Mmm kötü demeyelim zor ve dengeler değişiyor diyelim. Erkekler ister ama 3 saat bakamazlar güzelim. Bakan erkek sayısı yüzde 2Böyle şeyler okuyunca o kadar korkuyorum ki çocuk sahibi olmaktan vazgeçiyorum. Sonra eşim yine ikna ediyor bir şekilde. Ama sanırım soğudum çocuk sahibi olmaktan? Gerçekten bu derece kötü mü oluyor herşey?
İlk etapta evet gerçekten bir günde tüm hayatın değişiyor.ama sonradan alışıyorsun uyum sağlıyorsunuz birbirinize.Konu babaya gelince,eğer eşin bu kadar çocuk istiyorsa onunla açıkça konuş ,çocuk bakımına dahil olacaksın iş güç toplumsal baskı vs.bahane istemiyorum.bu şartı kabul ediyorsa yapın.ama öyle yok ben bez degistirmem ben oynatmam ben bakamam diceksen bu yola hiç girmeyelim diceksin.ne kadardir berabersiniz bilmiyorum ama az çok anlarsin eşini ev işlerinde vs sana destek olurmu yoksa bu kadının işi diyip üstüne mi atar?Böyle şeyler okuyunca o kadar korkuyorum ki çocuk sahibi olmaktan vazgeçiyorum. Sonra eşim yine ikna ediyor bir şekilde. Ama sanırım soğudum çocuk sahibi olmaktan? Gerçekten bu derece kötü mü oluyor herşey?
Eşim ev işlerinde yeterince yardımcı oluyor bana. Çocuk konusunda da herşeyi yapacağına dair vaatlerde bulunuyor. Güveniyorum aslında çünkü normalde de istediğim bir işi ikiletmez hemen yapar. Kendi pek düşünmez ama görev verince kaçmaz yani. Kadının görevi gibi bir düşüncesi yok şuanda. İnşallah değişmez. Bu şekilde eş yardımı olursa kolay mı olur diyorsunuz yani?İlk etapta evet gerçekten bir günde tüm hayatın değişiyor.ama sonradan alışıyorsun uyum sağlıyorsunuz birbirinize.Konu babaya gelince,eğer eşin bu kadar çocuk istiyorsa onunla açıkça konuş ,çocuk bakımına dahil olacaksın iş güç toplumsal baskı vs.bahane istemiyorum.bu şartı kabul ediyorsa yapın.ama öyle yok ben bez degistirmem ben oynatmam ben bakamam diceksen bu yola hiç girmeyelim diceksin.ne kadardir berabersiniz bilmiyorum ama az çok anlarsin eşini ev işlerinde vs sana destek olurmu yoksa bu kadının işi diyip üstüne mi atar?
Eşim herşeyi yapacağını söylüyor. Süt sağarsın ben veririm gece hep sen uyanmazsın falan diyor. Çok detaylı vaatleri var arkadaşın o yüzden düşünüyorum zaten. Ama olmadı bu zamana kadar. nasip belki de hiç olmayacak.Mmm kötü demeyelim zor ve dengeler değişiyor diyelim. Erkekler ister ama 3 saat bakamazlar güzelim. Bakan erkek sayısı yüzde 2
eşiniz bu süreçte destek olmuyor mu pekiSadece yazıp rahatlamak istiyorum.
Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.
Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Tabiki eş yardımı olursa harika birşey.Ve yük yarı yarıya iniyor hele ilk aylar bittikten sonra dahada rahatliyorsunuz.Ama eşiniz yardımcı olmazsa çevrenizde sizi aşağı çekecek gereksiz insanlar varsa çok zorlaşır.Eger ev işlerinde istekli bir şekilde yapıyorsa kendi evladinada en iyi şekilde bakar.Benim ailem yok en başından beri eşimle tek bakıyoruz buna rağmen şimdiki aklım olsa yine çocuk yapardım diyorum.İlk aylar kesinlikle zordu ama 6 aydan sonra çiçekEşim ev işlerinde yeterince yardımcı oluyor bana. Çocuk konusunda da herşeyi yapacağına dair vaatlerde bulunuyor. Güveniyorum aslında çünkü normalde de istediğim bir işi ikiletmez hemen yapar. Kendi pek düşünmez ama görev verince kaçmaz yani. Kadının görevi gibi bir düşüncesi yok şuanda. İnşallah değişmez. Bu şekilde eş yardımı olursa kolay mı olur diyorsunuz yani?
