Allahım ya şuan şok A girdim okumamıştım o haberi yemin ediyorum dünyanın çivisi çıkmış her geçen gün daha da kötü haberler duyuyoruz rabbim evlatlarımızı ve tüm çocukları öyle pislik insanlardan korusunhatirliyorum oz babasi acimista guya sampuan kullanmış tecavüz ederken ..kanim dondu ...
amca dayi dede vs herkesi gozleyin babasini bile.....sonra cocugu babasina yikatmiyorum diyene zir cahil demeyin siz de yikatmayin..aralarindaki bag oyle çoğalmaz..
dogru anladim sizi..tabiki birakicam yeri gelecek hasta olucam ustunu degisecek babasi vs ama hic bir zaman gozumu kulagimi kapatmak istemem..ornegin bebegim ozellikle babasında huzursuzsa babasi yaklasinca korkuyorsa vs bir noluyor der ve yakin takibe girerim ..ve gözlerim. ...aman canim cocuk iste demem ayni sekilde babasi da boyle yapmalı. .her aglayan cocuga mi derseniz bence o belli olur bebegin birinden korktugunu anlariz bence..ve boyle bir durum soz konusu ise o gozlem süresince babasiyla yqnliz kalmamasini saglarim icim rahatlayana kadar....yanlis mi sizce?
size kim ne yaptiysa su mubarek günde beterini yaşasın. .. susmayin. .banyo yaptirmam derken suphe duyuyorsam yaptirmam 'di..sizin suan bile olsa susarim demeniz beni cok üzdü nacizane yanlis anlamayin ama bence bunun sebebi aileniz soyleseniz ne olurdu? size inanip yapanlara zarar verir ve ceza alırlar ve siz onlardan ayri kalır ve kendinizi suclardiniz? mi yada sizi ciddiye almazlardi nasilsa mi?işte duymak istediğim şey bu. asla babası altını alamaz, banyo yaptıramaz vs değil. şüphe duyarsanız tabi ki takip edeceksiniz.
ne kadar eğitirsek eğitelim sapıkları da eğitemeyeceğimize göre allah korusun eğer böyle bi olay olursa ancak ileriki süreçlerde müdahale etmiş olucaz. en kötüsü bu.
ben küçük yaşlarda, ilkokul-ortaokul gerçi çok da küçük değil, çok fazla tacize uğradım. üstelik otobüste biri dokundu tarzında da değil. belli akrabalar tarafından ve sürekli olarak. ağzımı bile açmadım. hala açamıyorum. ve eminim şu an başıma gelse bi tanıdık/akraba tarafından yine susarım. neden bilmiyorum.
size kim ne yaptiysa su mubarek günde beterini yaşasın. .. susmayin. .banyo yaptirmam derken suphe duyuyorsam yaptirmam 'di..sizin suan bile olsa susarim demeniz beni cok üzdü nacizane yanlis anlamayin ama bence bunun sebebi aileniz soyleseniz ne olurdu? size inanip yapanlara zarar verir ve ceza alırlar ve siz onlardan ayri kalır ve kendinizi suclardiniz? mi yada sizi ciddiye almazlardi nasilsa mi?
her iki durumda da kendini suclama durumu var
1. bana inanmazlar
2.ailem ona/onlara bisey yapar ceza alir hapse girer dolayisiyla yine en buyuk ceza size olur? mu...
