Çocuk evliliği öldürüyor mu?

Merhaba arkadaşlar..
Kendimden kısaca bahsedeyim öncelikle..
Ben 12 yıllık evliyim. 2 yaşında kızım var 10 yıl sonra 4. Tüp bebek de kızım oldu çok şükür.

Gelelim konumuza. Biz anne baba olduktan sonra sadece anne ve baba olmaya başladık EŞ olmaktan daha çok anne baba olduk yani.
10 yıl boyunca iyi giden beni her gün öpen sarılan bir adam vardı.. kızım doğduktan sonra sevgimiz ilgimiz ona yoğunlaştı..
Şimdi kızım 2 yaşında yavaş yavaş birseyler oturmaya başladı ama tek tartışmalarimiz kızım yüzünden oluyor.
Kızım bize aşırı bağlı o kadar ki gece bile ortamiza yatmaya çalışıyor..
Kendi yatağına yatiriyorum yine geliyor bir kaç saat sonra..
Ve temas bağımlısı sürekli sarılma elimi tutma çabasında öyle uyumak istiyor evet güzel de eşimle aramıza girmiş oluyor..
Orta yolu nedir nasıl bulunur biz beceremedik çünkü çok odakladik kendimizi galiba anne baba olmaya.
Görmemişin çocuğu olmuş misali..
Ben çocuğun evliliği zedeledigini düşünüyorum.. sizin bu konuda tecrübelerinizi düşüncelerinizi okumak istedim. Paylaşırsanız sevinirim..

Evliliği zedeleyen çocuk yoktur. Kararlı,net olmayan anne baba vardır .

Evet iyi evliliği bir sarsıyor.
İnsan yanındaki kocasını falan özlüyor.
Ama geçiyor.
Bizimki 7 yaşında, geçti ki bir tane daha yaptık
Mesela şu an yine eskisi gibi değil. Çünkü daha 5 aylık küçüğü de.

Tek önerim şu, erken yatmaya alıştırın. 20.00-20.30 sonrası ortada bebe/çocuk vs kalmaması bizim en sevdiğimiz saatler. En azından 4-5 saat başbaşa kalıyoruz

Sizin tek çocuğunuz öyle değil yani görmemişin çocuğu olmuş durumu yok .7 yaşındaki oğlum da aynı şeyi yapıyordu..Kesinlikle kavgaların çoğu çocuk üzerinden çıkıyor büyüdükçe biraz oturdukça düzen azalıyor ama evlilik yıprandığı ile kalıyor..Bir de çocuk büyütmenin verdiği gerginlik 2 tarafı da tahammülsüz yapiyor

Ben evli değilim, ama 10 yılık evli ablam var kendisi 40 yaşında yaklaşık 3 ay önce ikinci kez anne oldu. Ablam hiç bir şeyin onun ve eşiyle olan ilişkisini önüne geçmesine izin vermiyor.

Lütfen söyleyeceklerimi yanlış anlamayın, art niyetli söylemiyorum. 10 yıl çabalamışsınız ve maddi manevi çok yıpratıcı süreçlerden geçerek 4. tüp bebek denemesinde çocuk sahibi olmuşsunuz. Allah bağışlasın öncelikle. Siz böyle söyleyince sormadan edemiyorum. Bu kadar çabalayarak elde etmişsiniz, şimdi de evliliğimi zedeliyor diyorsunuz. Acaba diyorum bazı şeylerde çok zorlamamak mı gerekli? Olmuyorsa vardır bir hayır diye mi bakmalı? Eminim onu her şeyden çok seviyorsunuzdur ama eminim eski karı koca hayatınızı da özlüyorsunuz. Ben çocuk sahibi olmaya şu an için sıcak bakmıyorum ve belki de hiç sıcak bakmayacağım. Eşim ise çok istiyor ama böyle konulara çok sık rastlar oldum; okuyunca da daha çok tedirgin oluyorum. Çabalayarak sahip olunca bile böyle düşünüyorsanız acaba ben neler yaşarım... Yazdıkları konuyla alakasız gelebilir ama böyle konuları görünce aklıma direkt bu geliyor.

Sorunuza tecrübe sahibi olmadığım için yorum yapamıyorum.

ISSIZZ .!.:

Merhaba arkadaşlar..
Kendimden kısaca bahsedeyim öncelikle..
Ben 12 yıllık evliyim. 2 yaşında kızım var 10 yıl sonra 4. Tüp bebek de kızım oldu çok şükür.

