çocuklarınızın geleceği için neler yapıyorsunuz,yurt dışında eğitim

Dante

Her gün birinizi, bir gün hepinizi..
Kayıtlı Üye
9 Mart 2011
11.734
9.002
her annenin en büyük derdi sanırım çocuklarının geleceğidir
şimdi artık daha da önemli
tek bir çocuğum var ve benden sonra kimseye muhtaç olmasın istiyorum
elbette ki sokakta kalmaz ,arkasında koca bir aile var ama kimse benim gibi de olmaz sanırım
zaten lisanstan sonra yurtdışına göndermeyi istiyordum ancak şimdi o kadar mutsuz ki okullar isteyen gelsin demesine rağmen okula bile gönderemiyorum
ya deprem bölgesinde bir okula başvuracağım evden ayrılmayacağım ya da yurtdışına gideceğim diyor
demem o ki özellikle avrupada yaşayan üyeler ülkelerindeki lisans eğitimi için bilgileri varsa paylaşabilir mi
sınav-giriş sistemi,ücret,masraflar,imkanlar,burslar,özellikle sanat okulları,dijital vatandaşlık gibi her yerden yapılabilecek işler için bilgi verebilecek olan var mı
orda yaşamazken direk burdan nasıl gidip başlanabilir
netten bakıyorum ama o kadar çok bilgi var ki ne doğru ne yanlış anlamıyorum


bir diğer konu çocuklarınız geleceği için eğitimden başka neler yapıyorsunuz
benim bir ölürsem alacağı emekli maaşım
yine ölürsem alacağı hayat sigortam
daha benim bile olmayan babamdan ona kalacak bir daire veya parası
20 dönümlük bir fındık arazisi var
ne yapsam yetmeyecek gibi geliyor
hayat o kadar zor ki onlar için neler yapabiliriz


ekleme:şimdi şöyle ki kızım resim okuyor,dünyanın her yerinde diploma/dil olmadan da yapabilir ,satabilir,para kazanabilir,benim derdim prestijli bir okula nispeten uygun şekilde gidebilir mi
çalışma programları var biliyorum ama zaten resimden kazanabilecekken neden bunlarla uğraşsın
on yaşından beri sipariş almasına rağmen neden satmadığına gelirsek kendisi okul hayatında çok fazla sorun yaşadığından dolayı çok tepkili,sayfalarca eski konularımda konuştuk bu konuları tekrar açmak istemiyorum ama resim yapıyor diye öğretmeni tarafından parmakları bantlandı bu çocuğun,kıyafet çiziyor diye kıyafet açıkmış diye din öğretmeni bile olmayan matematik öğretmeninden dinsiz damgası yedi,o yüzden asla resim satmıyor yarışmalara girmiyor sergi açmıyor,resim değer görmüyor burda diye,yurt dışında yapacakmış onları planı hep o
kendisi resimde zaten başarılı,gitmek isteyen de o araştırma da yapıyor ama benim kızım tanılı olarak disleksi,üstün zekalı ,dikkat eksikliği ve hiperaktiviten müzdarip günde 4 ilaç kullanan bir çocuk,ona arka arkaya üç cümle kuramazsınız takip edemez ve karıştırır,dolayısıyla ben müdahil olmak zorundayım
burda üniversite birinci sınıfta,üç tane bursu var biri mercedesten ,açıkçası imkanlarını kaybetsin de istemiyorum,son günlerde kaygıları bu ülke için arttığından dolayı evden ayrılmak istemiyor uzaktan eğitim istemesinin sebebi o ,okulun zorluğundan değil yani
gittikten sonra orda kalması ,para kazanmasını vs çok da sıkıntı görmüyorum illa ki sanatın bir yerinden tutunur diyorum,belki oraları bilmediğim için saçmalıyorum ama burdan gördüğüm o en azından
 
Son düzenleme:
Çocuğunuza her şeyi altın tepside sunmak zorunda değilsiniz ki. Hem öyle mutlu olmaz zaten, kendi çabalamalı. Siz elinizden geldiğince destek olursunuz ama yolunu çizecek olan o. Yurt dışına gitmek istiyorsa yolunu o bulacak gelip size danışacak, ben doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum. Yaşı küçük değilmiş
 
