Çok Dertliyim, Artık Evlenmek İstiyorum

civcivgagasi

Açıyorum çiçek miçek
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2009
528
962
628
Merhaba hanımlar,

Çok dertliyim. Akademisyenim, çok şükür hiçbir engelim yok ama doğru insan beni bulmadı. Erkekler çoğunlukla beğeniyorlar ama yaklaşmıyorlar. Doktora yaptım. Mesleğimi çok seviyorum ama karşıma çıkan erkekler eğitim düzeyi ve kariyer konusu nedeniyle ya çekiniyorlar ya da lise mezunu veya önlisans çıkıyor. O da zaten denk olmadığı için uyuşmamaya neden oluyor. Çevremdeki bekar akademisyen erkekler de doçentlik derdinde.

33 yaşındayım, yakında 34 olacağım. Yüzüne bakılmayacak kadar çirkin değilim. Arkadaşlarımın çoğu evli ve çocuk sahibi. İnsanların çoğu maalesef laf sokuyor sadece. Kendimi eksik ve yetersiz hissediyorum. Artık yuvam olsun, anne olayım istiyorum. Hayat bana bunu çok görüyor.
 
Bence eksik değil tam tersine fazlasınız. Toplumumuzda erkekler kendinden üstte kadını taşımayı beceremiyor. Sağlıklı bir erkek kendinden daha eğitimli, daha donanımlı bir kadınla birlikte olduğu için kendini şanslı sayar, ama bu topraklarda değil. Bu topraklarda kadınlar meme ve popodan ibaret organizmalar olarak düşünülüyor maalesef, sizin yaşam formuna pek alışık değiller.
 
Gerçekten bu yoruma katılıyorum fazla olduğunuz için size eş olmaya erkekler cesaret edemiyor. Ayrıca laf sokanlar da kıskançlığından yapiyor bunu hiç takılmayın. Evlilik cocuk bunlar nasip işi, bir başarı degil ama siz başarılı bir insansınız kendinizin kim olduğunu unutmayın üzülmek yerine bol bol dua edin inşirah okuyup ferahlayin ınsaallah
Bence eksik değil tam tersine fazlasınız. Toplumumuzda erkekler kendinden üstte kadını taşımayı beceremiyor. Sağlıklı bir erkek kendinden daha eğitimli, daha donanımlı bir kadınla birlikte olduğu için kendini şanslı sayar, ama bu topraklarda değil. Bu topraklarda kadınlar meme ve popodan ibaret organizmalar olarak düşünülüyor maalesef, sizin yaşam formuna pek alışık değiller.
 
Bence eksik değil tam tersine fazlasınız. Toplumumuzda erkekler kendinden üstte kadını taşımayı beceremiyor. Sağlıklı bir erkek kendinden daha eğitimli, daha donanımlı bir kadınla birlikte olduğu için kendini şanslı sayar, ama bu topraklarda değil. Bu topraklarda kadınlar meme ve popodan ibaret organizmalar olarak düşünülüyor maalesef, sizin yaşam formuna pek alışık değiller.
O kadar doğru ki. Maalesef çevremde benim gibi bekar akademisyen kadın çok var. Hepimiz aynı dertten muzdaribiz.
 
Gerçekten bu yoruma katılıyorum fazla olduğunuz için size eş olmaya erkekler cesaret edemiyor. Ayrıca laf sokanlar da kıskançlığından yapiyor bunu hiç takılmayın. Evlilik cocuk bunlar nasip işi, bir başarı degil ama siz başarılı bir insansınız kendinizin kim olduğunu unutmayın üzülmek yerine bol bol dua edin inşirah okuyup ferahlayin ınsaallah
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için. Tam olarak öyle oluyor. Bir de geçmişte uzun bir ilişkimde aldatıldığımı sadece hissettiğim için eski sevgilimi takip edip tespit etmiştim. Onu herkese rezil ederek ayrıldım. Erkeklerin çoğu bir şeylere göz yuman veya yaptıklarını anlamayan kadın istiyor.
 
Merhaba hanımlar,

Çok dertliyim. Akademisyenim, çok şükür hiçbir engelim yok ama doğru insan beni bulmadı. Erkekler çoğunlukla beğeniyorlar ama yaklaşmıyorlar. Doktora yaptım. Mesleğimi çok seviyorum ama karşıma çıkan erkekler eğitim düzeyi ve kariyer konusu nedeniyle ya çekiniyorlar ya da lise mezunu veya önlisans çıkıyor. O da zaten denk olmadığı için uyuşmamaya neden oluyor. Çevremdeki bekar akademisyen erkekler de doçentlik derdinde.

