• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Değer vermeyen eş...

Ben de o niyeti anladım , o yuzden kabul etmedim. Ama düşünmesi insanın zoruna gidiyor. Azerbaycan

sakın sakın evinizi arabanızı satmayın. ve bence oturup konuşun güzel güzel anlatın derdinizi. sizin oralarda üniversite bitirmeyene ve evi olmayana kız verilmezmiş siz nasıl evlendiniz :) eşinizin niyeti kesinlikle evi büyütmek veya arabayı yenilemek değil onlara ortakçı olmak. niyeti salih olsa şimdiye kadar kenarda birikim yapardı. lütfen kanmayın
 
sakın sakın evinizi arabanızı satmayın. ve bence oturup konuşun güzel güzel anlatın derdinizi. sizin oralarda üniversite bitirmeyene ve evi olmayana kız verilmezmiş siz nasıl evlendiniz :) eşinizin niyeti kesinlikle evi büyütmek veya arabayı yenilemek değil onlara ortakçı olmak. niyeti salih olsa şimdiye kadar kenarda birikim yapardı. lütfen kanmayın
Benim eşim universiteli, mühendis kendisi de. Evinin olmaması önemli değildi. Bende var ben paylaşayım dedim. Ama karsılıklı aile yaşam mücadelesi umdum tabiki. Ams çok rahst umursamaz olunca kalıyorsun böyle... anneyle birikim yapıyorsan o da zoruma gider... aile olan biziz ama...
Kesinlikle kanmam. Sabırla akışına bakacam tkr.
 
Bence ilişkindeki en büyük problem, bilinç düzeyi olarak senden daha düşük profile sahip biriyle beraber olman ve bu problem gün geçtikçe seni daha da fazla yıpratacak.Bir an önce bir çözüm bulmalısın.
 
Bence ilişkindeki en büyük problem, bilinç düzeyi olarak senden daha düşük profile sahip biriyle beraber olman ve bu problem gün geçtikçe seni daha da fazla yıpratacak.Bir an önce bir çözüm bulmalısın.
Belki de erkek olunca daha mı umursamaz, düşünmez, rahat bir bilinç düzeyi var?
 
