- 14 Mart 2019
- 1.989
- 2.513
- 133
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
-
- #121
Dimi yani ne alaka. öylece baktım bişey diyemedim.
Dimi yani ne alaka. öylece baktım bişey diyemedim.Olabilir. Bu yönde araştırılsın bir gidin.
Bir ara oğlum böyleydi doktor şüphelenmişti.
İlacını deneyelim zaten çiğdem bitkisinden yapılıyor bir zararı yok, küçük şimdi tahlille uğraşmayalım, geçerse Akdeniz ateşi diyebiliriz demişti ama başka birşey çıktı sonunda.
Yanlış yatış ne alaka.
Bana da öyle gibi geliyor, yakında çıkar kokusu diye düşünüyorum. Bu gece bir aksilik olmazsa memleketine gidiyor orada detaylı bakılacak.ben eminim canim psikolojik
gastrit vs kardesim yaşadı
kist ben
hep ayni şeyler yüzünden. zaten Allah korusun ciddi bir şey olsa tani konulur tani konulamıyor diyorsun çünkü psikojiyle tetikleniyor
kız yengeç burcu olabilir aileye düşkün olabilir
bende de bir kuzen var aynısı nerdeyse ve son tanısı psikolojik dendi yillarca gitmediği doktor kullanmadığı ilaç kalmadi
Bana gösterdiğiniz anlayış için teşekkür ederim.Ataklat benim sorumluluk benim diye kendinize yüklenmeyin
Evlat da onların, evladın hastalığının sorumluluğu da onların ona bakarsanız
Ben de anneyim. Kardeşim de benim canım ciğerim her şeyim.
Ama öncelik her zaman kendi evladımdadır.
Sizin hastalığınız basit değil ki
Belki iyileşeceksiniz ama bu durum sizi 2 haftada bir tetikliyor
O da çok stres çekiyordur orada eminim ama böyle de olmaz, bundan sonra cesaret edebileceklerini sanmıyorum çünkü kız 1 hafta boyunca kıvrandı babası artık ağladı çaresizlikten. Bayağı perişan oldularSimdi anladım. Enistem deyince evli zannetim.
1 kez 2 kez olsa tabi ki insanlik gorevidir det yardim eder insan. Ama o nasil bir anne ki kizinin yanina gelemiyor rahatım iyi diye?
Anneniz kardesini uyarmali bence.
Gastriti normalde de vardı zaten. Okumaya ilk geldiği zamanlar sorunsuzdu ama bu dönemi okuldan çok hastanelerde geçirdi zaten. Okuduğundan da bir şey anlayamadı maalesef.Teyzen ne rahat kadinmis ya. Tabiki haklısın. Senin panik atagin olmasa ds siz bakmak zorunda degilsiniz annesi dururken. Bu sekilde elin evinde iki buklum gecirdigi günler aylar neye yarayacak anlamadim okuldaki durumu da kötüdür. Anladigim kadariyla kist yüzünden agrisi oluo agri kesici alinca midesinde gastrit oluşuyor. Mideyi yormayan efervesan seklindeki agri kesicilerden kullansın ormegin dexday tum gun de idare ediyor.
Alla alla ilginc böbrek ya da safra taşı agrisi çekiyor olmasın yahu. Gencken benim de böbrek tasi agrilarim cok fazla olurdu doğrudan damardan vurulan morfin ve turevleri bile kar etmezdi. Iyi bari gidiyormus uzaktan destek olursun sana da gecmis olsun kendini soyutlamaya çalış.Gastriti normalde de vardı zaten. Okumaya ilk geldiği zamanlar sorunsuzdu ama bu dönemi okuldan çok hastanelerde geçirdi zaten. Okuduğundan da bir şey anlayamadı maalesef.
Memleketine gidecek orada daha detaylı incelenecek ona göre bir şeyler verir herhalde doktorlar.
Bunun ağrısını morfin bile kesmiyor, sanmıyorum herhangi bir ağrı kesicinin tüm gün idare edeceğini ama öneriniz için teşekkürler
Umarım düzelir.
