Bence aldatma olayını mahkeme gerekçesinde görmedikçe inanma, eğer anlaşmalı boşanmışlarsa da gene adamın verdiklerinden anlarsın, aldatma olup olmadığını, ikinci olarak velayeti annede ve şehir dışında küçük bir çocuk, o çocuğa düşkün ve sık sık yanına giden bir baba ve hala onunla barışma umudu taşıyan ve muhtemelen size her kulvardan saldıracak bir eski eş, bu verileri gördüğünüzde çok da büyük bir aşk beklemeyin, zira bir baba olarak (doğru olanda bu) erkek arkadaşınızın önceliği hep kızı olacak, siz mecburen ikinci planda kalacaksınız, ben kadın olsun erkek olsun arada çok büyük aşk yoksa katlanılabilir birşey değil. Zira anne baba olmak demek bir nevi hayatının önceliğini en azından onlar büyüyüp , kendi hayatını kurana kadar
Selam canlarım. Taa lisedeki bir arkadaşımla yeniden yollarımız kesişti. Ben evlendim ayrıldım çocuğum yok. O da ayrılmış 5 yaşında bir kızı var. Anlattığına göre eşi aldatmış ve üstüne de boşanmak istemiş. Boşanmışlar. Kadın sonradan ayrılmak istediğine pişman olmuş ama şimdi arkadaşım kabul etmiyor. Aradan birkaç yıl geçmiş. Biz yeniden karşılaşınca öyle konuşmaya başladık. Aslında aklımda bir şey yoktu ama sevdiğim bir insandı önceden de. Arkadaşım tarafından evlilik imaları, bazı itiraflar filan da başladı. Hoşlantı var ama bilemedim. Sizce neler olur? Olumsuz şeyler okumuştum forumda. Olumlu olumsuz örneklerinizi beklemekteyim. Teşekkürler şimdiden.
Ek olarak çocuk annede yaşıyor. Ayrı şehirdeler. Ama arkadaşım düşkün kızına. Fırsat buldukça gidiyor.
Öncelikle şu anda geçmiş evliliğinden 6 yasında bir kızı olan eşimle evliyim. Ne avantajı var derseniz direkt söylüyorum, hiç bir şey hem de hiç bir şey. Neden evlendim? 4 yıl birliktelik bu süre zarfında çocukla tanışmadım, çocuğu kabul etmem bile fedakarlık ve yeterli yansıtıldı evlendikten sonra tanıştık... ve tabii ki sevgi ve ne olacak ki ağır bastı. Şu anda ben de bebek bekliyorum. Şimdi gelelim neden zor ; 1) başkasından olan bir çocuk bu her şeyden önce gözünüze batıyor bir yerde, hele ki eski eş arızalıysa tahammül seviyeniz düşüyor. 2) ayrı anne baba cocuklarında özellikle gözlemlediğim kız çocukları hem babaya düşkün hem de daha şımarım oluyorlar eve her geliş gidişinde hayretle izliyorum hareketlerini. 3) çok afedersiniz ama çocuğa fitil olsanız yaranamazsınız, çocuk anneden dolup geliyor hep bir mesafe en iyiyi bile yapsanız yanlış anlaşılma payı hep var. 4) bin tane iyi şey diyin bir tane kötü demeyeyim de ; mesela “ yemeğini istersen masada ye , hem daha rahat edersin hem dökülmez.” Gibi bir söylemde bile dünya kötüsü oluverirsiniz. Ayrılan babalarda devamlı yüksek doz veya dengesizce böyle babalık damarları oluyor : işte gece wcye gitmiş ve ağlamış günler sonra evine gidince bir rüya görse bu karşı taraftan “sizin evde noldu , cocuk niye korktu? “ gibi bir soruya