çok fark var nasıl olcak bu iş böyle

elifzer

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
29 Eylül 2013
482
37
0
35
İzmir

İki haftadır sıkıntı içindeyim düşün düşün işin içinden bir türlü çıkamıyorum. Nolursunuz bana sen ailenden mi utanıyorsun gibi yorumlar yapmayın tabi ki utanmıyorum asla utanmam onlar benim her şeyim ama ortada da bir gerçek var maalesef. Bir ilçede yaşıyoruz ama kenar mahallede köy gibi bir hayatımız var. Tarla, bağla, bahçe ile geçimimizi sağlıyoruz. Ailem fakir tek katlı bir evimiz var kendi yağımızda kavruluyoruz. Dört kardeşiz sağolsunlar o kadar yokluk içinde hepimizi okuttular hepimiz bir yerlere geldik Allah a şükür. Ben il de yaşıyorum ailem ilçede. Uzun süredir konuştuğum bir erkek arkadaşım var. Sonunda ciddi ciddi evlilik kararı aldık. 2 hafta önce beni ailesiyle tanıştırmaya götürdü farklı bir şehirde yaşıyorlar gittik beraber. Evlenmeyi düşündüğüm adama maddi durumunuz nasıl diye hiç sormadım zaten sorulmazda, direk yanlış anlaşılır. Kendiside oldukça mütevazi bir insan yaşam tarzı da aynı şekilde. Babasının ticaretle uğraştığını biliyorum ama detaylı bilgim yok tabi. Evlerine gittik. Evleri çok lüks. Belli ki çok varlıklı bir ailesi var. Ailesi sağolsun çok sıcak karşıladılar bu konuda sıkıntı yaşamadım. ama dediğim gibi çok varlıklı bir aile. Annesi babası hepsi yüksek okul mezunu. Annesi gayet bakımlı, saçlar fönlü, tırnaklar manikürlü pedikürlü, babası deseniz üzerinde kapısından bile geçmediğim markanın kıyafetleri kız kardeşi deseniz o da aynı şekilde. Doğruya doğru ben görmemiş bir insanım. Kuaföre sadece saç kestirmek için gidiyorum. Öyle lüks bir eve ilk defa girdim desem inanın ki abartmış olmam. Ev özene bezene döşenmiş. Bir yeri kırarım bir şey dökerin diye oturduğum yerden kalkamadım bile. Aralarında kendimi ezik hissettim. Sorun burada başlıyor işte dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım. Aileler arasında uçurum gibi bir fark var. Evlilik sadece karı koca arasında kurulmaz büyüklerim hep böyle derdi bana. Bu kadar uçurum varken aileler arasında ben nasıl bir araya getireceğim aileleri. Ben bile ünv mezunu olmama rağmen ne konuşacağımı nasıl oturup kalkacağımı bilemedim. Ailem nasıl davranacak aralarında. Onlarda kendilerini benim gibi ezik hissederlerse onların karşısında kendilerini ben buna asla dayanamam. Ben bugün evlensem ailem bana lüks eşyalar alamaz. Onlar ise belki lüks takılacaklar belki beğenmeyecekler aldıklarımızı.. inanılmaz kafaya takıyorum anlatamam. Bir tarafım hiç kendini ve aileni zor durumda bırakma bitir bu işi diyor. Bir tarafımda da inanılmaz bir sevgi var bitiremiyorum. Çıkamadım ben bu işin içinden ne yapmalı ne etme li?
 
Canım mesele maddi farklılıklar olmamalı. Görgü ve ahlak parayla olmuyor ki. Benim eşimin ailesi de benim ailemden çok farklı 4. Seneye gireceğiz henüz hiçbir sorun yaşamadık. İnsanlar karşısındaki insana kılık kıyafete göre değer vermiyorlar sonuçta. Senin sevgilinin ailesi de olması gerektiği gibi insanlarsa ancak tebrik ederler senin aileni bu şartlarda bütün çocuklarını okuttukları için.
 
