İste bak çocuğa böyle bir imkan tanınmıyor. Hem çocuk koşup oynamayacak hemde her hareketinde uyarilacak. Ben bir yetişkin olarak kabul etmem ki bunu çocuk etsin ? Hem cocugu kısıtlıyor hemde hiç bir alan vermiyorsun. E ne yapacak bu çocuk? Senin yaptığın gibi yapan arkadaşlarım var onlar favorim çocuklarımda Cook sever hatta kendilerini. Hep oraya gidelim isterler. Çünkü çocuğa bir nefes alma alanı var.Özellikle günümüz çocuklarını yetişme tarzı, çocuktur her şeyi yapar mantalitesi, annelerinin söz geçirememesi, terbiyelerinden dolayı genel olarak sevmem ve çok nadir kabul ederim. İnanın çocuklarına sahip çıkmayan herkesi uyarmışımdır, hiç çekinmem. Benim genelde bir hata olduğunda çocukla işim olmaz, annesiyle konuşurum. Çocuğu en fazla uyarırsınız nazik bir sesle, öyle höykürme, dövme kabul edilemez. Bir insan çocuğuna nasıl laf geçiremez onu da anlamıyorum, annem üç çocuk büyüttü, annemin bakışından bile mesajı alır ona göre davranırdık.
Kimse de çoluklu çocuklu hurra biz geldik diye onaysız kapıma gelmiyor. Çocuklu misafir de ağırlıyorum;ama onlara alan yaratıyorum. En son sinema odası yaptım, mısır patlattım, sonra kağıt helva arası dondurma verdim takıldılar çocuklar, film izlediler.
Evet sizin gibi bir aile dostumuz varArkadaşımızın yaramaz çocuğu var pek gitmiyor ev oturmasına. Sadece bize geliyorlar. Ben teyze oluyorum, eşim de amca. Oğlan kafamıza etse kurban olurum diyecek moddayız. :) Alıyoruz çocuğu evi yıkıp yeniden inşa ediyoruz. Arkadaşımda eşi de kafasını dinliyor ay uy demediğimiz için de stres olmuyorlar. Ama pek ev gezmesi olayları yok bundan başka. Olmuyor insan diken üstünde oluyor diyor. Tablet telefon vermeyince enerji dışa vuruyor haliyle; bizde harala gürele oynuyoruz.
Kesinlikle bu biz. :) Anneyi babayı çok harcamak istemiyoruz ama yine bildiğimizi okuyoruz.Evet sizin gibi bir aile dostumuz varBayılıyoruz onlara ailecek. Bazen onun evinde çocukları çok sıktığımı görünce "Bak annesin otoritenin sarsılmasini istemem ama çocuğuma yeter ettin rahat bırak artik" diye beni uyarır , biri müdahale etse karismayan cocuk onlar der gerçekten bir anneyi sevindirmek istiyorssniz cocuguna kiymet verin yeter :)
Çocuklarınız için atik olun.Evet çok haklısın umarım bunu yapabilirim :) zamanında annem sağolsun beni sindirdigi için bazen haklı olsam dahi susarken buluyorum kendimi. İçimde fırtınalar koparken.
Evet rol model biziz dediğiniz gibi. Bazen banada lafımı yedirdikleri oluyor.... ama dışarıda pek mazlum yavrularım çünkü bende çok yüz göz olmam kimseyle. Sessiz kalırım sanırım benimkilerde beni örnek alıyor.Çocuklarınız için atik olun.
Rol modelleri sizsiniz, unutmayın asla bunu.
Gerektiği yerde kızıp sınır çizmek disipline dahil olduğu gibi, bacak kadar çocuğun hakkı da 70 lik dede bile olsa savunulur.
Benimkiler arsız oldu artık, 7 mahalle duyacak kadar bağırsam da tınlamıyorlar ama bilerek yapıyorlar.
Yanlış olduğunu bilerek tercih ediyorlar, bu bile adımdır yanlışı öğretmişim demektir.
Bununla birlikte değil başkasına bana bile hakkını yedirmez, çok durum olmuştur özür dilediğim ya da başka yetişkinlere dilettirdikleri.
Haklıysa avaz avaz, haksızsa duymazdan gelir
Bu bile inanın büyük olay 7 ve 6 yaş olmak üzere çocuklara.
Hele diğer saldım çayıra aileleri görünce, oh be diyorum, ağaç yaşken eğilirin farkı gözlerimi dolduruyor.