Gelelim konumuza. Biz anne baba olduktan sonra sadece anne ve baba olmaya başladık EŞ olmaktan daha çok anne baba olduk yani.
10 yıl boyunca iyi giden beni her gün öpen sarılan bir adam vardı.. kızım doğduktan sonra sevgimiz ilgimiz ona yoğunlaştı..
Şimdi kızım 2 yaşında yavaş yavaş birseyler oturmaya başladı ama tek tartışmalarimiz kızım yüzünden oluyor.
Kızım bize aşırı bağlı o kadar ki gece bile ortamiza yatmaya çalışıyor..
Kendi yatağına yatiriyorum yine geliyor bir kaç saat sonra..
Ve temas bağımlısı sürekli sarılma elimi tutma çabasında öyle uyumak istiyor evet güzel de eşimle aramıza girmiş oluyor..
Orta yolu nedir nasıl bulunur biz beceremedik çünkü çok odakladik kendimizi galiba anne baba olmaya.
Görmemişin çocuğu olmuş misali..
Ben çocuğun evliliği zedeledigini düşünüyorum.. sizin bu konuda tecrübelerinizi düşüncelerinizi okumak istedim. Paylaşırsanız sevinirim..

Genişletmek için tıkla...

gec oldugu ıcın cok duskun olmanızı normal buluyorum ben
rabbım sağlık versın ama ileride cocuk ıcınde sorun acmaz mı bu sureklı aileye bagımlı olması
ben o kadar olmasam da ne yaparsam yaparyım anne babamı dusunurum yurtdısına gıt dıyorlar meslegım acısından uygun ama onları bırakıp gıdemem dıyorum kım bakar mesela dusseler acil bişey olsa. kı ben bu derece degılken ılerıde kızınız daha bagımlı olabılır o acıdan söylüyorum. Cocuk evliliği zedelemez bence yanlıs ve saglıksız dusundugunuzu dusunuyorum 4. tüp bebekkle ve yıllar sonra gelen bi bebek için mucıze dıyelım biraz acımasızca bi söz olmus.

Handelizm .!.:

Lütfen söyleyeceklerimi yanlış anlamayın, art niyetli söylemiyorum. 10 yıl çabalamışsınız ve maddi manevi çok yıpratıcı süreçlerden geçerek 4. tüp bebek denemesinde çocuk sahibi olmuşsunuz. Allah bağışlasın öncelikle. Siz böyle söyleyince sormadan edemiyorum. Bu kadar çabalayarak elde etmişsiniz, şimdi de evliliğimi zedeliyor diyorsunuz. Acaba diyorum bazı şeylerde çok zorlamamak mı gerekli? Olmuyorsa vardır bir hayır diye mi bakmalı? Eminim onu her şeyden çok seviyorsunuzdur ama eminim eski karı koca hayatınızı da özlüyorsunuz. Ben çocuk sahibi olmaya şu an için sıcak bakmıyorum ve belki de hiç sıcak bakmayacağım. Eşim ise çok istiyor ama böyle konulara çok sık rastlar oldum; okuyunca da daha çok tedirgin oluyorum. Çabalayarak sahip olunca bile böyle düşünüyorsanız acaba ben neler yaşarım... Yazdıkları konuyla alakasız gelebilir ama böyle konuları görünce aklıma direkt bu geliyor.

Sorunuza tecrübe sahibi olmadığım için yorum yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Senin ile hanımefendinin konusu çok başka…
Senin oturmayan bir evliliğin har vurup harman savuran bir eş kişisinin varlığı söz konusu.
Çocuk sahibi olmak kadar güzel bir şey yoktur hamilelik bile bu kadar güzelken, mesele doğru kişiyi evlat sahibi etmek…

Hanımefendinin buhranı çoğu kişide zaman zaman görülüyordur…

Handelizm .!.:

Lütfen söyleyeceklerimi yanlış anlamayın, art niyetli söylemiyorum. 10 yıl çabalamışsınız ve maddi manevi çok yıpratıcı süreçlerden geçerek 4. tüp bebek denemesinde çocuk sahibi olmuşsunuz. Allah bağışlasın öncelikle. Siz böyle söyleyince sormadan edemiyorum. Bu kadar çabalayarak elde etmişsiniz, şimdi de evliliğimi zedeliyor diyorsunuz. Acaba diyorum bazı şeylerde çok zorlamamak mı gerekli? Olmuyorsa vardır bir hayır diye mi bakmalı? Eminim onu her şeyden çok seviyorsunuzdur ama eminim eski karı koca hayatınızı da özlüyorsunuz. Ben çocuk sahibi olmaya şu an için sıcak bakmıyorum ve belki de hiç sıcak bakmayacağım. Eşim ise çok istiyor ama böyle konulara çok sık rastlar oldum; okuyunca da daha çok tedirgin oluyorum. Çabalayarak sahip olunca bile böyle düşünüyorsanız acaba ben neler yaşarım... Yazdıkları konuyla alakasız gelebilir ama böyle konuları görünce aklıma direkt bu geliyor.