Canım mesele maddi farklılıklar olmamalı. Görgü ve ahlak parayla olmuyor ki. Benim eşimin ailesi de benim ailemden çok farklı 4. Seneye gireceğiz henüz hiçbir sorun yaşamadık. İnsanlar karşısındaki insana kılık kıyafete göre değer vermiyorlar sonuçta. Senin sevgilinin ailesi de olması gerektiği gibi insanlarsa ancak tebrik ederler senin aileni bu şartlarda bütün çocuklarını okuttukları için.

tşk ederim. hakılısınız görgüdür ahlaktır önemli olan ama aileyi detaylı olarak tanımıyorum hor mu görürüler yoksa dediğiniz gibi kucak mı açarlar bilemiyorum. akraba olacağız biz ama oturdukları zaman konuşacakları hiç bir ortak nokta olmayacak.bişeyden bahsediyorlar ben bile yabancı kalıyorum aralarında o ne ki diyorum.
 
ah canım anlattığına göre ben de görmemiş bir insanım o zaman yalnız değilsin

bence sevgilinle konuş ailenle tanıştır kararı ona bırak

eğer seviyorsa gözü görmez sevmiyorsa bu da senın imtihanın olur.
 

İki haftadır sıkıntı içindeyim düşün düşün işin içinden bir türlü çıkamıyorum. Nolursunuz bana sen ailenden mi utanıyorsun gibi yorumlar yapmayın tabi ki utanmıyorum asla utanmam onlar benim her şeyim ama ortada da bir gerçek var maalesef. Bir ilçede yaşıyoruz ama kenar mahallede köy gibi bir hayatımız var. Tarla, bağla, bahçe ile geçimimizi sağlıyoruz. Ailem fakir tek katlı bir evimiz var kendi yağımızda kavruluyoruz. Dört kardeşiz sağolsunlar o kadar yokluk içinde hepimizi okuttular hepimiz bir yerlere geldik Allah a şükür. Ben il de yaşıyorum ailem ilçede. Uzun süredir konuştuğum bir erkek arkadaşım var. Sonunda ciddi ciddi evlilik kararı aldık. 2 hafta önce beni ailesiyle tanıştırmaya götürdü farklı bir şehirde yaşıyorlar gittik beraber. Evlenmeyi düşündüğüm adama maddi durumunuz nasıl diye hiç sormadım zaten sorulmazda, direk yanlış anlaşılır. Kendiside oldukça mütevazi bir insan yaşam tarzı da aynı şekilde. Babasının ticaretle uğraştığını biliyorum ama detaylı bilgim yok tabi. Evlerine gittik. Evleri çok lüks. Belli ki çok varlıklı bir ailesi var. Ailesi sağolsun çok sıcak karşıladılar bu konuda sıkıntı yaşamadım. ama dediğim gibi çok varlıklı bir aile. Annesi babası hepsi yüksek okul mezunu. Annesi gayet bakımlı, saçlar fönlü, tırnaklar manikürlü pedikürlü, babası deseniz üzerinde kapısından bile geçmediğim markanın kıyafetleri kız kardeşi deseniz o da aynı şekilde. Doğruya doğru ben görmemiş bir insanım. Kuaföre sadece saç kestirmek için gidiyorum. Öyle lüks bir eve ilk defa girdim desem inanın ki abartmış olmam. Ev özene bezene döşenmiş. Bir yeri kırarım bir şey dökerin diye oturduğum yerden kalkamadım bile. Aralarında kendimi ezik hissettim. Sorun burada başlıyor işte dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım. Aileler arasında uçurum gibi bir fark var. Evlilik sadece karı koca arasında kurulmaz büyüklerim hep böyle derdi bana. Bu kadar uçurum varken aileler arasında ben nasıl bir araya getireceğim aileleri. Ben bile ünv mezunu olmama rağmen ne konuşacağımı nasıl oturup kalkacağımı bilemedim. Ailem nasıl davranacak aralarında. Onlarda kendilerini benim gibi ezik hissederlerse onların karşısında kendilerini ben buna asla dayanamam. Ben bugün evlensem ailem bana lüks eşyalar alamaz. Onlar ise belki lüks takılacaklar belki beğenmeyecekler aldıklarımızı.. inanılmaz kafaya takıyorum anlatamam. Bir tarafım hiç kendini ve aileni zor durumda bırakma bitir bu işi diyor. Bir tarafımda da inanılmaz bir sevgi var bitiremiyorum. Çıkamadım ben bu işin içinden ne yapmalı ne etme li?