Zor bir durum. Lakin siz haklısınız. Kendinizi boş yere üzmeyin.Ailece, üzerinize düşeni fazlasıyla yapmışsınız. Bu sorun, onlara ait ve bir an önce çözülmeli. Çünkü sizi düzenli olarak rahatsız eder boyuta gelmiş. Ve siz, size ait olmayan bir sorunun sorumluluğunu taşımak zorunda değilsiniz.Merhaba. Bu konuyu buraya gerçekten çok utanarak açıyorum çünkü hiç hoş şeyler hissedemiyorum. Ailem de benimle aynı durumda ne yazık ki.
Daha önceden de bununla ilgili konu açmıştım. Şöyle özetleyeyim:
Benim burada yaşadığımız şehirde okuyan bir kuzenim var. Ailesi memleketinde. Kuzenim yurtta kalıyor. Bir rahatsızlığı var. Sebebi tam bilinmiyor ama gastrit + yumurtalık kisti diyebilirim. Ayrıca psikolojik olarak da sallantıda.
Kendisi her 2-3 haftada bir çok kötü ağrı ve bulantı atakları geçiriyor. En üst sınırda en yüksek dozda ağrı kesiciler bile ağrısını hafifletemiyor. Ağrıdan bulantıdan ağlayıp çırpınıyor. Günlerce kendine gelemiyor.
Atak geçirdiğinde ailesini arıyor. Ailesi de annemleri arıyor. Acile götürüyorlar ve sonra bizim eve getiriyorlar. Sabahlıyoruz haliyle onunla beraber. Çok da üzülüyoruz. Benim günlerdir aklım onda mesela.
Peki size sorun olan ne derseniz, öncelikle bende panik atak ve anksiyete var. Daha önce bununla ilgili defalarca konu açtım. Tedavi görüyorum. Böyle durumlar beni etkiliyor. O ağrı çekerken defalarca kez panik atak geçiriyorum. Ailem bir de benimle uğraşmasın diye bayılmamak veya daha kötü olmamak için dualar ediyorum ama sabaha kadar asla uyuyamıyorum bulantıdan kusarsa duymayayım görmeyeyim diye odamdan da çıkamıyorum. Yani 1-2 günü oldukça zor geçiriyorum.
Annemlere gelince, annemler sabaha kadar hastaneye gidip gelip sonra hiç uyku alamadan akşama kadar işe gidiyorlar.
İlk başlarda sorun olmadı çünkü ekstrem bir durumdu, insanlık görevi diye düşündük. Hepimiz için zor bir haftaydı. Evde yatacak yer yok diye kuzenim ve eniştem Benim yatağımda, ben de annemlerle onların yatağında uyudum. Odadan pek çıkmadım.
Ama sonra her 2 haftada bir bu durumu yaşamaya başladıkça annem teyzemlere ücretsiz izin vs alıp burada kuzenimle durmalarını veya tam tedavi olana kadar kaydını dondurmalarını, kızın rahatsızlandığında onları istediğini, kendisinin de yetemediğini ve zorlandığını vs söyledi. Ama sanırım kimse kale almadı.
En son yeni atak geçirdi. Babası uçağa atlayıp geldi buraya ertesi gün. Ama o gece hepimiz çok kötü olduk. Ben yine anksiyete krizine girdim. Kalbim bu sefer hiç olmadığı kadar sıkıştı. Bayılacağımı veya öleceğimi sandım hiç abartmıyorum. Babam benim başımda durdu sakinleştirmeye çalıştı, annem de kuzenimle ilgileniyordu. Ne yapacaklarını şaşırdılar. Ertesi gün zaten annem ben kötüyüm diye işe gidemedi zar zor rapor aldı. Uyumamıştı da hiç. Babam da uykusuzdu ama o işe gitti.
