Covid19 süreci ve kaygı bozukluğu. Siz nasıl tahammül ediyorsunuz?

Bugün elbise dolabımı açıp gezmelik baharlık elbiselerime baktım, ağlayasım geldi. Erkenden kalkıp süslenip işe gitmeyi özledim. Eve çakırkeyif bir halde gecenin 2'sinde gelmeyi özledim. Saatlerce arkadaşlarımızla sohbet edip gülüşmeyi özledim. Yatılı misafir ağırlamayı özledim. Eşim de çok sıkıldı ben de. Ama işsiz olanları, esnafları, canının derdine düşenleri, sevdiklerini kaybedenleri, dışarda fabrikalarda çalışmak zorunda olanları, kurye elemanlarını, hele de sağlık çalışanlarını düşündükçe bu özlemlerim şımarıkça geliyor =( umarım en az zararla atlatırız ve neydi o günler diye anlattığımız anılar olarak kalır bu günler.
 
Hamileydim sürecin başında. Çalışabilir raporu aldığım gün hastalık ilan edildi idari izne ayrıldım. O gün bugündür doğurtmak ve bebeğin kontrolleri hariç neredeyse hiç dışarı çıkmadım. Buna rağmen eşim çalıştığı için virüsü getirdi kovid oldum. Küçücük bebek, eşim bir odada hasta yatıyor ben bir odada çok fena oldu. Bu arada ne kimseye gidiyor ne kimseyi kabul ediyorum diye küsen, adımı deliye çıkaran.. ne ararsanız. O kadar bunaldım ki anlatamam. Eski fotoğraflarımı karıştırıyorum bunaldıkça, oğlum da büyüdü tabi artık bu süreçte onunla oynuyorum vs derken geçiyor günler. Ama kesinlikle profesyonel bir yardım almak istiyorum.
 
Televizyonlardan takip edebiliyorum Türkiye’deki ‘tam kapanma’ olayını ama anlamadım, kimi görsem sokakta orda burda, kişiden kişiye değişiyor mu yasaklar anlamadım ki
24 saat mi yasak şimdi çıkmak ?
 
Hanimlar bunaltmak istemem ayni durumdayim ama uzun zaman daha devam edecek gibi.kendinizi yazin gezip kizin sadece calisacak olmaya alistirsaniz iyi edersiniz duzelecek diye beklemeyin,zor....
Ben iş cikisi bi avm ye gidip kendime bi seyler alabilmeyi bile ozledim ya hu.ne buyuk lüx müş meğer saat 22.00 ye kadar açık avmyaw kuaföre gidip saçımı kestiremedim ben gecende saat 19.00 oluverdi kuafore trafikte yetisene kadarbiz baya lüx yasiyormusuz eskiden simdi önümüzü goremiyiz aç mi kalcaz ileride napcaz diye.ben gectim bodruma tatile gitmeyi valla kiskanmiyorum ben acik havada bi kahvemi icebileyim yetecek bana
 
Tahammül edemiyorum memuruz biz lojmanda oturuyoruz eski küçük balkonu yok yanlış okumadınız balkonu yok bu kadar balkona hasret kalacağımı hiç düşünmezdim burdan taşınınca kocaman balkonu olan bir ev tutucam kilo üstüne kilo aldım iradem sıfır hiç birşey yapmak istemiyorum sürekli uyumak istiyorum uyuyup uyanınca sanki herşey bitecek normale donecez gibi düşünüyorum sonra bunun gerçek olmayacağını düşününce de Allah ta biliyor ya ölsem de uyanmamak üzere uyusam diyorum sonra evladım var onu nasıl bırakırım diye vicdan yapıyorum böyle salak saçma bi döngü içindeyim...
 
Psikolojik kısmı çok zor gerçekten. Sağlık çalışanıyım. Aman kimseye birşey bulaştırmayayımda vebal almayım korkusu ayrı sevdiklerimi özlemem ayrı. Şöyle bir kaç gün bile eve kapanmaya çok ihtiyacım var herkesin derdi farklı işte eminim tamamen eve kapanmakta çok zordur. Ama iş yükünün artması evde ilgi bekleyen bir çocuğunun olması sorumluluklar çok daha zor. Ben diğerleri gibi şükret demeyeceğim tabii. Sadece herkesin birbirine göre avantaj ve dezavantajları var maalesef bu bir süreç ve geçecek.
 
La Lune .!.:
Kapının önünde çocuklar oynuyor kızım sokağa çıkma yasağı var diye onlara bağırıyor. Söyleyeceğim bu kadar. Uyana eziyet oldu sadece.
Genişletmek için tıkla...

Peki Çocuğunuz bu şekilde mahrum kaldığında biteceğine inanıyor musunuz?
Onun psikolojisi daha önemli değil mi şuan için.
Yani daha çok yazmak istiyorum ama siyasete girecek kesin.
Yapmayın bunu ona. Orda çocuklar oynuyorsa sizde inin. İlla karışmasın içlerine uzakta durun bisiklet sürsün çimlerde oynasın.
 