Sorunuza tecrübe sahibi olmadığım için yorum yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Yani diğer konularda çok fazla müdahil olmak istemesem de bu konuda artık gerçekten uyarmak zorunda hissediyorum. Benim şahane evliliğim var ben bile çocuk yapmaya çekinirim, senin ayrılman neredeyse kesinken çocuk konusu kafanda soru işareti bile olmamalı. Şu sitede net bosanacaklar listesi yapsam ilk 3e girecek bir evliliğin var, kıyaslama yapman sağlıklı olmaz.

gelengiden .!.:

Senin ile hanımefendinin konusu çok başka…
Senin oturmayan bir evliliğin har vurup harman savuran bir eş kişisinin varlığı söz konusu.
Çocuk sahibi olmak kadar güzel bir şey yoktur hamilelik bile bu kadar güzelken, mesele doğru kişiyi evlat sahibi etmek…

Hanımefendinin buhranı çoğu kişide zaman zaman görülüyordur…

Genişletmek için tıkla...

Benim çocuk sahibi olmak istemememin sebebi evliliğim değil. Ben içgüdüsel olarak hissedemiyorum. Çok iyi bir evliliğim olsa da bu fikirde olacağıma eminim, benden çok daha kötü evliliği olup; şiddet görüp, ihanet görüp peş peşe doğuran kadın yok mu? Her şey evlilikle ilgili değil, tercih meselesi.

ISSIZZ .!.:

Merhaba arkadaşlar..
Kendimden kısaca bahsedeyim öncelikle..
Ben 12 yıllık evliyim. 2 yaşında kızım var 10 yıl sonra 4. Tüp bebek de kızım oldu çok şükür.

Gelelim konumuza. Biz anne baba olduktan sonra sadece anne ve baba olmaya başladık EŞ olmaktan daha çok anne baba olduk yani.
10 yıl boyunca iyi giden beni her gün öpen sarılan bir adam vardı.. kızım doğduktan sonra sevgimiz ilgimiz ona yoğunlaştı..
Şimdi kızım 2 yaşında yavaş yavaş birseyler oturmaya başladı ama tek tartışmalarimiz kızım yüzünden oluyor.
Kızım bize aşırı bağlı o kadar ki gece bile ortamiza yatmaya çalışıyor..
Kendi yatağına yatiriyorum yine geliyor bir kaç saat sonra..
Ve temas bağımlısı sürekli sarılma elimi tutma çabasında öyle uyumak istiyor evet güzel de eşimle aramıza girmiş oluyor..
Orta yolu nedir nasıl bulunur biz beceremedik çünkü çok odakladik kendimizi galiba anne baba olmaya.
Görmemişin çocuğu olmuş misali..
Ben çocuğun evliliği zedeledigini düşünüyorum.. sizin bu konuda tecrübelerinizi düşüncelerinizi okumak istedim. Paylaşırsanız sevinirim..

Genişletmek için tıkla...

Öldürmüyor ama topuguna sıkıyor

Çocuğunuza karşı sınırlanırınız olması lazım, uyku saati yemek saati mesela en geç saat 9 da uyumuş olması lazım, eşinizle 3 4 saati kendinize ayırmanız lazım. Sizinle yatmak istiyor çünkü kendi alanını bilmiyor, ona hiç hayır demediniz büyük ihtimalle. Kendi odası olduğunu ve anne babanın ayrı odası olduğunu ona öğretmeniz lazım. Henüz bebek ama baştan bu sınır çizilmiş olsaydı sorun yaşamazdınız diye düşünüyorum. Temas bağımlısı olması sizin kural koymanıza engel değil. Oğlum kocaman oldu hala temas bağımlısı ama yatma saatini bilir bebekken de öyleydi. Eşinizle çocuğunuz aranızda ince bir çizgi var ve onu korumak anneye daha çok düşüyor çünkü en çok anne ilgileniyor bebekle. Çocuğun evliliği zedelediğini düşünüyorum demişsiniz. Çocuk çocukluğunu yapacak yapıyor nasıl eğitirseniz öyle gider.

Handelizm .!.:

Benim çocuk sahibi olmak istemememin sebebi evliliğim değil. Ben içgüdüsel olarak hissedemiyorum. Çok iyi bir evliliğim olsa da bu fikirde olacağıma eminim, benden çok daha kötü evliliği olup; şiddet görüp, ihanet görüp peş peşe doğuran kadın yok mu? Her şey evlilikle ilgili değil, tercih meselesi.

Genişletmek için tıkla...

