Çocuk ve dayak


çok güzel özetlemişsiniz tüm konuyu.elbette kimse vurmak istemez vurunca da bin kez pişman oluyoruz zaten.ama öyle hareketli ve inatçılar ki bir de erkek çocugunun hareketliliğini düşünün.zaten ben yazılarımda da belirttiğim gibi çok daha sabırlı olmaya çalışsacagım.çocugu olmayanların anlaması çok zor dedik bu da yanlış anlaşıldı fakat hepimiz çocugumuz bu yaşa gelip bu kadar hareketli olana kadar zaten vuracagımıza ihtimal vermezdik.çok yanlış savunması olmayan bir davranış ama bizde insanız.hatamız bu kadar olsun bir daha tekrarı olmasın diyorum.yorumunuz için teşekkürler.
 
gülsu .!.:
ayyy ohcanıma deysin hala aynısın okadar zaman geçti aradan geldim siteye ama hiç değişmemişsin herkese sataşıp kavga ediyosun hala yazık sana
Genişletmek için tıkla...

sinir katsayısı tavan yapan sen mi söylüyorsun bunu.asıl sana yazık.kendini benle karıştırıyorsun ya çok komiksin gerçekten. kime sataşmışım doğru düzgün oku.asıl sataşan sensin.herşeyi sen başlattığın halde hala canın sataşmak kavga etmek istiyor ki utanmadan gelip yazıyorsun bana...kalbin kinle nefretle dolu senin,Allah ıslah etsin seni ne diyeyim artık.hala beni takip ediyorsun değilmi:))
 
oglum 2 yasını bıtırcek onumuzdekı ay, sanırım 2 yas sendorumuna girdi,
cok hırcın ıstedıgı olmadı zaman yere yatıp aglıyo, esyaları kırıp döküyo,

cok sınırlenıyorum ccok, işte o anda camı acıp dısarıya bakıyorum, derın nefes alıp, gecicek ikrar buyuycek ikrar, sabır et ikrar, butun cocuklar boyle ikrar, onu sahıp oluyum derken ölümle burun buruna geldın, ölümü göze aldın ikrar, dıyorum ıcımden kendı kendımı tesellı edıyorum geçiyo

annesın sen hataların elbette olucak canım, üzülme bidaha yapma
cok pişman oluyosun zaten..
 
Bekarım çocuğum da yok ama sizi anlayabiliyorum.
Yetiştirilmesi en zor varlık insan yavrusudur.
Herkesin bir dayanma noktası var zaman zaman sinirlerinize hakim olamamanız çok normal.
Bunlarla alakalı kitaplar okuyun derim.
Sinirlerinizi yatıştıracak terapiler yapın kendinize.
Bir şekilde yenmeniz lazım bu durumu.
Çünkü zannedildiği gibi çocuklar kendilerine o dönemlerde yapılanı tamamen unutmuyor.
 

Çok iyi yapıyorsun, dün akşam bende çok sinirlendim sabrımın son noktasına gelmiştim hemen uzaklaştım gittim nefes aldım biraz senin yaptığın gibi kendimi yatıştırdım, sonra yanına gittim verdiği ilk tepki "sen bana kızıyorsun" dedim sabrımı taşırdın ama sende bana kızıyorsun dedim sarıldım öptüm
 
Son düzenleme:
anne olup olmamak değil olay
önce insansınız ve şiddetin az ya da çok diye bir kavramı yok bence bi insana ya vurmuşsunuzdur ya da vurmamışsınızdır
evet bazen çok sinirlenebiliriz ama bu bizi haklı çıkarmaz
eşiniz mesela size ufak bir tokat atsa ne hissedersiniz aa azıcık okşadı beni mi dersiniz
bir eylemde bulunmadan önce kendinize bir 10 saniye verin ve empati kurmaya çalışın karşınızdakinin yaşına ve cinsiyetine bakmadan önce.
Umarım ilk ve son vurmanız olur.
 
sana açık ve net sadece iki kelimem var arkadaşım....nekadar yorum yaparsan yap anne olmadın için kimse seni ciddiye almaz ikinciside ANNELERİN dediği gibi BOŞ KONUŞUYOSUN...
 