erkek arkadaşının ailesi ailenin konumu,durumu yüzünden hor görüp,tavırlarını değiştirecek olurlarsa zaten iyi insan değillermiş o yüzden üzülmezsin.. yani şuan bu sınavı sen değil erkek arkadaşının ailesi geecek.. hiç üzülme insanın iyiliği maddiyatıyla değil gönül güzelliğiyle belli olur..
 
Benim şu an yazacaklarımın gerçek hayatta her zaman karşılığı var mı?Bilemiyorum.

Ben gelir düzeyi düşük bir insanın zengin bir insan karşısında kendini aşağı hissetmesini pek anlayamıyorum.
İnsan çalışır,didinir ve Allah'ın nasip ettiği kadarına ulaşır.

Beni etkileyen ahlaktır,bilgidir,görgüdür,saygınlıktır,kibarlıktır......vb

Bence evliliktede ilk aranılması gerekenler bunlar olmalı.Siz bu özelliklere sahipseniz,lisans mezunu olarak ilerde çalışır,kazanırım diyorsanız ailenizin maddi durumunun ne önemi var?

Ne güzel işte taraflardan biri zengin ise harcamaları onlar yapar.

Sonuçta aileler değil siz evleneceksiniz.Yani herkesin evi ayrı,herkes birbirine saygılı olduktan sonra niye sorun çıksın ki?

Ama bu güzel tablo herkesin kendi yaşının getirdiği olgunlukta davranabilmesi ile olabilir.

Gerçek hayatta zenginler genelde çocuklarına kendi varlıklarını artıracak evliliklere yönlendiriyor.
Yoksul-zengin bir araya gelmek istemiyor,gelse konuşacak birşey bulamıyor.
Yoksul olanlar kendini zengin karşısında ezik hissediyor.
Zengin yoksulu küçümsüyor.
 
Ailelerin uyumunun hersey oldugunu savunanlar cok fazla.aslinda dusununce de evlenince ayni anda ailesiyle de evlenen cok fazla insan var.onemli olan sizin anlasmaniz ama daha tanismamislar,tanisilinca olanlara gore degerlendirin derim ben.
 
valla doğrusu banada pek olmaz gibi geliyor
pembe düşünüp sanasa pembe bir yorum yapamam canım
sende aslında ilerde sorun olacağını adın gibi biliyorsun
onlarda mutlaka kendi ayarlarında birileriyle akrabalık kurmak isterler
şu da var bir araya gelmeden aileler tanışmadan fikirler alındmadanda "olmaz bu iş "demekte yanlış olur
sen bu konuyu sevgilinle konuş açık çık herşeyi anlat
ailesine bahsetsin bi nabız yoklasın böyle düşünerek sen bi yola koyamazsın ki!
 

