesi var özel orada Hilal bayram var çok iyi diyordu benim arkadaşımın kendisine doğum yaptı da ben de İstanbul'dayım ayrıca yaptığınız için Allah razı olsun sizden ve eşinizden.
 
Mesela burada çeşme suyu akmıyor. Ana hatlar patlamış, ne zaman tamir edilir su verilir bilmiyorum. Tuvalette kullanmak için kar eritip su biriktiriyoruz. Kendisine söyleyin hayatında hiç karla yüzünü ovmus mu? Buz gibi havada kar ve çamur içinde ateş başında beklemiş mi?
Biz de depremden beri aynı kiyafetlerleyiz. İç çamaşırımız bile değişmedi. Kokuyoruz. Kendisi imkani varken duş almıyorsa yazık yani. Duş almayı geçtim çamaşır yıkamak gibi bir imkanımız yok bizim. Su olsa ateşte kaynatır elde de yıkarız ama yok. İçme suyunu böyle işler için kullanamayız. 3 yaşındaki bebeğin idrarı bezden pantolonuna geçti, pantolonu ateşte kurutup tekrar giydirdik. Kendisi umarım aynı şeyi yapmıyordur.

Dört gündür aynı eşofmani giymek zorunda kaldığı için üzüldüm. Ben yarın duş alabileceğim bir yer buldum. Biraz önce de birkaç iç çamaşırı geldi. Dilerse gelsin evde oturmak yerine kendisi de bu imkanlardan faydalansın.
Kimdir bilmiyorum, mesajları okumadım ama kendisine iletirseniz sevinirim.

Neden sinirlendim bilmiyorum ama sinirlendim işte.
Allah kolaylık versin. Maşallah dirayetli, güçlü bir yapın var.
Herkes aynı hassasiyette değil maalesef. Arada öyle kişiler de çıkıyor ama Allahtan azınlıktalar.
 
Allah razı olsun kardeşim. Utanacağıniz hiçbir şey yok. Bu günler de elbet geçecek. Biz babaannemin gecekondusuna sığınmıştık sulalecek. Ama içeri giremeyip bahçesinde ateş yaktık oturduk. 3 aylık ve 3 yaşında iki bebek vardı aramızda. Onlara ikinci gün mü üçüncü gün mü bilmiyorum yardım geldi, kıyafet bez mama vs.
Bugün herkes trenle Ankara'ya yola çıktı oradan izmire geçecekler. Kalacak yerleri var orada.
Annem babam eşim ve ben kaldık. Malatyadaki bir yardım grubuyla irtibata geçtim bugün, dediğim gibi iç çamaşırı bıraktılar. Yarın tekrar uğrayıp kazak pantolon vs getirecekler. Siz başka ihtiyaç sahibine yardım ederseniz ben de mutlu olurum.
Sadece o yazılana sinirlendim ve bugüne kadar yaşadığımız şeylerden örnek vermek istedim. Çok şükür iyiyiz biz. Travmamiz zamanla hafifleyecektir. Bugün eşimle merkeze indik atm bulmaya ama bulamadık, olanlar çalışmıyor. Bugün farkettim ki her sesten korkuyorum mesela. Çünkü ikinci depreme bu gecekonduda yakalandım. Deprem gecesi hiç uyuyamamıştım ve olduğunda uyanıktım hatta forumdaydım. O yüzden bana biraz iceride uyumami söylediler. Deprem oldugunda kapının önüne çıktık ve bizi bahçeye karların içine attı. Yani oraya nasıl firlatildik bilmiyorum. 3 yaşındaki bebek kucagimdaydi omuzlarimdan sımsıkı tutmuş titriyordu, ben de titriyordum dizlerim tutmuyordu ve ona şarkı söylemeye çalışıyordum mesela. O eşofmanla oturan arkadaşa selamlarımı iletin lütfen.
Ah canım seninle bu forumlarda çok muhabbet ettik güldük. Deprem bölgesinde olduğunu bilmiyordum. Çok geçmiş olsun. Rabbim şefkat eliyle sarsın yaralarınızı. Çok çok dua ediyoruz başka da bir şey gelmiyor ya elimizden bağış ve duadan başka.
 
Mesela burada çeşme suyu akmıyor. Ana hatlar patlamış, ne zaman tamir edilir su verilir bilmiyorum. Tuvalette kullanmak için kar eritip su biriktiriyoruz. Kendisine söyleyin hayatında hiç karla yüzünü ovmus mu? Buz gibi havada kar ve çamur içinde ateş başında beklemiş mi?
Biz de depremden beri aynı kiyafetlerleyiz. İç çamaşırımız bile değişmedi. Kokuyoruz. Kendisi imkani varken duş almıyorsa yazık yani. Duş almayı geçtim çamaşır yıkamak gibi bir imkanımız yok bizim. Su olsa ateşte kaynatır elde de yıkarız ama yok. İçme suyunu böyle işler için kullanamayız. 3 yaşındaki bebeğin idrarı bezden pantolonuna geçti, pantolonu ateşte kurutup tekrar giydirdik. Kendisi umarım aynı şeyi yapmıyordur.

Dört gündür aynı eşofmani giymek zorunda kaldığı için üzüldüm. Ben yarın duş alabileceğim bir yer buldum. Biraz önce de birkaç iç çamaşırı geldi. Dilerse gelsin evde oturmak yerine kendisi de bu imkanlardan faydalansın.
Kimdir bilmiyorum, mesajları okumadım ama kendisine iletirseniz sevinirim.

Neden sinirlendim bilmiyorum ama sinirlendim işte.
Ah artem benim Rabbim yardimciniz olsun 😞 çok zor durumlar. Yaşadığınız acılar unutulmaz ama bugünler de geçecek inşallah biraz daha sabır. Kıyamam güzel arkadaşım
 
X