sırnaşık şey allah iiliğini versinn emiii...zaten arkadaş hiç düşünmüyoo canımm...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anket çocuk istemeyen var mı?
- Konu Sahibi bonbo
- Başlangıç Tarihi
sırnaşık şey allah iiliğini versinn emiii...zaten arkadaş hiç düşünmüyoo canımm...
- 12 Temmuz 2006
- 5.055
- 5.695
- 248
yahu kızlar freud içgüdü var demiyor.. iki temel dürtü diyor o da cinsellik ve saldırganlık. dürtü ayrı içgüdü ayrı.. zaten freud a göre o dürtüleri de Bilinçaltımıza atıyoruz 6 yaşına kadar.allahım Ben neler diyorum.. sıyırıyorum kpss çalışmaktan.. yemin ederim kendi mesleğim neydi unuttum.. insanda içgüdü yok, içgüdü arıların Bal yapması örümceklerin ağ örmesi giBi.. hepsi yapar yani. insanda akıl olduğu için ihtiyacı da yok içgüdüye. hala devam ediyorum saymaya.. neyse susuyorum ve soru çözmeye gidiyorum . freud Benim Bir numaralı adamamın Bu arada laf etmeyin ona =))
Son düzenleme:
Lise yıllarında hiç kendimi beyaz geklinliklerle düşlemedim.. bırakın bebek sahibi olmayı evlilik hayali bile kurmadım....
Çok sevgilim oldu.. Çok sevdim çok da sevildim....
Ama sonra biriyle tanıştım... İşte dedim ben bu adamla evlenicem....
4 yıl flört ettik, çünkü önümüzde evlenmek için hem maddi hem de ailesel problemler vardı....
Bu sürede o kendi evini ben kendi evimi aldım....
Para biriktirdik... Herşey en iyisi olsun diyeydi....
Evlendik.. çok mutluydukk... Mutluluğumuzu pekiştirmek için çocuğa ihtiyacımız yoktu....
Ben çocukları pek sevmem çünkü... Belki bencillik, ama o sorumluluk bana eziyet gelirdi....
30 yaşında evlendim.. Yaş 32 oldu, ülke krize girdi, çalıştığım işyeri battı, işsiz kaldım... İş arayışlarında çalışan değil köle aradıklarını farkettim... Ve yavaş yavaş çocuk fikri oluştu.....
Sırf işsizim bu arada çocuk çıksın aradan diiye mi, yoksa biyolojik saatim mi buna yönlendirdi bilmiyorum.. Korunmayı bıraktık... Bu arada ben yeni bir iş buldum... HAmile kaldım ama bebeğimi kaybettim.... Çok üzüldümmü?? Belki çok tepki alıcam ama hayır çok da etkilenmedim... BU arada korunmadık... Tekrar hamile kaldım... Şimdi 6. ayın içerisindeyiz... Çalışmaya devam.... Çok da güzel bir hamilelik geöçiriyorum....
Şimdi bu bebeği gerçekten istiyorum, seviyorum... SoSırf işsiz olduğum için çocuk yapayım bari şeklinde oluşmuş bir gebelik değil.... Bebek istiyorum artık bu hayatta benden bir parça olsun isteği....
Etrafımda gördüğüm yozlaşmaya rağmen, ben güzel akıllı iyi bir çocuk yetiştireceğim, kendine ve toplıuma faydalı bir birey olacak oğlum diye düşünüyorum.....
İçgüdü falandeğil annelik, içgüdü hayvanlarda yani düşünce sistemi gelişmemiş canlılarda olur içgüdü....
Anne olmak bilinçsizce sırf güdüler var diye olacak bişey değil....
İstemekle, psikolojik olarak hazır olmakla, maddi olarak yeterli olmakla alakalı bişey olmalı...
Çok sevgilim oldu.. Çok sevdim çok da sevildim....
Ama sonra biriyle tanıştım... İşte dedim ben bu adamla evlenicem....
4 yıl flört ettik, çünkü önümüzde evlenmek için hem maddi hem de ailesel problemler vardı....
Bu sürede o kendi evini ben kendi evimi aldım....
Para biriktirdik... Herşey en iyisi olsun diyeydi....