İki haftadır sıkıntı içindeyim düşün düşün işin içinden bir türlü çıkamıyorum. Nolursunuz bana sen ailenden mi utanıyorsun gibi yorumlar yapmayın tabi ki utanmıyorum asla utanmam onlar benim her şeyim ama ortada da bir gerçek var maalesef. Bir ilçede yaşıyoruz ama kenar mahallede köy gibi bir hayatımız var. Tarla, bağla, bahçe ile geçimimizi sağlıyoruz. Ailem fakir tek katlı bir evimiz var kendi yağımızda kavruluyoruz. Dört kardeşiz sağolsunlar o kadar yokluk içinde hepimizi okuttular hepimiz bir yerlere geldik Allah a şükür. Ben il de yaşıyorum ailem ilçede. Uzun süredir konuştuğum bir erkek arkadaşım var. Sonunda ciddi ciddi evlilik kararı aldık. 2 hafta önce beni ailesiyle tanıştırmaya götürdü farklı bir şehirde yaşıyorlar gittik beraber. Evlenmeyi düşündüğüm adama maddi durumunuz nasıl diye hiç sormadım zaten sorulmazda, direk yanlış anlaşılır. Kendiside oldukça mütevazi bir insan yaşam tarzı da aynı şekilde. Babasının ticaretle uğraştığını biliyorum ama detaylı bilgim yok tabi. Evlerine gittik. Evleri çok lüks. Belli ki çok varlıklı bir ailesi var. Ailesi sağolsun çok sıcak karşıladılar bu konuda sıkıntı yaşamadım. ama dediğim gibi çok varlıklı bir aile. Annesi babası hepsi yüksek okul mezunu. Annesi gayet bakımlı, saçlar fönlü, tırnaklar manikürlü pedikürlü, babası deseniz üzerinde kapısından bile geçmediğim markanın kıyafetleri kız kardeşi deseniz o da aynı şekilde. Doğruya doğru ben görmemiş bir insanım. Kuaföre sadece saç kestirmek için gidiyorum. Öyle lüks bir eve ilk defa girdim desem inanın ki abartmış olmam. Ev özene bezene döşenmiş. Bir yeri kırarım bir şey dökerin diye oturduğum yerden kalkamadım bile. Aralarında kendimi ezik hissettim. Sorun burada başlıyor işte dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım. Aileler arasında uçurum gibi bir fark var. Evlilik sadece karı koca arasında kurulmaz büyüklerim hep böyle derdi bana. Bu kadar uçurum varken aileler arasında ben nasıl bir araya getireceğim aileleri. Ben bile ünv mezunu olmama rağmen ne konuşacağımı nasıl oturup kalkacağımı bilemedim. Ailem nasıl davranacak aralarında. Onlarda kendilerini benim gibi ezik hissederlerse onların karşısında kendilerini ben buna asla dayanamam. Ben bugün evlensem ailem bana lüks eşyalar alamaz. Onlar ise belki lüks takılacaklar belki beğenmeyecekler aldıklarımızı.. inanılmaz kafaya takıyorum anlatamam. Bir tarafım hiç kendini ve aileni zor durumda bırakma bitir bu işi diyor. Bir tarafımda da inanılmaz bir sevgi var bitiremiyorum. Çıkamadım ben bu işin içinden ne yapmalı ne etme li?



Canım ne diyeceğimi bilemedim çok haklısın. Ama onların davranışlarını inceleseydin sana karşı nasıllar. Erkek arkadaşınızla ilişkileriniz nasıl? O ailenin durumunu biliyordur muhtemelen. En azından bir ilçede yaşadıgınızı biliyor. Ne zamandır tanışıyosunuz, evliliği ne zaman düşünüyorsunuz bilemiyorum.

Benzer kaygıları eşim de yaşamıştı zamanında. Benim ailemin maddi durumu hep iyidi. Benim arabam vardı öğrenciyken. Ailem iyi bir yerde yaşıyordu. Sevgiliyken eşim beni ailesinin yaşadıgı küçük ilçeye götürdü. Ben daha kafasında ilçe kavramı oluşmamış bir insandım ki ne oldugunu anladım o zaman :) Çok şaşırdım evlerini falan görünce. Belli ki refah içinde yaşamıyorlardı ama sevgiliyken her zaman benden daha çok parası vardı. Ailesinin üstü başı hiç iyi değildi halbuki kendisi hep iyi yerlerden giyinirdi. Ailesiyle ve başka akrabalarıyla da birkaç sefer görüştük. Benim için ailesinin yaşadıgı yer ve hayat standartları hiç önemli değildi ama ya ailem ne dicekti. Hep kafamı kurcaladı durdu bu soru..