Çocuklu misafir ağırlıyorsak, çocuklara da hazırlık yapmalıyız. Çocukların yemek masalarını ayrı hazırlıyorum. Özel olarak masa örtüsü, yere de örtü sererim. Vakit geçirebildikleri alan da yaratmalı tabii ki, öyle sıkıntı yaratmayacak bir oda olmalı. Bizim projektör ekranı var kocaman Buz Devri yansıttık gülerek izlediler. Sevdikleri yiyeceklerle de oyalandılar. Öbür türlü sıkılır herkese her yere sararlar. Erkekse çocuklar eşim PES oynamalarına izin veriyor.İste bak çocuğa böyle bir imkan tanınmıyor. Hem çocuk koşup oynamayacak hemde her hareketinde uyarilacak. Ben bir yetişkin olarak kabul etmem ki bunu çocuk etsin ? Hem cocugu kısıtlıyor hemde hiç bir alan vermiyorsun. E ne yapacak bu çocuk? Senin yaptığın gibi yapan arkadaşlarım var onlar favorim çocuklarımda Cook sever hatta kendilerini. Hep oraya gidelim isterler. Çünkü çocuğa bir nefes alma alanı var.
Benim de bebelerin arasi tam 1,5 yas. Genel itibariyle kimsenin evine gitmiyoruz diyebilirimHanımlar benim 2 küçük çocuğum var 4 ve 5.5 yaşlarındalar. Normalde sakin çocuklarım ama her cocuk gibi başka bir ev yada bir arkadaş görünce fazlaca şımarıyiorlar. Ne kadar durun susun desemde etki etmiyor ve gereksiz yere ben strese giriyorum. Esasen hiç bir yere gitmek istemiyorum. Ben misafirlikte çocuğunu saldım çayıra bırakan biri hiç olmadım ama buna rağmen ortamda biri çocuklarıma kızıp bağırdığında geriliyorum. Ve bu gerginlik çocuklara dönüyor. Onlara kızıyorum. Yani onları nasıl oyalayabilirim misafirlikte. Sizler neler yapıyorsunuz? Not: Telefon vermek istemiyorum.
Çocuklu misafir ağırlıyorsak, çocuklara da hazırlık yapmalıyız. Çocukların yemek masalarını ayrı hazırlıyorum. Özel olarak masa örtüsü, yere de örtü sererim. Vakit geçirebildikleri alan da yaratmalı tabii ki, öyle sıkıntı yaratmayacak bir oda olmalı. Bizim projektör ekranı var kocaman Buz Devri yansıttık gülerek izlediler. Sevdikleri yiyeceklerle de oyalandılar. Öbür türlü sıkılır herkese her yere sararlar. Erkekse çocuklar eşim PES oynamalarına izin veriyor.
Ama hatalı da olsalar kimsenin çocuğunuza dokunmasına izin vermeyin. Uyaran sesini çıkaran siz olun. Başkası ancak kabul edilebilir bir ses düzeyiyle uyarabilir o kadar.
En temizi.Benim de bebelerin arasi tam 1,5 yas. Genel itibariyle kimsenin evine gitmiyoruz diyebilirim
Yani daha bir bebek o, kaldı ki iki yaş krizi, özel bir çocuk olma ihtimâli birçok ihtimal var. Çocuk ağzına vurularak susturulmaz, dayak arsızı olur çıkar yarın. Ben de toplu taşımada öyle annelere denk geliyorum, çocuk çok ufak ve biri bir şey diyecek diye kadın korkuyla susturmaya çalışıyor;ama ben de geriliyorum kadına biri bir şey der diye. Öyle durumlarda çocuğun dikkatini çekmek, eğlendirmeye çalışarak annenin stresini de azaltmak yardımcı olmak gerek. Bebeğin ağzını mı bağlayacağız?Bazı insanlar hadlerini bilmiyorlar. Ben uyaran bir anneyim bunu çok iyi bilsede yinede kendisi birsey yapmadan duramiyor kimisi. Gecen bakıyorum hastahanede küçük 2 yaşlarında bir çocuk annesinin kucağında agliyor. Bir kız geldi sıraya. Birden bağırmaya başladı yeter ya sustur şunu biz senin çocuğunu mu dinleyeceğiz vs. Hayretler içinde kaldım. Devam ediyor diyor susmuyorsa çarp bitane sussun. Dedim herhalde dengesiz bu....... Ağzına çarpıp canını yaksalar sen susar mısın ki o el kadar doktor korkusu yaşayan stresli bebe sussun? Bazen insanları anlamak çok zor gerçekten.
