- 17 Mart 2015
- 678
- 278
çok yoruldum çok...bari buraya yaziyim de belki biraz rahatlatır.ben 22 yaşındayım anne babam ayrı..Babam arkolik kendi meyhanesi var durumu iyi kazancı çok ama meyhanesini kapatır sabaha kadar pavyonda eğlencesine bakar paralararını oralara içkiye harcar...kira ödemiyo fatura ödemiyo ev bakmıyo..dedemin evinde kalıyo...Ben annemle yaşıyorum, çalışıyorum.yıllardır ev geçindirmek beni okadar yordu ki... ya karşılığında iki güzel çift duysam mutlu olacağım ama yok.liseden mezun olduğumdan beri çalıştım ev geçindirmeye çalıştım ama yeterince iyi geçim sağlayamıyorum diye neden hep daha iyisini beklemek neden bu memnuyetsizlik....annemle babam okadar çok kavga ederlerdi ki o pskolojiyle bu halde olduğumuza çok şükür..bıçaklar süpürge makinaının sopası havalarda uçuşurdu sabah okula gitmeme 1 saat kala ya kadar babam kavga çıkardğından kimseyi uyutmadığından ben hep 1-2 saatlik uykularla okula giderdim...hatta lise sınavlarının olduğu günü hiç unutmam ozaman OKS sınavı vardı.Ve biz annem le sabaha karşı 5 te babam arkamızda elinde bıçak bizi kovalarken annemin bi elinde ben bi elinde abim koştur koştur bir komşumuza sığınmaya gitmiştik.Ve ben o komşumuzda 1 saat uyuyup kalkıp taksimde sınavıma girmiştim...Tabiki hiç başarı sağlayamadım...Şimdi derdin ne diceksiniz olmuyosa yetmiyosa neden yaranamıyorum kimseye ne yapabilirim ki ben?