Çok yıprattı beni...

sonuna kadar inkar et iftira de diyen bayanlara inanamıyorum o yanıltmaya teşvik ettiğiniz adalet bigün size de lazım olursa böyle esnek davranır mısınız?sizin durumunuz çok daha vahim ....

Arkadaşım tabiki adaleti yanıltmamalıyız kurallara uymalıyız bende öyle düşünüyorum ama anladığım kadarıyla bu durum çok hassas olduğu için ve arkadaş zorda kaldığı için diğer arkadaşlar yorumlarında inkar et demişler
ilk başta lise arkadaşına acayip derecede sinir oldum çok kötü bir insanmış sen ona güvenmişsin ve beraber olmuşsun , bunu neden eşine açıklama gereği duydu , eşinin ne kadar sorunlu olduğunu ve sana zarar verebileceğini bilmiyormuydu veya tahmin etmiyormuydu da ona söyledi, işte bu noktada bencede bu adama değmez ve kabul etmeyin maden elle tutlacak tel görüşmesi yazışmalarınız falan yok red edin çünkü oğlunuzu kaybetme riskiniz varmış ve eşiniz çok sorunlu ve maaşını bir gecede yiyecek kadarda duyarsız bir baba dolayısıyla çocuğa bakamaz çocuğunuz sizde kalması en mantıklı olan
tamam anlattığın kadarıyla hataların olmuş zaten sende kabul etmişsin ayrıca seni hatalısın diye yargılayamayız ve taşlayamayız buna hakkımız yok önemli olan kılışe bir lafda olsa da hatalardan ders almak ve bir daha yapmamaktır
ama senide bu hataya yönlerdiren eşin olmuş hatanın değil hataların büyüğü onda dayak var işsizlik var aldatma var .....
Allah yardımcın olsun
 

evet inkar et diyoruz ve demeyede devam edeceğiz. bu işler oyle kabullen demekle olmuyor. karşımızdaki bir anne üstelik anlattıklarına bakılırsa çokta cekmiş bir anne. napsın üstüne soğuk sumu içsin herşeyin. ben yaptığını doğru bulmuyorum sakın oyle anlaşılmasın. çok yazık etmiş çok yanlış yapmış. amma velakin kabullenirse sonuclarını biliyor musun? kaç tane davamız var elimizde nelerini okuyoruz biliyoruz ve buna nazaran arkadaşı yönlendirmeye çalışıyoruz. gerisini kendi bilir.
 
aldatma kanıtlanırsa çocuğunu kaybetmen kuvvetle muhtemel, o yüzden arkadaşım dediğin kişiyle konuş, dava aşamasında eşin o adamı tanık diye çıkarırsa nolcak? bu arada merak ettim eşine kaçtığında kaç yaşındaydın?
 

sağolasın bir beni anladığın için... yaptığımdan utyanıyorum onun seviyesine düştüğüm için imkar edicem tabii ama nereye kadar onuda bilmiyorum ...
 

teşekkür ederim yardımlarınız için .. peki avukat mısınız?
 

21 yaşımdaydım.. onuda devreden çıkarmak lazım aslında asker gelemez buraya diye düşünüyorum
 
çokta küçük değilmişsin kaçtığında, ah be güzelim boşluğamı düştün noldu bilemedimki, ama iş yargıya intikal ederse askerde de olsa ifadesine başvurulur

şuan tek yaptığım şey evin telefonunun fişini çektim cep telefonum kapalı hiçç bir şekilde ulaşamıyorlar tek kaçışım bu galiba..
 
eşiniz sorumsuz karaktersiz, ne iyi bir eş ne de iyi bir baba, nerde bakılırsa bakılsın bi artısı yok
size gelince anneliğiniz hakkında kötü şeyler diyemem bana düşmez ama sizin gibi bi annem olsun istemezdim diyebilirim...
evinizi terk eder etmez kendinizi bi arayış içinde bulmuşsunuz yıllarca çekmiş olmanın verdiği acı ve direk intikam duygusu ile başka erkek ya da erkeklerle flört etmeye başlamışsınız bana göre
eski lise arkadaşınızla arkadaşca konuşmadığınız daha ilk buluşmanızda beraber olabilcek cesareti göstermesinden belli
dışarda kafede falan olmadığına göre ya eve gittiniz ya otele ve giderken olabilcekleri tahmin ettiğinizi düşünüyorum
eşinizin bunları öğrenmesi başınıza gelebilcekler ailenezin duycak olması sizi korkuttu ve pişman oldunuz
çocuğunuz ne sizin ne eşinizin yanında iyi bir hayata sahip olamıcak bence bi anneanne ya da babaanne tarafından bakılması herkes için daha iyi olcaktır sizde eşinizde kendi hayatınızı yaşarsınız böylelikle ve çocuğunuza yazık olmaz
 
otel gibi bir yerde bulustunuz mu kimlik bilgilerin kaydedildi mi?bildigim kadariyla boyle bir durum varsa bu tespit ediliyor.cok iyi bir avukat bul.ve esine karsi hazilikli ol.
 