şurda bahsedilen irade delilerinden biri de benim. 1 senedir evde spor yapıyorum dambıllarla, direnç bantlarıyla hem de 3,5 yaşında sürekli ilgi bekleyen bana yapışık bi çocukla. Kitap kurdu sayılmasam da düzenli okumaya çalışıyorum.

Kendimi övmeye gelmişim gibi oldu ama bunları söyleyeyim ki motivasyonumu anlatayım. Öncelikle sonuç almak beni motive ediyor. Amacım kaslı bi görüntüye ulaşmak ve hayalimdeki görüntüye ulaştıkça sporun dozunu artırıyorum. sizin amacınız zayıflamaksa kilo verdikçe motive olup daha çok spor yapıp, sağlıklı besleneceksiniz. Günü verimli geçirmek kadar güzel bi duygu yok. Hemen yarın spora başlayın sonrasında salgılanan endorfin ve serotoninle güzel bi kahve için ve her gün tekrar edin. Bir süre sonra bu duygunun bağımlısı olacaksınız bir de giydiğin pijama bile üstünde daha güzel durunca işte o zaman iyi ki diyeceksiniz.
Bu zamanlar çok değerli aslında, 2-3 sene sonra ne kadar boş vaktim varmış da değerini bilmemişim diye pişman olmamak için elinizi çabuk tutun
Ayrıca sporun duygudurumunuz üzerinde inanılmaz pozitif etkisi olacak, çok kısa süre sonra daha mutlu biri olduğunuzu göreceksiniz
 
Blackangel95 .!.:
Ben intihar etmeyi düşünüyorum artık.
Genişletmek için tıkla...
Daha neler ya. bugünler geçici en fazla 1-2 sene daha sürecek ve bitecek. Hayat önünüze neler çıkarıcak bilemezsiniz. Bundan 5 yıl sonra tüm hayallerinizin gerçek olmayacağını ve çok mutlu bi hayat yaşamayacağınızı nerden biliyorsunuz?
 
Toprakla ugrasmanizi tavsiye ederim.
Yasaklar başlamadan birkac büyük küçük kasa toprak ve tohum aldım. O kasalara ektim balkonuma koydum o kadar iyi geldi ki.
Evde de bir suru çiçeğim var onlarla uğraşıyorum.
Toprak bana iyi geliyor.
 
Cocugunuz var mı? İnip karismasinlar demek baya komik olmuş da. Sokağımız baya küçük ve 15-20 çocuk var. Kızımı da sevdikleri için koşup sarılmak, ellerindeki şeyleri ikram etmek istiyorlar. Kaldi ki kızımı eve hapsetmiyorum elbette çıkıp geziyoruz. Ama sabahtan akşama kadar da sokakta oynamasını bir cips paketine 20 elin girip cikmasini da şu dönemde tasvip etmiyorum.
 
Karsi komsunuz covid oldugunu bile bile ne isi var asansorde
 
Kitap okuyorum. Almanca öğrenmeye çalışıyorum. Fenalıklardayım ben de. Evde bir şey lazım olsa da ben çıkıp alsam diye bekliyorum.Sağlam alışveriş yapmışız ama, bitiremedik henüz.
 
Hepimiz aynı durumdayız valla
Ben kovid ciktiginda hamileydim
Hamilelikten beri evdeyim
Hastane ev harici cikmadim evden
Sonra uzaktan egitim yine ev
Ama şükrediyorum yinede.
Enazindan çalışmak zorunda olan sabah akşam çalışan işçiler var
Esnafin hali batık
Hamileyken ölenler var
Birsuru daha beter durum var
Artık yaz geldi kimse evde durmak istemiyor
Ama vicdanen rahatım ben elimden geleni yapıyorum.
İnşallah ulkece kurtuluruz bir an önce.
 

Haklısınız, söylenecek çok şey var ama ucu banlanmaya çıkar malesef. En başından beri süreç çok yanlış yönetildi, yönetiliyor ve kurunun yanında yaş da yanıyor. Ne diyelim; sabrın sonu selametmiş.
 

Çok geçmiş olsun evet sizinkisi oldukça ilerlemiş ve nerdeyse fobiye dönüşmüş. Aldığınız ilaç zehirlediyse alternatif bir ilaç vermedi mi doktor? Flukosetin etken maddesi ise mesela bir çok farklı ilaç var farklı dozlarda (Tabi ki doktor tavsiyesiyle kullanılmak üzere).
 

Ben de bahar insanıyım, başka bir üye yazmış meğer ne güzelmiş hayatımız ne zenginmişiz diye aynı o hesap. Bostancı sahilde çimlere yayılmayı özledim.
 

Kesinlikle şükrediyorum elbette ama insanız bahar geldi, serçeler cıvıl cıvıl insan çıkmak istiyor doğası gereği. Bahar uyanıştır hem doğa hem de insaoğlu için ama en güzel günleri sırf kötü idare ve sorumsuz insanlar yüzünden evde geçiriyoruz.
 

Aynı şeyi düşünüyorum gelir cezası da kovidi de bizi bulur, alırız 8000 TL cezayı ve koronayı döneriz eve!
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…