Covid19 süreci ve kaygı bozukluğu. Siz nasıl tahammül ediyorsunuz?

darkmore .!.:

Kim dedi tahammul edebiliyoruz diye
Psikiyatriye gitsem bir deli gomlegine bir hastaneye bakar isim.
Biktim virusunden de yasagindan da.
hep soyluyorum herkes itiraz ediyor hatta burda,insan sadece virusten ölmez,psikolojik problemlerden de ölür. Muhtemelen ben ikinci grupta olacagim

Bu arada hic evde oturmadim bu donemde. Calismadigim zamanda da yasaklardan muaftim cunku esime yardima gidiyordum. Simdi ise girdim yine muafim fabrikaya gitgel yaptigimdan. Ama sokaga cikiyor olmak yetmiyor. Yetemiyor. El kol bagli,sadece calisiyoruz. Kendin icin en son ne yaptin? Maske aldim ben, ordan pay bic

Genişletmek için tıkla...

Maske önemli şekerim Maske, mesafe, hijyen. Ben de işe gidiyorum estikçe, gel demiyorlar ama gidiyorum Kadıköy sahil havası alıyorum tabii dönerken de toplu taşımadan virüs kaptım mı diye üçbuçuk atıyorum akajsjsjs

Mihail Zoscenko .!.:

Ramazanı ailemin yanında köyde geçiriyorum şu an, burada zaten virüs başladığından beri gelmeler gitmeler epey azalmıştı tedbirlere genel olarak uyuluyor, yaşlımız çok biraz da o yüzden. Evimin olduğu mahallem de sokağa çıkma yasağında sessiz bomboş oluyor insanlar uyuyor sokağa çıkma yasağına, ev oturmaları yapılıyorsa bilmem tabi. O yüzden yasaklara uyulmadığını okuyunca hem şaşırıyorum hem de üzülüyorum. Demek ki metropol şehirlerde nüfus fazla olunca yasakları sallamayanların sayısı da ona göre fazla oluyor, üzücü gerçekten. Aşı da yokmuş şu an, böyle tedbirsiz olursak ne zaman bitecek ki bu virüs? Geçenlerde bir haber okudum israilde maske takma zorunluluğu kalkmış (nüfusun tamamına yakını aşılanan bir ülke) ne kadar özendim, insanlar ne kadar hızlı aşılanırsa ve tedbirlere ne kadar çok uyulursa virüsün hızı o kadar azalır. Ülke ekonomik olarak o kadar hızlı toparlanır, yoksa böyle sürüncemede yıllar mı geçecek?

Viveciğim açıkçası sana iyi gelecek şeyler söylemek isterdim ama benim de içimden gelmiyor şu sıralar. Bari içimi dökeyim dedim. Şükür elhamdülillah sağlıklıyım ailem sağlıklı bunların kıymetini biliyorum, sağlığımız için dışarı çıkma hürriyetinin kısıtlanmasına da katlanmak zorundayız ama bazen insan yoruluyor evet.

Genişletmek için tıkla...

Şimdi insanlara da çok kızamıyorum kuzum, empatiden ölücem. Haftaiçi işveren kovid movid demeden balık istifi gibi herkesi işe çağırıyor, o metrolar metrobüsler Hindistan kalabalığında. İnsanlar bunaldı, biz balkon derdine düşüyoruz ya çoğu aile küçücük evlerde kalabalık şekilde yaşıyor. İnsanlar çok bunaldı, üstelik turist denize giriyor yanında giren adama 10.000 ceza yazılıyor artık millet delirdi kimseye kızamıyorum da.

Khomyuk .!.:

Küçük bir çocukla karı koca evden çalışıyoruz. Çocuğu oyalamak zaten sabrımızı sömürüyor. Oturup bir dakika kendim kalsam oh diyeceğim. Çocuk enerjisini atamıyor huysulanıp ağlıyor hırçınlaşıyor. İdare etmekten dilimiz damağımı kurudu. Çok zor.
Ben şu süreçte çocuksuz evli olmayı tercih ederdim sanırım. Sabah işim yoksa geç kalkar mis gibi kahvaltımı yapardım. Sonra leslie yapar kitap okurdum. Bol bol dizi izler mutfakta zaman geçirirdim. Dinlenirdim sanırım.
sizin durumunuza özendim yani ben de

Genişletmek için tıkla...