işte ofke kontrolu ve adaletin cok iyi olacagi bir dunyada korkusuzca ailene soylerdin onlarda kolluk kuvvetlerine ve o kotu kişiler hapise... boylece seni senin nezninde hepimizi susturan seyler bunlar. . toplum egitimi şart bu nedir? bence önce cocugumuz bize boyle birsey soyluyorsa onu ciddiye alicaz.,
o kisinin cezasini biz vermeye kalkmayacagiz ( ki cocugumuz bir de bizsiz kalma korkusu yasamasin)
toplum komsu okul veli arkadas kuzen vs herkesin tacize ugrayani dislamak yerine senin SUÇUN değildi bilincine varmalarini sağlamak peki nasil? once kendimizi eğiterek..mesela tsciz mevzulsrinda toplumsal olsrak tacizciye ayni tepkiyi vermek ve otelemek..otekilestirmek....istisnasiz..o kisinin bakkalindan kahvedeki dostlarına hepsi ona sirt cevirmeli..."bir tecavüz ya da tacizciye" ben pislik derken o tacizcinin karisi " e o da sunu yapmasaymis" diye soylememeli..anca böyle belki bir adim atabiliriz
ama senin bir sucun yok utanilacak birsey yok yapan utansın lütfen eger birdaha yasarsan sessiz kalma yarinlarin icin ileri de ki evlatlarin için. ..kendin icin...kendine olan sevgin için Susma,! savciya git vs ama susma tacizin tecavuzun hicbir hakli noktasi yoktur..amasi yoktur..hickimse ama sen... diyemez dedirtme...gönüllü birsey olsa onun adi taciz ,tecavuz değil. .senin istegin disinda oldugu icin adi taciz tecavuz yani senin utanacak hicbirseyin yok bunu asla unutmakendim için konuşmam gerekirse susmamım sebebi neydi bilmiyorum. ailemin o kişileri cezalandıracağı ve hapse gireceğini filan düşünmedim ama. inanmayabilirlerdi belki. çünkü sevdikleri insanlardı. yine de asıl sebep bu değil bence. yani net konuşamıyorum. ama utanıyodum sanırım. ve en net olarak söyleyebileceğim şey yanlış bişey olduğunu anlayamamıştım. eğitilmemiştim, ailem de eğitilmemişti zaten. çok çok uzun süre bunun yanlış bişey olduğunu kendime bile itiraf edemedim. yaşım büyüdükçe anladım neler olduğunu. ama geç kalmıştım. belli bi yıldan sonra da kesildi zaten. şimdi olsa yine söyleyememin sebebi utanç olurdu galiba.
ama senin bir sucun yok utanilacak birsey yok yapan utansın lütfen eger birdaha yasarsan sessiz kalma yarinlarin icin ileri de ki evlatlarin için. ..kendin icin...kendine olan sevgin için Susma,! savciya git vs ama susma tacizin tecavuzun hicbir hakli noktasi yoktur..amasi yoktur..hickimse ama sen... diyemez dedirtme...gönüllü birsey olsa onun adi taciz ,tecavuz değil. .senin istegin disinda oldugu icin adi taciz tecavuz yani senin utanacak hicbirseyin yok bunu asla unutma
8 soruda: Çocukları cinsel istismardan korumak için ne yapmalı?
Rengin ArslanBBC Türkçe, İstanbul
Paylaş
- 30 Mart 2016
Image copyrightTHINKSTOCK
Karaman'da ortaya çıkan, 10 çocuğa yönelik taciz ve tecavüz iddiaları bir kere daha çocuğun korunmasını gündeme getirdi.
Peki yetişkinler, korumaları altında bulunan çocukları cinsel tacizden, istismardan korumak için ne yapmalı? Çocuğa neler öğretmeli, çocuğun pek çok kez yakından tanıdığı birinden gelen bu tehlikeye karşı ne yapması gerektiğini nasıl anlatmalı?
Türk Psikologlar Derneği İstanbul Şubesi başkanı Doç. Dr. Aslı Çarkoğlu BBC Türkçe için yanıtladı.
1. Çocuk istismarı yaygın mı?
Yaygınlığı tam olarak tespit etmek zor çünkü hem yetişkinler hem çocuklar için sorması ve konuşması zor bir konu. İçinde yaşanılan toplum çocukların konuşmasını ve kendilerini ifade etmelerini kısıtlayıcı olduğu ölçüde bu daha da zorlaşıyor. “Çocuğun dediğine inanılır mı?” şüpheciliği sorunun çeperini anlamamızı engelliyor.
Ama 2008’de Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu ve UNICEF ortaklığında yapılmış bir araştırma 7-18 yaş arasındaki 1,886 çocuk ile yapılan görüşmelerde bu çocukların yüzde 3’ünün son 12 ayda cinsel istismara uğradıklarını göstermiş, ki bu da çok nadir rastlanan bir durum olmadığına işaret.
2. Çocuklara taciz ve tecavüz hangi çevrelerden geliyor?
Çoğunlukla çocuğun tanıdığı ve belirli bir seviyede güvendiği büyüklerden geliyor.
3. Taciz konusunda farkındalık yaratmak için çocuklara ne, nasıl öğretilmeli?
Çocuklara herhangi birisi onlara istemedikleri şekilde dokunduğunda veya onların kendilerine/başkalarına dokunması istenildiğinde “hayır” demeyi öğretmeliyiz.
