Merhaba arkadaşlar, 2001 Aralık doğumlu bir oğlum var. Bebekliğinden bu yana her konuda yaşıtlarından çok farklıydı, çok zor bir bebeklik, zor bi kreş, anaokulu vs...6 yaşında yardım almaya gittiğimizde erken olduğunu söylediler. Aşırı hareketli, arkadaşları ile geçinemeyen, mız mız, uyumak istemeyen ama çookkkkkk tatlı bioğlan işte...Ama hayaımız malesef sadece bu sıkıntı ile devam etmiyordu...Boşanma kararımız vardı...Babasından ayrıldım oğlumu alıp ailemin yanına döndüm.. Hayat daha da katlanarak zorlaştı...Okula başladı yeniden 2. sınıfa ve bu arada ben de eğitimciyim
Terzi kendi söküğünü dikemez misali ne denediysem olmuyordu, yeni okulunda da sıkıntılar başlayınca bulunduğum yerde çocuk psikiyatrisi olmadığı için ıstanbula gittim 2009 Ekim ayında...(Kardeşim bipolar hastası, onun tedavisi için gittiğimiz özel bir merkezden çok yarar gördüğümüz için oğlum için de buray seçtim) Doktor ile birlikte paylaşımlarımızın ardından, bir takım testler, beyin haritası, psikolog görüşmesi derken akşama doğru sonuç çıktı...Hiperaktivite ve dikkat eksikliği. Ama güzel olan bişi de vardı, zihin düzeyi olarak oldukça yüksek bir duruma sahipti. Zaten bu durumun farkınaydım, çünki yaşıtlarına göre zihinsel becerilerde her yaş döneminde oldukça iyiydi. Sonra doktorumuz ancak ilaç tedavi ile okul ortamını düzenleyebileceğimizi uzun uzun anlattı. Çok zo bi gündü. 9 yaşındaki oğluma kırmızı reçete ilaç kullanamak, yüreğimi yakıyordu. ;Orda karar verdim, çözüm buysa olacaktı. ılaca başladım. 15 gün sonra kontrolü vardı...ılk günler zor geçti, elimle ona ilaç veriyosum ve yüreğim yanıyordu. Bu arada babasından eser yok tabii, sadece kendi ailem oğlum ve ben....Günler geçtikçe tedavi süreci çok güzel gelişmelerle devam ediyo..Allaha şükür...Sınıfta olması gereken yeri aldı. Öğretmeni çok umutlu, Bu çouk il dereceleri yapar diyor...Tedavimiz sürecek, bu konuda bi çok araştırma yaptım, okudum, kullandığımız ilacı çok araştırdım, doktorumuza güveniyorum...Bu konuda isteyen arkadaşlarla görüşebilirim. Şunu da belirteyim; bu çocuklarla hayat gerçekten çok zor oluyor, çoğu zaman deliriyorum, her zaman olması gereken şekilde davranamıyorum, ama yaşamasını öğreniyorum işte...ınşallah hayatımızı düzene sokarken, onlar için elimizden gelenin en iyisini yapabiliriz, çünki bu onların hatası değil...Görüşmek üzere....