O adama hasta oldugy icin acimak, tedavi ettirirp yuvayi kurtarmaya calismak, körpe çocuklarına haksizlik. Rezalet bir babam vardi. Bana hamileyken annemi dövmüş sonra dovmeye korkmus. Dedemle bile kavga etmiş. Bagirma psikolojik siddet acik acik bizi yük görme calismama eve bakmama her sey vardi. Boyle bir ailede yasadim. Kanser oldum. Cok sukur atlattım ama hayat boyu tedavi gormeye devm edeceğim. Ruhum perisan durumda. Bu yasimda daha en ufak bir seyde hüngür şakır ağlıyorum. Esime bazen yÜk oldum gibi geliyor. Kayinbabama sevgiyle sariliyorum. Yillarca olur olmadik insanlarda sevgi aradik. Sevginin ne oldugunu bilmedigimiz icin sunduklari seyi sevgi sandik. Yaralandik hirpalandik. Kimin yuzinden babamiz yuzunden. Ben kanser olduğum donem bile babam yanimizda olmadi. Kardesim bu surecte cok büyük yasta bir adama yaklasti. Adam bu durumları biliyordu kardesimden faydalanmak istedi . Daha neler neler. Şu sebeple anlatiyorum bunlari. Annem ben doğduktan sonra babami terketseydi kardesim de bunlari yasamazdi. Hepimizin ruhu psikolojisi gelecegi sakatlanmazdi. 3 senem korkunc gecerdi ama sonra iyilesirdim az da olsa. Simdi bütün ömrüm bitik. Nelerle ugrasiyorum. Keske vaktinde biraksaydi annem. Kadin siginma evi vs olsaydi. Cesaret etseydi. O cocuklari o babayla büyütme kardesim. O tedavi olsun diye ona acima. Cocuklarin senin çocuğun ama o elin oğlu. Cocuklarin kocandan daha degerli.