Şahane bir program ama çalışıyorum 8’de başlıyor mesaim de. Kalkış 07:30 tabii insan isterse vakit de yaratır benimkisi biraz bahane oluyor farkındayım. Bu arada dört kedim var dördüncü karantina hediyesi oldu; markete giderken hasta bulduk, iyileşmesi, kısırlaştırılması derken eve kuruldu. Daha 7 aylık civarında ve sanırım beni annesi sanıyor Ördek ailesi gibiyiz her yere birlikte gidiyoruz Tabii bir çocuk enerjisi ve sorumluluğu değil ama dağınıklığı aynı diyim siz anlayın.

vivelamour .!.:

Çok geçmiş olsun evet sizinkisi oldukça ilerlemiş ve nerdeyse fobiye dönüşmüş. Aldığınız ilaç zehirlediyse alternatif bir ilaç vermedi mi doktor? Flukosetin etken maddesi ise mesela bir çok farklı ilaç var farklı dozlarda (Tabi ki doktor tavsiyesiyle kullanılmak üzere).

Genişletmek için tıkla...

birdaha doktora gitmedim beni 20 dakika dinleyip ilac yazıp yolladı terapi almak istiyorum ilac icmek istemiyorum 20 dakikaya okadar para verip zehirlenmek hoş degil

Ben biraz daha rahatim
Cunku 1 senedir salgina inanmayan hes kodu kontrol edilmeyen maske takilmayan temaslilar bildirilmeyen hasta hasta calisan temasilar pozitif cikan bir kurumda calisiyorum. Sabah 8 30 aksam 17 30 is yerindeyim. Yilbasindan beri daha rahatim isim hafif ve esnafin halini gordukce asla telafisi olmayan yaralar acildigini goruyorum cogu esnaf harac sakasi yapmaya basladi 1 lokanta ust yonetici ile anlasip acti oteki kapadi polisler kiraathaneye cay ocagi ruhsati aldirip oyun oynadi ust yoneticiler mekan actirip keyif yapti. Aklimi yitirmemek icin reddetme psikolojisine girdim sanirim.
Gecen yil tatil yapmistim ama bazi saglik problemlerime yetmedi ve en yogun zamanda 40 gun hastahaneye gittim. 10 gun esim bakti felcli gibiydim.


Sert sekilde hala uygulayabildigim sey girdigim marketlerden hizla cikmak ellerimi iyi yikamak ve asla vucuduma dokunmamak. Birde esim haricinde kimseye sarilmamak.

Kopegim var ailem cok yakin cok uzun zaman dirensemde ara ara market eczane firin fikriyle ciktim.
Kopegimi cogunlukla ben cikariyorum.

Evde kalabilseydim boyle deli deli dusunmezdim. Keske kalabilseydim. Ama bir sure sonra bu fikirlere kapiliverdim iste saglikli oldugunu savunmuyorum.



Misafir kardesim annem ve 1 arkadasimiz geliyor. Sitedeyim bahcem rahat. Ailemin yakin olmasi en buyuk avantajim.


Avmye mecbur kaldikca gittim piknik alanlarina sıksık gittim ama hapis hayatim cok izin vermiyordu. Artik gerekirse haftaici izin alip giderim yok olmuyor aklimi yitiricem. Avminin onunde 3 tane agacin altinda soguk hamgurger yiyenlere ozendim gecen gun.

Keşke derdim bu olsa...Evde kalabilmeyi isterdim valla...Biz çalışıuoruz ne uzaktan ne dönüşümlü, tam mesai...Evde sıkılınmaz zaten, bisürü iş oluyot ben hsonu hiç oturmaya bike vakit bulamam...ev işi olmasa mutlaka ilgilenecek bişilerim oluyor ..Ama ben sunu anladım insanlar evde bu kadar depresyına girdiğine göre demekki sürekli dısardalarmış, ben oyle değildim zaten.o yüzden pek bişi değişmedi...çıksam nereye cıkıcaktım ki zaten

Monny .!.:

birdaha doktora gitmedim beni 20 dakika dinleyip ilac yazıp yolladı terapi almak istiyorum ilac icmek istemiyorum 20 dakikaya okadar para verip zehirlenmek hoş degil

Genişletmek için tıkla...

