Siz bir sürü zorluğu atlatmış bir insansınız. Gücünüzü küçümsemeyin.
Sadece kendi yuvanıza odaklanın.
İnsanlar bazen mutluluk sadece niyetle olur sanıyorlar, halbuki mutluluk ancak emekle olur.
O emek bazen de 'Ben mutlu olacağım kardeşim! ' diye önce kendi yanlışlarımızla göze göz dişe diş çarpışmayı gerektirir.
Başka bir evde, sizi sevdiğini bildiğiniz bir adamla, annenizden ayrı bir çatı altında yaşıyorsunuz. Buna rağmen nasıl bu kadar etkileri altında kalıyorsunuz , bu noktada önce kendinizi bir gözden geçirin.
Anneliğe atfedilen bir kutsallık varsa; başka hiç kimsenin, sizi o derece gözetmemiş, korumamış olmasındandır , sizi hep daha iyi daha güçlü daha mutlu görmek için kesintisiz ve fedakârca çabalayan tek insan olmasındandır, başarılarınız mutluluğunuz karşısında hiç kıskanmadan alkış tutan en sağlam yandaşınız olmasındandır.
Eğer, bu ve benzer kriterler dışında davranışlar gördüğünüz bir anneniz varsa, annenizle ilişkinizi, sizi yoran üzen aşağı çeken her hangi bir insanla olan ilişkiniz gibi düzenlemekten sizi alıkoyan ne ? Daha mesafeli olmanızı engellleyen ne ? Bunlar üzerinde düşünün. Çünkü hayatınızdaki huzuru ve mutluluk arzunuzu siz korumazsanız, kimse sizin için korumaz.