dönüveriyor karşı taraftan devamlı taciz var. Her eve gelip gidişinde şafak sayıyorum, yemeğini sevdiği seyleri vs yapıyorum ama çocuk o kadar dolu geliyor ki inanın sevemiyorum o da böyle sürekli evin içinde babasının dibinde sizi evde bir hizmetci gibi görüyor. Yolun başındaysanız özetle kalkışmayın lütfen, nolur... millet çöpsüz üzüm arıyor ben üzüm dallı budaklı bulmuşum siz aynı hatayı yapmayın. Çocuksuz insanla , çocuklu bir olur mu organik bağınız olmayan birini zorla bünye kabul etmiyor ve çocuğu başkası yetiştiriyor sonuçta sizin de yapabilecel bir şeyiniz yok , susmaktan veya gitmekten başka...Selam canlarım. Taa lisedeki bir arkadaşımla yeniden yollarımız kesişti. Ben evlendim ayrıldım çocuğum yok. O da ayrılmış 5 yaşında bir kızı var. Anlattığına göre eşi aldatmış ve üstüne de boşanmak istemiş. Boşanmışlar. Kadın sonradan ayrılmak istediğine pişman olmuş ama şimdi arkadaşım kabul etmiyor. Aradan birkaç yıl geçmiş. Biz yeniden karşılaşınca öyle konuşmaya başladık. Aslında aklımda bir şey yoktu ama sevdiğim bir insandı önceden de. Arkadaşım tarafından evlilik imaları, bazı itiraflar filan da başladı. Hoşlantı var ama bilemedim. Sizce neler olur? Olumsuz şeyler okumuştum forumda. Olumlu olumsuz örneklerinizi beklemekteyim. Teşekkürler şimdiden.
Ek olarak çocuk annede yaşıyor. Ayrı şehirdeler. Ama arkadaşım düşkün kızına. Fırsat buldukça gidiyor.
Bu yorumun alni olsa da opsem, o derece yani.Tanınmamak için değiştirdiğiniz detay var mı bilmiyorum ama konu şu olay akışıyla inanılmaz mantıksız.
Kadın aldatıyor, boşanıyorlar, kadının pişman olacağı kadar bir zaman geçiyor, barışmak istiyor, reddediliyor, aradan birkaç yıl geçiyor ve kız şu an 5 yaşında.
Bu çocuk bebekken mi aldatmış bu kadın kocasını? Ne ara fırsat bulmuş, hangi halde aldatmış? Çocuğu memeden kesmeye ya da bez bıraktırmaya uğraşırken bir yandan sevgili mi yapmış nedir? Dünyadaki kaç insan için bu mümkün olabilir?
Zaten hiçbir erkeğin de "ben şerefsizin tekiyim, sevgilim/karım topuklarını vura vura kaçtı" dediğini görmedim. Hep aldatılıyor garibanlar.
Aslında yalan söylediklerinin farkında da değiller ve bu yalana gayet inanıyorlar bence. Çünkü onlar mükemmel erkekler.
Çoğu "Hangi kadın beni istemez ki. Psikopat anamı çekmek, maaşını elime saymak, evde hizmetçiliğimi yapmak, yataktaki 2 dakikalık performansıma katlanmak, donlarımı yıkamak vs bana sahip olmanın yanında minicik bir bedel. Hatta bedel bile değil, nimet. Beni boşuyorsa kesin başkasını bulmuştur bu o..." diye düşünüyordur eminim.
Eski arkadaşınız da olsa her söylediğine inanmayın bence.
Çocuklu biriyle evliliğin sağlıklı yürüyüp yürümeyeceği de birçok şeye bağlı. Size, karşınızdaki insana, çocuğa, çocuğun annesine vs...
Ama evliliğinizi etkileyecek bu kadar çok faktör olması bile böyle bir evlilik yapmamak için yeterli bir sebep bence.