İşler ciddiye binmeye başlayınca, yani ailesi bizimkilerle tanışmak isteyince erkek arkadaşım ısrarla durumu geçiştiriyodu. En sonunda annesi direk benle konuştu biz size gelmek istiyoruz tanışmaya ama oglum geçiştiriyo neden böyle yapıyo anlamıyorum diyodu kadın. Ben de aldım karşıma konuştum evliliğe hazır değilsen vaktimiz var gerilme gibilerinden. Asıl kaygısını o zaman söyledi. Annem babam onun ailesini küçümsicek diye çok korkuyodu.

Ve ne yazık ki ben de korkuyodum onu rahatlatıcak hiçbir şey söyleyemedim.

En çok da akrabalarımızdan çekindim hep ayy koketin eşinn ailesi köylü bilmem ne. Milletin agzı durmuyo ki. Böyle aptal aptal konuşcaklar da annemi etkilicekler diye de korktum.

Aileler arasında hiçbir sorun yaşanmadı çok şükür. Babam eşimi çok seviyo. Ailesini de çok dogal ve canaykın buluyolar. Bana karşı da her zaman saygılı olduklarından ailemin hoşuna gidiyolar. Ayrıca o minik ilçeye gidip baglarından bahçelerinden meyve toplamaya babam bayılıyo. Kendine 2. bi ev almış gibi hissediyo. Arada da arayıp kayınpederine gitsek de bi keyif yapsak diyo. Bunları gerçekten beklemzdim babamdan. Ama önemli olan sanırım iyi insanlar olmalarıydı. Yoksa birbirine maddi ve kültür olarak ne uygun aileler ne kötü kavgalar ediyolar çirkeflikler oluyor. Duyuyoruz hepsini. Biz hiç öyle şeyler yaşamadık yaşamayız da.

Hee akrabalar konuştu mu konuştu. Küçümser bakışlar atıldı evet. Onlara çözüm bulamadık biz. Sinirlerimi de bozdum ama geçti. Biz çok mutluyuz.

Bir de aileler arasında maddi olarak uçurum oldugundan evlenirken aile desteği almayı kesnlkle reddettik.

Çok uzun yazdım ama seninkinin tam tersi durum. Konunu okuyunca anlatmak istedim ben de yaşadıklarımı :)
 
Sevgilinizle bu düsüncelerinizi paylasin... Anladigima görr güzel bi iliskiniz var, iletisiminizde iyiyse, bisey saklamayin kendi kendinizi yemeyin... Konusun onun görüslerinide alin, o ailesini iyi tanir tavirlari olurmu olmazmi bilir... Ki ben böyle seyleri hos görürüm yani sevgilinizin ailside hic sorun yapmiycaktir belkide, size aulenize aradi farki hissettirmiycektir, siz bosuna simdi üzülüp hatta ayriligi düsünüyo olabilirsiniz... Insanlik önemli eger karakterli insanlarsa bosuna üzülüyorsunuz... Acin icinizi sevgilinize, beraber bunun üstesinden gelirsiniz, inaniyorum ... Mutluluklar diliyorum..
 
ah canım anlattığına göre ben de görmemiş bir insanım o zaman yalnız değilsin

bence sevgilinle konuş ailenle tanıştır kararı ona bırak

eğer seviyorsa gözü görmez sevmiyorsa bu da senın imtihanın olur.

tşk ederim. estağfurullah bunlar görmemişlik değildir daha çok şey var uzun olur diye anlatamadım siz üzerine alınmayın lütfen. anlattım sevgilime bak bizim aile böyle böyle demedim ama çiftçilik yaptığımızdan felan bahsettim. o hiç bir şeyi sorun etmiyor gibi görünüyor mütevazi bir insan dediğim gibi. herşeyi anlatayım diyorum bende ama nasıl anlatayım sizce, yanlış anlar diye de ödüm kopuyor. yani bu zamana kadar neden bahsetmedin iş ciddiye binince neden anlatıyorsun diye düşünür diye de dert ettim kendime bir türlü anlatamıyorum bak böyle böyle diye
 
