- 24 Eylül 2013
- 9.830
- 32.150
Çocuklar o kadar masum ki. Anne ayağını masaya çarpar, can acısı ile bağırır. Bebek bile sanki kendi canı yanmış gibi gider annesine sarılır, hatta öper. Bazen o bile ağlar. Onların dünyası anne ve baba. Tek gördüğü, bağlı olduğu canlı da oma kızınca, ifadesiz bakınca ya da sert etkiler verince sadece annem bana bunu yaptığım için kızdı diyor ama neden o eylemin kızılacak bir şey olmadığını bilmiyor. O yüzden sabır sabır diyorum. Her canlı masum doğuyor zaten ama biz onları ilmek ilmek acıyla, sevgiyle, sevgisizlikle, ilgiyle, ilgisizlikle işliyoruz işte. Bol bol sevmek lazımBen de annemle ilgili kötü anılara sahibim halbuki annem beni ne zorluklarla okuttu biliyorum ama o gereksiz kizmalari ve beni yetersiz görmesini unutamıyorum. Çocuğuma bunu yapmamaya çalışıyorum ama şu Nalet kahrolası dilimi tutamıyorum sonra gerçekten pişman olup ağlıyorum bile coxuk bunu bazen görüyor psikolojisini düşünebiliyor musunuz