merhabalar! Uzun suredir sizleri burada takip ediyorum.Yazilanlari,duygulari,ozlemleri...Neler yaptiginizi ve hayatinizi nasil devam ettirdiginizi okuyorum denizci esi olarak...Aslinda hepimiz ayni seyleri hissediyoruz ,yasiyoruz ve bu bizi buraya iten tek neden,tabiki kurulan arkadasliklar,dostluklar da isin en guzel yani..Kimimiz daha yeni bu yolda,kimimiz seneleri devirdi ama yasadiklarimiz bir...bende bir kaptan esiyim 3 senedir.Esimle beraber gemiye gidiyorum,yanliz gitmesi gereken zamanlarimizda oldu.Yani yalniz yasamanin nasil oldugunu bilenlerdenim..gemideyim su anda ve oyle bir yerdeyim ki kendimi hic bu kadar caresiz hissetmemistim.Gorduklerimden ve duyduklarimdan dolayi uzuntu icerisindeyim.Bununla nasil basa cikacagimi da bilmiyorum.belki burayi bilenler vardir icinizde.taylandayiz..ancak gelirsen ogrenebilirsin burada yasananlari.kimsenin esine anlatabilecegi bir yer degil burasi,daha dogrusu anlatmak istemeyecektir.burda limana yanasmiyorsunuz,acikta demirleyip yukleme bosaltma yapiliyor ve gemiye kadinlar!(ne demek istedigimi anliyorsunuz) gelmeden posta baslamiyor.Buranin bir kurali diye soylendi bana ya da buna inanmami istediler.geminin arka kisminda toplanip icki muzik tam bir alem havasi ve tum personel orda...kirlangicta bunlari gordugumde dusup bayilicam zannettim,bu insanlar neler yapiyor boyle diye...sonra koridorda sesler kimin ne yaptigini biliyorsunuz yani en acikli kisim da bu..Evli insanlarin neler yaptigini gorunce aklima yalmiz kaldigim ve cektigim uzuntuler geldi ve daha cok kahroldum.kac gundur agliyorum ve durduramiyorum kendimi.Kac gundur dusunuyorum bunlari hak ediyormuyuz diye..Kendimi ayirmiyorum,cunku burdayim ve asiri derecede guven kaybi yasiyorum esime karsi.oyle bir ortamdayim ki engel olamiyorum buna.resmen aci cekiyorum,eslerimizi herseyimizi koruyarak,sakinarak,bircok seyle bas ederek,hasret cekerek, uzuntumuzu belli etmeyerek yasiyoruz.ama bunca yapilan fedakarliklar onlar icin bisey ifade ediyor mu artik bunu bilmiyorum..Belki icinizde yeni mi fark ettin diyenler olacaktir,hicbir zaman bu yanini dusunmemistim,belki de bu kadar gozume sokulmasaydi hersey yine de dusunmeyecektim.burada bunlari gormemis olmayi dilerdim...Hem de cokkk..Cok uzgunum hicbirsey yapamadigim icin,cok uzgunum bunlari size anlattigim icin ama anlatacak ve beni anlicak baska kimsem yok..Kendimi yorulmus, tukenmis hissediyorum ve bu dusunceyle nasil devem edecegimi bilmiyorum.Lutfen uzuntumu giderecek biseyler soyleyin bana lutfen.icimdeki acinin bitmesi icin..lutfen..lutfen..
)
topiğe benim gibi tez, okul, kurslar, sınavlar, stajla uğraşan birisi daha gelmiş hoşgelmiş:)))
Allah hepimizin yardımcısı olsun... Bu çıkmazlardanda bir an önce çıkabilmeyi diliyorum....