Sevgilinizle bu düsüncelerinizi paylasin... Anladigima görr güzel bi iliskiniz var, iletisiminizde iyiyse, bisey saklamayin kendi kendinizi yemeyin... Konusun onun görüslerinide alin, o ailesini iyi tanir tavirlari olurmu olmazmi bilir... Ki ben böyle seyleri hos görürüm yani sevgilinizin ailside hic sorun yapmiycaktir belkide, size aulenize aradi farki hissettirmiycektir, siz bosuna simdi üzülüp hatta ayriligi düsünüyo olabilirsiniz... Insanlik önemli eger karakterli insanlarsa bosuna üzülüyorsunuz... Acin icinizi sevgilinize, beraber bunun üstesinden gelirsiniz, inaniyorum ... Mutluluklar diliyorum..

tşk ederim. benim bütün akrabalarım köyde yaşıyoruz köylüyüz biz. onun bütün akrabaları anlaatıklarından biliyorum iyi yerde iyi konumdalar bütün akrabaları yüksek okul mezunu. ben kapalı değilim ama annem ve hatta bütün akrabalarım kapalı dindar bir aileyiz onlar böyle değil. dindarlık vs bunlar önemli değil belki ama kafama takıyorum işte bende.
 
Onların lüks içinde yaşaması sizi ezik kılmaz.... İnsanları giyim kuşam mal varlığıyla değerlendirilmemesi gerektiği taraftarındayım. Aileler arasında uçurumlar olabilir sonuçta o ailenin kızına aşık oldu sevgiliniz. Ortada büyük bi aşk varsa ailenizi büyük bi gururla tanıştırın eş adayınıza.. Ne mutlu ailenize sizi yoklukla okutmuş büyütmüş ve meslek sahibi yapmış.. Ezik hissetmemelisiniz siz ve ailniz eli öpülesi bi aileniz var sonuçta.Mutluluklar :34:
 
Son düzenleme:
erkek arkadaşının ailesi ailenin konumu,durumu yüzünden hor görüp,tavırlarını değiştirecek olurlarsa zaten iyi insan değillermiş o yüzden üzülmezsin.. yani şuan bu sınavı sen değil erkek arkadaşının ailesi geecek.. hiç üzülme insanın iyiliği maddiyatıyla değil gönül güzelliğiyle belli olur..

tşk ederim.öyle tabi ne ben ne ailem maddiyata bakmıyoruz iyi olsunlar yeter diyoruz zaten öyle olsa şu an zengin koca bulmuşum oh be diye sevinirdim ama ben tam tersi çok üzülüyorum bu duruma.. annem hep derki kızım dengimiz olan birini bul bizde oturup kalkalım akraba olacağız sonuçta der onunda söyledikleri aklıma gelince nasıl olacak bu iş diye düşünüp duruyorum
 
tşk ederim. estağfurullah bunlar görmemişlik değildir daha çok şey var uzun olur diye anlatamadım siz üzerine alınmayın lütfen. anlattım sevgilime bak bizim aile böyle böyle demedim ama çiftçilik yaptığımızdan felan bahsettim. o hiç bir şeyi sorun etmiyor gibi görünüyor mütevazi bir insan dediğim gibi. herşeyi anlatayım diyorum bende ama nasıl anlatayım sizce, yanlış anlar diye de ödüm kopuyor. yani bu zamana kadar neden bahsetmedin iş ciddiye binince neden anlatıyorsun diye düşünür diye de dert ettim kendime bir türlü anlatamıyorum bak böyle böyle diye

hayır hayır alınmadım ben sen kendini kötü hissetme diye dedim onu:16:

bunda utanılacak ezilecek birşey yok canım benım

sen anlatacaksın işte durum bu iş ciddileşene kadar beklemedim ailelerimizin arasındaki farkı senın ailenle tanışınca anladım ve bunu sorun yaptım

sen de benım ailemle tanış ve kararını ver olacağını düşünüyorsan devam edelim yok olmaz biz anlaşamayız aileler önemli dersen saygı duyarım de bence bir art niyet düşünmez çünkü bunun hiç bir yerinde art niyet yok

sonuçta sen aileni varlıklı göstermemişsin ona,çiftçilikle uğraştıklarını söylemişsin gelip tanışsın görsün kendi karar versin

hem senın için daha iyi olur seviyor mu sevmiyor mu anlarsın.
 