Şimdi, benim panik atak rahatsızlığım benim sorunum evet kabul. Onları bağlamaz. Ayrıca o kadar zor durumda benim rahatsızlığım da düşünülecek ilk şey olamaz bu da tamam. Ama kuzenimin bu rahatsızlığını, annemlerin yaşadığı fiziksel psikolojik yorgunluğu ve benim de panik atak hastalığımı bildikleri için teyzemlerin artık bu duruma bir çözüm bulmaları gerekmez mi ? Yoksa çok mu sığ düşünüyoruz biz ?
Bu kuzenimle biz aslında çok iyi anlaşırız. Bu yüzden kendimden çok utanıyorum. Yanlış düşünüyorsam yanlış ve kötü düşünüyorsun diyin vallahi şu sayfayı kapatıp utanırım yemin ederim.
Ama gerçekten hem kuzenim hem biz çok zorlanıyoruz ve teyzemlerin bunu bildiği halde hiçbir şey yapmamaları, bir çözüm bulmaya çalışmamaları (isteseler bulurlar eminim, teyzem yüzümüze dedi "Rahatımı bozamam benim burada işim rahat ne yapacağım oraya gelip ?") Sizce normal mi yoksa sadece biz mi böyle görüyoruz?
Konu çok dağınık ve anlaşılmaz yazılmış olabilir farkındayım. Bunun için kusura bakmayın biraz kirlilik oldu ama ancak bu kadar toparlayabildim.
Kuzeniniz adina cok üzüldüm. Caresiz agri cekmek cok zorO da çok stres çekiyordur orada eminim ama böyle de olmaz, bundan sonra cesaret edebileceklerini sanmıyorum çünkü kız 1 hafta boyunca kıvrandı babası artık ağladı çaresizlikten. Bayağı perişan oldularBu en uzun süren atağıydı.
Hepimiz üzüldük ama böyle böyle hem kendilerine hem kuzenime hem de annemlere sıkıntı çıkıyordu. İşin ciddiyetini anlamaları da iyi oldu diye düşünüyorum.
vicdan azabı çekilecek bişey yokBana da öyle gibi geliyor, yakında çıkar kokusu diye düşünüyorum. Bu gece bir aksilik olmazsa memleketine gidiyor orada detaylı bakılacak.
Kuzeninizin hastalığından bende de var. O kadar zor o kadar kötü ki muhtemelen endometriozis hastalığı. Kuzeninizin rahatsızlığına değil teyzeniz tıp bile çare bulamıyor. Bulantı kusma ağrı bir ayın 15 günü hep bu şekilde. Eger endo ise üzgünüm ama tedavisi olan bir hastalık değil. Ancak menepoz'a kadar sürüyor. Yani kuzeniniz eğer endo ise yaklasık 50 yasına kadar bir ayın 15 gunu iyi 15 günü kötü olucak şekildre hayatını devam ettirecek. Kaç yasındasınız bilemiyorum fakat siz nasıl ansiyete olmayı secmediyseniz o da hasta olmayı seçmedi. İstemiyorsanız hayatınızı cok etkiliyorsa görüşmezsiniz olur biter. Teyzenler de eğer hastalığı endo ise bir çözüm bulamaz üzgünüm.Kendi ve kuzeninizin hastalığınızı kabul edip devam edeceksiniz yada anksiyetenizi daha da arttırıp hayatı kendinize zindan edeceksiniz. Ben de 33 yasında basladı. 9 tane doktora gittim hiçbiri ağrı bulantı için hiçbirşey önermedi.Ağrı olmicakta demedi. Üzgünüm kuzeninizi seviyorsanız bu şekilde kabul etmek durumundasınızMerhaba. Bu konuyu buraya gerçekten çok utanarak açıyorum çünkü hiç hoş şeyler hissedemiyorum. Ailem de benimle aynı durumda ne yazık ki.