HAY AĞZINA SAĞLIK ARKADAŞIM YAZIN SÜPER OLMUŞ.seninle aynı dertteyim.inanılmaz ama aklının almıycağı kadar iştahsız bir çocuk gücsüz kalıp olduğu yerden kalkmıyor bazen doktorada götürdüm herşey geçici oldu.tvde dizi izlerken bile beynim bu konuyla meşgül yedi 24 bunu düşünüyorum sinirlerim çok zayıfladı.içi içine sığmıyor.koltuğun üstüne çıktı kafamın üstünden kendini aşa bıraktı farkedemedim tutayım derken ki beklemedim bi hareketti tırnağım boynunu çizdi öyle fena oldum öyle sinirlendimkki canını yaktımamı yanayım daha kötüsü olabilirdi bunamı.öyle sınır zorluyolarki bazen.bide böle yaşamayanların ahkam kesmesi yokmu bittiğim nokta işte.saol herşeyi güzelce özetlemişsin teşekkürler.
 
2 şına geldi sayılır ,umarım bir fiske bile vurmam..kendim çocukluğunda dayak yemiş biriyim..onedenle çocuğuma uygulamak asla istemem..34 yaşındayım bu arada..şidete kesinlikle karşıyım..
 
benim çocuğum yok evli bile değilim ama sadece fikrimi paylaşmak istiyorum. evet çocukların dünyası çok hassas ama kızlar onlar hep sizin korumanızda olmııycak okula başladığı zaman ya da kreşte vs kimse onu sizin gibi pamuklara sarıp sarmalamıycak. evet çok şefkatli çok sabırlı olmak gerek ama biraz da onu gerçek dünyaya hazırlamak gerek diye düşünüyorum siz onu 5 6 yaşına en mutlu çocuğu olarak büyütebilirsiniz ama sosyal yaşamı başladığı zaman belki de kendini çok mutsuz ve savunmasız hissedicek. herkes ona sizin gözünüzden bakmıycak ki bi gün arkadaşı oğlunuza vuracak veya kızınızın saçını çekicek. bi soruyu yapamadığı zaman öğretmeninden azar yicek belki hakaret yicek hepimiz yaşadık bunları okul yıllarımızda ve ben üniversitedeym sürekli yaşıyoruz. benm demeye çalıştığım çok sabır zorladığı zaman eline vurdu diye hiçbi çocuğun dünyası yıkılmaz. ya da yıkılcaksa bile hemen yıkılsın o dünyaya alışıp daha büyük problemler yaşamasın çünkü gerçek dünya çok daha acımasız çocukların kuzu gibi savunmasız değil çok daha güçlü büyümesi lazım. tabi bu benim düşüncem..
 
evde ufak tefek şiddet önemli değil diyorsun yani
 
yani şiddet demeyelim tabi ama dünyanın cennet olmadığını bilsin hata yaparsa cezalandırılacağını bilsin büyüyünce her hatamızın cezasını çekmiyo muyuz hepimiz
 
balem .!.:
yani şiddet demeyelim tabi ama dünyanın cennet olmadığını bilsin hata yaparsa cezalandırılacağını bilsin büyüyünce her hatamızın cezasını çekmiyo muyuz hepimiz
Genişletmek için tıkla...
benim yeğenim 5 yaşında annesinden bayağı bir dayak yedi hemde evire çevire..anaokuna başladı ve ikinci günü dayak yiyim eve döndü ..zaten çekingen..öyle atılgan saldırgan bir tip değil..
 
demek istediğim vurun aklı başına gelsin gibi bişey değil zaten. insan önce çocuğunu tanımalı bazı çocklar bi bakştan anlar bazıları dayak yer ama hala devam eder.. burda önemli olan onu eğitmek vurduğunz halde yapıyosa demekki vurmak çözüm değildir. kuzenmin çocuğu çok şımarık bazen bişey yapınca poposuna eline vurunca hiç anlamıyodu sonra kucak cezası vermeye başladılar suç işleyince kucaklarına oturtuyolar sadece ve inanır mısınz bi daha yapmıycam diye özür dileyip duruyo. çok hiperaktif bi çock olduğu için birinn kucağında otrmak ona ceza gbi geliyo. vurmak değil ama onun zayıf noktasına göre onu eğitmek yanlış yapmamayı öğretmek güzel çözüm diye düşünüyorum
 
yemek yemiyor diye kıskardeşimde çok kafasın takıyordu ağlıyordu oğlunu dövüyordu..çocuk inatçı oldu hala yemiycem diyo aç sada değilsede..:26:
 
annem abimi de beni de büyütürken hiç yememiz için zorlamamış ne zaman bundan ye dese daha çok kaçarmışız ondan o da hiç zorlamamış. bi gün yemek yememekle hiçbi çocuğun gelişimi durmaz aslında acıkınca mutlaka yer sonuçta tabi böyle diyorum ama belki çocuğum olsa ben de zorlarım belki. ama yemiyo diye dövmem ne kadar gereksiz bi davranış mutlaka başka bi çözümü vardır
 
4 yaşında bir kız çocuğu annesiyim. Çalışıyorum. Sabah 8 akşam 6 mesai saatlerim. Sadece haftasonlarım var benim yani. Önce bunu belirtmek istedim. Çünkü söyleyeceklerim bekar arkadaşlarımınkilerle nerdeyse aynı olacak. Birde çalışan anne olun da görün gibi bi mesaj okudum ona istinaden yazayım dedim.

