-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anket çocuk istemeyen var mı?
- Konu Sahibi bonbo
- Başlangıç Tarihi
evet üstelik "âlimden zalim, zalimden âlim doğar." diye bir söz var. :1ninca:
Zaten bugünden bahsediyoruz. Ve yakın gelecekten.
Şahsın adına diyebilirim ki, kazara olmadıkça, çocuk düşünmüyorum.
Ama kazara olursa da gidip aldırmam, olmak istemiştir, olur... kaydirigubbakcemile5
ben genelde sadece günü birlik konusmam yarınlarıda düşünürüm neoldum değil neolacağım diye düşüneceksin.öyle düşünenede saygım vardır.hem ben o yorumu size değil konu sahibine yazmıştım
Ben de çocuk istemeyenlerdenim...ohaoldumsmile
Çok şükür ki nişanlım da öyle düşünüyor. :asigim:
Bebeklere bayılırım, kucağımdan düşürmem...:asigim:
Ama 3 yaşını geçtikten sonra o şımarıklıklar, bilmişlikler, yaramazlıklar...akannehir
Maalesef çocuklardan hoşlanmıyorum ve bu konuda yeterince sabırlı da değilim.:umursamaz:
Ben mükemmeliyetçi biriyim ve kesin otoriter bir anne olurum olursam. :umursamaz: Bir de o ergenlik dönemi krizlerini hiç çekemem. kafamçokkarıştı
Biz ablamla, epey özgür büyüdük. Ailemiz bizi hiç sıkmadı ve sevgi dolu bir ailede büyüdük. Ama hiç şımarmadık. Yalnız çağımızın çocukları öyle değil ne yazık ki. Bir tane aklı başında çocuk göremiyorum etrafta. Ukalalık gibi olmasın ama ben 12-13 yaşımda her gün gazete okur gündemi takip ederdim,-tatlicadiarzu- gerçekten! sosyal anlamda bir şeylerin peşindeydim. Şimdi bu yaştakiler varsa yoksa bilgisayar oyunu, saçma sapan çizgi film karekterleri, bir konuşmalar, hala bebek gibi kaprisler filan.:bbo:
Şımarık çocuğa zerre tahammülüm yok.:mymeka:
'Büyümüş te küçülmüş' filan derler ya, aman aman uzak olsun!:1no2:
Çocuk çocuk gibi olacak, azcık salak olacak yani...sempatiksalakcinni
Yani, konuyu bir şakayla özetlersem,
Bebeklerin büyümesini 3 yaşında durduracak bir aşı veya ilaç çıkmadıkça çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum...:roflol::roflol:
:roflol: :roflol: :roflol: :roflol: :roflol:
öncelikle çok güldüğümü belirtmek istiyorum
kırmızı ile belirttiğim cümlelere baştan aşşa katılıyorum..değerlerimizi yitirdiği düşünüyorum kendi adıma..yaşım çok büyük değil,ama nerde bizim çocukluğumuz diyebiliyosam demekki cidden çok şey değişmiş!!