Bu kadar güzel anlatılabilirdi.Konu sahibi eğer uzun yıllar enerji harcamak ve yıllar heba etmek istiyorsanız devam edin.Çünkü mafya gibi girince çıkması kolay olmuyor bu işe.Yol yakınken dönün bence.Öncelikle şu anda geçmiş evliliğinden 6 yasında bir kızı olan eşimle evliyim. Ne avantajı var derseniz direkt söylüyorum, hiç bir şey hem de hiç bir şey. Neden evlendim? 4 yıl birliktelik bu süre zarfında çocukla tanışmadım, çocuğu kabul etmem bile fedakarlık ve yeterli yansıtıldı evlendikten sonra tanıştık... ve tabii ki sevgi ve ne olacak ki ağır bastı. Şu anda ben de bebek bekliyorum. Şimdi gelelim neden zor ; 1) başkasından olan bir çocuk bu her şeyden önce gözünüze batıyor bir yerde, hele ki eski eş arızalıysa tahammül seviyeniz düşüyor. 2) ayrı anne baba cocuklarında özellikle gözlemlediğim kız çocukları hem babaya düşkün hem de daha şımarım oluyorlar eve her geliş gidişinde hayretle izliyorum hareketlerini. 3) çok afedersiniz ama çocuğa fitil olsanız yaranamazsınız, çocuk anneden dolup geliyor hep bir mesafe en iyiyi bile yapsanız yanlış anlaşılma payı hep var. 4) bin tane iyi şey diyin bir tane kötü demeyeyim de ; mesela “ yemeğini istersen masada ye , hem daha rahat edersin hem dökülmez.” Gibi bir söylemde bile dünya kötüsü oluverirsiniz. Ayrılan babalarda devamlı yüksek doz veya dengesizce böyle babalık damarları oluyor : işte gece wcye gitmiş ve ağlamış günler sonra evine gidince bir rüya görse bu karşı taraftan “sizin evde noldu , cocuk niye korktu? “ gibi bir soruya dönüveriyor karşı taraftan devamlı taciz var. Her eve gelip gidişinde şafak sayıyorum, yemeğini sevdiği seyleri vs yapıyorum ama çocuk o kadar dolu geliyor ki inanın sevemiyorum o da böyle sürekli evin içinde babasının dibinde sizi evde bir hizmetci gibi görüyor. Yolun başındaysanız özetle kalkışmayın lütfen, nolur... millet çöpsüz üzüm arıyor ben üzüm dallı budaklı bulmuşum siz aynı hatayı yapmayın. Çocuksuz insanla , çocuklu bir olur mu organik bağınız olmayan birini zorla bünye kabul etmiyor ve çocuğu başkası yetiştiriyor sonuçta sizin de yapabilecel bir şeyiniz yok , susmaktan veya gitmekten başka...
Keşke bu kadar güzel anlatamasaydım gerçekten evlenmeden önce her şey masal gibi geliyor , nolcak ki ne edecek ki filan ama kazın ayağı öyle değil derler ya aynen öyle. O çocuğu sevmem veya onun beni sevmesi ihtimali yüzde 15 kesinlikle birbirimizi benimseyemiyoruz. O anneden dolup geliyor, ben evime dışarıdan dolu gelen bir birey olarak yaşamımı böldüğü hissine kapılıyorum bu döngü böyle gidiyor. Hümanizm öncüleri de başlarına gelmediyse eğer eleştirmeye kalkmasınlar, bakış açısı ve süreçler inanın birbirinden çok farklı işliyor. 30 yaşındayım ve evlendim cocuk istiyordum hep, bu hayatta kendi çocuğuma sevgimi verebiliyorsam bir evladım olsun niyetiyle yola cıktım allah yardımcımız olsunBu kadar güzel anlatılabilirdi.Konu sahibi eğer uzun yıllar enerji harcamak ve yıllar heba etmek istiyorsanız devam edin.Çünkü mafya gibi girince çıkması kolay olmuyor bu işe.Yol yakınken dönün bence.
Evlenmeyin.. Veya boşanma protokolünü görmeden sakın evlilik kararı almayın.Selam canlarım. Taa lisedeki bir arkadaşımla yeniden yollarımız kesişti. Ben evlendim ayrıldım çocuğum yok. O da ayrılmış 5 yaşında bir kızı var. Anlattığına göre eşi aldatmış ve üstüne de boşanmak istemiş. Boşanmışlar. Kadın sonradan ayrılmak istediğine pişman olmuş ama şimdi arkadaşım kabul etmiyor. Aradan birkaç yıl geçmiş. Biz yeniden karşılaşınca öyle konuşmaya başladık. Aslında aklımda bir şey yoktu ama sevdiğim bir insandı önceden de. Arkadaşım tarafından evlilik imaları, bazı itiraflar filan da başladı. Hoşlantı var ama bilemedim. Sizce neler olur? Olumsuz şeyler okumuştum forumda. Olumlu olumsuz örneklerinizi beklemekteyim. Teşekkürler şimdiden.
