Arkadaşlar hepinize çok teşekkür ederim destekleriniz, tavsiyeleriniz için... kızım hala gündüz uyumuyor.. elim kolum bağlanmış durumda.. hoş uyusa bile, abisi öle bi bağırıyo ki onun sesine uyanmaması imkansız.. yakınımda kayınvalidem var ama rahatsız malesef.. eltimle aynı binadayız o da 5 ay önce 3. çocuğunu kucağına aldı.. anlayacağınız benim benden başka kimsem yok.. çok sabırlıymdır,bi gün bunalıp oturup hüngür hüngür ağlıcan deseler inanmazdım.. öle hemen kızmam, öfkelenmam, bağırmam.. kontrollüyümdür.. doğum hikayemde de yazmıştım.. hamileliğimde hormonlara bile yenilmeyim dokuz ay boyunca tuttum kendimi... ama bu başka.. insanın yetemediği yerler ve zamanlar oluyıomuş meğer. bilmezdim, bunu öğrendim..bu zamana kadar zorlandığım şeyler için, en fazla zor dedim ama şimdi ilk defa çok zor diyorum... şükrediyorum, çocuklarımı çok seviyorum.. ve dört gözle çocuklarımın büyümesini bekliyorum... Allah hepimize, tüm annelere yardım etsinnn