Çok güzel anlatmışsın derdini. Ama bizim senin için yapabileceğimiz pek bir şey yok. Bunları yaşamaya devam etmemek için ayrılman en doğru yol. Değişir diye beklemek de çok yanlış olur.
Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Merhabalar arkadaşlar, zaman bulup okursanız, beni yönlendirirseniz sevinirim...
Ben yurtdışında yaşıyorum. Yabancı uyrukluyum. Eşim Türkiyeli.
Biz 2 sene önce ilk düğünü asıl düğünü nikahla birlikte burada yaptık. Ve buradaki düğünümüze eşimin ailesi de geldi. Annesi ve kardeşi var sadece. Hatta 2 ay kaldılar.
6 ay sonra bizimki türkiyede eşe dosta da düğün yapacağını söyledi. Ben çok söyledim, bak ailen de geldi, boşuna masraf etmeyelim. Ama beni dinlemedi yaptı. Altın,para, bana taktıklarını da hiç sormadan aldı ertesi gün satmaya götürdü.
Ben burda eşime, kendi evimi açtım. Dayalı döşeli, tabağı çanağı, bulaşık makinesinde kadar herşeyini yaptırdığım kendi evim var. Senelerce ev almak için yırtınıp,çalışıp didinip ev aldım çünkü. Evlenince benim evimde yaşamayı teklif ettim. Bizimki önce naz etse de, verme de, sağ cebime koy gibi davrandı zaten. Ev, canan tabak, masrafı da olmadı anlayacağınız. Bu durumda da, 6 ay sonra düğün masrafı düşünmüş oldu...
Kendini rahat hissetsin diye,hep bizim evimiz diye vurguladım. Kanepenin tv köşesini ona verdim. En sevdiğim köşeyi yani. Ama farklı şeyler bekledim.
Eş takibi ihtiyaçlarını düşünen eşlik bekledim ondan. Normal bir şey yani... Ama olmadı.
Bırak sevgiyle evlenmişsin, sana bir arkadaşın ev açınca bile daha dikkatli davranırsın, değer verirsin ya. Bizimki asla öyle yapmadı. Son 2 senedir çalışmıyorum. İşlerim iyi gitmedi, bu da evlendiğim döneme denk geldi. Ama senelerce calısıp ev ve araba aldım. Suanda eşimle paylaşıyorum. Kira derdimiz yok. Bu benim eve katkım değil mi? Her fırsattabana para kazanmak için birşeyler ayarlamaya başladı. Borsa mı oynasan? Bilmem şunu mu yapsan diye... Ki, köyden alınan cahil biri değildim, senelerce calısmısım ve kazancımı senin gibi çar çur etmeden yatırım yapmışım... Ama hep değersiz modu. 6 ay kavgalarımız bitmedi.
Evlenmeden önce benim maaşımı sans vercem sen biriktirirsin diyen insan, evlenince 1 kuruş birikim için veremez oldu...
Evet, soğudum, ben de ailesinden de soğudum, onlara mı veriyor maaşını diyedüşündüm.
İlk aylarda tatlı dille soru sordum, askım, hani maaşını verecektin biriktirecektim. Öyle bir kabaladı ki beni... Sana ne, sen bana hesap mı soruyorsun dedi.... Bana, eşine, ailemiz için evimi, varımı herşeyimi paylaşan kadınına söyledi. İnsan bunu iyilik yapan arkadaşına bile söylemezken, aynı çatıyı paylaştığı kişiye böyle tepki verdi.
İlk günden bu yana, her sabah erkenden kalkıp kahvaltı yaptım, işe öyle gönderdim. Akşam gülen yüzle karşıladım. Özellikle insanların içinde daha dikkatli davrandım. Senelerce övdüm gaz verdim. Bunları yapabilmeyi de piskolok konuşmalarından öğrendim...
Sonuç... Hala birikim yok, 2 senedir, bak hayatım kira vermiyoruz, onun parasını bir köşeye atalım dedim. Yok. Para yok, durum kötü dedi... Ve 2 senedir sadece 1000 usd biriktirebildim. Adıma hesap açtım, hemen vekalet de istedi, o da zoruma gitti. Eşimsin, sen zaten bensin demedi, vekalet istedi. Verdim tabiki. Ben ailemiz için birikim yapalım demiştim zaten. Ve 2 senede sadece 1000 usd. Yine para yok, durum yok demeye başladı...
Çocuk yok, 2 defa aşılama yaptık olmadı, kendisinde sperm sayısı az ve haraketsiz cıkınca ilaç tedaviye başladı. Onu da zar zor gitti doktora. Gidince de problemi anladık...
Çok uzun yazdım, yanınızda sizi anlayan dediğiniz mantıklı kararları baş tacı eden eşiniz varsa, 2 elli yapışın...
Beni sorarsanız, soğukkanlı biri oldum. Para istemeye çekinirdim, eşimdir o verir derdim. Baktım olmuyor. Ne kıyafet soruyor, ne ihtiyac soruyor, kadınım özel ihtiyaçlarım var... Yok, ben de para istemeye başladım. İsteyince verdi tabiki.
Libidosu da düşük... Çocuğu da leylekverecek sanıyor..
O kadar rahat ve emin ki. Sağda 1000 usd dışında bişeyimiz yok, ama çok rahat.
Bir ara evimi satıp dahs büyük ev almak istedi. Krediyle borçla yani... Kabul etmedim. Tartıştı, kavga etti. Şimdi de arabamı satıp daha iyi araba alayım diyor. Adı benim, tadı kendinin olacak ya... Kabul etmedim. Ben arabamdan memnunum dedim.alacaksan kendine en güzelini al dedim.
İlk baştan onunla herşeyimi paylaştığımapişmanım. Kendim gibi sandım ve açık oldum. Evim var demeyecektim. Kira ev bulur kira öderdi zaten... Ama iş işten geçti tabiki.
Şimdi sorarsanız eşinin peki neyi var?
Eşimin bankaya bir sürü borç dışında hiçbirşeyi yok :KK43:

Vallahi üzüldüm senin adına ne diyebilirim ki konu biraz eski olabilir olmasına ama dikkatimi çekti. Takma bu kadar bence
 
Ayyyy allahıma bin şükür benim kocam melek. Zaten kv haricinde hiç problememiz yok gibi. Allah kurtarsın kardeşim. Ben evlenirken eşimin yapamadığı hiçbirşeyi kendi ailemdende istemedim olurda insanız ya benım sınırle agzımdan cıkar sen ne yaptın dıye. Bide ailemee yapamaz dedim anlaştık. Halbuki yapamayacagından değil. Benım aılem onun yapamadıgı dugunden 10kere aynısından yapacak durumda allaha şükür ama istemedim iyiki istememişim ne ilerde eşim ezilsin huzursuz olalım ne de bunda zaten var mantıgıyla yan gelip yatsın hep herseyı calısarak alıyor. Olmuyorsa zorlamayın çünkü baba + cocuk bakmak zorunda kalacaksınız o belli olmuş
 
Bir erkeğe bu kadar fedakarlık fazla diye düşünüyorum. Hazıra alışmış beyiniz malesef. Ve tabi ki bu şekilde de gider. Para istemeye çekinmeyeceksiniz başlarda bende çekiniyordum,benim de altınlarımı aldı borçlara verdi benden habersiz. Ama şimdi gayet her zaman para kart herşeyi istiyorum ve ne ihtiyacım varsa gideriyorum. Kahvaltı filan hiç uğraşmıyorum çünkü zamanında yaptım herşeyi nankörlük gördüm karşılığında. O yüzden fazla verici olmaya gerek yok bir kadın bence daha çok eşinden almalı. Başka türlü saygı duymuyorlar emin ol. Sen birikimini gizli yap ufak tefen ne varsa kenara at. Haberi olmasın sakın. Ne gerek var? Ben biriktiriyorum haberi yok. He ihtiyacı olur sıkışır tabi ki destek olurum ama çok zor durumda kalmadığı sürece hiç de vermem.
 
Back