33 yaşındayım, yakında 34 olacağım. Yüzüne bakılmayacak kadar çirkin değilim. Arkadaşlarımın çoğu evli ve çocuk sahibi. İnsanların çoğu maalesef laf sokuyor sadece. Kendimi eksik ve yetersiz hissediyorum. Artık yuvam olsun, anne olayım istiyorum. Hayat bana bunu çok görüyor.
Sizi cok iyi anliyorum. Bende akademisyenim, doktora yaptim, hic evlenmedim, üstelik sizden 4 yas büyük biriyim. Hatta en son ilisikim biteli 2 sene oldu. Bu sürecte size ögrendigim bir seyi söyleyeyim: Enerjinizi yüksek tutun ve her bulusmayi "acaba bu adamla olacak mi?" diye degerlendirmeyin. Kendinizden emin olun. Sorun sizde degil. Gercekten bu cagda düzgün bir insanla tanismak cok zorlasti. Ümitsiz olmayin. Sadece sabirli olun ve kendinizle mutlu olmayi ögrenin. Öbür türlü hep negatif bir enerji saciyor insan ve buda disariya yansiyor. Tanisacak olsaniz bile o zaman karsinizdaki kisi kacar. Bence, insan kendiyle mutlu olmayinca bir iliski icerisindede mutlu olamaz. Acik olun, ümitsiz olmayin ve caresizmis gibide davranmayin kimseye. Cevrenizdeki size sacma sapan davranip yetersizmisiniz hissi verenleride uzak tutun. Muhtemelen kiskanclar. Bos verin. Evlilik güzel bir seydir dogru insanla, eminim, ama gözlemledigim kadariyla kimsenin basi göge ermiyor evlenince. Önemli olan sevgi dolu ve saygili biriyle tanismak. :)
 
Merhaba hanımlar,

Çok dertliyim. Akademisyenim, çok şükür hiçbir engelim yok ama doğru insan beni bulmadı. Erkekler çoğunlukla beğeniyorlar ama yaklaşmıyorlar. Doktora yaptım. Mesleğimi çok seviyorum ama karşıma çıkan erkekler eğitim düzeyi ve kariyer konusu nedeniyle ya çekiniyorlar ya da lise mezunu veya önlisans çıkıyor. O da zaten denk olmadığı için uyuşmamaya neden oluyor. Çevremdeki bekar akademisyen erkekler de doçentlik derdinde.

33 yaşındayım, yakında 34 olacağım. Yüzüne bakılmayacak kadar çirkin değilim. Arkadaşlarımın çoğu evli ve çocuk sahibi. İnsanların çoğu maalesef laf sokuyor sadece. Kendimi eksik ve yetersiz hissediyorum. Artık yuvam olsun, anne olayım istiyorum. Hayat bana bunu çok görüyor.
İlk evlendiğim sıralar o zaman sizle yaşıt çok tatlı bir hocam vardı yüksek lisansta.Aynı şeylerden yakınmıştı.üstteki yoruma katılıyorum eksiğiniz yok fazlanız var.Ne yazık ki kendini bazı konularda aşamayan erkekler kendinden daha ileride kadına gelemiyorlar.Denginiz olan anlaşabileceğiniz kıymet bilecek birini denk gelmeniz dileğiyle 🙏🏻🌸
 
Kendini hiç yetersiz hissetmeyin. Etrafındaki doçentlikler kendi aynı iş yerinden sevgili istemeyebilirler ilerde evlendiğinde evde ayni iş yerinde aynı sürekli yüz yüze olacaksınız? Bıkarsınız 😅 belki nasibin baska yerde bekliyor belli mi olur?
Yurtdışına gezmeye ihtimaliniz varsa tek başına kampa katılabilirsin roarcamp instaya bakabilirsin katıl muhakkak belki denk birine gelir belki yeni çevre arkadaş edinirsin nasip bu işler
 
