Çok yoruldum 😔

dahadogurmam12 .!.:

Merhaba anneler. Sürekli bu konuyu açtığım için okuyanlardan özür dilerim ama önceki konularımdan bilenler bilir bebeğimde aşırı bir yabancılama var ve geçmiyor beni her gün daha çok yoruyor ve korkutuyor .
Bu durum 4 aylıkken ortaya çıktı Başka birisini gördüğünde başka bir eve gittiğinde çığlık çığlığa ağlamalar, Doktor muayene ederken doktor yanına gelince çığlık çığlığa ağlamalar artık gerçekten çok yoruldum. Elimden geldiğince bir şeyler yapmaya çalışıyorum arabasına koyuyorum dışarı çıkıyorum marketlere giriyorum markette birisi yanına geldiği zaman sevdiği zaman pek tepki vermiyor ama ağlamıyor da. ama bir ev ortamında bizim ev olsun ya da başkasının evi fark etmez başka birisini gördüğü zaman çığlık çığlığa ağlamaya başlıyor ve susturamıyorum. Daha az önce komşum geldi Yüzüne baktı biraz sevdi hafif gülümsedi gibi oldu Sonra bana baktı komşuma baktı elini tuttum anneciğim ben buradayım dedim sakinleşsin diye ama yine hüngür hüngür ağlamaya başladı. Önümüzdeki ay Muğla'ya gitmeyi düşünüyorum ailemin yanına. ama alışır mı bilmiyorum kısa bir yol değil. Hadi Geri döneyim diyemem Ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten? Şu an 7 aylık Muğla'ya gideceğim zaman 7,5 aylık olacak Ne yapmalıyım Sizce gitsem mi gitmesem mi tereddütte kalıyorum Nasıl bu huyunun geçmesine yardım edebilirim?? Diğer konularımı görüp tekrar bu konuyu okumak zorunda kaldıysanız Gerçekten özür dilerim çok çaresizim. Bu durum yüzünden ne ben insan yüzü görüyorum ne çocuğum.. ne ben bir yere gidebiliyorum ne de birisini Kabul edebiliyorum evime

Genişletmek için tıkla...

dahadogurmam12 .!.:

Merhaba anneler. Sürekli bu konuyu açtığım için okuyanlardan özür dilerim ama önceki konularımdan bilenler bilir bebeğimde aşırı bir yabancılama var ve geçmiyor beni her gün daha çok yoruyor ve korkutuyor .
Bu durum 4 aylıkken ortaya çıktı Başka birisini gördüğünde başka bir eve gittiğinde çığlık çığlığa ağlamalar, Doktor muayene ederken doktor yanına gelince çığlık çığlığa ağlamalar artık gerçekten çok yoruldum. Elimden geldiğince bir şeyler yapmaya çalışıyorum arabasına koyuyorum dışarı çıkıyorum marketlere giriyorum markette birisi yanına geldiği zaman sevdiği zaman pek tepki vermiyor ama ağlamıyor da. ama bir ev ortamında bizim ev olsun ya da başkasının evi fark etmez başka birisini gördüğü zaman çığlık çığlığa ağlamaya başlıyor ve susturamıyorum. Daha az önce komşum geldi Yüzüne baktı biraz sevdi hafif gülümsedi gibi oldu Sonra bana baktı komşuma baktı elini tuttum anneciğim ben buradayım dedim sakinleşsin diye ama yine hüngür hüngür ağlamaya başladı. Önümüzdeki ay Muğla'ya gitmeyi düşünüyorum ailemin yanına. ama alışır mı bilmiyorum kısa bir yol değil. Hadi Geri döneyim diyemem Ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten? Şu an 7 aylık Muğla'ya gideceğim zaman 7,5 aylık olacak Ne yapmalıyım Sizce gitsem mi gitmesem mi tereddütte kalıyorum Nasıl bu huyunun geçmesine yardım edebilirim?? Diğer konularımı görüp tekrar bu konuyu okumak zorunda kaldıysanız Gerçekten özür dilerim çok çaresizim. Bu durum yüzünden ne ben insan yüzü görüyorum ne çocuğum.. ne ben bir yere gidebiliyorum ne de birisini Kabul edebiliyorum evime

Genişletmek için tıkla...

ORHANHIRA17 .!.:

Bir pedogog ile yda bir çocuk gelişim uzmanı ile görüşsen daha iyi sanki ama daha küçük çocuğun bu durum benim oğlum da da vardı şuan 2 buçuk yaşında yine insan yanına gitmez. Çok yakın arkadaşım var tek ona alışık ki bazen ondan da kaçıyor

Genişletmek için tıkla...

Vaveylay .!.:

Bende böyleymişim annem hayatından bezmiş bir de evde de kucagindan inmezmisim ne yemek ne temizlik asla hiçbir şey yapamamis babama bile yabancı gibi davranirmisim, konuşmaya başladıktan sonra da bana yaklaşan bütün insanlara pis kokuyorsun uzak dur diye ortalığı ayağa kaldırıyormusum, 26 yaşındayım herkes hala bebekligimi konuşur böyle bebek görmedik biz diye, okula baslayincaya kadar böyle devam etmiş bizde durum. İnsaAllah sizinki bu kadar uzun sürmez çabucak biter. Siz de artık stres yapıyorsunuz sanırım biri gelecek de bebek yine ağlayacak diye o stres de bebeği etkiliyor olabilir mi bilmiyorum umarım çabuk atlatırsiniz

Genişletmek için tıkla...

Mi-Ok Yun .!.:

Pedagog size nasıl bir yaklaşımda bulunmanız gerektiğini söyler bencede pedagog desteği alın böyle ömür geçmez. Bir arkadaşımın oğlu vardı üstte bir üye bahsetmiş annesine yapışır babası dahi gitmezdi. Bir tek ilk defa bana gelmişti o yüzden nefes almak için sık sık beni çağırırdı. Sizde öyle bir alanda yok anladığım kadarıyla. Tabi bahsettiğim zaman 18-19 yıl önce o zaman pedagog bu kadar yaygın değildi. Keşke olsaydı uğraşmasaydı canım arkadaşımda.

Genişletmek için tıkla...

dahadogurmam12 .!.:

Pedagog düşündüm ama çok küçük ya

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Bebeklerin yabancılaması normal değil mi?

Çok küçükler. Tüm gün bizle beraberler. Kokumuza hasretler.

Hem böyle olması daha iyi değil mi?

Genişletmek için tıkla...

dahadogurmam12 .!.:

Bebeklerin yabancılaması normal evet. Ama benimki çığlıklar atıyor.
Doktora giderken bile büyük biri korkuyla evden çıkıyorum. Benden ve babasından başka kimseye tahammülü yok hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve kucağıma alsam da susmuyor.
Mesela ailemin yanına gidicem şimdi, kara kara düşünüyorum acaba gitmesem mi diye?
Sizce kimseyi göremiyo olmam, ailemin yanına giderken bile düşünüyor ve korkuyor olmam iyi mi?

Genişletmek için tıkla...