yeni nesile ve doğucak olan nesile cidden üzülüyorumgamyoncuiremsuanam şimdiki çizgi filimler bile sıkıcı zevksiz:umursamaz:nerde he-man:jeyyar:hayalet avcıları,şi-la:jeyyar:himennguclubacismilegölgelerin gücü adınaaaa güç bende artttıkkguclubacismilediyip az tiriplere girmezdim haniaklinialirimsmileşimdikilerin tekrar edilicek replikleri bile yok:dilcikar:vazgeçtim doğurmucam bende:dilcikar:bu zamana çocuk mocuk yok
:CüvCüv::enbuyukkk:
Kankam sen doğurmalısın ama bence...olumunekankayizsmile
Senin gibi bir afroditin bebeleri nasıl güzel nasıl mikemmel olur hayal edemiyorum doğrusu...boshayallersmile
Sen sabırlı hatunsun, ben öyle değilim.kaydirigubbakcemile5
Doğur gitsin be kanka, boşvir...sempatiksalakcinni
Senin gibi bir afroditin bebeleri nasıl güzel nasıl mikemmel olur hayal edemiyorum doğrusu...boshayallersmile
Sen sabırlı hatunsun, ben öyle değilim.kaydirigubbakcemile5
Doğur gitsin be kanka, boşvir...sempatiksalakcinni
çocuğu anne ve babası yetiştirir elbette etkisi vardır üzerinde, sağlam durmasını öğretir özgüvenli yetiştirebilirsek ne mutlu bize...yoksa "bu çocuk kime çekti yav ailede de hiç yok böylesi" diye hayıflanırız
bu konu ve bu başlıkta sohbet etmek çok hoşuma gitti açıkçası belirtmeden geçemeyeceğim ( o kadar kavga gürültü olmasına rağmen) düşüncelerimi çok rahat paylaştım konuya ilk karşı görüş olarak yazmama rağmen :)))
peki kimse bu dünyaya kötü olduğu için çocuk doğurmazsa kim düzeltecek onu????
yapabileceğine inanan kendine güvenen doğursun ki dünya daha yaşanır bir hale gelsin, ama ne için olursa olsun, sebep ne olursa olsun istemeyen yapabileceğine inanmayan doğurmasın...bunu yargılamaya ders vermeye kimsenin hakkı yok...ayrıca asla çocuk istemiyorum demek büyük konuşmak değildir...sadece istek ve dilek belirtir...ben öyle anlıyorum
peki kimse bu dünyaya kötü olduğu için çocuk doğurmazsa kim düzeltecek onu????
yapabileceğine inanan kendine güvenen doğursun ki dünya daha yaşanır bir hale gelsin, ama ne için olursa olsun, sebep ne olursa olsun istemeyen yapabileceğine inanmayan doğurmasın...bunu yargılamaya ders vermeye kimsenin hakkı yok...ayrıca asla çocuk istemiyorum demek büyük konuşmak değildir...sadece istek ve dilek belirtir...ben öyle anlıyorum
Son düzenleme:
stanley kubrick'in otomatik portakal filmini izlemişmiydin...bunları konuşurken aklıma geldi nedense :)
Kk'da konuşulan faydalı olan ender konulardan konuyu açanları ve seviye ile sohbet edenleri tebrik ediyorum.
Açıkcası evlenmeden önce ki bundan sadece 4 ay öncesine tekabül eder sizinle aynı fikirdeydim.26 yaşında evlendim ama bundan önce ne bebeklere heveslendiğim vardır ne kendimi anne olarak hayal ettiğim ne bileyim hamile olma hayalleri kurduğum ..Hayatımda böyle bir sayfa yoktu ki uzun süredir flörtüm olan eşimle evlendim ,evleneceğim belliydi yani. Hatta şöyle anlatayım bebeklerden çok kamyonlarla arabalarla oynayan sokakta futbol oynayan bir kız çocuğuydum.
Hazır değiliz,hazır değilim hala anne olmak için ama içime bir ışık düştü ne zaman aydınlanır o meçhul.Kaygılarımı kenara bırakmaya başladım,ben doğurursam elimden geleni yaparım onu yetiştirebilirim diye inanmaya başladım,şarjım dolmaya başladı yani tamamen dolması gerekiyor ki bende onun gecenin köründe attığı çığlıklara tahammül edebileyim :)
Ben her kadının istisnasız anne olma duygusuyla dünyaya geldiği inancındayım.Bunun akademik bir temeli yok, bu benim kişisel kanaatim.Şimdiye kadar tanıdığım bütün kadınları bütün silahlarını sertliklerini duruşlarını anne olmak adına veya anne olmak için kaybettiler.Anne olmak kadınlara verilmiş kimilerine göre bir hediye kiminlerine göre bir çile ,ama herkes bu duyguyu taşıyor.