intika duygusu değildi yaşadıklarım ilk buluşmada da beraber olmadım yıllarca çektiklerim mutsuzluğum ve yanlızlığım itti beni buralara farkettim ki böyle tamam hata bende bunu biliyorum ama beni anlayın tek bir omuz aradım sığınacak ama yanlış omuzmuş bunuda anladım artık kimseye güvenim kalmadı bunuda anlayın ve beni yanlış anlamayın lütfen bir anda oldu ne olduysa çok direttim yapmayalım olmasın diye ama o en püş noktamdan yakaladı beni daha öncede dediğim gibi eşimden önce ve sonra hayatıma başka kimse girmemişti inanın çok pişmanım.. oğluma gelince oğlum zaten şüanda annneannesiyle beraber ve benimle o benim oğlum nekadar hata yapmış olsamda ben de onun annesiyim oğlumsuz yapamam oda bensiz yapamaz...
 
Hayatında bir çok hata yapmışsın bunlara değinmiyorum. Zor durumda olduğun belli, fakat evliliğinde yapmış olduğun tek ve son hatadan dolayı yavrundan ayrı kalabilme ihtimalin beni bile çok üzdü, bu nedenle. Öncelikle güvenebileceğin bir avukata doğruyu anlat danış, benim şahsi düşüncem, dışarıdan askeriye yi arayıp o kişiye seni çok zor durumda bıraktığını ama eşinin piskopat biri olduğunu, ne olursa olsun onun da yanına bunu kar bırakmayacağını bildirirdim. İkinizinde hayatının selameti açısından, inkar edip bundan sonrada eşinle görüşmemesini söylerdim. Ayrıca onun ailesi de bu kötü durumu öğrenecek o rezil olmayacak mı? etrafına, evli bir kadınla ilişki yaşadı diye! bunlarıda hatırlatırdım.

Ne olursa olsun Çocuğumu alkolik vs.. bir adama verdirmezdim... Bu nedenle herşeyi yapabilirdim...
 
Kadınlarımız kadınlarımız... Baba evinde cenderededir, bir çıkış arar, çare kocaya kaçmaktır. Koca evinde hayat zindan olmuştur baba evine döner, bir destek arar bir koca daha bulur, bir omuz daha bulur...
Halbuki her kadın önce ayaklarının üzerinde dursa, durabilse. Hem maddi olarak hem manevi olarak. Bir erkek olmadan, bir başkasının omzu olmadan, bir başkasının gücü olmadan hayata tutunabilecek olsa ve erkeklerini sığınmak için değil de paylaşmak için seçse... İstediği an da istediği koşullarla seçiminden vazgeçebilecek güçte olsa....
Ama öyle zor ki, bu ülkede, bu toplumda.
Bu hikayeleri okuyunca, izleyince umudum köreliyor bize dair, geleceğe dair, kadınlarımıza dair.
Lütfen biz anneler olarak kız çocuklarımızı mutlaka okutalım, işin başlangıcı bu. Tek başına yeterli değil ama herşey burada başlıyor. Hiç değilse bizim neslin yaşadığı kördüğümü evlatlarımızın nesli yaşamasın.
 
canım ne yaşanmış yaşanmış

hata insanlara mahsus

zaten hatalarının bedelini ödüyorsun da

ancak sen bir annesin ve ben işin bu kısmındayım

senin evladından ayrılmana yüreğim dayanmaz iyi bir avukat tutman lazım

ihanet kanıtlanırsa durumlar değişebilir ama kanıtlanamazsa ve sen çocuğuna iyi bakabileceğini ispatlarsan evladından ayrılmazsın

bundan sonra çok düşünerek adım atmalısın lütfen hata yapma

evladın hayata tutunma sebebin olsun ki öyle
 

Yazmama gerek kalmadı, sağol terracığım
 


Umutsuzum bu yazıyıcı defalarca dikkatli okuyun
 


zaten öyle oğlumu alırsa ayakta duramam.. eğer oğlum olmasaydıda bukadar korkmazdım daha güçlü olurdum belkide çünkü kaybedicek birşeyim olmazdı zaten.. biz anneler çok duygusalızdr çocuğumuzun başına bişey gelsin önce biz atılırız ortaya evlat sevgisi bambaşka ..
 

doğru söze ne denir...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…