Benim kocam çok ağır bir işi olmasına rağmen gece gündüz bakardı ben emzirirdim o gaz çıkarırdi hasta olsa başında nobetle beklerdik.Ama baştan anlamıştım kendisiyle ben mutsuz olursam çocuğun mutsuz olur.Bunh sakın aklından çıkarma demiştim Allah'a şükür oda insan evladı çıktı birgün pişman etmediEşim herşeyi yapacağını söylüyor. Süt sağarsın ben veririm gece hep sen uyanmazsın falan diyor. Çok detaylı vaatleri var arkadaşın o yüzden düşünüyorum zaten. Ama olmadı bu zamana kadar. nasip belki de hiç olmayacak.
Ne kadar güzel. Rabbim herkese böyle eşler nasip etsin. İnşallah biz de böyle oluruz. Şuan ikimiz de çalışıyoruz ben bebek durumu için çalıştığımı birikim yapıyorum. Evimiz var çok şükür eşim tek çalışsa da geçiniriz bence. Benim çok şükür eşimle de ailesiyle de bir problemim yok. Yani huzurlu mutlu bir evliliğimiz var çok şükür. Tek korkum şu. Biz eşimle film izlemeyi çok severiz bebekten sonra bu aktiviteler mümkün olmaz mı acaba onu merak ediyorumBenim kocam çok ağır bir işi olmasına rağmen gece gündüz bakardı ben emzirirdim o gaz çıkarırdi hasta olsa başında nobetle beklerdik.Ama baştan anlamıştım kendisiyle ben mutsuz olursam çocuğun mutsuz olur.Bunh sakın aklından çıkarma demiştim Allah'a şükür oda insan evladı çıktı birgün pişman etmedi
Amin inşallah.Cocugum 2 yaşında tam olarak 7. Ayından itibaren geceleri oturur TV izliyoruzNe kadar güzel. Rabbim herkese böyle eşler nasip etsin. İnşallah biz de böyle oluruz. Şuan ikimiz de çalışıyoruz ben bebek durumu için çalıştığımı birikim yapıyorum. Evimiz var çok şükür eşim tek çalışsa da geçiniriz bence. Benim çok şükür eşimle de ailesiyle de bir problemim yok. Yani huzurlu mutlu bir evliliğimiz var çok şükür. Tek korkum şu. Biz eşimle film izlemeyi çok severiz bebekten sonra bu aktiviteler mümkün olmaz mı acaba onu merak ediyorum
Herşey nasip canım. Çocukla birlikte onunda hayatı değişicek söylediklerini uygulayamayabilir. Benim eşimde ev işlerinde ustadır ikiletmez ama yenidoğan döneminde psikolojisi alt üst oldu. Aynı anda karısı doğum yapan arkadaşı eve gitmek istemiyor sürekli kaos olduğu için. Anneler deseniz sürekli gergin stresli huzursuz uykusuz. Aynı vaatleri eşimde verdi ama gece uykusu 150 kez bölünip ruh gibi işe gidince sen annesin ondan güçlüsün demeye BaşladıEşim herşeyi yapacağını söylüyor. Süt sağarsın ben veririm gece hep sen uyanmazsın falan diyor. Çok detaylı vaatleri var arkadaşın o yüzden düşünüyorum zaten. Ama olmadı bu zamana kadar. nasip belki de hiç olmayacak.