Şimdi açlık sefalet,şiddet uygulayana bir koca,maddi imkansızlar ile dünyaya getirdiğiniz bir çocuk ile aşkla beklediğiniz bir çocuk aynı olmayacaktır.Nasıl ki ayy biri de bir beşi de bir deselerde çok çocuk sahip olmakla kafii derecede çocuk sahip olmanın aynı etkiye sahip olmaması gibi..
Çocuk yapmak doğamızda ise günümüzde bize düşen tek şey bunu planlamak.Artık 30 üstü anneler çoğaldı çünkü ancak hazır olabiliyoruz,para kazanmak evlenmek,gezmek hayatı yaşamak çocuk fikrine ancak erişiyoruz.
Altına yapar,uykularımı böler,hayatımı kontrol eder,büyüyünce şımarıklık yapar,okumaz etmez beni katil ederyok uyuşturucu mu kullanacak erken cinsellik mi yaşayacak kafayı yerim diye düşünüyorsanız ki beni de bu düşünceler sarıyor kontrol manyağı biri olarak bütün bunların o çocuk hayatımızda olmadığı için böyle olduğunu düşünüyorum.Anne olmuş hangi kadından "ahh keşke doğurmasydım hayatımı mahvetti " dediğini duydunuz..?? Olamaz,çünkü en umursamaz anne açısından bile anne olmak muhteşem ,mucize,hayatın anlam kazanması..
Çocuk sahibi olmak istemeyip ama köpişlerim var diyenlere ise çok özür dilerim ama asla saygı duymuyorum.Köpek size bir ses bir arkadaş belki ama çocukla kıyaslamak büyük cehalet.eşinizin ve sizin eserinizle kıyaslamak akıllara zarar.bir hayvanı hangi zeka evladıyla kıyaslar ve nasıl vicdanı el verir.Hem dini hem insani açıdan inanması güç açıklamalar.
Çocuk fikri için kaygılanmanızı duyarlı buluyorum,"aman fırtlatırım gider" diye düşünenler normal değil.Hatta sırf bu sebeple çok daha iyi anne olacağınızı düşünüyorum.Sadece duygu gerekli ve bence o duygu bir gün gelecke özellikle evlendikten sonra niye bilmiyorum sebebi cinsellik de değil bence ama ne olduğunu bilmiyorum" ayy ben anne olabilirim,çocuğumuzda vallahi prenses olur " gibi garip bir moda bir havalara giriyorsunuz :)
Çok dağıttım ama :) Özetle şu an çocuk için hissettiğiniz bütün negatif duyguları bir kenara koyun hayatınızı rutin şekilde yaşayın bir gün gelecek nasıl olacak bilmiyorum ama ben anne olmak istiyorum diyecek içinizde ki ses,kaygılarınız aşırı duyarlılığınızdan kaynaklanıyor.Hepsi bu..
Açıkcası evlenmeden önce ki bundan sadece 4 ay öncesine tekabül eder sizinle aynı fikirdeydim.26 yaşında evlendim ama bundan önce ne bebeklere heveslendiğim vardır ne kendimi anne olarak hayal ettiğim ne bileyim hamile olma hayalleri kurduğum ..Hayatımda böyle bir sayfa yoktu ki uzun süredir flörtüm olan eşimle evlendim ,evleneceğim belliydi yani. Hatta şöyle anlatayım bebeklerden çok kamyonlarla arabalarla oynayan sokakta futbol oynayan bir kız çocuğuydum.
Hazır değiliz,hazır değilim hala anne olmak için ama içime bir ışık düştü ne zaman aydınlanır o meçhul.Kaygılarımı kenara bırakmaya başladım,ben doğurursam elimden geleni yaparım onu yetiştirebilirim diye inanmaya başladım,şarjım dolmaya başladı yani tamamen dolması gerekiyor ki bende onun gecenin köründe attığı çığlıklara tahammül edebileyim :)
Ben her kadının istisnasız anne olma duygusuyla dünyaya geldiği inancındayım.Bunun akademik bir temeli yok, bu benim kişisel kanaatim.Şimdiye kadar tanıdığım bütün kadınları bütün silahlarını sertliklerini duruşlarını anne olmak adına veya anne olmak için kaybettiler.Anne olmak kadınlara verilmiş kimilerine göre bir hediye kiminlerine göre bir çile ,ama herkes bu duyguyu taşıyor.