Zaten en güzeli terapi bizim durumda ama ben ilaca iş stresimden ötürü 2019 Ocak’ta başlamıştım, pandemi başlayınca da bırakmadım almayı.

vesikaliyarim .!.:

Keşke derdim bu olsa...Evde kalabilmeyi isterdim valla...Biz çalışıuoruz ne uzaktan ne dönüşümlü, tam mesai...Evde sıkılınmaz zaten, bisürü iş oluyot ben hsonu hiç oturmaya bike vakit bulamam...ev işi olmasa mutlaka ilgilenecek bişilerim oluyor ..Ama ben sunu anladım insanlar evde bu kadar depresyına girdiğine göre demekki sürekli dısardalarmış, ben oyle değildim zaten.o yüzden pek bişi değişmedi...çıksam nereye cıkıcaktım ki zaten

Genişletmek için tıkla...

Vallahi kazın ayağı öyle olmuyor işte. Ben de çok evcimen bir insanım, Yengeç burcuyum zaten bana dünyalar bir yana evim diğer yana ama dört duvar bir yerden sonra üstüne geliyor insanın.

Şöyle diyim, bu dönem de psikiyatrilere verdiğim parayı açık havada parklarda gezerken polis memurlarına verseydim çoktan İyileşmiştim :) benim Anksiyete depresyon artık üst seviyede... allah yardımcımız olsun.

vivelamour .!.:

Şahane bir program ama çalışıyorum 8’de başlıyor mesaim de. Kalkış 07:30 tabii insan isterse vakit de yaratır benimkisi biraz bahane oluyor farkındayım. Bu arada dört kedim var dördüncü karantina hediyesi oldu; markete giderken hasta bulduk, iyileşmesi, kısırlaştırılması derken eve kuruldu. Daha 7 aylık civarında ve sanırım beni annesi sanıyor Ördek ailesi gibiyiz her yere birlikte gidiyoruz Tabii bir çocuk enerjisi ve sorumluluğu değil ama dağınıklığı aynı diyim siz anlayın.

Genişletmek için tıkla...

Dağınıklık değil de derdi bitmiyor. Benim de kedilerim oldu, kedi dert tasa bırakmıyor eğlenceli bir hayvan.
Bizimki stres oldukça bizi de strese sokuyor. Yani eşimde bende online dersleri çakıştırmamaya çalıştık. Boş dört günüm var. O boş üç günüm mesela anlatılmaz. Sabah kalk kahvaltı hazırla. Bizimki kağnı hızında yer, hadi oğlum diye diye bir saat masada duruyorum bir sinir geliyor. Sonrası sırayla sıkılan çocuk eğleme. Artık oyuncaklarından da sıkıldı. Sürekli tepemde. Üstümde. Ben zaten hayvan konuşturmak, sürekli aynı kurgu oyunları oynamaktan yıldım. On gün boyunca dinozoruna aynı kelimeleri söyletiyorum. Gerçekten kediyle alakası yok Asla laf anlamıyor. “Yavrucum oradan atlama” “ama neden?” “Komşuya ses gidiyor, ayrıca kalorifer yakım çarpabilirsin”. “Çarparsam nolur.” “Muhtemelen kanar canın acır şu virüste hastaneye gitmemiz gerekir.” “Ama ben atlamak istiyorum.” Bı muhabbeti yemek yemek, oyun oynamak gibi binlerce kombinasyonda yaşandığını hayal edin. Sabır fln bitti bizde. Şu an mesela 1 saattir balkon masasında bir avuç makarnasını yerken yazıyorum. Yemiyor çünkü

2020 Eylülünden beri çıkmamıştık. Üstelik yabancı,bilmediğimiz bi şehirdeyiz. O kadar bunalmıştık ki anlatamam. Tıpkı sizin gibi hissediyorduk. Nisan ortası eşim geldi ve hem işlerimizi halledelim hem de biraz değişiklik olsun diye tedbirimizi alıp İstanbul'a gittik,gitmez olaydık. Korona olduk ailece. Annemi dün hastneye yatırdılar,çok şükür durumu iyi ama insan çok üzülüyor. Bu 2 haftada üzüldüğüm kadar çok az üzüldüm ömrümde emin olun. Keşke evde sıkılsaydım da,böyle olmasaydı diyorum. Demem o ki,olsun sıkılın bunalın,inanın bu süreci geçirmekten çok daha hafif sıkıntılar bunlar. 1 martta her yeri hurraaa diye açmanın bedeli bunlar maalesef. İnsanlar da sıkıldı bunaldı,ben esas 17 mayıs ve sonrasını düşünüyorum. Allah yardımcımız olsun.

