ah irnam ah, bende 48-49 arası gidip geliyordum. boyda 1.64, resmen yürüyen bir iskelettim. kızım doğunca 50 kiloyu buldum. sonra oğluşu doğurunca zar zor 52-53 arası gidip geldim. taki emekli olana kadar. bunda aslında benimde suçum vardı. aşırı titizdim. bu yüzden çok huysuzlanıyordum. çocuklarım ve eşimde sanki bana kasıtları vardı. saniyeler içinde evi birbirine katarlardı. bu yüzden terapi bile almak zorunda kalmıştım. zamanla bu duyguyu yendim çok şükür.
hatta size şöyle bir anımı anlatayım. kızım çok kötü rahatsızlanmıştı. tabi doktora götürdük. tahliller filan derken kızımda alerjik durumlar tesbit edildi. hemde mikropsuzluktan. doktor bana çok kızmıştı. sen ne yapmışsın, resmen çocuğunu feda edecekmişsin dediydi. bol bol toprakta gezinsin ve mikroplarla tanışsın demişti. o zaman çok korkmuştum. dediklerini harfiyen yapmaya kendimi zorlamıştım. yinede bazı huylarımdan vaz geçemiyordum. sonuç ne mi kızımda şimdi bazı şeylere karşı alerji hala sürüyor.
buda branşımdan kaynaklanıyor sanırım. laboratuvarlarda karşılaştığım görüntüleri aklımdan çıkaramıyorum. lise yıllarımın sonuna kadar tırnak uzatmaya bayılan ben, azıcık tırnağım uzasa hemen keser olmuştum. halada aynıyım ya neyse. tabii hala yerleri silerken mikrop kırıcı mutlaka kullanıyorum. bazı huylarıma bende kızıyorum vallahi. biraz biraz boş verdim bunlara. şimdi eskiye göre kendimi pasaklı görüyorum. birde vücut kilo alınca bir günde yaptığım işi 2-3 günde zor bitirir oldum. yaşda ilerledi. sağlıkta fazla müsade etmez oldu. ama şu varki çocuklarım ve eşim hala etrafı batırmakta ustalar.
irnam yani bunca çektiğin sıkıntı bundan mı kaynaklanıyormuş. hay allah. neyse acil şifalar dilerim canım. inşallah bir an önce iyileşirsin.
böcüğüm yok be canım, hep beni kandırdı. nerde kilo alınca altın bilezik alacak adam.
benim aldıklarımıda iş kurarken alıp kullanmıştı. ben kazanınca sana alırım demişti. koca bir foss yani. son aldıklarımıda hırsızlara hediye etmiştim. ben her ay küçük altınlar alıp, biriktirirdim. sonra çoğalınca bozdurup bilezik alırdım. buna o zamanlar kendimi şartlamıştım. oğlum-kızım var diye biriktiriyordum. fakat 5 defa evi soyulan ben akıllandım artık. bir daha biriktirmedim. son soygundan sonra yemin ettim ve almadım. kızım evlenirken kızıma almıştım. ama eks damat ailelerimizin taktığını bile satmış borçlarını kapamıştı.
bu yüzden altına karşıyım. hem bundan sonra kilo veremem sanırım.
neyse yine çok kaldım. işler beni bekliyor. çok çok öpüyorum.