Daha önceden de bununla ilgili konu açmıştım. Şöyle özetleyeyim:
Benim burada yaşadığımız şehirde okuyan bir kuzenim var. Ailesi memleketinde. Kuzenim yurtta kalıyor. Bir rahatsızlığı var. Sebebi tam bilinmiyor ama gastrit + yumurtalık kisti diyebilirim. Ayrıca psikolojik olarak da sallantıda.
Kendisi her 2-3 haftada bir çok kötü ağrı ve bulantı atakları geçiriyor. En üst sınırda en yüksek dozda ağrı kesiciler bile ağrısını hafifletemiyor. Ağrıdan bulantıdan ağlayıp çırpınıyor. Günlerce kendine gelemiyor.
Atak geçirdiğinde ailesini arıyor. Ailesi de annemleri arıyor. Acile götürüyorlar ve sonra bizim eve getiriyorlar. Sabahlıyoruz haliyle onunla beraber. Çok da üzülüyoruz. Benim günlerdir aklım onda mesela.
Peki size sorun olan ne derseniz, öncelikle bende panik atak ve anksiyete var. Daha önce bununla ilgili defalarca konu açtım. Tedavi görüyorum. Böyle durumlar beni etkiliyor. O ağrı çekerken defalarca kez panik atak geçiriyorum. Ailem bir de benimle uğraşmasın diye bayılmamak veya daha kötü olmamak için dualar ediyorum ama sabaha kadar asla uyuyamıyorum bulantıdan kusarsa duymayayım görmeyeyim diye odamdan da çıkamıyorum. Yani 1-2 günü oldukça zor geçiriyorum.
Annemlere gelince, annemler sabaha kadar hastaneye gidip gelip sonra hiç uyku alamadan akşama kadar işe gidiyorlar.
İlk başlarda sorun olmadı çünkü ekstrem bir durumdu, insanlık görevi diye düşündük. Hepimiz için zor bir haftaydı. Evde yatacak yer yok diye kuzenim ve eniştem Benim yatağımda, ben de annemlerle onların yatağında uyudum. Odadan pek çıkmadım.
Ama sonra her 2 haftada bir bu durumu yaşamaya başladıkça annem teyzemlere ücretsiz izin vs alıp burada kuzenimle durmalarını veya tam tedavi olana kadar kaydını dondurmalarını, kızın rahatsızlandığında onları istediğini, kendisinin de yetemediğini ve zorlandığını vs söyledi. Ama sanırım kimse kale almadı.
En son yeni atak geçirdi. Babası uçağa atlayıp geldi buraya ertesi gün. Ama o gece hepimiz çok kötü olduk. Ben yine anksiyete krizine girdim. Kalbim bu sefer hiç olmadığı kadar sıkıştı. Bayılacağımı veya öleceğimi sandım hiç abartmıyorum. Babam benim başımda durdu sakinleştirmeye çalıştı, annem de kuzenimle ilgileniyordu. Ne yapacaklarını şaşırdılar. Ertesi gün zaten annem ben kötüyüm diye işe gidemedi zar zor rapor aldı. Uyumamıştı da hiç. Babam da uykusuzdu ama o işe gitti.
Şimdi, benim panik atak rahatsızlığım benim sorunum evet kabul. Onları bağlamaz. Ayrıca o kadar zor durumda benim rahatsızlığım da düşünülecek ilk şey olamaz bu da tamam. Ama kuzenimin bu rahatsızlığını, annemlerin yaşadığı fiziksel psikolojik yorgunluğu ve benim de panik atak hastalığımı bildikleri için teyzemlerin artık bu duruma bir çözüm bulmaları gerekmez mi ? Yoksa çok mu sığ düşünüyoruz biz ?
Bu kuzenimle biz aslında çok iyi anlaşırız. Bu yüzden kendimden çok utanıyorum. Yanlış düşünüyorsam yanlış ve kötü düşünüyorsun diyin vallahi şu sayfayı kapatıp utanırım yemin ederim.