Evliliği rahata ermemiş biri olmanın yansıması olabilir mi? Çünkü bende kötü süreçteyken içgüdüsel olarak hazır değildim istemiyordum da…
Yoksa hep mi böyleydiniz?

Eve yeni bı birey geliyor ve bu birey çok başına buyruko yüzden her evlilikte mutlaka sarsilmalar olur ama zamanla geçer.

gelengiden .!.:

Evliliği rahata ermemiş biri olmanın yansıması olabilir mi? Çünkü bende kötü süreçteyken içgüdüsel olarak hazır değildim istemiyordum da…
Yoksa hep mi böyleydiniz?

Genişletmek için tıkla...

Bu konudan bağımsız bir şey çocuk isteği bence. Yani ben mesela tamamen başka bir sebepten, eşimle gayet mutlu olduğum için, ağzımın tadı belki kaçar diye çocuk istemiyorum. Hatta çok aşık mutlu insanların çocuk yapması bile tuhaf geliyor

kerkenes .!.:

Bu konudan bağımsız bir şey çocuk isteği bence. Yani ben mesela tamamen başka bir sebepten, eşimle gayet mutlu olduğum için, ağzımın tadı belki kaçar diye çocuk istemiyorum. Hatta çok aşık mutlu insanların çocuk yapması bile tuhaf geliyor

Genişletmek için tıkla...

Niyeki bence çocuk evliliği daha da güzelleştiriyor.asik olduğun adamdan bir parça oluyor ve senin içinde büyüyor bu çok güzel.

Bir yerde okumuştum çocuk olduktan sonra erkeklerin eşine “anne” sıfatıyla bakması nedeniyle cinsel arzusunun azalmasıyla ilgili. Bu tarz problemler görülebiliyormuş terapi alınması vs gibi öneriler vardı.

kerkenes .!.:

Yani diğer konularda çok fazla müdahil olmak istemesem de bu konuda artık gerçekten uyarmak zorunda hissediyorum. Benim şahane evliliğim var ben bile çocuk yapmaya çekinirim, senin ayrılman neredeyse kesinken çocuk konusu kafanda soru işareti bile olmamalı. Şu sitede net bosanacaklar listesi yapsam ilk 3e girecek bir evliliğin var, kıyaslama yapman sağlıklı olmaz.

Genişletmek için tıkla...

Siz niye benim üstüme geldiniz şu an:) Ben bu sitede hiçbir konuda kimseye bulaşmamama rağmen, başta da art niyetim yok dememe rağmen benim evliliğim üzerinden kıyas yaptığımı düşünmen çok saçma ve her şekilde birkaç kişi bana bulaşıyor çok garip. Benim şahane bir evliliğim olsa bile şu an düşünmüyor olacağıma eminim. Ben konu sahibinin evliliğiyle alakalı bir şey söylemedim. İsteyerek anne olmuşsunuz dedim. Ayrıca konu sahibinin yaşadığı buhranı çoğu kadın yaşıyor evet ama kendisi 4 tüp bebekle sahip olmuş ve evliliğim zedelendi diyor. Ben de bu açıklamasından yola çıkarak merak ettiğim bir konuyu açtım. Benim evliliğimin problemli olduğumu her konumda ve her yorumumda belirtiyorum zaten. Kıyaslama yapan kim? Ben istiyorum ama evliliğim kötü diye cesaret edemiyorum demedim. Mükemmel, şahane, 4/4lük bir evliliğim de olsa şu yaşımda, şu fikirle istemiyorum. Beni uyarmanı gerektirecek bir durum yok.

Çok garip. BDV başlığında her açtığınız konu bir şekilde önünüze koyuluyor. Buranın amacının farkında olun. Diğer üyeleri farklı başlıklar altında görünce kendi konularından vurmayın.

kerkenes .!.:

Bu konudan bağımsız bir şey çocuk isteği bence. Yani ben mesela tamamen başka bir sebepten, eşimle gayet mutlu olduğum için, ağzımın tadı belki kaçar diye çocuk istemiyorum. Hatta çok aşık mutlu insanların çocuk yapması bile tuhaf geliyor

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten farklı bir bakış açısı
Ya tam tersi daha güzel olursa her şey

gelengiden .!.:

Evliliği rahata ermemiş biri olmanın yansıması olabilir mi? Çünkü bende kötü süreçteyken içgüdüsel olarak hazır değildim istemiyordum da…
Yoksa hep mi böyleydiniz?

Genişletmek için tıkla...

Hayır, evlilik öncesinde de hiçbir zaman annelik hayali kuran bir genç kız olmadım. Sorumluluğu bana hep ağır geldi. Evliliğimle alakalı değil. Ha eğer istiyor olsaydım bu durumda zaten yapmazdım asla.