Evlendik.. çok mutluydukk... Mutluluğumuzu pekiştirmek için çocuğa ihtiyacımız yoktu....
Ben çocukları pek sevmem çünkü... Belki bencillik, ama o sorumluluk bana eziyet gelirdi....
30 yaşında evlendim.. Yaş 32 oldu, ülke krize girdi, çalıştığım işyeri battı, işsiz kaldım... İş arayışlarında çalışan değil köle aradıklarını farkettim... Ve yavaş yavaş çocuk fikri oluştu.....
Sırf işsizim bu arada çocuk çıksın aradan diiye mi, yoksa biyolojik saatim mi buna yönlendirdi bilmiyorum.. Korunmayı bıraktık... Bu arada ben yeni bir iş buldum... HAmile kaldım ama bebeğimi kaybettim.... Çok üzüldümmü?? Belki çok tepki alıcam ama hayır çok da etkilenmedim... BU arada korunmadık... Tekrar hamile kaldım... Şimdi 6. ayın içerisindeyiz... Çalışmaya devam.... Çok da güzel bir hamilelik geöçiriyorum....
Şimdi bu bebeği gerçekten istiyorum, seviyorum... SoSırf işsiz olduğum için çocuk yapayım bari şeklinde oluşmuş bir gebelik değil.... Bebek istiyorum artık bu hayatta benden bir parça olsun isteği....
Etrafımda gördüğüm yozlaşmaya rağmen, ben güzel akıllı iyi bir çocuk yetiştireceğim, kendine ve toplıuma faydalı bir birey olacak oğlum diye düşünüyorum.....
İçgüdü falandeğil annelik, içgüdü hayvanlarda yani düşünce sistemi gelişmemiş canlılarda olur içgüdü....
Anne olmak bilinçsizce sırf güdüler var diye olacak bişey değil....
İstemekle, psikolojik olarak hazır olmakla, maddi olarak yeterli olmakla alakalı bişey olmalı...
Ben de çocuk istemeyenlerdenim...ohaoldumsmile
Çok şükür ki nişanlım da öyle düşünüyor. :asigim:
Bebeklere bayılırım, kucağımdan düşürmem...:asigim:
Ama 3 yaşını geçtikten sonra o şımarıklıklar, bilmişlikler, yaramazlıklar...akannehir
Maalesef çocuklardan hoşlanmıyorum ve bu konuda yeterince sabırlı da değilim.:umursamaz:
Ben mükemmeliyetçi biriyim ve kesin otoriter bir anne olurum olursam. :umursamaz: Bir de o ergenlik dönemi krizlerini hiç çekemem. kafamçokkarıştı
Biz ablamla, epey özgür büyüdük. Ailemiz bizi hiç sıkmadı ve sevgi dolu bir ailede büyüdük. Ama hiç şımarmadık. Yalnız çağımızın çocukları öyle değil ne yazık ki. Bir tane aklı başında çocuk göremiyorum etrafta. Ukalalık gibi olmasın ama ben 12-13 yaşımda her gün gazete okur gündemi takip ederdim,-tatlicadiarzu- gerçekten! sosyal anlamda bir şeylerin peşindeydim. Şimdi bu yaştakiler varsa yoksa bilgisayar oyunu, saçma sapan çizgi film karekterleri, bir konuşmalar, hala bebek gibi kaprisler filan.:bbo:
Şımarık çocuğa zerre tahammülüm yok.:mymeka:
'Büyümüş te küçülmüş' filan derler ya, aman aman uzak olsun!:1no2:
Çocuk çocuk gibi olacak, azcık salak olacak yani...sempatiksalakcinni
Yani, konuyu bir şakayla özetlersem,
Bebeklerin büyümesini 3 yaşında durduracak bir aşı veya ilaç çıkmadıkça çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum...:roflol:
:roflol:
Çok şükür ki nişanlım da öyle düşünüyor. :asigim:
Bebeklere bayılırım, kucağımdan düşürmem...:asigim:
Ama 3 yaşını geçtikten sonra o şımarıklıklar, bilmişlikler, yaramazlıklar...akannehir