tşk ederim. estağfurullah bunlar görmemişlik değildir daha çok şey var uzun olur diye anlatamadım siz üzerine alınmayın lütfen. anlattım sevgilime bak bizim aile böyle böyle demedim ama çiftçilik yaptığımızdan felan bahsettim. o hiç bir şeyi sorun etmiyor gibi görünüyor mütevazi bir insan dediğim gibi. herşeyi anlatayım diyorum bende ama nasıl anlatayım sizce, yanlış anlar diye de ödüm kopuyor. yani bu zamana kadar neden bahsetmedin iş ciddiye binince neden anlatıyorsun diye düşünür diye de dert ettim kendime bir türlü anlatamıyorum bak böyle böyle diye


tamamda ailesiyle tanışmadan böyle bir kaygından zaten bahsedemezdin ki!
şimdi söylemeyeceksinde ne zaman söyleyeceksin geç kalmış sayılmazsın ki
en kısa zamanda bu kaygılarından bahset ki o da ailesine durumu izah etsin
bide şu var adamlar hiçbirşeyden habersiz seni istemeye yada tanışmaya geldiklerinde şok yaşamazlar mı?(yanlış anlama onların açısından öyle yazdım)
sevgilin şunu diyebilir benim için hiç önemi yok önemli olan sensin dersede
ilerde olası çatışmada dengeyi kurabilecek mi?
ailesi seni ve aileni yerecek söylemlerde bulundugu zaman sana destek olup ağızlarını tıkayacak mı? sen önemlisin demek lafta kalmamalı demi!
çok karamsar olmamak lazım işin diğer türlüsüde belki ailesi bu durumu dert etmeyecek, seni sevdilerse gelinimiz diye benimsedilerse
ailen konusundada önyargılı olmayacaklar belkide
bütün bunları konuşmadan izah etmeden sonuçlandıramazsın bir an önce bu konuyu konuşmalısın
 
benim ailemle eşimin ailesi arasında da uçurum var, sizinkinin tam tersi şekilde...
çok ciddi bir sorun olmuyor, zaten farklı şehirlerdeler, 8 yıldır en fazla 3-5 kez biraraya gelmişlerdir, onlarda da merhaba nasılsınızdan ileri gitmez sohbetleri. zaten maddi durumun farkı yaratmıyor o uçurumu, dünya görüşü ve yaşam tarzı yaratıyor. benim ailemin zevkleri ve ilgi alanlarıyla onun ailesininkiler çok farklı, oturup canciğer olmalarını beklemek çok ütopik...
bu arada düğünler bile ayrı ayrı yapıldı, istanbulda şık bir mekan kapatıp yemekli düğün yaptık, bunu benim ailem karşıladı, ertesi gün de eşimin memleketinde evlerinin önünde sokak düğünü yapıldı, ne onun ailesi istanbuldaki düğüne geldi ne de benimkiler onun memleketine, ama bu bir beğenmeme, tenezzül etmeme durumundan kaynaklanmadı hatta lafı bile geçmedi bu konunun. onlar orda şehir dışından gelen yatılı misafirlerimizi bırakıp gelemiyoruz dediler, bizimkiler de burdan.
 
ya ben anlamıyom başı açık olunca dinsizmi olunuyo bunu dert etmen çok saçma aranızdaki zengin oğlan fakir kız olayına gelince bence yani seni seviyosa ben hiç önemli değil evlendiğimde bizim durumumuz senin gibiydi eşim bize göre daha iyi idi şimdi iflas ettik ailemin durumu bizden kaynanam biraz görgüsüzdü önun üstünlük taslama huyu vardı ama şimdi bobosunun üzerine oturdu bence hiç dert etme zamanında bende senin gibi düşünüyodum şimdi ne salak mışım diyom::46:
 
Canım ne diyeceğimi bilemedim çok haklısın. Ama onların davranışlarını inceleseydin sana karşı nasıllar. Erkek arkadaşınızla ilişkileriniz nasıl? O ailenin durumunu biliyordur muhtemelen. En azından bir ilçede yaşadıgınızı biliyor. Ne zamandır tanışıyosunuz, evliliği ne zaman düşünüyorsunuz bilemiyorum.