Sizi cok iyi anliyorum. Bende akademisyenim, doktora yaptim, hic evlenmedim, üstelik sizden 4 yas büyük biriyim. Hatta en son ilisikim biteli 2 sene oldu. Bu sürecte size ögrendigim bir seyi söyleyeyim: Enerjinizi yüksek tutun ve her bulusmayi "acaba bu adamla olacak mi?" diye degerlendirmeyin. Kendinizden emin olun. Sorun sizde degil. Gercekten bu cagda düzgün bir insanla tanismak cok zorlasti. Ümitsiz olmayin. Sadece sabirli olun ve kendinizle mutlu olmayi ögrenin. Öbür türlü hep negatif bir enerji saciyor insan ve buda disariya yansiyor. Tanisacak olsaniz bile o zaman karsinizdaki kisi kacar. Bence, insan kendiyle mutlu olmayinca bir iliski icerisindede mutlu olamaz. Acik olun, ümitsiz olmayin ve caresizmis gibide davranmayin kimseye. Cevrenizdeki size sacma sapan davranip yetersizmisiniz hissi verenleride uzak tutun. Muhtemelen kiskanclar. Bos verin. Evlilik güzel bir seydir dogru insanla, eminim, ama gözlemledigim kadarlada kimsenin basi göge ermiyor evlenince. Önemli olan sevgi dolu ve saygili biriyle tanismak. :)
Şu an size sarılıp ağlayasım geldi. :)) Bizim meslek grubumuzda bu işler zor oluyor ne yazık ki. Kesinlikle dışa yansıtmıyorum üzüntümü. Ama evlen baskısı ve yetersiz hissettirenler moralimi çok bozuyor.
 
İlk evlendiğim sıralar o zaman sizle yaşıt çok tatlı bir hocam vardı yüksek lisansta.Aynı şeylerden yakınmıştı.üstteki yoruma katılıyorum eksiğiniz yok fazlanız var.Ne yazık ki kendini bazı konularda aşamayan erkekler kendinden daha ileride kadına gelemiyorlar.Denginiz olan anlaşabileceğiniz kıymet bilecek birini denk gelmeniz dileğiyle 🙏🏻🌸
Çok teşekkür ederim. 🌸🪻 Yorumlar harika. Gerçekten kadın kadının yurdu olmalı.
 
Şu an size sarılıp ağlayasım geldi. :)) Bizim meslek grubumuzda bu işler zor oluyor ne yazık ki. Kesinlikle dışa yansıtmıyorum üzüntümü. Ama evlen baskısı ve yetersiz hissettirenler moralimi çok bozuyor.
Üzülmeyin, gercekten deymiyor. Ben birde avrupada yasiyorum yani bana kültürel acidan uyanlarda daha az gibi. Ama size sunu söylemek istiyorum: Bu isler diplomaya bakmiyor ama yinede dengimiz biri olmasi gerekiyor. Ben kendimden daha az okumus hatta sadece liseye gitmis olan insanlarla bile sohbet ettim. Tanismayi denedim. Siz isteseniz bile, o erkekler bir noktada ne kadar hos görülü davransanizda, kendinde bir eksik görüyor nedense. O yüzden, kafa denginiz biri olsun, bu gercekten daha önemli. Dünyalarimiz farkli oluyor. Inanmazdim ama gercekten öyleymis. Arkadaslarin dedigi gibi, seyyehat edin ve yeni arkadasliklar kurun. Siz mutlu oldukca, insanlar yaniniza yaklasiR zaten. Ön yargili olmayin kimseye karsi. Hayat neyi getirir hic bilemeyiz. Mutlu olmaniz dilegiyle. Umarim, isteyen hepimize yeni kismetler cikar bu sene. :D ;)
 
Üzülmeyin, gercekten deymiyor. Ben birde avrupada yasiyorum yani bana kültürel acidan uyanlarda daha az gibi. Ama size sunu söylemek istiyorum: Bu isler diplomaya bakmiyor ama yinede dengimiz biri olmasi gerekiyor. Ben kendimden daha az okumus hatta sadece liseye gitmis olan insanlarla bile sohbet ettim. Tanismayi denedim. Siz isteseniz bile, o erkekler bir noktada ne kadar hos görülü davransanizda, kendinde bir eksik görüyor nedense. O yüzden, kafa denginiz biri olsun, bu gercekten daha önemli. Dünyalarimiz farkli oluyor. Inanmazdim ama gercekten öyleymis. Arkadaslarin dedigi gibi, seyyehat edin ve yeni arkadasliklar kurun. Siz mutlu oldukca, insanlar yaniniza yaklasiR zaten. Ön yargili olmayin kimseye karsi. Hayat neyi getirir hic bilemeyiz. Mutlu olmaniz dilegiyle. Umarim, isteyen hepimize yeni kismetler cikar bu sene. :D ;)
Yalnız olmadığımı bilmek bir nebze içimi ferahlattı. Umarım buradaki güzel kalpli bütün hemcinslerim en hayırlı ve mutlu evliliği yaparlar. Denklik de çok önemli bu arada. İnsan aynı algı seviyesinde olduğu insanlarla iyi anlaşıyor.
 
