ÇOCUK İSTEMEK VE SORUMLUĞU

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Yalnız burada bir şey belirtmek isterim ki herkes alkol ve gezme konusuna takılmış evet eşim istiyor ama bende istiyorum zaten genç anne olmak istediğimi belirttim bana yazmış olduğunuz yorum korkutucu ve çocuk çok kötü bir şey tüm hayatın değişiyor sen kendini unutuyorsun tuvalete bile gidemiyorsun ve günlerin hep böyle geçiyor özetle bu şekilde anlaşıldığı için negatif bir tutum sergilediniz tabiki çocuk olduktan sonra her şey toz pembe değil zorlukları olduğu kadar güzel yanlarınıda gözardı etmemek lazım diye düşünüyorum siz ilk defa çocuk isteyen birine tüm olumsuzlukları yazınca tepki gösterilmiş oldunuz hani insan sizin yazdığınızı okuduktan sonra nasıl ya nasıl hiç mi güzelliği yok diyor…
 
Sadece onu baz alarak bu kanıya varmadım. Siz o iki örneği verince onlar+maddiyat üzerinden yorum yaptım. O arkadaşınız öyle olabilir ama sürprizlere hazır olmalısınız. Her bebek altı ayda emmeyi kendi bırakmıyor ya da her bebek gezme konusunda uyumlu olmuyor maalesef. Siz 2-3 seneyi baştan kabullenin her ihtimale karşı, belki çok kolay bir süreç yaşarsınız orasını biz bilemeyiz.
 
Evet haklısınız anne rahmine düştüğü andan itibaren aslında bebeğinde karakteri oluşuyor ilk 2-3 yıl istesekte istemesekte onların düzenini yaşıyoruz çocuk olumlu olursa bu süreç iyi olumsuzsa kötü geçiyor anladığım
 
Çocuktan önce haftada en az 5 gün spor yapar, saçlarımı yapmadan işe gitmezdim. Kıyafetlerim hep özenli ve şık, makyajımı da yapardım. Şu an kızım 2,5 yaşında, ben hala eski günlere dönemedim. Kişisel vaktim çok çok az. Akşam silmeye üşendiğim için gündüz makyaj yapmıyorum saçlarımı yıkayıp çıkıyordum sadece ,şimdi kış geldi diye ekstra bi kurutuyorum işte, geçen gün aylar sonra düzleştirdim topuklu ayakkabı giymeyeli ne kadar oldu hatırlamıyorum. Ben gerçekten hem fiziken hem ruhen yoruluyorum. Yoksa bunlar çok zaman alan şeyler değil belki ama içimden gelmiyor. Kimisi de hastaneden bile full makyaj çıkıyor.
 
Evet. Zor bir bebek de olsa, sıkılıp bunalsak bile geçici zaten, bir şekilde dayanıyoruz. Öyle güzeller ki…
 
Geçenlerde saçımı açıp makyaj yaptım. Güzel giyindim, dışarı çıkacaktık. Oğlum dedi ki vaaav anne ne güzel oldun böyle, eskiden hep böyle yapıyordun saçlarını. Üzdü.
 
Ben sizin konuyu açarkenki mesajınızdan “ben emin değilim isteyip istemediğime kocam için çocuk doğursam mı” gibi bi anlam çıkardığım için işin o tarafını yazdım. Yazdıklarımın da hepsi yaşanmış ve çoğu evde yaşanan şeyler. Ama çocuk bir korku filmi değil bunları yaşamak da korkunç değil sadece zor. Üstelik çocuk bir oyuncak da değil nihayetinde bir insan yetiştiryorsun ve emin olmayan bu zorlukları da kaldıramayacak birinin üç değil üçyüz kere düşünmesi gerektiği taraftarıyım. Annelik güzel ama romantik değil. Beklentiler gerçekçi olmalı ki kucağınızda bebeğinizle bı sefer çok çok ağır bi depresyon yaşamayasınız. Ben sizi romantik güzellemelerle oyalarsam kendimi size haksızlık yapmış hissederdim. Güzellikleri herkes yazıyor bunları da yaşayabilirsiniz bilin istedim.
 
3 çocukla merhaba. Büyük okulda, ikisi de uyuyor ( 20 aylık ve 9 günlük :) maddiyatınız her şeye yetecek güçteyse yapın. Psikolojik sorunların da çözümü maddiyat çünkü. Para varsa her şey oluyor. Bazen diyorum ki kötülüklerden vs koruyabilecek miyim ama ben kötülerle karşılaşarak büyüdüm güçlendim. Onlar da elbet karşılaşacak, önemli olan onları bu dünyaya hazırlamak, baş etmesini öğretmek. Çok seviyorum, tüm sevgimi veriyorum, sanırım günde 1000 defa öpüyorum her birini. Bir sıkıntıları olsa anında anlıyorum çünkü onları dinliyorum sürekli keşfediyorum. Eşim de aşırı ilgili bir baba. Eğer böyle bir adam olmasaydı ben çocuk yapmazdım.
 
Evren demiş ki alll sanaa 5 gün sporluk bebe.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…