Çok benzer şeyler yaşıyorum ve çok ilginç geldi benim gibi hisseden ve yaşayan birilerinin olması.
Ben içimde de tutmam yaşadıklarımı. Çevremdekiler bilir, aynı buradaki yorumlar gibi çok olumsuz yorum da duyuyorum.
Yorum yapmak kolay, akıl bedava dağıtılan birşey.
Boşanmak da kolay aslında.
Ama konfor alanımdan çıkmak istemiyorum, çocuğumu ortamından koparıp peşimden sürüklemek istemiyorum. Bu ekonomide, bu sosyal hayatta herşeyi tek başıma sırtlanmak istemiyorum. Tehdit edilmek, endişe duymak, gelecek kaygısı yaşamak istemiyorum.
Bunun bedelini sevgisiz, ilgisiz kalarak ödeyeceğim ve bu benim kararım.
Ben de sizin gibi kendimi iyileştiriyorum, geliştiriyorum.
En çok da umut ediyorum. Hayal kırıklıklarım, pişmanlıklarım olmadan yaşamayı umut ediyorum.
Sadece kendim için değil tüm kız kardeşlerim için