Şu an size sarılıp ağlayasım geldi. :)) Bizim meslek grubumuzda bu işler zor oluyor ne yazık ki. Kesinlikle dışa yansıtmıyorum üzüntümü. Ama evlen baskısı ve yetersiz hissettirenler moralimi çok bozuyor.
sizden büyüğüm
akademisyenim diyemem ama işimin bir parçası olarak akademide de çalışıyorum - ben o fen lisesi üstüne dereceli okuyan yurtdışı doktoralı vs. bir tipim
dolayısıyla benim tüm arkadaş çevrem ya uzman doktor ya doçent bir kısmı prof. alanımız zaten saf akademik bir alan (pozitif bilim)

neyse

diyeceğim o ki
sizin "vibe" biraz muhafazakar çevre vibe'ı verdi bana -belki yanlış anlamışımdır. hani 5 vakit namazlı tesettürlü değilsinizdir belki ama daha geleneksel çevrede büyümüş gibisiniz. dahası etrafınız o standart statükocu mukafazakar kafada çevre gibi gibi

işte bu çevrelerde etrafınız da böyle çevreyse zaten kaliteli erkek kıt
olanı da okumuş, kendinden yüksek dereceler almış kadın istemiyor, es kaza (gençken filan) evlense de ileride çekemiyor, eziyet ediyor.

ha belki tüm sosyo ekeonomik düzeylerde, ya da yasam tarzı sınıflarının hepsinde erkek kendinden üstün kadın istemiyordur (iddia etmem belki tüm sınıflarda vardır) ama daha muhfazakar daha dar kapalı çevrelerde bu sorun bariz şekilde var: kadınlar daha bi okuyor, gelişiyor, erkekler yerinde sayıyor yerinde saymayan, gelişime açık, akademik vs. birşeyler yapan adam bile olsa genç, mümkün olduğunca güzel, mümkün olduğunca kendinden alt seviyede eş istiyor. burada bir eşleşme sağlamak çok zor.

benim muhafazar mahalleden akademisyen arkadaşlarımım/tanıdıklarm/akrabalarım neredeyse hepsi cemaat, tarikat, siyaset vs. gibi şeyler sayesinde buldu evlendi. benden genç olanlardan bazıları gitti parti bağıyla rektör/dekan oğlu buldu kendine pozisyon açtırdı.

muhafazakar (tanımlar biraz değişken de işte o mahalleden diyelim) olmayan arkadaşlarımın da neredeyse hepsi ya bekar ya eşleri yabancı ya da yabancı değilse bile y.dışında yaşıyorlar....

türkiyede olup, donanımlı olup, kendinden de daha donanımlı birini zamanında (mümkünse liseden, değilse üniversitede, en fazla 30'a kadar) bulamamış birinin sonradan bulduğunu ben son 10 yıldır görmüyorum. örnek yok çevremde. hatta evlenenler de sorunlu erkek arkadaşlarından ayrılıp gidip lise arkadaşıyla filan evlendi.

kısacası kelin merhemi olsa gibi bir mesaj oldu ama böyle.
 
sizden büyüğüm
akademisyenim diyemem ama işimin bir parçası olarak akademide de çalışıyorum - ben o fen lisesi üstüne dereceli okuyan yurtdışı doktoralı vs. bir tipim
dolayısıyla benim tüm arkadaş çevrem ya uzman doktor ya doçent bir kısmı prof. alanımız zaten saf akademik bir alan (pozitif bilim)

neyse

diyeceğim o ki
sizin "vibe" biraz muhafazakar çevre vibe'ı verdi bana -belki yanlış anlamışımdır. hani 5 vakit namazlı tesettürlü değilsinizdir belki ama daha geleneksel çevrede büyümüş gibisiniz. dahası etrafınız o standart statükocu mukafazakar kafada çevre gibi gibi

işte bu çevrelerde etrafınız da böyle çevreyse zaten kaliteli erkek kıt
olanı da okumuş, kendinden yüksek dereceler almış kadın istemiyor, es kaza (gençken filan) evlense de ileride çekemiyor, eziyet ediyor.