Maalesef çocuklardan hoşlanmıyorum ve bu konuda yeterince sabırlı da değilim.:umursamaz:
Ben mükemmeliyetçi biriyim ve kesin otoriter bir anne olurum olursam. :umursamaz: Bir de o ergenlik dönemi krizlerini hiç çekemem. kafamçokkarıştı
Biz ablamla, epey özgür büyüdük. Ailemiz bizi hiç sıkmadı ve sevgi dolu bir ailede büyüdük. Ama hiç şımarmadık. Yalnız çağımızın çocukları öyle değil ne yazık ki. Bir tane aklı başında çocuk göremiyorum etrafta. Ukalalık gibi olmasın ama ben 12-13 yaşımda her gün gazete okur gündemi takip ederdim,-tatlicadiarzu- gerçekten! sosyal anlamda bir şeylerin peşindeydim. Şimdi bu yaştakiler varsa yoksa bilgisayar oyunu, saçma sapan çizgi film karekterleri, bir konuşmalar, hala bebek gibi kaprisler filan.:bbo:
Şımarık çocuğa zerre tahammülüm yok.:mymeka:
'Büyümüş te küçülmüş' filan derler ya, aman aman uzak olsun!:1no2:
Çocuk çocuk gibi olacak, azcık salak olacak yani...sempatiksalakcinni
Yani, konuyu bir şakayla özetlersem,
Bebeklerin büyümesini 3 yaşında durduracak bir aşı veya ilaç çıkmadıkça çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum...:roflol:
:roflol:
Ben de çocuk istemeyenlerdenim...ohaoldumsmile
Çok şükür ki nişanlım da öyle düşünüyor. :asigim:
Bebeklere bayılırım, kucağımdan düşürmem...:asigim:
Ama 3 yaşını geçtikten sonra o şımarıklıklar, bilmişlikler, yaramazlıklar...akannehir
Maalesef çocuklardan hoşlanmıyorum ve bu konuda yeterince sabırlı da değilim.:umursamaz:
Ben mükemmeliyetçi biriyim ve kesin otoriter bir anne olurum olursam. :umursamaz: Bir de o ergenlik dönemi krizlerini hiç çekemem. kafamçokkarıştı
Biz ablamla, epey özgür büyüdük. Ailemiz bizi hiç sıkmadı ve sevgi dolu bir ailede büyüdük. Ama hiç şımarmadık. Yalnız çağımızın çocukları öyle değil ne yazık ki. Bir tane aklı başında çocuk göremiyorum etrafta. Ukalalık gibi olmasın ama ben 12-13 yaşımda her gün gazete okur gündemi takip ederdim,-tatlicadiarzu- gerçekten! sosyal anlamda bir şeylerin peşindeydim. Şimdi bu yaştakiler varsa yoksa bilgisayar oyunu, saçma sapan çizgi film karekterleri, bir konuşmalar, hala bebek gibi kaprisler filan.:bbo:
Şımarık çocuğa zerre tahammülüm yok.:mymeka:
'Büyümüş te küçülmüş' filan derler ya, aman aman uzak olsun!:1no2:
Çocuk çocuk gibi olacak, azcık salak olacak yani...sempatiksalakcinni
Yani, konuyu bir şakayla özetlersem,
Bebeklerin büyümesini 3 yaşında durduracak bir aşı veya ilaç çıkmadıkça çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum...:roflol:
çok güldüedün beni yaaaa:)))
bnde şımarık çoçuğa hiç gelemem
bakalı bizimkş nası olacak
Allah akıl fikir versin ebbeklerimize
- 6 Aralık 2009
- 6.160
- 2.777
- 723
Canım aklı fikri aile veriyor işte bebişe, o nedenle ben size bol bol sabır diliyorum kaydirigubbakcemile5 Tabii ki canım ama çocuk ailenin aynası da değildir yani...
Sonuçta aile evde çocuğu pamuklara sarsa bile çocuk diğer çevreden etkilenecek bir gün.
Okuldur, toplumdur vs...:1ninca:
Çok bilinçli ailelerin de şımarık çocukları olabiliyor.
O yüzden 'bence' çok riskli bir şey çocuk.