Şu toplumda çocuk olmakta anne olmakta çok zor.Yani daha bir bebek o, kaldı ki iki yaş krizi, özel bir çocuk olma ihtimâli birçok ihtimal var. Çocuk ağzına vurularak susturulmaz, dayak arsızı olur çıkar yarın. Ben de toplu taşımada öyle annelere denk geliyorum, çocuk çok ufak ve biri bir şey diyecek diye kadın korkuyla susturmaya çalışıyor;ama ben de geriliyorum kadına biri bir şey der diye. Öyle durumlarda çocuğun dikkatini çekmek, eğlendirmeye çalışarak annenin stresini de azaltmak yardımcı olmak gerek. Bebeğin ağzını mı bağlayacağız?
Çocuklari misafirlikden alikoymak dogru degil. Zaten garipler iletişimin en çiy zamanlarina denk geldiler boyle akraba ziyaretlerinden de mahrum edilmemeli diye dusunuyorum. Gitmeden once çocuklarjnjzi karşiniza alip konuşun. Belki etki etmez ama guzelce nereye gittiklerini, nasil davranilmasi gerektigini falan anlatin. Ve şimariklik yaptiginiz an kalkariz diyin. Gerçekten de bir iki kez oyle yapin. Dinlemediler mi hadi gidiyoruz diyin. Arkadaşim bu taktigi uygulafi işe yaradi. Zaten ayakkabiyi giyinmeye başlarken akillaniyor çoğu.Hanımlar benim 2 küçük çocuğum var 4 ve 5.5 yaşlarındalar. Normalde sakin çocuklarım ama her cocuk gibi başka bir ev yada bir arkadaş görünce fazlaca şımarıyiorlar. Ne kadar durun susun desemde etki etmiyor ve gereksiz yere ben strese giriyorum. Esasen hiç bir yere gitmek istemiyorum. Ben misafirlikte çocuğunu saldım çayıra bırakan biri hiç olmadım ama buna rağmen ortamda biri çocuklarıma kızıp bağırdığında geriliyorum. Ve bu gerginlik çocuklara dönüyor. Onlara kızıyorum. Yani onları nasıl oyalayabilirim misafirlikte. Sizler neler yapıyorsunuz? Not: Telefon vermek istemiyorum.
Hanımlar benim 2 küçük çocuğum var 4 ve 5.5 yaşlarındalar. Normalde sakin çocuklarım ama her cocuk gibi başka bir ev yada bir arkadaş görünce fazlaca şımarıyiorlar. Ne kadar durun susun desemde etki etmiyor ve gereksiz yere ben strese giriyorum. Esasen hiç bir yere gitmek istemiyorum. Ben misafirlikte çocuğunu saldım çayıra bırakan biri hiç olmadım ama buna rağmen ortamda biri çocuklarıma kızıp bağırdığında geriliyorum. Ve bu gerginlik çocuklara dönüyor. Onlara kızıyorum.
Ben o ekol anneleri anlayamıyorum ya.Stor perdeyi de şimdi okudum. Benim misafirimin çocuğu perdemi parçalamıştı. Çocuğa ne diyebilirim? Evet annesine biraz içten içe kızdım, çünkü yaparken ikimiz de bakıyorduk, zamanında müdahale etmedi. Ben de "ama yapma yırtıyorsun" dedim, başka bir şey diyemedim o an. Ama olmuş yani. Hatta çocuğa vurdu annesi ve o kadar üzüldüm ki. Sakın bir daha bunu yapma diye ben kızdım ona.
İnsanlar sizin çocuklarınız olduğunu biliyor. Siz gitmeyi teklif etmeyin çocuksuz eve, ama davet ediyorsa ve gitmek istiyorsanız yapacak bir şey yok.
Evet, bir şeylere elbette zarar vermeyecekler. Anne olarak uyaracağız. Evime gelip televizyona karşı top vuran çocuk da oldu. Üzgünüm evde top oynamıyoruz diyip almıştım topu artık. Düşünün sohbet ediyoruz, önümüzden sürekli top pat pat geçiyor ve annede ses yok. Bu tip insanlar da ayrı manyak.Uyarınca daha beter oluyormuşmuş.
Ben böyle bir şey yapsalar masrafı karşılayacağımı söyler, özür diler, hemen çocukları alıp çıkardım. Ama gelecek çocuğuma vuracak, o stor perdeeyiii..