Şimdi açlık sefalet,şiddet uygulayana bir koca,maddi imkansızlar ile dünyaya getirdiğiniz bir çocuk ile aşkla beklediğiniz bir çocuk aynı olmayacaktır.Nasıl ki ayy biri de bir beşi de bir deselerde çok çocuk sahip olmakla kafii derecede çocuk sahip olmanın aynı etkiye sahip olmaması gibi..
Çocuk yapmak doğamızda ise günümüzde bize düşen tek şey bunu planlamak.Artık 30 üstü anneler çoğaldı çünkü ancak hazır olabiliyoruz,para kazanmak evlenmek,gezmek hayatı yaşamak çocuk fikrine ancak erişiyoruz.
Altına yapar,uykularımı böler,hayatımı kontrol eder,büyüyünce şımarıklık yapar,okumaz etmez beni katil ederyok uyuşturucu mu kullanacak erken cinsellik mi yaşayacak kafayı yerim diye düşünüyorsanız ki beni de bu düşünceler sarıyor kontrol manyağı biri olarak bütün bunların o çocuk hayatımızda olmadığı için böyle olduğunu düşünüyorum.Anne olmuş hangi kadından "ahh keşke doğurmasydım hayatımı mahvetti " dediğini duydunuz..?? Olamaz,çünkü en umursamaz anne açısından bile anne olmak muhteşem ,mucize,hayatın anlam kazanması..
Çocuk sahibi olmak istemeyip ama köpişlerim var diyenlere ise çok özür dilerim ama asla saygı duymuyorum.Köpek size bir ses bir arkadaş belki ama çocukla kıyaslamak büyük cehalet.eşinizin ve sizin eserinizle kıyaslamak akıllara zarar.bir hayvanı hangi zeka evladıyla kıyaslar ve nasıl vicdanı el verir.Hem dini hem insani açıdan inanması güç açıklamalar.
Çocuk fikri için kaygılanmanızı duyarlı buluyorum,"aman fırtlatırım gider" diye düşünenler normal değil.Hatta sırf bu sebeple çok daha iyi anne olacağınızı düşünüyorum.Sadece duygu gerekli ve bence o duygu bir gün gelecke özellikle evlendikten sonra niye bilmiyorum sebebi cinsellik de değil bence ama ne olduğunu bilmiyorum" ayy ben anne olabilirim,çocuğumuzda vallahi prenses olur " gibi garip bir moda bir havalara giriyorsunuz :)
Çok dağıttım ama :) Özetle şu an çocuk için hissettiğiniz bütün negatif duyguları bir kenara koyun hayatınızı rutin şekilde yaşayın bir gün gelecek nasıl olacak bilmiyorum ama ben anne olmak istiyorum diyecek içinizde ki ses,kaygılarınız aşırı duyarlılığınızdan kaynaklanıyor.Hepsi bu..
ben anne olmamayı hiç düşünmedim...konuşmaya başladığım yıllarda bana ne olacaksın diye soranlara "abla olacağım, gelin olacağım, anne olacağım" dermişim...büyüdükçe çoook değişti tabi düşüncelerim :))) sonra okuma yazma öğrenmeye başladığımda üniversite öğrencisiydim...kendimi o günlerden itibaren üniversite okurken hayal ederdim...büyüdüm, üniversiteden mezun oldum, iş güç sahibi oldum, anne olma isteğim evlenene kadar yoğun bi şekilde ortaya çıkmadı ki çocuklara bayılırım çok da iyi anlaşırım...geçen ekimde hamile olduğumu öğrendim...planlıydı ama ilk hafta eşimi de beni de garip bi duygu sardı "eee ne olacak şimdi hayatımız değişti ikimize ait mükemmel yaşam??? " sonra hemen duygumuz "yaşasın 3 kişi oluyoruz a" döndü...ve inanın bebeğimi kaybetmeden önce yaşadığım o 1 ay rüya gibiydi...elimde olmadan herşeyi ona göre yaşamaya başladım...sütten nefret eden ben zevkle günde 2 koca bardak süt içer oldum...yediğim herşeye "acaba bebeğime zararı var mı" diye sorgulamaya başladım...ama elimde olmadan ve hep söylediğim bişey var benim bir rhatsızlığım olsa doktor "bakın çiğdem hanım şöyle davranmazsanız sağlığınızı kaybedersiniz" dese okadar dikkate etmezdim...ve şimdi bir an önce o duyguları yeniden yaşayıp dünya için faydalı bişey yapmak istiyorum...