Altagracia_ .!.:

Eki Görüntüle 2839178

şurda bahsedilen irade delilerinden biri de benim. 1 senedir evde spor yapıyorum dambıllarla, direnç bantlarıyla hem de 3,5 yaşında sürekli ilgi bekleyen bana yapışık bi çocukla. Kitap kurdu sayılmasam da düzenli okumaya çalışıyorum.

Kendimi övmeye gelmişim gibi oldu ama bunları söyleyeyim ki motivasyonumu anlatayım. Öncelikle sonuç almak beni motive ediyor. Amacım kaslı bi görüntüye ulaşmak ve hayalimdeki görüntüye ulaştıkça sporun dozunu artırıyorum. sizin amacınız zayıflamaksa kilo verdikçe motive olup daha çok spor yapıp, sağlıklı besleneceksiniz. Günü verimli geçirmek kadar güzel bi duygu yok. Hemen yarın spora başlayın sonrasında salgılanan endorfin ve serotoninle güzel bi kahve için ve her gün tekrar edin. Bir süre sonra bu duygunun bağımlısı olacaksınız bir de giydiğin pijama bile üstünde daha güzel durunca işte o zaman iyi ki diyeceksiniz.
Bu zamanlar çok değerli aslında, 2-3 sene sonra ne kadar boş vaktim varmış da değerini bilmemişim diye pişman olmamak için elinizi çabuk tutun
Ayrıca sporun duygudurumunuz üzerinde inanılmaz pozitif etkisi olacak, çok kısa süre sonra daha mutlu biri olduğunuzu göreceksiniz

Genişletmek için tıkla...

Övün kendinizi zira hak ediyorsunuz, hem de küçük çocukla. Ben de dün yazlıkları çıkartrım tiril tiril hepsi kısacık şortlar, gömlekler. Ama giyip beğenmicem dolap bekleyecek biliyorum. Bana da anlatın ne olur bu motive vw enerjinin kaynağını. Matım, dambılım, step tahtam herşeyim var, yeni bir ben olmak istiyorum çok gecikmeden hadi bana da bir el atalım nolur

vivelamour .!.:

Maske önemli şekerim Maske, mesafe, hijyen. Ben de işe gidiyorum estikçe, gel demiyorlar ama gidiyorum Kadıköy sahil havası alıyorum tabii dönerken de toplu taşımadan virüs kaptım mı diye üçbuçuk atıyorum akajsjsjs

Genişletmek için tıkla...

E sen yine iyiymissin psikolojik olarak. Virusu gectim ben İstanbulda yasasam tirlatmistim simdiye. Kalmazdim virusun ellerine tertemiz delirirdim eskiden sadece alisverise gelirdim,Kabatastan Nisantasi,ordan İstinye, o kadar. Baska yerine gitsem geri donecek mecalim kalmaz

La Lune .!.:

Cocugunuz var mı? İnip karismasinlar demek baya komik olmuş da. Sokağımız baya küçük ve 15-20 çocuk var. Kızımı da sevdikleri için koşup sarılmak, ellerindeki şeyleri ikram etmek istiyorlar. Kaldi ki kızımı eve hapsetmiyorum elbette çıkıp geziyoruz. Ama sabahtan akşama kadar da sokakta oynamasını bir cips paketine 20 elin girip cikmasini da şu dönemde tasvip etmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tabiki var 3 yaşında. 1 senedir de eski hayatımız gibi parklarda bahçelerde geçiyor çocuklarla iç içe. Hiç kısıtlamadım. Avm oyun alanlarına da giriyoruz. Korona üşütme grip vs hiç olmadık. Bağışıklık sistemimize çok dikkat ediyorum vitaminler bitkisel takviyeler yeme içme adına. Bu tabiki kişisel tercih. Ben sadece çocukların hu psikolojiye girmelerine çok üzülüyorum

vivelamour .!.:

Övün kendinizi zira hak ediyorsunuz, hem de küçük çocukla. Ben de dün yazlıkları çıkartrım tiril tiril hepsi kısacık şortlar, gömlekler. Ama giyip beğenmicem dolap bekleyecek biliyorum. Bana da anlatın ne olur bu motive vw enerjinin kaynağını. Matım, dambılım, step tahtam herşeyim var, yeni bir ben olmak istiyorum çok gecikmeden hadi bana da bir el atalım nolur

Genişletmek için tıkla...