Kızıma bir kez olsun vurmadım, ne poposuna ne eline ne yüzüne. Kaldı ki neresine vurulduğunun önemi olmadığını düşünüyorum.
Çünkü önemli olan bedeninde bıraktıklarınıdan öte ruhunda, kalbinde bıraktıklarınızdır.

Yavaş, hızlı, hafifçe vurmak falan da fasa fiso benim için. Şiddet şiddettir ve kesinlikle öğrenilen bir şeydir.

İLERDE SİZ YAŞLANIP ÇOCUĞUNUZA MUHTAÇ OLDUĞUNUZDA, BELKİ AKIL SAĞLIĞINIZI KAYBETTİĞİNİZDE, BELKİ ALTINIZA YAPTIĞINIzDA ZAMANINDA KATLANAMAYIP DÖVDÜĞÜNÜZ ÇOCUKLARINIZDA SİZE AYNISINI YAPACAK. ÇÜNKÜ SİZ ONLARA BAŞ EDEMEDİĞİNDE VUR MESAJINI VERDİNİZ. ŞİDDETİ ÖĞRETTİNİZ.

Dövmek kelimesini ağır geliyor farkındayım ama siz bunu yapıyorsunuz. Ağır gelme sebebide annelik vijdanınızın size oynadığı oyun elbette.

Çocuklarınızı eğitin. Sabredin. Örnek olun. En güzel eğitim uygulamadır. Kızım bir bakışımla ne dediğimi anlar çok şükür. Birşey hayır ise hayır olarak kalır. Evimizde kurallar ve sınırlar belirlenmiştir. Uymayanlar ceza alır. Bir akşam uyurken kitap okumamak gibi.

Unutmayın onlar siz istediğiniz için bu dünyadalar. Sizi anne baba yapabilmek adına Rabbim tarafından size hediye edildiler.
O'nun emanetlerine iyi bakın.
 

Söylediklerinin her kelimesine katılıyorum..
Ben de çalışan bir anneyim, 22 aylık bir kızım var..
Burada yazılan çoğu şeyi şaşkınlıkla okudum..
Kendi çocuğumuz olmasını koyun bir kenara, savunmasız, küçücük bir canlıya karşı en ufak bir şiddet gösterisi sadece bunu uygulayanın çaresizliğini gösterir...
Karşı tarafın ne hissettiğine hiç girmiyorum bile...Üstelik en güvendiğinden böyle bir tepki görünce o küçücük yüreklerin ne hissettiğini bir hayal edin ondan sonra tepkinizi gösterin derim..

Kimsenin anneliğini falan eleştirmiyorum haddim değil ama ben bu konuda büyük konuşuyorum, benim elim kızıma asla kalkmaz kalkmayacak da...
 
bence ailesinden zamaninda siddet(hafif yolluda olsa) goren insanlar cocugunun egitiminde bunun dogal oldugunu dusunuyor...yanliz cocuk varr cocuk var...ben bir magazada yoneticiyim ve her gun ailesiyle gelen 100 e yakin cocuk goruyorum..bazilari gercekten ailenin gucu olmadan zaptedilemeyecek turden ama kimisi var cok efendi uslu..cocuk ailenin disa yansimasi gibi..cocuklarin anne babalarina bakiyorum..efendi uslu olanlarin aileleride sakin insanlar..yani cocuga anladigi zamanlardan beri nasil yaklasilirsa ona gore sekilleniyor...gorusum bu yonde..saygilar
 
kızkardeşim yeğenimi döverken bende onu dövmek istiyorum bu defada iyice sırtlanlar gibi olucak çünki sırtlanlar sadece boyu kendisinden küçük olanlara saldırır..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Ben kötü Bi anne miyim??
Yorumlar
8
Görüntüleme
277
dahadogurmam12
D
F
Ben kötü bir anne mıyım?
Yorumlar
17
Görüntüleme
336
Fatmanurxxxh
F
B
sizce bu büyümek mi yoksa gerçekten yanlış mı düşünüyorum
Yorumlar
13
Görüntüleme
669
bengokyuzunututamam
B
B
Çocuğuma yetemıyor muyum acaba?🥺
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
448
betul18
B
K
2 çocukla nasıl baş ediyorsunuz
Yorumlar
6
Görüntüleme
189
kikelomo
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…