Ama gerçekten hem kuzenim hem biz çok zorlanıyoruz ve teyzemlerin bunu bildiği halde hiçbir şey yapmamaları, bir çözüm bulmaya çalışmamaları (isteseler bulurlar eminim, teyzem yüzümüze dedi "Rahatımı bozamam benim burada işim rahat ne yapacağım oraya gelip ?") Sizce normal mi yoksa sadece biz mi böyle görüyoruz?
Konu çok dağınık ve anlaşılmaz yazılmış olabilir farkındayım. Bunun için kusura bakmayın biraz kirlilik oldu ama ancak bu kadar toparlayabildim.
Muhtemel endo psikolojiyle ne alakası var ?Daha ilk atağında girdi endoskopiye. Gastroenteroloji uzmanı baktı. Sıradan gastrit çıktı. Mide ilaçlarını da verdiler. Tedavisini oldu oluyor. Diyet de yapıyor.
Ama bir de yumurtalıklarındaki kist çatlamış, enfeksiyon kapmış. Her seferinde farklı bir şeyler söyleniyor yani benim bildiğim bu. Yüzde yüz bir sebep bilinmiyor şimdilik. O yüzden ben biraz da psikolojiye bağlıyorum.
hayır muhtemel endometriozisInternetten tani konmaz ama kuzeniniz conversion hastaligi gibi bir sey yasiyor olabilir ya da fonksiyonel bir semptom (yani psikoloji kaynakli fiziksel semptom). Yani kuzeniniz gerçekten o şikayetleri Hissediyor, ama şikayetlerinin sebebi fiziksel bir durum değil. Ayrıca iki haftada bir acile gidiyorsa, bu kıza bir tanı konulmadı mı, klinikte takip yapılmıyor mu? Kendinizi kötü hissetmeyin. Karşı taraf sizi kullanıyor, annenin sert çıkması lazım.
her kadın dogumcu bılgı sahıbı değil .İstanbulda yasıyorsanız taner ustaya gorunsun yada ercan bastug. Bunlar harıcınde kadın dogumcuların kıst deyip geçiştirmesi çok olagan çünkü herkeste seğri farklı oluyor. Mesela benim derin siyatik endosu yürüyemiyorum bazen. Arkadasımın yumurtalık endosu o da kusuyor surekli.Kuzeniniz ilaçlı mr çekildi mi? Kist çatlamaz ama patlar. Patlaması insanı öldürür ve zehirlidir.Ben agrıdan kendımı balkondan atmayı falan dusunuyordur kdskhdfkr. Psikolojik falan değil anksiyete ve panik atak değil sonucta:)Kadın doğumda benim bildiğim 2 farklı doktora muayene olmuş. İlki söylemiş kist çatlaması olduğunu, regllerini rahat geçirmesi için ilaç vermiş.
Diğeri de kist çatlamış demiş ama öncekinin verdiği ilaçlar işe yaramamış olacak ki daha kötü bir ağrıyla karşı karşıya kaldı şimdi.
Regl dönemi bende de ağrılı geçiyor, ama kuzenimin ağrısı günler sürüyor ve artık ağrıdan çırpınacak duruma geliyor. Morfin bile kesmiyor ağrısını. Zaten ağrı sadece karında değil midede de oluyor ve sadece regl dönemi yaşamıyor bu atakları.
Yani evet enfeksiyon, kist vs etkiliyordur ama bence problem psikolojik. Ayrıca onlar ailecek çok fazla antibiyotik kullanıyorlar. Sürekli boğazları ağrır antibiyotik alırlar ne zaman görsem böyle.
Bağışıklık sistemlerine de zarar verdiklerini düşünüyorum bu yüzden.
endo kist muhtemel. Yaşamayan bilemezAkdeniz ateşinin teşhisi genetik tahlillerle konuluyor ve her doktorun aklına gelen bir tanı değil. Araştırma hastanelerinde uzman doktorlara baktırmak şart. 6 yıl teşhisi konulamayan hasta var, bence bir çıtlatın, bence de kist işi değil bu ağrılar
Sacmalamayın lütfen insan ailesinden uzak kaldıgı ıcın her ay acile tasınmazkız bence duygusal ve ailesinden uzak kaldığı icin bu sorunlari yaşıyor. ailesi de inatla tek birakiyor kızı. psikologtan da destek almali. ben tek başıma yeten bir kızdım hep ama ben bile uni ilk senesinde bayag depresyona girmiştim ailemden uzak ve tek kalınca. boyle sorun cozulmez kiz ya ailesinin yanina gidecek yada onlar onun yanina gelecek.