Ek olarak çocuk annede yaşıyor. Ayrı şehirdeler. Ama arkadaşım düşkün kızına. Fırsat buldukça gidiyor.
Öncelikle şu anda geçmiş evliliğinden 6 yasında bir kızı olan eşimle evliyim. Ne avantajı var derseniz direkt söylüyorum, hiç bir şey hem de hiç bir şey. Neden evlendim? 4 yıl birliktelik bu süre zarfında çocukla tanışmadım, çocuğu kabul etmem bile fedakarlık ve yeterli yansıtıldı evlendikten sonra tanıştık... ve tabii ki sevgi ve ne olacak ki ağır bastı. Şu anda ben de bebek bekliyorum. Şimdi gelelim neden zor ; 1) başkasından olan bir çocuk bu her şeyden önce gözünüze batıyor bir yerde, hele ki eski eş arızalıysa tahammül seviyeniz düşüyor. 2) ayrı anne baba cocuklarında özellikle gözlemlediğim kız çocukları hem babaya düşkün hem de daha şımarım oluyorlar eve her geliş gidişinde hayretle izliyorum hareketlerini. 3) çok afedersiniz ama çocuğa fitil olsanız yaranamazsınız, çocuk anneden dolup geliyor hep bir mesafe en iyiyi bile yapsanız yanlış anlaşılma payı hep var. 4) bin tane iyi şey diyin bir tane kötü demeyeyim de ; mesela “ yemeğini istersen masada ye , hem daha rahat edersin hem dökülmez.” Gibi bir söylemde bile dünya kötüsü oluverirsiniz. Ayrılan babalarda devamlı yüksek doz veya dengesizce böyle babalık damarları oluyor : işte gece wcye gitmiş ve ağlamış günler sonra evine gidince bir rüya görse bu karşı taraftan “sizin evde noldu , cocuk niye korktu? “ gibi bir soruya dönüveriyor karşı taraftan devamlı taciz var. Her eve gelip gidişinde şafak sayıyorum, yemeğini sevdiği seyleri vs yapıyorum ama çocuk o kadar dolu geliyor ki inanın sevemiyorum o da böyle sürekli evin içinde babasının dibinde sizi evde bir hizmetci gibi görüyor. Yolun başındaysanız özetle kalkışmayın lütfen, nolur... millet çöpsüz üzüm arıyor ben üzüm dallı budaklı bulmuşum siz aynı hatayı yapmayın. Çocuksuz insanla , çocuklu bir olur mu organik bağınız olmayan birini zorla bünye kabul etmiyor ve çocuğu başkası yetiştiriyor sonuçta sizin de yapabilecel bir şeyiniz yok , susmaktan veya gitmekten başka...
Herkesin her şeyi tıpatıp olacak diye bi şey tabii ki yok ama inanın çoğunda benzer olacak. Mesela size şimdi babası, babanesi fln herkes “ayy yavrum mazlum kendi halinde “ vs gibi anlatıyordur. Ama sizi gördüğü an babasının yanındaki kalıcılığını bilinçaltında test edecek ve boşanmış cocuklu adamlarda hep bir vicdan boşluğu oluyor max sımartma. Max ilgi veya max sacmalamayla cocugu tatmin etmeye calısıyorlar. Annesinin evinde yapmadığı her seyi sizleylen yapmaya kalkabilir . Adam kalkıp yanıma mutfaga geldiğinde bile çocuk içerden “babaaa” diye bağırıyor bu aile fertlerine çok şirin gelebilir ama o an “nasıl ya” oluyorsunuz...Su an cok fena gozum korktu37 yasindayim, 41 yasinda 10 yasinda bir cocugu olan bekar bir beyle tanisma asamasindayim. Ben hic evlenmedim yani cocugumda yok. Yarin ilk defa gorusecegiz. Cocuk babasinin yaninda yasiyor. O kadar cok cekincelerim var ki. Ama bu yazilanlar daha da korkuttu beni. Yapi olarak zaten cok stresli bir insanim. Belki ben de daha yolun basinda olmaz diyecegim. Konusmadan kestirip atmak istemedim ama iste...Bu isi cok iyi dusunmek gerekiyor. Sizin durumunuz da cok zormus. Ayni seyler benimde kafamdan gecip duruyor. Kiz icin cok mazlum bir kiz diyorlar ama ergenlige girince nasil olacak. Off off.
