size iki senelik evlilik hayatımı biraz açayım.biz arkadaş tavsiyesi ile evlendik.8 AY içinde söz nişan düğün hepsi oldu.ama o beni ilk başlarda sevemedi,şimdi diyeceksiniz ki bile bile ladeş demişsin,bilmiyordum.nişanlıyken her akşam bizdeydi,dışarı çıkardık falan ama anlıyorum ki o benim için değil ailem için geliyormuş.yani annesi 10 sene önce vefat etmiş.annem babamda bunca zamandır aile sıcaklığından yoksun yaşamış, azda olsa yaşatmak için kendi oğulları gibi sevdiler,her akşam gelmesine müsaade ettiler ki benim annem böyle bir şeyi asla kabul etmeyecek yapıda otoriter bi kadındır.birde görücü usulü ile oldu birbirlerine ısınsınlar diye ailem bu konuda baya bi esnek oldular. neyse biz evlendik,eltim bize gelmişti eşimin pcsini açmıştık eski sevgililerini fotoğrafları vardı dedim kim bunlar hepsini anlattı.okadar kırılmıştım ki anlatamam.silecektim silmedim.akşam eşim geldiğinde bilmiyormuş gibi davrandım kim bunlar dedim.hiç çekinmeden hepsini anlattı.ne sorduysam sanki arkadaşıymışım gibi cevap verdi.ikinci kez daha yoğun bi şekile kırılmıştım.o sinirle hepsini sildim ağlamaya başladım salak gbi.neyse dedim olur dedim unutmştur silmeyi dedim kendi kendime.bu rada bir aylık gelindim.hamile olduğumu öğrendim buruk bir sevinçle.hayırlısı neyse olsun dedim belki vesile olur dedim evliliğimizin düzelmesine.ama hayırlı değilmişki 2 aylıkken bebeğimin kalbi durdu.kürtajla alındı.okadar çok istemiştim ki olmasını,olmadı.daha gencim olur dedim.bi kaç hafta sonra eski aşklarıyla dialog halinde olduğunu öğrendim.mesajlar,kontör atmalar felan.ne yapmak istediğni sorduğumda peşimi bırakmıyor yanıtını aldım.sen cevap vermezsen açık kapı bırakırsan bırakmazlar dedim.tartıştık ben yine ağladım,kendimi savunamıyordum.bunca zman ne ailemde ne çevremde böyle şeyler ne yaşanmıştı nede görmüştüm.tecrübesiz ve yaşıma göre herşey çok ağır çok fazla tecrübeszdim.ben kurcaladıkça suçlu ben oldum.yine sineye çektim suçu kendimde aradım.düzelir gbi oldu.bu seferde kuzeni (eski sevgilisiydi oda) onunla bir takım gizli görüşmelere girdi.abisine anlattım onunla konuştu bu olayıda atlatmış olduk.bu arada bana ısınmış,sevmeye başlamıştı.ona göstermiş olduğum sevgi,sevkat,ve kadınlığımla.evliliğimizin ilk senesi bu artçı depremlerle geçmişti.taaki 7.9 şiddetinde ki depreme yakalanana kadar.evliliğimin 2.senesi başlamıştı yeni umutlar,sevinçler ve hamile olduğumu anladığım güzel haberlerle.ama yine bebeğimin 2,5 aylık iken kalbinin durması ve alınmasıyla herşey yeniden başladı.annemler yazın şileden ev kiralamışlardı tmizlemey gtmiştik.akşam dönecektik.babamla eşimi aradık geleceklerdi.babam geldi eşim gelmedi.aradım işi olduğu için gelemeyeceğini söyledi.yalvarmalarıma yakarlarıma rağmen gelmedi.annemlerde geç oldu burda kalalım dediler istemey istemeye orda kaldım.eltimi aradım dedim onu bu gce yanlız bırakmayın ben bu gece gelemicem dedim oda tamam dedi.neyse sabah oldu istnbula döndük saahın 7.30 unda.kapıya geldim kapı açılmadı.arkasnda anahtar olduğu için.zile bastım bastım açan yok.uykusu ağır herhalde duymuyor dedim.komşudan mutfak camından gireyim dedim neyse bu saatte rahatsız temiyim dedim zile basmaya devam ettim.ama evde bi hareketlilik anlamadım.10 dk sonra kapı açıldı aşim büyük bi panikle yüzüme bile bakmadan dışarı fırladı.