- Konu Sahibi akillibidikk
- #41
ilk defa bir konuyu okurken bu kadar cok agladim.
Yerine kendimi koydum, senin yasadiklarini anlamamiz mumkun degil, ancak bir parca anlamaya calisabiliriz ki o bile cok aci verdi bana.
Sana oncelikle sunu soylemek istiyorum: Su anki tum sancili hissiyatin tamamiyla normaldir. Bir evlat kaybettin, ustelik lohusasin. vucudun hormonlarin butun kimyan sasirmis durumda. Kendine aci cekmek icin izin ver. Yasini tutacaksin der butun psikologlar. Vesveselerinin, korkularinin, umutsuzlugunun da tamamen normal ve gecici oldugunu bil. Acinla beraber bunlar da hafifleyecek ve insallah ikinci bebegini saglikla kucagina alacaksin.
Su andaki gelecekle ilgili korkularin da tamamen yasadiklarinin eseri. Aslinda kendini bu kadar muhtac hissetmene gerek yok. Sorunlu bir hamileligin olursa da dedigin gibi bakici tutarsin kendine, bak ne kadar anlayisli esin varmis. belki bakiciya bile gerek kalmayabilir, esin sana 9 ay bakabilecek bir adam bana kalirsa. o yokken kanaman vs olursa da bir arkadasin bir komsun vardir elbet seni hastaneye yetistirecek.
Son olarak, bosver allahaskina su kaynanayi da eltileri de. zaten sikkin canini onlarla sikma bi de. onlarin aramasina da, yanina gelmesine de ihtiyacin yok senin. hatta bana kalirsa kaynananin gelmemesi daha hayirli olur, ayni evin icinde ne yasayacaginizi bilemezsin.
Konunu takip edicem, ben de ailemden ustelik onbinlerce kilometre uzakta ilk hamileligimi yasiyorum su anda. Korkularini, endiselerini biraz anliyorum o yuzden. Ama guclu olmamiz lazim cunku gelecek minik bebeklerin guclu annelere ihtiyaclari var bu acimasiz dunyada. Sana sabir diliyorum.
Yerine kendimi koydum, senin yasadiklarini anlamamiz mumkun degil, ancak bir parca anlamaya calisabiliriz ki o bile cok aci verdi bana.
Sana oncelikle sunu soylemek istiyorum: Su anki tum sancili hissiyatin tamamiyla normaldir. Bir evlat kaybettin, ustelik lohusasin. vucudun hormonlarin butun kimyan sasirmis durumda. Kendine aci cekmek icin izin ver. Yasini tutacaksin der butun psikologlar. Vesveselerinin, korkularinin, umutsuzlugunun da tamamen normal ve gecici oldugunu bil. Acinla beraber bunlar da hafifleyecek ve insallah ikinci bebegini saglikla kucagina alacaksin.
Su andaki gelecekle ilgili korkularin da tamamen yasadiklarinin eseri. Aslinda kendini bu kadar muhtac hissetmene gerek yok. Sorunlu bir hamileligin olursa da dedigin gibi bakici tutarsin kendine, bak ne kadar anlayisli esin varmis. belki bakiciya bile gerek kalmayabilir, esin sana 9 ay bakabilecek bir adam bana kalirsa. o yokken kanaman vs olursa da bir arkadasin bir komsun vardir elbet seni hastaneye yetistirecek.
Son olarak, bosver allahaskina su kaynanayi da eltileri de. zaten sikkin canini onlarla sikma bi de. onlarin aramasina da, yanina gelmesine de ihtiyacin yok senin. hatta bana kalirsa kaynananin gelmemesi daha hayirli olur, ayni evin icinde ne yasayacaginizi bilemezsin.
Konunu takip edicem, ben de ailemden ustelik onbinlerce kilometre uzakta ilk hamileligimi yasiyorum su anda. Korkularini, endiselerini biraz anliyorum o yuzden. Ama guclu olmamiz lazim cunku gelecek minik bebeklerin guclu annelere ihtiyaclari var bu acimasiz dunyada. Sana sabir diliyorum.