Emeklerin karşılığını alamazsam mutsuz olurum ben, hayalimdeki duyarlı, çalışkan, akıllı, mükemmel birey çıkmazsa sonunda...eyvahedigeldismile
Çocuk sevilmez mi, elbette sevilir, ben de severim tabii ki çocuğumu. Nasıl olursa olsun, kişi kendi çocuğunu herşeyden fazla sever mutlaka. :1rolleyes:
Ama işte, benim korkum da bu yönde...
Çocuk çok büyük bir sorumluluk.
Hayatta ondan önemli şeyler var kariyer var diyemem demem...
Ama şundan eminim ki çocuk demek hayat demek değil...
:umursamaz:
Bazı insanlar görüyorum evli 3 senelik filan... Artık çocuk olsun sevelim diyorlar... Zamanı diyorlar.
Ne için zaman? Kim için?
Toplum dayatmaları bunlar...
Şuna yürekten inanıyorum ki herkes çocuk yetiştirmeye müsait yapıda değil.
Bazı insanlar görüyoruz...
Ruh sağlıkları olsun, çocuğa verecekleri birikim olsun, her bakımdan yetersizler...
Sırf eğitim olarak bakmayın olaya, kimseyi kınamak küçük görmek için söylemiyorum ama öyle okumamış olup da bizlere taş çıkaracak nitelikte insanlar olduğu gibi, tahsilli olup da rezil rüsva davranışlarıyla çocuklarını zehirleyen ebeveynler de var...
:umursamaz:
Buna göre değerlendirirsek, çocuk için yetersiz olduğunu düşünenler asla çocuk yapmamalı...
Çocuk evliliğin tamamlayıcısı değildir asla...
Gönül meyvesi olduğunu düşünüyorum, kendini yeterli görürsen o meyveyi meydana getirirsin...
Bana göre böyle...
Hayatta ondan önemli şeyler var kariyer var diyemem demem...
Ama şundan eminim ki çocuk demek hayat demek değil...
:umursamaz:
Bazı insanlar görüyorum evli 3 senelik filan... Artık çocuk olsun sevelim diyorlar... Zamanı diyorlar.
Ne için zaman? Kim için?
Toplum dayatmaları bunlar...
Şuna yürekten inanıyorum ki herkes çocuk yetiştirmeye müsait yapıda değil.
Bazı insanlar görüyoruz...
Ruh sağlıkları olsun, çocuğa verecekleri birikim olsun, her bakımdan yetersizler...
Sırf eğitim olarak bakmayın olaya, kimseyi kınamak küçük görmek için söylemiyorum ama öyle okumamış olup da bizlere taş çıkaracak nitelikte insanlar olduğu gibi, tahsilli olup da rezil rüsva davranışlarıyla çocuklarını zehirleyen ebeveynler de var...
:umursamaz:
Buna göre değerlendirirsek, çocuk için yetersiz olduğunu düşünenler asla çocuk yapmamalı...
Çocuk evliliğin tamamlayıcısı değildir asla...
Gönül meyvesi olduğunu düşünüyorum, kendini yeterli görürsen o meyveyi meydana getirirsin...
Bana göre böyle...
Son düzenleyen: Moderatör:
- 12 Temmuz 2006
- 5.055
- 5.695
- 248
Hayyal:
Sırf eğitim olarak bakmayın olaya, kimseyi kınamak küçük görmek için söylemiyorum ama öyle
okumamış olup da bizlere taş çıkaracak nitelikte insanlar olduğu gibi, tahsilli olup da rezil rüsva davranışlarıyla çocuklarını zehirleyen ebeveynler de var...
Aynen canim. Cok dogru söylemissin.
Sırf eğitim olarak bakmayın olaya, kimseyi kınamak küçük görmek için söylemiyorum ama öyle
okumamış olup da bizlere taş çıkaracak nitelikte insanlar olduğu gibi, tahsilli olup da rezil rüsva davranışlarıyla çocuklarını zehirleyen ebeveynler de var...
Aynen canim. Cok dogru söylemissin.
HayyaL çok doğru demişsin canım. Tahsil durumuyla direkt ilgili bir durum ama kesin yargılara varmak mümkün değil...Çocuk eğitimi apayrı bir olay.