çok sinirlendim.insan bi hg der diyip zaten uyuyamamıştım yatağıma uzandım uyumuşum.ev telefonunun sesine uyandım.üzerini giyin şuraya gideceğiz dedi.bende trip atıyordum aklımca.tamam dedim.üzerimi değiştirmek için arka odaya gittiğimde gördüğüme inanamadım.koltuğun üzerinde bi bayan çantası.dedim cam açıktı yukardan düştü buraya geldi diye geçti aklımdan.illaki kimlik vardır dyip çantayı açtım.açmaz olaydım.eski sevgilisinin nüfus cuzdanı.o an bütün dünya başıma yıkıldı.elim ayağım boşaldı.eltimi aradım hemen çantayıda aldım gittim.kaynıma verdim.boşanacaktım,kararlıydım.eşime neler olduğunu sordum.hepsini tek tek anlattı. kızın onu aradığını kızın zongıldağa gideceğini ama akşam bilet bulamadıkları için sabaha kaldığını yatacak bi yer bulamadığını ve benim evde olmadığımdan eve getirdiğini onun için benim yanıma gelemedğini anlattı.nerde nasıl yattınız dediğimde bizim yatakta ama hiç birşey olmadı demesi benim kalbimin tamamen paramparça olmasına yetmişti.bir yatakta olup birşey yapmamak sizce mümkün mü?? artık kararım kesindi.ağladı sızladı,herşey için bi daha asla hiçbir şekilde birşey yapmayacağına dair yemin etti.son kez şans vermemi istedi herkes.tamam ama bu son şansın iyi değerlendir bir dahakine asla ama asla affetmem dedim.affettim.bu arada bu olanlarda ne onun üvey annesi ve öz babasının nede bizimkilerin haberivardı.sordum madem bizde kaldınız kiza ne oldu dediğimde kız camdan atladı,beli üstüne düştü beli kırıldı sabah senin yüzüne bakamadan gitmemde bundandı dedi.üzülsem mi sevinsem mi.ben uyurken apartmandaki herkes görmüş olanları ambulas gelmiş bi sürü şey olmuş hiç birini duymadım.kız 2 kez ameliyat geçirdi ve büyük bi ihtimal sakat kaldı.be herşeyi unutmuş gibi yapıp eşime her zamankinden daha çok sevgi,şavkat ne gerekiyorsa verdim.hep verdim durmadan verdim.ama gelin görün ki 15 gün sonra evlilik yıl dönümüm 3.yıla başlayacaktık,ama dün gece yine onun arkadaşlık sitelerine üye olduğunu gördüm.nasıl mı msn şifresini buldum oradan her zaman kontrol ettim,ama dün gece gördüklerim kabuklaşmış yaralarımı,şüphelerimi tekrar kanattı acıttı.
annem anlatsam anlatamam zaten hasta zaten bişeyler seziyor cıvıl cıvıl olan ben sahte maskeler ne kadar taksamda anlıyor bişeyler olduğunu ama bu olanları konduramıyor canım annecim.
ayrılmazk bi yuvayı kurmaktan daha kolay herşeyin farkındayım her şeyi denedim
çirkin bi bayanda değilim,hiç bi zmaan bi saygızılık yüzünü kızartacak birşeyde yapmadım
herkesin sahip olmak istediği bi gelin bi eşim etrafımdaki insaların söylediğine göre
çok kırgın çok kızgın çok aptal gibi hissediyorum kendimi şuan aptal gibi evliliğimi kurtarmaya çalışıyorum hala sizce boşa mı çırpınışlarım
boşa mı yakarışlarım
sessiz çığlıklar atıyorum içimden
her zamanki gibi ağlıyorum yine
bunların hepsini kimseye anlatamadım kendim ve şuan sizden başka
sizce evliliğimi kurtarmaya hiç mi şans yok
hiç mi umut yok
sizce bu seferde mi olmadı
bu seferdemi gol atamadım kendi kaleme attım
çocuğum yok 21 yaşındayım
kusura bakmayın çook uzun ve karışık oldu
işte ben böyle evli iki sene geçirdim