Spor kesinlikle enerji de yükseltiyor. Spor ve duş sonrası hem ferah hem enerjik oluyor insan. Bana daha iyi hissettiriyor.
Ben de 4,5 yaş bebemle her gün 40 dl leslie, 20 dk da pilates yapıyorum. Epey görüntü fark etti. Farkettikçe daha mutlu oldum emeğime değsin diye yememeye başladım.

Aynı durumdayız.
Ben de anksiyete teşhisi almıştım 3 yıl önce, tedavi olmuştum geçmişti fakat pandeminin getirmiş olduğu psikolojik yükten dolayı bazı dönemler hafif-orta dereceli ataklar geliyor....
Pandemi öncesi ayda 1 yurtdışına gittiğim bir iş hayatım vardı. Haftaçi iş çıkışları bir şeyler yapılırdı, haftasonları kesin bir yerlere kaçılırdı vs. 1 yıldır hiç bir sosyal hayatım yok. Tamamen evden çalışıyorum. Haftaiçi zaten full çalışmayla geçiyor, mesai vs derken iş bittiğinde sokağa çıkma yasağı başlamış oluyor. Haftasonu zaten yasak. Maalesef aile evindeyim. En ufak bir yere giderken bile “hesap verme” durumu olmaya başladı ki bu duruma lanet ediyorum. Allah başımızdan eksik etmesin ama babam neredeyse her şeye karışıyor (iyi niyetiyle) ama çok boğucu. Yemek yaparken bile bak biberi öye kesme böyle kes. Soğanı şöyle doğrama böyle doğra. Tamam anladık diyorsun ertesi gün yine aynısı. Daha soğanı kesmeye başlamadan söylüyor bu sefer. 1 senedir böyle her hareketinizi “iyi niyetiyle düzeltmeye çalışan” biriyle yaşadığınızı hayal edin bir de. Anksiyete sebebiyle de tahammülüm hiç yok. Benim durumum tam tımarhane. En azından eşiyle, sevgilisiyle ya da arkadaşlarıyla bir evde bu dönemi geçirebilenler çok şanslı.

her şeyin bir an önce eskiye dönmesini tüm kalbimle diliyorum.

Ücretli meditasyon uygulaması indirdim.ise yaradı ve youtube da bir psikologa ücretli üyelik aldım.memnunum.

darkmore .!.:

E sen yine iyiymissin psikolojik olarak. Virusu gectim ben İstanbulda yasasam tirlatmistim simdiye. Kalmazdim virusun ellerine tertemiz delirirdim eskiden sadece alisverise gelirdim,Kabatastan Nisantasi,ordan İstinye, o kadar. Baska yerine gitsem geri donecek mecalim kalmaz

Genişletmek için tıkla...

Yıkılmadım ama ayakta da değilim hemşire

Geçen sene Mart ayında evlenip şehir ve iş değiştirdim. Sonra pandemi yasakları başladı ve eve kapandım. Aynı zamanda okullar kapandığı için eşimin çocukları ile beraber 24 saat aynı ortamdaydık. Evet beraber yaşayacaktık ama okul ders iş derken arada tatil yaparız hepimiz enerjimizi boşaltırız sorun olmaz diye düşünüyordum. Ama çocuklara okul yok ben işe evden devam ediyorum. Bu arada eşimin işinde sorunlar çıktı derken benim evliliğimin cicim ayları nasıl geçti anlatmayayım. Evim geniş allahtan herkesin odası var da en azından özel alanımı azda olsa koruyorum. Süreç uzadıkça psikolojim bozulmaya başladı bu arada bebek sahibi olmak istiyorum onunla ilgili başka bir konu açtım zaten ayrı bir dert o bir arkadaşın dediği gibi balkona maydonoz domates tere filan ektim. Mutlu ediyor mu beni hayır ama oyalıyor. Kitap aldım bir sürü okuyorum. Üçüncü battaniyeme başladım örüyorum. YouTube videoları izliyorum. Kilo aldım eski giysilerimin hiç biri olmuyor. Kilo vermeye çalışsam daha da mutsuz olacağım çünkü pasta börek yapmak oyalıyor beni. Bir sene geçti ikinci sene aynı şekilde geçerse psikolojimi ne kadar korurum bilmiyorum. Anti depresan da çözüm değil. Yoruldum bunaldım bezdim yaşam sevincim bitti