Konuşmaya başladıkları yaşlarda çocuklara tüm vücut parçalarının adı öğretilirken, göz, kulak, burun gibi “özel bölgeleri”nin de adları öğretilmeli. Bu bölgelerin anatomik olarak düzgün isimlerinin öğretilmesi ve “takma” veya “oyun” isimler kullanılmaması çocuğun bir sorun yaşadığında yardım istediği yetişkinlerle doğru anlaşabilmesi için önemli. Takma isimlerle konuşan bir çocuğun neden bahsettiği öğretmen veya polis gibi onu yeterince tanımayan yetişkinlerce anlaşılmayabilir.
Herkesin olduğu gibi onların da bazı “özel” vücut bölgeleri olduğu, bu bölgelerin adlarının ne olduğu, buralara kimlerin ne şartlarla nasıl dokunabileceği anlatılmalı ve bu sınırları korumaları için yüreklendirilmeliler.
İstismara uğrayan çocuklarda fiziksel belirtiler neler?
Türk Psikologlar Derneği İstanbul Şubesi Başkanı Doç. Dr. Aslı Çarkoğlu
- 1. Genital bölge veya ağız çevresinde ağrı, renk değişimi, kanama
- 2. Tuvalet yaparken birden çok KEZ rastlanan ağrı
- 3. Tuvalet eğitimi ile alakasız alta kaçırma
THINKSTOCK
4. Kaç yaşından itibaren öğretmeye başlamalılar? Çocuklara ne söylenmeli?
Olabildiğince erken çünkü her yaşta çocuk istismar mağduru olabilir. Konuşmaya ve isteklerini anlatmaya başladıkları 2 yaşı civarı vücut parçalarının isimleri öğretilerek güvenmedikleri, istemedikleri zaman özel bölgelerine dokunulunca “hayır” demeleri öğretilmeli.
Güvenli, tehlikeli gibi kavramları anlamaya başladıkları yaşlarda konu “vücut güvenliği” üzerinden basit ve somut cümlelerle anlatılabilir. Örneğin: “Seninle vücudunun güvenliği hakkında kısa bir konuşalım istiyorum. Hepimizdeki gibi senin de vücudunda bazı özel bölgelerin var. Bunlar iç çamaşırlarının kapattığı yerlerin. Buralarına güvenmediğin kişilerin dokunmasına hayır diyebilirsin, sana kızmayız. Bazen bazı yetişkinler, ki bunlar tanıdığın, sevdiğin büyüklerin de olabilir, bu güven kurallarını bilmeden sana dokunabilirler ve bu seni rahatsız, üzgün veya garip hissettirebilir. Böyle bir şey olduğunda “hayır, dokunma” de. Sonra da gel bunu bana -veya çocuğun güvenli yetişkini kim olacak ise ona- anlat, olur mu? Böylece biz hem seni koruyabiliriz hem de o yetişkine güvenlik kurallarını söyleyebiliriz.”
Burada çocuğu korkutmamak, olan bir olayı anlattığında birilerinin cezalanmasına sebep olacağını düşündürtmemek önemli. Çünkü maalesef çoğu zaman istismarın kaynağı çocukların tanıdığı ve sevdikleri yetişkinler arasından çıkıyor ve çocuklar konuşarak onlara zarar vermekten korkuyor veya çekinebiliyorlar.
İstismara uğrayan çocuklarda duygusal belirtiler neler?
Kaynak: Türk Psikologlar Derneği İstanbul Şubesi Başkanı Doç. Dr. Aslı Çarkoğlu
- 1. Geceleri uyku sorunları, kabuslar
- 2. Öfke patlamaları
- 3. Bazı mekan veya kişilerden korku
- 4. Kendine zarar verme davranışları
- 5. Evden ya da okuldan kaçma
THINKSTOCK
5. Çocuklar ve yetişkinler arasındaki fiziksel temasta kurallar neler?
Ebeveynlerin de çocuklarının vücut sınırlarına her zaman saygılı davranması önemli. Çocuğa sormadan veya onun itirazına aldırmadan istediğimiz gibi çocuklara dokunmamalıyız. Çocuk istemese de öpmek, sarılmak, mıncıklamak, gıdıklamak, okşamak gibi... Bu dokunuşlar hiçbir istismar içermese de çocuğa kendi vücudu üzerinde etkisi ve hükmü olmadığını öğretir ve çocuk istismara kırılgan olur. Bugün kafasını okşayan yarın özel bölgelerini okşadığında çocuk ona hayır deme, karşı koyma, kendini savunma gücünü kaybeder.
