okullar Mart ayından beri kapalı şimdi yine kapandı ....parklara gidemiyorlar , sevdiği arkadaşlarıyla kuzenleriyle gorusemiyorlar ...ve bir çok oyun alanı etkinlik tiyatro v.s hiç biri yasayamiyorlar virüs yüzünden...hayatlarının en güzel zamanlarında ....okadar üzülüyorum ki 7 yaşındaki yawruma ...gece olunca uyu , sabah kalk geceye kadar aynı şeyler ..Mart ayından beri aynı şeyler...dört duvarlı odanın içinde...enerjisini atamamasi kurduğu hayaller camdan dışarıyı seyretmesi ....bu onlarda bir psikolojik alt yapı birakirmi? ilerisi için....hevesle alınmış kalemler boyalar önlükler
yine hepsi bir kenara koyuldu veya dört duvar arasında yine onlarla başbasa kaldılar...elbette ki böyle olması onların iyiliği için , hastanelerden iyidir elbette ama bitmiyor virüs nereye kadar daha ev hapsi yaşayacaklar...bugün inanılmaz bunaldım.bebek ayrı o ayrı eşim gelincr on dk markete gidip nefes almak istedim ..ama o gelemedi ,cunku yasak var ben giderken camdan bakiyordu üzgün üzgün...ne yaşıyorlar Allah'ım bu cocukar? anneler ne yapabilir onlar için? etkinlik resim gerçekten artık kesmiyor çocuk dışarı istiyor arkadaşlarıyla parkta oynamak neler neler...gözlerinin altının morardigini farkettim..içim.cız ediyor