Hayır asıl anne o davranışı evde yaptıkları zaman patakladigi ama orada sessiz kaldığı için cocuk daha da beter oluyor bakıyor ki evi yıkıyor anadan ses yok o zaman doğru yoldayım devam diyorStor perdeyi de şimdi okudum. Benim misafirimin çocuğu perdemi parçalamıştı. Çocuğa ne diyebilirim? Evet annesine biraz içten içe kızdım, çünkü yaparken ikimiz de bakıyorduk, zamanında müdahale etmedi. Ben de "ama yapma yırtıyorsun" dedim, başka bir şey diyemedim o an. Ama olmuş yani. Hatta çocuğa vurdu annesi ve o kadar üzüldüm ki. Sakın bir daha bunu yapma diye ben kızdım ona.
İnsanlar sizin çocuklarınız olduğunu biliyor. Siz gitmeyi teklif etmeyin çocuksuz eve, ama davet ediyorsa ve gitmek istiyorsanız yapacak bir şey yok.
Evet, bir şeylere elbette zarar vermeyecekler. Anne olarak uyaracağız. Evime gelip televizyona karşı top vuran çocuk da oldu. Üzgünüm evde top oynamıyoruz diyip almıştım topu artık. Düşünün sohbet ediyoruz, önümüzden sürekli top pat pat geçiyor ve annede ses yok. Bu tip insanlar da ayrı manyak.Uyarınca daha beter oluyormuşmuş.
Ben böyle bir şey yapsalar masrafı karşılayacağımı söyler, özür diler, hemen çocukları alıp çıkardım. Ama gelecek çocuğuma vuracak, o stor perdeeyiii..
Ya benim çocuklarımın hamdolsun öyle odalara gitme çekmece açma vs gibi huyları yok. Hatta masa üzerinde açıkta bi yerde olmadığı sürece kimsenin evinde birseyde istemezler. Çünkü biz kalabalık bir aileyiz ve kalabalıkta yetiştikleri için misafirlik adabını aşılamaya elimden geldiğince gayret ettim. Kişisel alana saygıyıda tabiki... Çok yakın olduğum insanlar bazen bana kızar biz yabancı miyiz da dolaptan birsey istemelerine müsaade etmiyorsun diye bende onların samimiyetlerine güvendiğimi ancak bunun bir birey eğitimi için önemli olduğunu söylerim. Cocukken müsaade ettiğimizde o bir yetişkin olunca da kişisel alana saygı duymuyor. Çok var öyle çevremde merakından telefon , dolap kurcalayan insanlar....Burda zaten sorun çocuklar değil çocuklarını uyarmayan bazı anneler. Benim de mesela çocuklu iki arkadaşım var. Bana her geldiklerinde çocuklar evi darmadağın ediyor kırıp döküyorlar. Hatta ben kişisel eşyalarıma dokunulmasından nefret ederim. Sağ olsun arkadaşlarım çocuklarını uyarmadıkları için ister istemez müdahale etmek durumunda kalıyorum. Sırf böyle vurdumduymaz anneler yüzünden evime kesinlikle çocuklu misafir kabul etetmiyorum
Çocuklarım evde birsey kırdığında her zaman onlara "sizi çok seviyorum ama bu davranışınızı sevmiyorum eşyalara zarar vermemeliyiz" diyorum. Yani sen elbette daha kıymetlisin ama eşyalara da zarar vermemeliyiz.... Bunu zamanla anlıyor dikkat ediyorlar. Hayır demeden büyütülen cocuklar yarın bir gün anne babaların başlarına dert açacaklar. Çünkü bu dünyada hersey evet olamaz. Bir takım kurallar var ve hepimiz buna uymak mecburiyetindeyiz.Ben o ekol anneleri anlayamıyorum ya.
Perde, düşebilir.
Top avizeye gelip kafaya inebilir, yemin ediyorum malında değilim hatta f malı benim kadar değersiz bir insan tanımadım ama bu saydığınız şeylerin hepsi birer tehlike ve sonuçları ağır olur.
Top diyorsa koridora, perde ise asla yani benim çocuklar düşürdü kartonpiyerle beraber, kafalarına da düşebilirdi bir daha yaklaştırır mıyım!
Tv, evet patlattılar duvara monte halde idi, ben o tv yi sabitlemeden yaşayabilir miyim, parası batsın ya.
Çocuklarına bir şey olacak, nasıl görmüyorlar bunu.
Dünyada en çok ölümlü kazalar ev kazalarıdır, hala şu devirde bebekli çocuklu evlerde cam kilidi yok.
E yani hayır deyince daha kötü oluyormuş, olsun arkadaşım kılına zarar geleceğine ağlasın zırlasın can güvenliğini korumayı öğrensin.
Belirli bir yaştan sonra canlı ya da cansız farketmeksizin hiçbir maddeye zarar veremeyeceğini öğretmeyeceksek, ebeveyn olarak ne işe yarıyoruz acaba?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?