Çok bunaldım ne yapmalıyım?

Arkadaşlar ilk defa bir soru yönlendireceğim bugüne kadar hep sormak istedim. Ben eşimi 10 yıldan fazladır tanıyorum 2 yıldır da evliyiz. 5aylık bir bebeğim var. Evlenmeden önce de mükemmel bi ilişkimiz yoktu tartışmaların olduğu ve sonra bi anda çok çok güzel giden bi ilişkiydi bu yüzden hep artıların eksileri götürdüğünü düşündüm. Eşim okullarımız bitince iyi bimevkide çalışmay başkadı bense iş kaygısına düştüm o dönemde de çok gerginliklerimiz oldu eşim iş olayını hallettiği için hemen evlenelim istiyordu ben iş bulana kadar bekledim ama o dönemde nişan vs yaptık ve ayrılıp barıştıgımız bi dönem oldu para aile iş gibi herkesin çabuk gerildiği konular hep tartışma sebebimiz oldu. Öyle böyle evlendik Bende çalışmaya başladıktan sonra araba aldık düğünden de borçlarımız vardı arabaydı bikaç yanlış hamle derken maddi yönden ikimizde iyi para kaZanıyorken zor duruma girdik. Bütün bunlardan sonra annesiyle ilgili yaşadığım sıkıntılardan dolayı hamilelik döneminde bi ayrılık yaşadık. Eşimin özür dilemesiyle eve döndüm ama hayatımızda hiçbirşey düzelmedi. Maddi durum böyle, öte yandan eşim bana ev işleri yönünden destekçi değil çocukla ilgili şeyleri yapmayı seviyor ancak ozaman da ilk tartışmada çocuga ben bakıyorum diyor daha önceki tartışmamızda annesine tepkili oldugum için aileme cephe aldı ablama saygısızlık yapmasını geçtim kalbini çok kırdı çünkü kendisini çok severdi ablam neyse sonuç şu son kavgada anladımki eşim hamileyim diye bebek için bana gelmiş yoksa beni istemiyor ama öte yndan yaşanmışlıklar bağlılıklar aklımdan çıkmıyor bu durumlar düzelir mi çözümü ne olur ya da ben bebekle bu durumu nasıl atlatabilirim kafam çok karışık bilemiyorum

Tek sorununuz geçim sıkıntısı mı? Maddi imkanlarınız düzelse herşey eskisi gibi olacak mı?

Aslında hep maddiyattan bahsettim gibi oldu haklısınız ama bebek olunca bu durum daha çok içimde sıkıntı olmaya başladı sanırım çünkü hiçbir harcamasına dikkat etmiyor kendinden ödün vermek istemiyor ama tabiiiki tek sıkıntımız bu değil aileler var edilen hakaretler var genel olarak takdir edilmek yerine ne yapıyorsunki yapma gibi tepkiler var herşeyden de öte anneliğini sorgulama kadınlığımı sorgulama.. tabi bu durumlar evliliğin sorumluluğı yokken böyle değildi ozaman niye buna bu kadar para verdik ne gerek vardı demek zorunda kalmadıgım için ya da ben şunları yapıyorum sen de bana yardım etsen de bitse demediğim ya da annen neden bir ay bizde bir ay kardeşinde eve gitmiyor demediğim için bu kadar gerginlik ve yüksek dozda tartışmalar da olmuyodu daha basit küçük şeylerdi kıskançlık gibi

Aile terapistleri keşke filmlerdeki gibi olsa ya da biz iyisini bulamadık belki, bikere gittik eşimle bizi ayrı ayrı aldı bana hiçbirşey anlattırmadı bile ‘kızım hamileymişsin eşin seni üzecek bişeyler ypmış heralde barışın gitsin yarın çocugunuz olacak’ gibi cümlelerle bana bi iki vitamin verip gönderdi. Gerçi düşünüyorum bence eşim gitmeye çok da niyetli olmadıgı için araştırmadan alelade birine gidelim dedi gönlüm olsun diye çok da bizden parayı alıp başından savdı

Okurken ben yoruldum çok inişli çıkışlı bir evliliğiniz var dinlenin biraz.

Aşılması çok zor üstüste bisürü şey yaşandı izlerini silmek de zor birdaha eskisi gibi olmak da ben cevabı biliyorum sanırım illa başkalarından duymaya çalışıyorum dediğiniz gibi biraz dinlenmek lazım.. ama sonu da belli gibi umarım bebeğim için doğru olan hayırlısı olan olur