daha önce de yazdım şimdi istemeyen sonra da istemeyebilir ama büyük oranda düşüncelerinizin değişeceğine inanıyorum hele kazara hamile kalırsanız....
çok gaza geldim seviyorum bu konuda konuşmayı...paylaşayım dedim :)))
daha önce de yazdım şimdi istemeyen sonra da istemeyebilir ama büyük oranda düşüncelerinizin değişeceğine inanıyorum hele kazara hamile kalırsanız....
çok gaza geldim seviyorum bu konuda konuşmayı...paylaşayım dedim :)))
kızlar insanlarda içgüdü var..ama anne olma isteği falan değil bu içgüdü.mesela doğan bebeğin,annesinin memesini emme isteği,hemde o memenin besin kaynağı olacağını bilmeden emmek istemesi bir içgüdüdür.
içgüdü hayvanlarda olur diyor psikoloji bilimi,ama ben buna inanmıyorum..akıl hayvanlarla insanları birbirinden ayırır ama aklıyla hareket eden tek canlı insan değildir
içgüdü hayvanlarda olur diyor psikoloji bilimi,ama ben buna inanmıyorum..akıl hayvanlarla insanları birbirinden ayırır ama aklıyla hareket eden tek canlı insan değildir
izledim canım izlemem miii? ama orda başarılı oldular kısmen. adamı baya baya değiştirdiler. tabi kafayı da yemedi değil. hakketti ama benim öyle çocuğum olsa valla döverdim :lepi:
kazara hamile kalınca tabiki duygular değişeceğinden düşüncelerim de değişir gibime geliyor. o kadar önleme rağmen hamile kalırsam gidip de aldıramam açıkçası. benim bi kardeşimi kaybetmiştik annem düşük yaptı. onu hiç unutmuyorum. o konuya mesafeliyim o yüzden.
ama bunun dışında fikrim değişir mi bilmiyorum. büyük konuşmadım hiçbir zaman konuyu açarken de belirttim bunu. gün olur fikrim değişir. ama kafama taş falan düşmesi lâzım kaydirigubbakcemile3
geçmiş olsun canım. o üzüntüyü kardeşimle yaşamıştım. şimdilerde ilk çocuklarda düşük oluyor. arkadaşımın ablasının ilk bebişini kaybettik, en yakın arkadaşım da sorunlu bi hamilelik geçiriyor. gerçi onun eşiyle sorunları var. ya da uzun ara verilirse ikinci çocuklarda da düşük oluyor. çevremde hep böyle. neden acaba? eskiden bu kadar olmazdı.
"Temel İçgüdü" yü izlediniz mi peki kızlar? kaydirigubbakcemile3
:))) kesinlikle haketti :)))
adamı değiştirdiler ama insanlıktan çıkarıp değiştirdiler...tekrar izlemek istiyorum dünden beri, çok uzun zaman oldu izlemeyeli.....
o kadar kıyıda köşede kalmış film izledim. temel içgüdü'yü izlemedim biliyo musun? çocukken zaten izletmiyordu annem. büyüyünce de tvde dublajlı denk geldim. dublajlı film sevmem ben. bi ara izlemek lâzım onu. ama tabi ana konuyu biliyorum kaydirigubbakcemile3
Benzer Konular
- Kilitli