Ama benim bahsettiğim bu değil, biraz daha açayım.
Ben kendime güvenirim eğitim hususunda. genelde çocuklarla iyi de anlaşırım. Senelerdir türlü çeşit çocuk eğitimi alanında gönüllü veya profesyonel işlerim oldu. Uluslararası anlamda da.
Lakin çocuğu hamur gibi şekillendirmek mümkün olmuyor her zaman.
Otoriter bir insanım ve eğitim aşığıyım ben. Eğer çocuğum ilerde okumam etmem filan derse, ne yaparım bilmiyorum. Var böyle çocuklar. Zehir gibi zeki, ama uçarı.:bbo: hem de inatçı. :umursamaz: Çok zıtlaşırız, katlanamam ben öyle çocuğa. Benim kriterlerime uymasını isterim, zorlarım filan kesin. Kendimi biliyorum çünkü. benneyaptımki Ama bunların yanında ailesine de bağımlı olmasını istemem.(Bağlı olmak başka, bağımlı olmak başka) Üniversite yaşına geldiğinde, kendi başına bazı şeyleri halledebiliyor olmalı. Olgun olmalı. Bunun için de işte otomatikman okuması şart.
Bir de ben toplumuzu, çocuk gelişimi için sağlıklı bir ortam olarak görmüyorum kesinlikle.
Benim kuşağım bence en son şanslı kuşaktı. Ki bizde de farklı farklı örnekler var. 90 lı nesil çok daha farklı her anlamda.
Ben zaten çağımdan çok öncesinde yaşıyor gibi hissediyorum. Çok geç gelmişim dünyaya sanki.-tatlicadiarzu-
Çocuğumun çağına hiç ayak uyduramayabilirim. Anlaşamayız gibi geliyor...
Ama benim bahsettiğim bu değil, biraz daha açayım.
Ben kendime güvenirim eğitim hususunda. genelde çocuklarla iyi de anlaşırım. Senelerdir türlü çeşit çocuk eğitimi alanında gönüllü veya profesyonel işlerim oldu. Uluslararası anlamda da.
Lakin çocuğu hamur gibi şekillendirmek mümkün olmuyor her zaman.
Otoriter bir insanım ve eğitim aşığıyım ben. Eğer çocuğum ilerde okumam etmem filan derse, ne yaparım bilmiyorum. Var böyle çocuklar. Zehir gibi zeki, ama uçarı.:bbo: hem de inatçı. :umursamaz: Çok zıtlaşırız, katlanamam ben öyle çocuğa. Benim kriterlerime uymasını isterim, zorlarım filan kesin. Kendimi biliyorum çünkü. benneyaptımki Ama bunların yanında ailesine de bağımlı olmasını istemem.(Bağlı olmak başka, bağımlı olmak başka)
Üniversite yaşına geldiğinde, kendi başına bazı şeyleri halledebiliyor olmalı. Olgun olmalı. Bunun için de işte otomatikman okuması şart. Bir de ben toplumuzu, çocuk gelişimi için sağlıklı bir ortam olarak görmüyorum kesinlikle.
Benim kuşağım bence en son şanslı kuşaktı. Ki bizde de farklı farklı örnekler var. 90 lı nesil çok daha farklı her anlamda.
Ben zaten çağımdan çok öncesinde yaşıyor gibi hissediyorum. Çok geç gelmişim dünyaya sanki.-tatlicadiarzu-
Çocuğumun çağına hiç ayak uyduramayabilirim. Anlaşamayız gibi geliyor...
HayyaL çok doğru demişsin canım. Tahsil durumuyla direkt ilgili bir durum ama kesin yargılara varmak mümkün değil...Çocuk eğitimi apayrı bir olay.
Ama benim bahsettiğim bu değil, biraz daha açayım.
Ben kendime güvenirim eğitim hususunda. genelde çocuklarla iyi de anlaşırım. Senelerdir türlü çeşit çocuk eğitimi alanında gönüllü veya profesyonel işlerim oldu. Uluslararası anlamda da.
Lakin çocuğu hamur gibi şekillendirmek mümkün olmuyor her zaman.
