Merhaba arkadaşlar..
Kendimden kısaca bahsedeyim öncelikle..
Ben 12 yıllık evliyim. 2 yaşında kızım var 10 yıl sonra 4.
Tüp bebek de kızım oldu çok şükür.
Gelelim konumuza. Biz anne baba olduktan sonra sadece anne ve baba olmaya başladık EŞ olmaktan daha çok anne baba olduk yani.
10 yıl boyunca iyi giden beni her gün öpen sarılan bir adam vardı.. kızım doğduktan sonra sevgimiz ilgimiz ona yoğunlaştı..
Şimdi kızım 2 yaşında yavaş yavaş birseyler oturmaya başladı ama tek tartışmalarimiz kızım yüzünden oluyor.
Kızım bize aşırı bağlı o kadar ki gece bile ortamiza yatmaya çalışıyor..
Kendi yatağına yatiriyorum yine geliyor bir kaç saat sonra..
Ve temas bağımlısı sürekli sarılma elimi tutma çabasında öyle uyumak istiyor evet güzel de eşimle aramıza girmiş oluyor..
Orta yolu nedir nasıl bulunur biz beceremedik çünkü çok odakladik kendimizi galiba anne baba olmaya.
Görmemişin çocuğu olmuş misali..
Ben çocuğun evliliği zedeledigini düşünüyorum.. sizin bu konuda tecrübelerinizi düşüncelerinizi okumak istedim. Paylaşırsanız sevinirim..
evliliğin kendisi, 2 kişilik karar vermek falan çok daha kolay. Bebek tatlı olabilir ama güzel bir evliliğin 3.bir bireye ihtiyacı yok bence. Çocuk sevgisi için yapılabilir muhakkak onu demiyorum ama ilişkiyi percinlemek falan gereksiz zaten güzel bir ilişkide.
Kendim mutsuz olmanın ötesinde neden doğurdum diye çocuğu da mutsuz ederim diye düşündüm hep.
Ama canim kanim cok seviyorum, uyuyunca da ayaklarini opup seni cok seviyorum oglum gun icinde kizmalarim icin ozur dilerim diyorum 
Annelik delilik 
öpmüyosa eşiniz, öpün sarılın. Ona ihtiyacınızın olduğunu söyleyin. Sevgiyi hissetmek lazım