Herkesin her şeyi tıpatıp olacak diye bi şey tabii ki yok ama inanın çoğunda benzer olacak. Mesela size şimdi babası, babanesi fln herkes “ayy yavrum mazlum kendi halinde “ vs gibi anlatıyordur. Ama sizi gördüğü an babasının yanındaki kalıcılığını bilinçaltında test edecek ve boşanmış cocuklu adamlarda hep bir vicdan boşluğu oluyor max sımartma. Max ilgi veya max sacmalamayla cocugu tatmin etmeye calısıyorlar. Annesinin evinde yapmadığı her seyi sizleylen yapmaya kalkabilir . Adam kalkıp yanıma mutfaga geldiğinde bile çocuk içerden “babaaa” diye bağırıyor bu aile fertlerine çok şirin gelebilir ama o an “nasıl ya” oluyorsunuz...
Bu şu demek oluyor özel anınız tesadüflere bağlanacak, benim tavsiyem devam edecekseniz ille de olayı göreceğim diyorsanız çat kapı veya uzun süreli zaman geçirmeli aynı ortamda görün ve anlayın konuyu. Ben de çok kızardım önceden hep negatif yorum yapanlara, şimdi hamileyim mesela diyorum ki cocugum söyle yapsa uyarırım ama bir baskasının cocugu hele ki üvey sıfatınız varsa zaten otomatik kötüsünüz:) bir de uyarın da görün:) mesafeliyim ve olabildigince kendi halimde de takılıyorum. Bu arada cocuk geldiginde bana direkt bir zararı yok ama ortamın kaosu yetiyor hele ki diğer aile üyeleriyle bir araya gelince o zaman darallar başlıyor...Surda yorumlari okuyorum gercekten positif yorum nerdeyse hic yok. Bir de bu beyin cocugu kendi yaninda. Velayetini almis cocugunun. Eski esi yeniden evlenmis. Yani bu cocuk 7/24 bizim evin icinde olacak. Bu durumu daha da zorlastirir mi kolaylastirir mi bilemedim
Bu şu demek oluyor özel anınız tesadüflere bağlanacak, benim tavsiyem devam edecekseniz ille de olayı göreceğim diyorsanız çat kapı veya uzun süreli zaman geçirmeli aynı ortamda görün ve anlayın konuyu. Ben de çok kızardım önceden hep negatif yorum yapanlara, şimdi hamileyim mesela diyorum ki cocugum söyle yapsa uyarırım ama bir baskasının cocugu hele ki üvey sıfatınız varsa zaten otomatik kötüsünüz:) bir de uyarın da görün:) mesafeliyim ve olabildigince kendi halimde de takılıyorum. Bu arada cocuk geldiginde bana direkt bir zararı yok ama ortamın kaosu yetiyor hele ki diğer aile üyeleriyle bir araya gelince o zaman darallar başlıyor...
Eğer çok yoğun duygular yoksa hiç görüşmeyin bence.. ben çocuksuz biriyle çocuklu birinin evliliğini çok denk görmüyorum. Hele ki çocuk sürekli sizinle olacaksa..ve kız çocuğu ise.Valla ben bu beyefendi ile daha gorusmeye baslamadim bile. Yarin icin sozlestik telefonlasiriz diye. Ama annemde pek taraftar degil seni biliyorum ben diyor. Bu kiz cocugunun beni kiskanacagi kesin. Hep babasinin dibinde olacak. Bunalim dolu stresli bir 6 yil gecirdim. Boyle bir birliktelii kaldiramam gibi. Tesekkur ediyorum yorumlariniz icin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?