Benzer kaygıları eşim de yaşamıştı zamanında. Benim ailemin maddi durumu hep iyidi. Benim arabam vardı öğrenciyken. Ailem iyi bir yerde yaşıyordu. Sevgiliyken eşim beni ailesinin yaşadıgı küçük ilçeye götürdü. Ben daha kafasında ilçe kavramı oluşmamış bir insandım ki ne oldugunu anladım o zaman :) Çok şaşırdım evlerini falan görünce. Belli ki refah içinde yaşamıyorlardı ama sevgiliyken her zaman benden daha çok parası vardı. Ailesinin üstü başı hiç iyi değildi halbuki kendisi hep iyi yerlerden giyinirdi. Ailesiyle ve başka akrabalarıyla da birkaç sefer görüştük. Benim için ailesinin yaşadıgı yer ve hayat standartları hiç önemli değildi ama ya ailem ne dicekti. Hep kafamı kurcaladı durdu bu soru..

İşler ciddiye binmeye başlayınca, yani ailesi bizimkilerle tanışmak isteyince erkek arkadaşım ısrarla durumu geçiştiriyodu. En sonunda annesi direk benle konuştu biz size gelmek istiyoruz tanışmaya ama oglum geçiştiriyo neden böyle yapıyo anlamıyorum diyodu kadın. Ben de aldım karşıma konuştum evliliğe hazır değilsen vaktimiz var gerilme gibilerinden. Asıl kaygısını o zaman söyledi. Annem babam onun ailesini küçümsicek diye çok korkuyodu.

Ve ne yazık ki ben de korkuyodum onu rahatlatıcak hiçbir şey söyleyemedim.

En çok da akrabalarımızdan çekindim hep ayy koketin eşinn ailesi köylü bilmem ne. Milletin agzı durmuyo ki. Böyle aptal aptal konuşcaklar da annemi etkilicekler diye de korktum.

Aileler arasında hiçbir sorun yaşanmadı çok şükür. Babam eşimi çok seviyo. Ailesini de çok dogal ve canaykın buluyolar. Bana karşı da her zaman saygılı olduklarından ailemin hoşuna gidiyolar. Ayrıca o minik ilçeye gidip baglarından bahçelerinden meyve toplamaya babam bayılıyo. Kendine 2. bi ev almış gibi hissediyo. Arada da arayıp kayınpederine gitsek de bi keyif yapsak diyo. Bunları gerçekten beklemzdim babamdan. Ama önemli olan sanırım iyi insanlar olmalarıydı. Yoksa birbirine maddi ve kültür olarak ne uygun aileler ne kötü kavgalar ediyolar çirkeflikler oluyor. Duyuyoruz hepsini. Biz hiç öyle şeyler yaşamadık yaşamayız da.

Hee akrabalar konuştu mu konuştu. Küçümser bakışlar atıldı evet. Onlara çözüm bulamadık biz. Sinirlerimi de bozdum ama geçti. Biz çok mutluyuz.

Bir de aileler arasında maddi olarak uçurum oldugundan evlenirken aile desteği almayı kesnlkle reddettik.

Çok uzun yazdım ama seninkinin tam tersi durum. Konunu okuyunca anlatmak istedim ben de yaşadıklarımı :)

tşk ederim çok güzel anlatmışınız. bende bunu isterim güzel yönden görmek isterim ama her durum böyle olmuyor ki. kendim bile mahvoldum, diyorum bazen etrafında bir sürü görgülü iyi yetişmiş zengin kızlar vardır ne yapsın ki beni diye durduk yere trip atıyorum bunu bile düşünüp. offf ne yapsam ben bilemiyorum
 
Back
X