Ayrıca böyle bir olay olduğunda gidip konuşabilecekleri, onları susturmayacak ve onları istismarcıdan koruyacağına güvendikleri bir yetişkin olduğunu bilmeliler. Böyle bir olayı anlatırlarsa cezalandırılmayacaklarını, onların sözüne güvenileceğini onlara anlatmak önemli. Bir çocuk için böylesi bir olaya maruz kalmaktan sonraki en kötü şey yaşadığı kötülüğü anlattığında kimsenin onu dinlememesi, ciddiye almaması ve savunmamasıdır.
6. Çocuğun taciz veya tecavüze maruz kaldığının ipucunu verebilecek olan davranışlar ve fiziksel belirtiler neler?
Tüm sayacaklarım genelde aniden ve başka bir açıklama olmaksızın (hastalık, ailede sorun-boşanma, taşınma, ölüm vb) ortaya çıkarsa dikkatli olmak gerekli. Ayrıca bunlardan biri değil birkaçının birden gözlenmesi gerekir:
7. Karaman'daki örnekte çocuklar ailelerinden uzakta kalıyor. Bu durumda aileler nasıl önlemler alabilir? Çocuklarıyla nasıl iletişim kurmalı ki, günlük hayatta gözlemleyemeyeceği bu durumu anlayabilsin?
- Çocuğun normalinin dışında içe kapanıklık veya huysuzluk
- Geceleri uyku sorunları, kabuslar
- Yaşının gerisinde bazı davranışlara dönüş (tuvalet eğitimli bir çocuğun yatak ıslatması gibi)
- Öfke patlamaları
- Bazı mekan veya kişilerden ani korku/çekinme
- Yemede değişim (azaltma veya çoğaltma)
- Cinsel organlar hakkında yaşının ötesinde ani bilgi veya tanım artışı (yeni argo kelimeler gibi)
- Oyuncakları ile oynarken yaşının ötesinde bilgide cinsel hareketler ile oynaması
- Kendine zarar verme davranışları (kesme, saç yolma, v.b.)
- Evden/okuldan kaçma
- Genital bölge, anus veya ağız çevresinde ağrı, renk değişimi (çürüme gibi) veya kanama
- Tuvalet yaparken ağrı (birden çok defa)
- Tuvalet eğitimi ile alakasız alta kaçırma
Bu ailelerin çocuklarını evden göndermeden önce yukarıda örneğini verdiğim gibi bir konuşmayı yaşa uygun detayda yapmaları çok önemli. Karaman’daki örnekte çocuklar 10’lu yaşlarda yani “özel bölgeler” ve “rahatsızlık verici dokunuş” kavramlarını rahatlıkla anlayacak yaşlardalar. Burada sorun çocukların olayın uygunsuzluğunu kavraması değil, bu konuyu bir yetişkine anlattıklarında çocukların anlatılarına güvenileceğini bilmemeleri, buna güvenmemeleri ya da güvenememeleri. Çocuklar böylesi bir olayı anlattıklarında kendilerinin cezalandırılmayacaklarını bilmeli, onlara kızılmayacağına güvenmeliler ki bu da çocuğa açıkça anlatılıp söylenirse ancak olur.
Ayrıca ailesinden uzakta yaşayan çocukların aileleri ile iletişim kanallarının açık, iletişimin sık ve sorunsuz olması gerekli. Yani çocuk veya ebeveyn rahatça birbirlerini arayabilmeli, özel konuşmalar yapabilecekleri bir ortam onlara sağlanmalı. Ebeveynlere çocuklarını sıkça ziyaret etme imkanları sağlanmalıdır.
8. Ebeveynler çocuklarına yönelik bir taciz veya tecavüzden şüphelenirse ne yapmalı?
İlk olarak çocukları ile sakin ve güvenli bir ortamda onları korkutmadan konuşabilirler. Sakince onlara son günlerde hoşlarına gitmeyen şekilde dokunan veya hoşlarına gitmeyen şeyler yapmaya zorlayan birileri olup olmadığı sorulabilir. Konuşmayı kendiniz sakinliğinizi koruyarak yapamayacağınızı düşünüyorsanız bir ruh sağlığı profesyonelinden (psikolog veya psikiyatrist) yardım alabilirsiniz. Çocuğun ilk açıklamasına verilen tepki çok önemlidir:
Çocuk, tacizcinin ona tekrar zarara vermesi ihtimaline karşı korunmalıdır.