her annenin en büyük derdi sanırım çocuklarının geleceğidir
şimdi artık daha da önemli
tek bir çocuğum var ve benden sonra kimseye muhtaç olmasın istiyorum
elbette ki sokakta kalmaz ,arkasında koca bir aile var ama kimse benim gibi de olmaz sanırım
zaten lisanstan sonra yurtdışına göndermeyi istiyordum ancak şimdi o kadar mutsuz ki okullar isteyen gelsin demesine rağmen okula bile gönderemiyorum
ya deprem bölgesinde bir okula başvuracağım evden ayrılmayacağım ya da yurtdışına gideceğim diyor
demem o ki özellikle avrupada yaşayan üyeler ülkelerindeki lisans eğitimi için bilgileri varsa paylaşabilir mi
sınav-giriş sistemi,ücret,masraflar,imkanlar,burslar,özellikle sanat okulları,dijital vatandaşlık gibi her yerden yapılabilecek işler için bilgi verebilecek olan var mı
orda yaşamazken direk burdan nasıl gidip başlanabilir
netten bakıyorum ama o kadar çok bilgi var ki ne doğru ne yanlış anlamıyorum


bir diğer konu çocuklarınız geleceği için eğitimden başka neler yapıyorsunuz
benim bir ölürsem alacağı emekli maaşım
yine ölürsem alacağı hayat sigortam
daha benim bile olmayan babamdan ona kalacak bir daire veya parası
20 dönümlük bir fındık arazisi var
ne yapsam yetmeyecek gibi geliyor
hayat o kadar zor ki onlar için neler yapabiliriz

Çocuğunuz kaç yaşında şuan? Üniversite öğrencisi mi?
 
Hiç bir şeyin garantisi yok
Bu kadar kaygılı olmanız da inanın çok fazla gereksiz.
Evet hepimiz geleceğimiz için endişeleniyoruz hele ki çocuklarımız için ama sizin ki artık aşmış boyutta.
Hangimizin yarına çıkacağının garantisi var ?
Bir depremle yerle bir oldu her şey.
 
Çocuğunuza her şeyi altın tepside sunmak zorunda değilsiniz ki. Hem öyle mutlu olmaz zaten, kendi çabalamalı. Siz elinizden geldiğince destek olursunuz ama yolunu çizecek olan o. Yurt dışına gitmek istiyorsa yolunu o bulacak gelip size danışacak, ben doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum. Yaşı küçük değilmiş

bu sanırım aile ile ilgili
ben uzun süre işsiz kalmış,sevdiği mesleği yapamamış,hayatını bambaşka bir yöne çevirmiş bir insanım
belki de ailem daha destekleyici veya bilgili olsa bunları yaşamazdım
işsiz kaldığım zor dönemlerde ailemden hep destek gördüğüm için insanın çocuklarına bir şeyler bırakması gerektiğini düşünüyorum
babam saolsun bugun çalışsak da emekli de olsak hepimize yardım ediyor
kızım zaten üzerine düşeni fazlasıyla yapıyor ,ancak gözüm kapalı davranamam
benim de bilgi sahibi olup doğru yönlendirmem gerekiyor
 
benim bir ölürsem alacağı emekli maaşım
yine ölürsem alacağı hayat sigortam
daha benim bile olmayan babamdan ona kalacak bir daire veya parası
20 dönümlük bir fındık arazisi var
ne yapsam yetmeyecek gibi geliyor
hayat o kadar zor ki onlar için neler yapabiliriz
Amacınız sorumsuz bir çocuk yetiştirmek mi?
Bunca şeyin verildiği hangi insan kendini kurtarmayi bilmiş ki sizin çocuğunuz bilecek? Benim dayıma da yagdirmislar, Ellibeş yaşına kadar elini adamın üstünden çekmemisler. Dedem ölünce küçük cocuk gibi kaldı.
Bir başka akrabam var, kuzenim. Ona da her şeyi altın tepside sundular, is acicam dedi açtı, battı - canın sagolsun dediler. Evini babası aldı, çocuğunu babası okula veriyor. Adam o kadar kendini geliştirmekten uzak ki, eyt çıktı emekli oldu. Düşün yaşını. Hala babasına muhtaç yaşıyor.
Şu cümleden yola çıkarsak sizin çocuğunuz da "anasının bebişi, hanimiş hanimiş" yolunda ilerliyor.
"ya deprem bölgesinde bir okula başvuracağım evden ayrılmayacağım ya da yurtdışına gideceğim diyor"
Bu ne saçma bir düşünce tarzı. Evden ayrılmayıp ne yapacakmış? Siz bir ömür ona mı bakacaksiniz , planı bu muymus? Yurt dışına giderim demek kolay,bir Euro olmuş 22 lira, siz mi sanki ilkokul arar gibi okul arayacaksınız yoksa o mu başvuracak, bir köşede dil ogrenecek,burs araştıracak.
Bu ne yani, armut piş ağzıma düş.
Hiç çabası var mı yurtdisi için, sizi sponsor yapıp tüm masraflarını size mi karsilattiracak?
Benim çevremde de çok fazla yurtdışında okuyan kişi var. Çoğu birkaç ay çalışıp work and travel parası kazandı, gitti - geldi gitti geldi, bir süre sonra bağlantılarıyla okul buldu okudu ya da Erasmusa katıldı, bağlantılarıyla yüksek lisansa da oraya gitti, ya da araştırdı etti, burs buldu gitti. En kötüsü kendi araştırdı etti,parayı ailesi karşıladı,gitti okumaya.
Ama hiç 'olmadi yurt dışında okurum' diyip arastirmayi ailesinden bekleyen kimseye rast gelmedim. Ne alaka, koca çocuk. Kendi sorumluluğunu kendisi almalı, siz de destek cikmalisiniz
 