Otoriter bir insanım ve eğitim aşığıyım ben. Eğer çocuğum ilerde okumam etmem filan derse, ne yaparım bilmiyorum. Var böyle çocuklar. Zehir gibi zeki, ama uçarı.:bbo: hem de inatçı. :umursamaz: Çok zıtlaşırız, katlanamam ben öyle çocuğa. Benim kriterlerime uymasını isterim, zorlarım filan kesin. Kendimi biliyorum çünkü. benneyaptımki Ama bunların yanında ailesine de bağımlı olmasını istemem.(Bağlı olmak başka, bağımlı olmak başka)
Bir de ben toplumuzu, çocuk gelişimi için sağlıklı bir ortam olarak görmüyorum kesinlikle.
Benim kuşağım bence en son şanslı kuşaktı. Ki bizde de farklı farklı örnekler var. 90 lı nesil çok daha farklı her anlamda.
Ben zaten çağımdan çok öncesinde yaşıyor gibi hissediyorum. Çok geç gelmişim dünyaya sanki.-tatlicadiarzu-
Çocuğumun çağına hiç ayak uyduramayabilirim. Anlaşamayız gibi geliyor...
çocuğun hamur gibi olduğunu iddia etmek doğru değil. öğrenmeyi açıklayan bir sürü kuram var. adamlar o kadar uğraşmış, araştırmış. "ne verirsen o olur." deyip bunları göz ardı edemeyiz. sadece davranışçı bilim adamları bunu iddia ediyor. onları da defalarca çürüttüler zaten. ne yazık ki ne verirsen o olmuyor.
keşke iyi eğitmek yeterli olsa çocuğu. sendeki korkular bende de var. keşke 50'lerde doğsaydık diyorum ben de.
teşekkürler canım....çok sabır gerek hemde çoook
çocuğun hamur gibi olmadığı düşüncesine canı gönülden katılıyorum...daha önce söylenenleri okumadım aslında yaptığım doğru değil hepsini okumalıyım ama bu sayfadan dahil olmak istiyorum sohbete...ben çocuğu hamur gibi şekillendirmekten yana değilim çocuğun içindekileri ortaya çıkarmaktan yanayım...çocuğun isteklerine hayallerine çok fazla müdahale etmeden onu geliştirmekten yanayım ben...çocuğum isterse üniversite okumasın kahrolmam...ama okusun, düşünsün, yorumlasın akıllı olsun...doğru tek değildir, insan tek tip olamaz...doğru, dürüst, kendine güvenen, düşünebilen, kendini insanları seven, dünyaya değer katan bir insan yetiştirebilirsem ne mutlu bana...hata yaptığında saklamak yerine dürüstce "yaptım cezamı çekerim bidaha da yapmam" diyebilen
çocuğuma dair hayalim hep şudur aslında : tek tip genç tanımına uymasın ve bundan mutlu olsun.Mesela son model X marka cep telefonu yok diye arkadaşları onunla dalga geçtiğinde umurunda olmasın...ya da facebook hesabı yok diye kendini garip hissetmesin..ha yanlış anlaşılmasın kendini çevresinden soyutlamasın ama çevresi ile aynı olmak zorunda hissedip mutsuz olmasın...(böyle öğrencim var bi kaç tane) ben de otoriter bir öğretmenim ama benim otoriterliğim şu şekilde : öğrencilerim benden asla korkmazlar ama en haylazı bile ne istersem yapar...ben otoriterliği böyle tanımlıyorum...istediğini yaptırabilmek ama gönül rızasıyla....tabi 7 yılımı verdim bu noktaya gelebilmek için ve daha çoook yolum var..
ben yine söyleyeceğim çocuk çok zeki ama okumuyor...eğer zekasını kullanarak kendine ve çevresine yararlı oluyorsa ziyanı yok.....
Son düzenleme:
- 6 Aralık 2009
- 6.160
- 2.777
- 723
Hamur gibidir lafı benden çıktı çiğdem cim.
Ama ben bunu yazarken, çocuğun bir robot gibi yetiştirilmesini kasdetmedim.