çok komik geldi yorumunuz. Muhtemelen endometriozis hastası kızcağız. Ben de öyleyim. Psikolojik değil genetik!Bana da öyle gibi geliyor, yakında çıkar kokusu diye düşünüyorum. Bu gece bir aksilik olmazsa memleketine gidiyor orada detaylı bakılacak.
Gitti artık uçakla memleketine döndü babası ile birlikte.vicdan azabı çekilecek bişey yok
siz üzerinize düşeni fazla fazla yapmışsınız
düşünüyorum da siz onların orda okusanız bu kadar hastalansanız teyzeniz bu kadar ilgilenir miydi?
ailesine mi söylediniz orda baktırın diye
nasıl alıyor o teyzeniz?
2-3 farklı kadın doğum uzmanına göründü de hep farklı şeyler söylediler bir dediler kist bir dediler yumurtalık enfeksiyonu bir dediler idrar yol enfeksiyonu, bir ara da gastrit atağı dediler. İlaç saati geciktiği için olmuş diyen bile oldu.her kadın dogumcu bılgı sahıbı değil .İstanbulda yasıyorsanız taner ustaya gorunsun yada ercan bastug. Bunlar harıcınde kadın dogumcuların kıst deyip geçiştirmesi çok olagan çünkü herkeste seğri farklı oluyor. Mesela benim derin siyatik endosu yürüyemiyorum bazen. Arkadasımın yumurtalık endosu o da kusuyor surekli.Kuzeniniz ilaçlı mr çekildi mi? Kist çatlamaz ama patlar. Patlaması insanı öldürür ve zehirlidir.Ben agrıdan kendımı balkondan atmayı falan dusunuyordur kdskhdfkr. Psikolojik falan değil anksiyete ve panik atak değil sonucta:)
Tabii ki kuzenimi seviyorum annem de çok seviyor ama bu sürekli tekrarlayan bir şeyse ailesinin sorumluluk alıp kızlarının yanına taşınması veya onu kendi şehirlerindeki üniversiteye yatay geçişle aldırmaları gerekmez mi ? Kız da zaten kendi ailesini istiyor.Kuzeninizin hastalığından bende de var. O kadar zor o kadar kötü ki muhtemelen endometriozis hastalığı. Kuzeninizin rahatsızlığına değil teyzeniz tıp bile çare bulamıyor. Bulantı kusma ağrı bir ayın 15 günü hep bu şekilde. Eger endo ise üzgünüm ama tedavisi olan bir hastalık değil. Ancak menepoz'a kadar sürüyor. Yani kuzeniniz eğer endo ise yaklasık 50 yasına kadar bir ayın 15 gunu iyi 15 günü kötü olucak şekildre hayatını devam ettirecek. Kaç yasındasınız bilemiyorum fakat siz nasıl ansiyete olmayı secmediyseniz o da hasta olmayı seçmedi. İstemiyorsanız hayatınızı cok etkiliyorsa görüşmezsiniz olur biter. Teyzenler de eğer hastalığı endo ise bir çözüm bulamaz üzgünüm.Kendi ve kuzeninizin hastalığınızı kabul edip devam edeceksiniz yada anksiyetenizi daha da arttırıp hayatı kendinize zindan edeceksiniz. Ben de 33 yasında basladı. 9 tane doktora gittim hiçbiri ağrı bulantı için hiçbirşey önermedi.Ağrı olmicakta demedi. Üzgünüm kuzeninizi seviyorsanız bu şekilde kabul etmek durumundasınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?