Allahım herkese kolaylaştırsın. Tüm annelere dayanma gücü versin inşallahHerşey nasip canım. Çocukla birlikte onunda hayatı değişicek söylediklerini uygulayamayabilir. Benim eşimde ev işlerinde ustadır ikiletmez ama yenidoğan döneminde psikolojisi alt üst oldu. Aynı anda karısı doğum yapan arkadaşı eve gitmek istemiyor sürekli kaos olduğu için. Anneler deseniz sürekli gergin stresli huzursuz uykusuz. Aynı vaatleri eşimde verdi ama gece uykusu 150 kez bölünip ruh gibi işe gidince sen annesin ondan güçlüsün demeye Başladıbabalarda eskisi gibi rahat olamıyor. İşten gelip uzanamıyorlar çocuğu almaları lazım siz duş alıcaksınız dinleniceksiniz ya da yemek hazırlığı mutfak toplama derken oturamayacak. Uyutma mevzusu var uyursa iyi uyumazsa yine rahat edemeyecekler. Çocuğunuz olduğunda eşiniz işten kaçarsa ona hatırlatın senn istemiştinnn diye
Bence aynıyım oruç tutan biriydim ama artık dinsizim dinden bile çıktım hayattan yemekten eşimden kendimden herşeyden hevesim gitti . Çok seviyorum ama çocuğum hep ağlıyor doğduğundan beri artık tükendim . Pişman değilim ama biraz normal bi çocuk isterdim 2 yaşında ne yer ne uyur ne konuşur gerçekten köle gibi peşindeyim sadece ne uyku saati ne uyuduğu bir şekil haşa ayakta sallıyorum bıktım . Çok üzgünüm bu hisleriniz için azalıyor emin olunSadece yazıp rahatlamak istiyorum.
Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.
Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Hem çok zor, hem çok güzel bir duygu diyorum. Büyük bir sorumluluk olduğu aşikar. Benim eşim çocuk istediği halde bazen o da çocuktan bunalıyor. Bu kadar zor olduğunu bilmezdim der. Rahatınıza ve uykunuza düşkünseniz çok zor. Bol sabır gerek. Ne yazık ki yaşamadan bilinmiyor ne hissedeceğinizBöyle şeyler okuyunca o kadar korkuyorum ki çocuk sahibi olmaktan vazgeçiyorum. Sonra eşim yine ikna ediyor bir şekilde. Ama sanırım soğudum çocuk sahibi olmaktan? Gerçekten bu derece
14 hafta mi daha çok yeni. Emin ol her şey geçiyorİnan bilmiyorum.
Öyle hop diyede doğurmadım.
Eşimle düşündük konuştuk bekledik.
Tedaviyle anne oldum. Hamileliğim doğumum gayet rahattı.
Nezaman eve geldim bebeğimle sanki hayatım kabusa döndü.
Lohusalıktır geçer diye bekledim ama gittikçe daha beter hissediyorum.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Bu histen kurtulmak için herşeyimi feda ederdim.
Hepimiz aynıyız. Evine geçip kendi duzeninu olusturunca vakit kalmıyor bu düşüncelere. Ağlayıp bebeğini kucağına alıp devam ediyorusnBende aynı şekilde hissediyorum. Eşimle çok güzel bir hayatımız vardı derdim neydi de çocuk yaptım diyorum, her gün defalarca kez ağlıyorum. Eski hayatımı çok özlüyorum, şimdi saçım başım dağınık... Yaklaşık 3 aydır ailemin yanındayım tek bakamıyorum. Bebeğe annem daha çok bakmasına rağmen yine de bunaldım herkes geçecek diyor ama hiç geçmeyecek gibi. Çok zor her şey
eşiniz bu süreçte destek olmuyor mu peki
Sadece yazıp rahatlamak istiyorum.
Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.
Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Haha ne tatlı yazmışsınızHepimiz aynıyız. Evine geçip kendi duzeninu olusturunca vakit kalmıyor bu düşüncelere. Ağlayıp bebeğini kucağına alıp devam ediyorusninanın geçiyor.
Tünelin ucu aydınlık mi bilmiyorum.Haha ne tatlı yazmışsınızevime geldim, tam 1 hafta oldu. Ve şaşırtıcı bir şekilde daha iyi hissediyorum her şey daha kolaylaştı. Tabii bunda bebeğimin gelişip büyümesinin de etkisi çok fazla artık kendi kendine oyalanabiliyor belli bir sürede olsa, ağlamaları da oldukça azaldı. Artık inancım var zamanla her şey daha güzel olacak Lohusa depresyonum bitti diye düşünüyorum, umarım başlık sahibinin de biter bir an önce ben tünelin ucundaki ışığı gördüm biraz ve bu yüzden geleceğe umutla, mutlulukla bakabiliyorum artık
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?