Her insan zaten ayrı bireydir, kimse kimse gibi olamaz, anne babası da olsa. Anne babada olsa, çocuğuna her isediğini yaptıramaz, herkes her çocuk kendi ayaklarının üstünde durarak, kendi kararlarını verebilecek seviyede yetiştirilmeli.
Hamurdan kasıt şuydu benim için ve bu konu çocukların şımarık olmasından ve çok bilmiş olmasından çıktı. Bence çocuk doğuştan yanlış doğmaz, aile içinde şekillenir, doğruyu yanlışı ilk önce aile de görür, sonra dışarıya açılır. Dışarıya açılsa da, gün gelip dışarıda yanlış şeyler öğrense de, yine bunun yanlış olduğunu aileden öğrenir. Mesela bir çocuk babasından küfür etmeyi öğrenebilir, aynı şekilde evinde böyle birşey yoksa, dışarıdan öğrenebilir. Eğer anne -baba oturup çocuğunu küfür ediyor diye alkışlarsa, bu çocuk bu doğruyla yetişir, yok müdahele eder, yanlış olduğunu belirtirse, çocukta o doğruyla yetişir. Bir ailenin çocuk üzerinde hiç etkisi yoktur denilebilir mi, bu çocuk nerede yetişiyor, sokakta mı?
Bahsettiğim şey çocuğun herşeyine müdahale etmek, üzerinde baskı kurmak değildi.
Ama ben bunu yazarken, çocuğun bir robot gibi yetiştirilmesini kasdetmedim.
Her insan zaten ayrı bireydir, kimse kimse gibi olamaz, anne babası da olsa. Anne babada olsa, çocuğuna her isediğini yaptıramaz, herkes her çocuk kendi ayaklarının üstünde durarak, kendi kararlarını verebilecek seviyede yetiştirilmeli.
Hamurdan kasıt şuydu benim için ve bu konu çocukların şımarık olmasından ve çok bilmiş olmasından çıktı. Bence çocuk doğuştan yanlış doğmaz, aile içinde şekillenir, doğruyu yanlışı ilk önce aile de görür, sonra dışarıya açılır. Dışarıya açılsa da, gün gelip dışarıda yanlış şeyler öğrense de, yine bunun yanlış olduğunu aileden öğrenir. Mesela bir çocuk babasından küfür etmeyi öğrenebilir, aynı şekilde evinde böyle birşey yoksa, dışarıdan öğrenebilir. Eğer anne -baba oturup çocuğunu küfür ediyor diye alkışlarsa, bu çocuk bu doğruyla yetişir, yok müdahele eder, yanlış olduğunu belirtirse, çocukta o doğruyla yetişir. Bir ailenin çocuk üzerinde hiç etkisi yoktur denilebilir mi, bu çocuk nerede yetişiyor, sokakta mı?
Bahsettiğim şey çocuğun herşeyine müdahale etmek, üzerinde baskı kurmak değildi.
valla tam olarak kendi düşüncelerimi okudum yazdığınızda. çocuğun içindekileri ortaya çıkaracak bir eğitim vermek gerekiyor. aile elbette önemli fakat çok iyi ailelerin çok kötü çocukları da olabiliyor. iki kardeş arasında bile dağlar kadar fark oluyor. o yüzden anne-baba ile sınırlayamayız bunu. ne yazık ki her şey bizim elimizde değil. onu istediğimiz gibi yetiştirmeye çalışmak yerine kendi seçimlerini yapacak beceriyi vermemiz lâzım. yoksa sen istediğin kadar iyi şeyler aşıla seçim yapmayı bilmiyorsa kötü yollara gidecektir. keşke anne-babanın çok iyi olması çocuğun da iyi olmasına yetse. ama öyle değil.
davranışçılardan biri diyordu ya: "bana bir çocuk verin, aynı çocuğu katil de yaparım bilim adamı da" gibi bi şeydi sanırım. zaten bunun doğru olmadığı ortaya çıkarıldı. çocuk eğitimi o kadar kolay değil. eve kapatmak lâzım çocuğu ya da bütün çevresini de ona göre düzenleyeceksin. o da imkânsız olduğuna göre çocuğa seçim yapmayı öğretebilmek lâzım. bunu başarabileceğimden şüpheliyim.
Benzer Konular
- Kilitli