Hiç bir şeyin garantisi yok
Bu kadar kaygılı olmanız da inanın çok fazla gereksiz.
Evet hepimiz geleceğimiz için endişeleniyoruz hele ki çocuklarımız için ama sizin ki artık aşmış boyutta.
Hangimizin yarına çıkacağının garantisi var ?
Bir depremle yerle bir oldu her şey.
napayım ,göndermeyeyim mi
zaten mesleği burada çok işe yarayacak bir meslek değil
sadece erken göndermek istiyorum
 
Cocugum yok dolayisiyla bilgi veremeyecegim ama bana abartili gelmedi haliniz demek için geldim.
Şu durumda/devirde yerinizde olsam ben de cocugun gelecegini tamamen kendine birakamazdim elimden geleni yapar yollardim oradan sonrasini kendisine birakirsiniz zaten. Kolay gelsin.
 
Eskiden oğlumu üniversite için yurt dışına gönderirim diyordum. Şimdi bunu liseye çektim. Şu anda iyi bir kolejde okutuyorum,8 yaşında. İngilizceyi iyi seviyede biliyor. Lise için araştırma yapmadım ama Avrupanın herhangi bir ülkesi olabilir. Ev aldığımda ve ufak çaplı bir iş kurduğumda uzun süreli oturum verebilecek olan eski Yugoslav ülkelerinden birini tercih edeceğim.
Çocuğum için ev araba almam,sadece bu şekilde okuturum. Evi arabayı kendisi alsın.
 
napayım ,göndermeyeyim mi
zaten mesleği burada çok işe yarayacak bir meslek değil
sadece erken göndermek istiyorum
Gönderme demiyorum hayatı bu kadar garantileyemezsiniz diyorum.
Az önce yengeç arkadaş yazmış.
Çocugunuzun içinde bir heves olması lazım.
Dil konusunda yeterince kendini geliştirdi mi ?
Yurtışında evet benim kızıma da sorsan okumak ister ama ona dediğim şey kendini geliştirmediğin müddetçe hayal olarak kalacak.
Zengin degilim ben ne ederse kendi çabasıyla yapacak ben de bu çabayı gördükçe destek olmaya çalışacagım.
Şimdiden ona dedigim hep bu.
Bize annen baban olarak evet güven ama geleceğin konusunda yatırımı kendin kendine yapacaksın, ben sadece başarını takdir edeceğim.
Benim de tek evladım var önüne istedigim kadar dünyaları sereyim akılsız davrandıktan sonra hiç bir anlamı yok.
Hayatı deneyimlemesi için gerekirse bazen burnu sürtecek.
 
Amacınız sorumsuz bir çocuk yetiştirmek mi?
Bunca şeyin verildiği hangi insan kendini kurtarmayi bilmiş ki sizin çocuğunuz bilecek? Benim dayıma da yagdirmislar, Ellibeş yaşına kadar elini adamın üstünden çekmemisler. Dedem ölünce küçük cocuk gibi kaldı.
Bir başka akrabam var, kuzenim. Ona da her şeyi altın tepside sundular, is acicam dedi açtı, battı - canın sagolsun dediler. Evini babası aldı, çocuğunu babası okula veriyor. Adam o kadar kendini geliştirmekten uzak ki, eyt çıktı emekli oldu. Düşün yaşını. Hala babasına muhtaç yaşıyor.
Şu cümleden yola çıkarsak sizin çocuğunuz da "anasının bebişi, hanimiş hanimiş" yolunda ilerliyor.
"ya deprem bölgesinde bir okula başvuracağım evden ayrılmayacağım ya da yurtdışına gideceğim diyor"
Bu ne saçma bir düşünce tarzı. Evden ayrılmayıp ne yapacakmış? Siz bir ömür ona mı bakacaksiniz , planı bu muymus? Yurt dışına giderim demek kolay,bir Euro olmuş 22 lira, siz mi sanki ilkokul arar gibi okul arayacaksınız yoksa o mu başvuracak, bir köşede dil ogrenecek,burs araştıracak.
Bu ne yani, armut piş ağzıma düş.
Hiç çabası var mı yurtdisi için, sizi sponsor yapıp tüm masraflarını size mi karsilattiracak?
Benim çevremde de çok fazla yurtdışında okuyan kişi var. Çoğu birkaç ay çalışıp work and travel parası kazandı, gitti - geldi gitti geldi, bir süre sonra bağlantılarıyla okul buldu okudu ya da Erasmusa katıldı, bağlantılarıyla yüksek lisansa da oraya gitti, ya da araştırdı etti, burs buldu gitti. En kötüsü kendi araştırdı etti,parayı ailesi karşıladı,gitti okumaya.
Ama hiç 'olmadi yurt dışında okurum' diyip arastirmayi ailesinden bekleyen kimseye rast gelmedim. Ne alaka, koca çocuk. Kendi sorumluluğunu kendisi almalı, siz de destek cikmalisiniz