- Çocuk sakin bir şekilde; panik olmadan, telaşa vermeden, sinirlenmeden dinlenmeli,
- Çocuğa inanılmalı, kendisine olanların onun suçu olmadığı anlatılmalı. Bu gibi olayları söylemek çocuklar için hiç kolay olmaz. Olanları anlatırlarsa:
- İstismarcılarının onlara zarar vereceğinden
- Ebeveynlerini üzüp kızdıracaklarından
- Ailelerinin kaosa itilip dağılacağından (özellikle de tacizci aile üyesi ise)
- Ailelerinden koparılacaklarından korkarlar
Bu noktada adli makamlarla iletişime geçmek gerekir. Çocuğun olası tıbbi sorunlarının tedavisi için tıbbi yardım alınırken bir ruh sağlığı profesyoneli ile iletişime geçerek mağdur çocuğun değerlendirilmesini ve gerekli görülen desteği almasını sağlamak önemlidir.
Unutulmaması önemli olan nokta şudur: üstü kapatılarak veya olmamış gibi yaparak çocukların böylesi ciddi bir olayın üstesinden gelmesini beklemek yarardan çok zarar verecektir. Susmak veya susturmak yaraları derinleştirirken konuşmanın iyileştirici olduğunu ve çocuk istismarı konusunda yetkin psikoterapist desteğinin iyileşmeyi hızlandırıcı olduğunu biliyoruz.
Olayın açığa çıkması sonrasında çocuğa adli süreçler konusunda bilgilendirme yapmak gerekir. Ona nasıl bir süreç yaşanacağını önden basitçe anlatmak süreci daha az sorunlu yaşamasına yardımcı olacaktır.
Çocuğun ailesi tarafından sevilmeye devam edildiğinin hatırlatılması, olanların onun suçu olmadığı ve ailesinin onu sevmeye devam ettiğinin çocuğa açıkça söylenmesi iyileşmenin başlaması için son derece önemlidir.
http://www.bbc.com/turkce/haberler/2016/03/160330_sekiz_soruda_cocukistismar
Saçma. Akıllı bir çocuk zaten kafa okşamayla özel bölgeyi okşama arasındaki farkı anlayabilmeli.Bugün başka bir konuya şunu yazdım;
bu konuda ne diyorsunuz?
"
5 numaraya nasıl yaklaşıyorsunuz.
bu tarz sevme o kadar yaygın ki, ben ne yapacağımı bilemiyorum.
orada yazan bir cümle beni çok etkiledi;
" Bugün kafasını okşayan yarın özel bölgelerini okşadığında çocuk ona hayır deme, karşı koyma, kendini savunma gücünü kaybeder."
ama bu tarz sevmeler amcalar dayılar teyzeler halalar falan,
bir şey deyince de darılıyorlar,
ki bu amaçla olduğunu söylesen hepten darılıp bana tacizci muamelesi mi yapıyorsun derler.
"
Saçma. Akıllı bir çocuk zaten kafa okşamayla özel bölgeyi okşama arasındaki farkı anlayabilmeli.
birak halasinin teyzesinin enistenin kalbi kirilsin sohbeti kesicekse kessin ama çocuğunu korudugun icin kalbin rahat çocuğun guvende hissetsin..bencehayır şöyle;
mesela amcası çocuğu seviyor, çocuk çekingen, istemiyor sevilmek, baş okşama gibi basit bir durum olsun.
sen annesi olarak yanındasın, işte diyorsun ki, "oğlum/kızım amcan o senin, seviyor seni" falan filan, çocuğu istemediği bir şey yapmaya teşvik ediyorsun.
sonra bu kişi tarafından taciz edilen çocuk bir kere derdini anne olarak sana anlatmayabilir, çünkü istemediği şeylerin büyükler tarafından yapılabileceğini sen öğrettin ona.
benim en büyük derdim bu, ailede çok yaygın bir şekilde ağlatarak sevme moda, bazen ne yapacağımı bilemiyorum.
Herkes evlenecegi esinide cok iyi secsin.
Cocuguna tecavuz eden babalari cok fazla duyar olduk.
Mustafa Diker isimli bir cocuk vardi ben onun basina gelenleri hala unutamiyorum.
pedagog adem gunesin kitabi var . mahremiyt egitimi diye .
bebekken anne ve baba olarak dahi izin isteyerek opmemiz gerek . izim verirse opmek vermeSe opmemek gerek .
ne yazik ki kimileri anlamiyor benim basta kendi annem anlamio.
ama coxuk anaya babaya bakio .
valla amca dayi hala kuserse kussun benim cocugumun yetişmesi benim icin daha kiymetli .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?