- 26 Mayıs 2008
- 9.722
- 23
- 41
.....................................
Ben 2 3 yaslarindayken annemle pazardayken annemden kacmisim. Annem ve pazarda olan bütün tanidiklar beni aramis ama bulamamislar. Birde ben almanyada oldugum icin bence daha tehlikeli bir durum. Bir uzun boylu alman adam beni bulup omuzuna oturtup pazar yerinde gezdirmis ailem beni daha kolay bulsun diye. Neyse sonunda annem beni bulmus ve neden gittin diye sorunca, benim verdigim cevap su olmus:
"Beni sevip sevmedigini ögrenmek icin kactim. Cünkü seviyorsan ararsin beni sevmiyorsan aramazsin." :roflol:
Yani annem beni bulamasaydi, annem beni aramiyor yani sevmiyor diye düsünecektim sırnaşık şey
inanmıyorum canım sana
çocukluk işte ne diyelim
annenin halini düşünemiyorum ama
ben annen olsaydım önce kocaman bi sarılırdımŞeniz
sonra da popona popona vururdum bir tane bakalım bir daha yapabiliyo musun?:mymeka:
ben anasınıfına giderken uyku vakti vardı okulda ranzalar vardı
ben üst katta yatıyordum ranzalar ikili ikili birleşikti devlet okulu zaten
ben ortada yatıyordum uyurken altıma kaçırmışım sonuç olarak anneme birsürü yıkanacak çarşaf çıkmış kafamçokkarıştı
Bir de küçükken kardeşimle birlikte -ki hatırlayan vardır mavi mavi ped poşetlerini-- işte onlara su doldurup evin karşısındaki arsaya atar atar patlatırdık kaydirigubbakcemile5