ben zaten destek aşamasındayım şu anda
kendisi araştırıyor
dili iyi
mesleğiyle ilgili kendini geliştiriyor
ben de kendi çapımda araştırıyorum
neresi kötü
 
Eskiden oğlumu üniversite için yurt dışına gönderirim diyordum. Şimdi bunu liseye çektim. Şu anda iyi bir kolejde okutuyorum,8 yaşında. İngilizceyi iyi seviyede biliyor. Lise için araştırma yapmadım ama Avrupanın herhangi bir ülkesi olabilir. Ev aldığımda ve ufak çaplı bir iş kurduğumda uzun süreli oturum verebilecek olan eski Yugoslav ülkelerinden birini tercih edeceğim.
Çocuğum için ev araba almam,sadece bu şekilde okuturum. Evi arabayı kendisi alsın.
Karadağ'i tercih edebilirsin. Hem harika bir ülke, hem yüksek ihtimalle kısa süre sonra AB'ye girecek, hem de arkadaşım ev bile değil, sera aldı oradan, hemen verdiler uzun süreli oturumunu.
 
her annenin en büyük derdi sanırım çocuklarının geleceğidir
şimdi artık daha da önemli
tek bir çocuğum var ve benden sonra kimseye muhtaç olmasın istiyorum
elbette ki sokakta kalmaz ,arkasında koca bir aile var ama kimse benim gibi de olmaz sanırım
zaten lisanstan sonra yurtdışına göndermeyi istiyordum ancak şimdi o kadar mutsuz ki okullar isteyen gelsin demesine rağmen okula bile gönderemiyorum
ya deprem bölgesinde bir okula başvuracağım evden ayrılmayacağım ya da yurtdışına gideceğim diyor
demem o ki özellikle avrupada yaşayan üyeler ülkelerindeki lisans eğitimi için bilgileri varsa paylaşabilir mi
sınav-giriş sistemi,ücret,masraflar,imkanlar,burslar,özellikle sanat okulları,dijital vatandaşlık gibi her yerden yapılabilecek işler için bilgi verebilecek olan var mı
orda yaşamazken direk burdan nasıl gidip başlanabilir
netten bakıyorum ama o kadar çok bilgi var ki ne doğru ne yanlış anlamıyorum


bir diğer konu çocuklarınız geleceği için eğitimden başka neler yapıyorsunuz
benim bir ölürsem alacağı emekli maaşım
yine ölürsem alacağı hayat sigortam
daha benim bile olmayan babamdan ona kalacak bir daire veya parası
20 dönümlük bir fındık arazisi var
ne yapsam yetmeyecek gibi geliyor
hayat o kadar zor ki onlar için neler yapabiliriz
Bu kadar kaygılı olmayın serbest bırakın çocuğunuz kendi çabalayarak biyerlere gelsin
 
Eskiden oğlumu üniversite için yurt dışına gönderirim diyordum. Şimdi bunu liseye çektim. Şu anda iyi bir kolejde okutuyorum,8 yaşında. İngilizceyi iyi seviyede biliyor. Lise için araştırma yapmadım ama Avrupanın herhangi bir ülkesi olabilir. Ev aldığımda ve ufak çaplı bir iş kurduğumda uzun süreli oturum verebilecek olan eski Yugoslav ülkelerinden birini tercih edeceğim.
Çocuğum için ev araba almam,sadece bu şekilde okuturum. Evi arabayı kendisi alsın.
derdim bu işte
ben eğitimini en iyi şekilde yapmasını sağlayayım
tökezlediğinde arkasında güvencesi olduğunu bilsin
mesleki olarak ona güveniyorum zaten
bir de dünyanın her yerinde mesleğini yapabileceği bir alanı var
o yüzden çabam
 
Karadağ'i tercih edebilirsin. Hem harika bir ülke, hem yüksek ihtimalle kısa süre sonra AB'ye girecek, hem de arkadaşım ev bile değil, sera aldı oradan, hemen verdiler uzun süreli oturumunu.
sadece yurtdışına kapağı atmak değil mesele
iyi bir sanat eğitimi almasını sağlayacak bir ülke olmalı
sanatta biraz da etiket lazım
 
X