ha belki tüm sosyo ekeonomik düzeylerde, ya da yasam tarzı sınıflarının hepsinde erkek kendinden üstün kadın istemiyordur (iddia etmem belki tüm sınıflarda vardır) ama daha muhfazakar daha dar kapalı çevrelerde bu sorun bariz şekilde var: kadınlar daha bi okuyor, gelişiyor, erkekler yerinde sayıyor yerinde saymayan, gelişime açık, akademik vs. birşeyler yapan adam bile olsa genç, mümkün olduğunca güzel, mümkün olduğunca kendinden alt seviyede eş istiyor. burada bir eşleşme sağlamak çok zor.

benim muhafazar mahalleden akademisyen arkadaşlarımım/tanıdıklarm/akrabalarım neredeyse hepsi cemaat, tarikat, siyaset vs. gibi şeyler sayesinde buldu evlendi. benden genç olanlardan bazıları gitti parti bağıyla rektör/dekan oğlu buldu kendine pozisyon açtırdı.

muhafazakar (tanımlar biraz değişken de işte o mahalleden diyelim) olmayan arkadaşlarımın da neredeyse hepsi ya bekar ya eşleri yabancı ya da yabancı değilse bile y.dışında yaşıyorlar....

türkiyede olup, donanımlı olup, kendinden de daha donanımlı birini zamanında (mümkünse liseden, değilse üniversitede, en fazla 30'a kadar) bulamamış birinin sonradan bulduğunu ben son 10 yıldır görmüyorum. örnek yok çevremde. hatta evlenenler de sorunlu erkek arkadaşlarından ayrılıp gidip lise arkadaşıyla filan evlendi.

kısacası kelin merhemi olsa gibi bir mesaj oldu ama böyle.
Aksine, muhafazakar değil gayet seküler bir çevrem var. Bahsettiğiniz cemaat tarikat tayfasından da hiç tanıdığım yok. Erkekler genellikle kendilerinden daha donanımlı gördükleri kadına yaklaşmıyorlar. Aynı düzeyde olanla bile yarışa giriyorlar.
 
Aksine, muhafazakar değil gayet seküler bir çevrem var. Bahsettiğiniz cemaat tarikat tayfasından da hiç tanıdığım yok. Erkekler genellikle kendilerinden daha donanımlı gördükleri kadına yaklaşmıyorlar. Aynı düzeyde olanla bile yarışa giriyorlar.
gayet seküler çevrenin de, dolaylı olarak, evlenemedin evde kaldın demesi acıklıymış o zaman. benim sadece muhfazakar çevrem bu kafada. seküler kısımda hiç o kafalar yok. herkes ye iç gez yaşasın bekarlık kafasında.

evet, benim de genel sorunum o "sidik yarışı" bıktım usandım.
ha ama benim hayatımda biri var, evlenmeyi düşünmediğim için devam eden bir ilişki.

cidden hayatımı birleştirmeyi düşüneceğim, %100 olmasa da yani iyi oranda uyumluyum diyeceğim, benim tüm donanımımı filan paylaşabileceğim biri olsa daha iyi değil miydi. iyiydi. ama yok. böyle devam o yüzden.
 
Merhaba hanımlar,

Çok dertliyim. Akademisyenim, çok şükür hiçbir engelim yok ama doğru insan beni bulmadı. Erkekler çoğunlukla beğeniyorlar ama yaklaşmıyorlar. Doktora yaptım. Mesleğimi çok seviyorum ama karşıma çıkan erkekler eğitim düzeyi ve kariyer konusu nedeniyle ya çekiniyorlar ya da lise mezunu veya önlisans çıkıyor. O da zaten denk olmadığı için uyuşmamaya neden oluyor. Çevremdeki bekar akademisyen erkekler de doçentlik derdinde.

33 yaşındayım, yakında 34 olacağım. Yüzüne bakılmayacak kadar çirkin değilim. Arkadaşlarımın çoğu evli ve çocuk sahibi. İnsanların çoğu maalesef laf sokuyor sadece. Kendimi eksik ve yetersiz hissediyorum. Artık yuvam olsun, anne olayım istiyorum. Hayat bana bunu çok görüyor.
Bizim gibi ülkelerde üstte olmak avantaj değil dezavantaj oluyor maalesef.aynı durum güzellik için de geçerli.insan keşke daha kısa, daha az güzel, daha az eğitimli olsaydım da bulduğuma şükredip mutlu mesut yaşasaydım diyor.onlara göre başarı olan üsttekilere göre hezimet oluyor çünkü.
 
Back
X