Yaşadıklarınız çok normal geldi bana. Bunalmışsınız ki bu da gayet normal. Biraz zaman veriniz kendinize geçecektir.Merhaba hanımlar benim 2,5 yaşında bir çocuğum var ve gerçekten çok fazla hareketli yorulmak oturmak nedir bilmeyen bir çocuk bebekliğinden beri bu böyle. Hamilelikte 21 kilo almıştım doğumdan çıkınca 3 kilo vererek eve dönmüştüm ve bebeğim 9. Ayına girdiğinde ben 20 kilo vermiştim bile anlayın diye diyorum tek başıma baktım hiçbir akraba yanımızda yoktu ücretsiz izindeydim ve sürekli koşuşturma içinde geçen 2,5 yıl. Eşim sağolsun ilgilenir ama tüm gün bir arada olunca ve pandemiden sonrada eve hapsolunca iyice bunaldım bir haftadır tuvalet eğitimi yapalım dedim iyice kahroldum halılar battaniyeler parkeler çiş kaka bağırmadım kızmadım hep tatlı dille hadi tuvalet dedim yok lazımlık dedim yok en sonunda pes ettim beze döndük ama çocuğuma tahammülüm gitti inanın ki vicdanım sızlıyor ama kendime engel olamıyorum bazen görmek dahi istemiyorum çocuğumu ben nasıl böyle kötü bir anne oldum bu halim düzelir mi bana bir akıl verin lütfen.
Plansız programsız çocuk yapmak onlara göre daha mantıklı da o yüzden
Evet bazen benim de göresim gelmediği oldu. Özellikle bana iyice düşkşn olup eteğimde gezdiği işimi yapamadığım zamanlarda. Bunu da yaşamayan bilmez. Sabırlı olmak için telkin etsen de bazen göresin gelmiyor. Sonra uyutunca da en çok o kadın üzülüp pişman oluyor zaten. Bu benim doğurmak için doğurduğum anlamına gelmez. Bu söz de basbaya hakaret. Siz bu kadının neden doğurduğunu nereden biliyorsunuz da bu sözü ediyorsunuz!Çocuğumu görmek dahi istemiyorum dediği için genelleme bir yorum yaptım hakaret etmedim
Keşke ya keşke bağırabiliriz insanız ne demek ya küçücük çocuğa bağırırken o bebeğin gözlerindeki korkuyu görmüyorlar ve bunu normal karşılıyorlarHazır hissetmeden çocuk sahibi olmayı istemek elbette hiç doğru değil.
Bir can emanet ediliyor bize tamamen korumasınız.
Hatta keşke ruhsatı olsaydı ebeveyn olmanın.
Okyanus manzarası çok güzeldir değil mi, bak bak doyamazsınız.Üslubum yanlıştı bunu kabul ettim ve özür diledim ama hala taşlıyorlar biraz genel yorum yaptım çünkü çevremde tahammülsüzlüğü abartmış anneler çok fazla
Üslubum yanlıştı bunu kabul ettim ve özür diledim ama hala taşlıyorlar biraz genel yorum yaptım çünkü çevremde tahammülsüzlüğü abartmış anneler çok fazla
Şiddet sadece vurmak değil hanımefendi basbayağı çocuğunuza bağırdığınızı söylüyorsunuz bunun da psikolojik şiddet olduğunun farkında mısınız çocuk uyuduktan sonra yaşadığınız üzüntü ya da pişmanlık maalesef o bebeğin bozulan psikolojisini düzeltmiyorEvet bazen benim de göresim gelmediği oldu. Özellikle bana iyice düşkşn olup eteğimde gezdiği işimi yapamadığım zamanlarda. Bunu da yaşamayan bilmez. Sabırlı olmak için telkin etsen de bazen göresin gelmiyor. Sonra uyutunca da en çok o kadın üzülüp pişman oluyor zaten. Bu benim doğurmak için doğurduğum anlamına gelmez. Bu söz de basbaya hakaret. Siz bu kadının neden doğurduğunu nereden biliyorsunuz da bu sözü ediyorsunuz!
Keşke ya keşke bağırabiliriz insanız ne demek ya küçücük çocuğa bağırırken o bebeğin gözlerindeki korkuyu görmüyorlar ve bunu normal karşılıyorlar
Demek ki hazır değilmiş hazır olunca daha kolay olacak sıkmayın canınızı.kötü anne değilsiniz kendinize zaman ayırmaya çalışın bence buna ihtiyacınız varMerhaba hanımlar benim 2,5 yaşında bir çocuğum var ve gerçekten çok fazla hareketli yorulmak oturmak nedir bilmeyen bir çocuk bebekliğinden beri bu böyle. Hamilelikte 21 kilo almıştım doğumdan çıkınca 3 kilo vererek eve dönmüştüm ve bebeğim 9. Ayına girdiğinde ben 20 kilo vermiştim bile anlayın diye diyorum tek başıma baktım hiçbir akraba yanımızda yoktu ücretsiz izindeydim ve sürekli koşuşturma içinde geçen 2,5 yıl. Eşim sağolsun ilgilenir ama tüm gün bir arada olunca ve pandemiden sonrada eve hapsolunca iyice bunaldım bir haftadır tuvalet eğitimi yapalım dedim iyice kahroldum halılar battaniyeler parkeler çiş kaka bağırmadım kızmadım hep tatlı dille hadi tuvalet dedim yok lazımlık dedim yok en sonunda pes ettim beze döndük ama çocuğuma tahammülüm gitti inanın ki vicdanım sızlıyor ama kendime engel olamıyorum bazen görmek dahi istemiyorum çocuğumu ben nasıl böyle kötü bir anne oldum bu halim düzelir mi bana bir akıl verin lütfen.
İnstagramda bir pedagog tarafından paylaşılan resmi görmüştüm çocuğun gözünde bağıran anne adlı karikatür ne kadar üzücüDev gibi biri size ağzından ateşler çıkararak bağırıyor ve tamamen korumasızsınız.
Sadece bunu düşününce bile insan asla bağırmaz.
Büyüdüklerinde , delikanlı/ genç kız olduklarinda büyük hatalar yaptıklarında sıkıysa bağırın.
Kapiyi çarpıp gider.
Eksik bir yara bırakmadı..eltimin ilk kızı süs biberi gibi bir köşede oturan,sesi çıkmayan ,ne istenirse yapan bir çocuk.çoğu kişi ideal çocuk..böyle çocuğa tabi ki bağırılmaz. .ikinci çocuk ise aynı benim kızım gibi ...Bağırmadan anne, baba olunabilir evet.
Ruh hastası olmadınız belki ama sizinde bilmediğiniz bir yerde bir eksik bir yara bırakmıştır.
Çocuk bakmaktaki eksikliklerimizi " bizde böyle büyüdük , bir şey olmadı " cümlesiyle kapatmaya çalışmaktir bu.
Demek istediğim yüzme bilmeyen okyanusa girmesinOkyanus manzarası çok güzeldir değil mi, bak bak doyamazsınız.
Bir de girip yüzmeyi denesenize, köpek balığı mı var, balina mı, dev dalgası mı yoksa akıntısı mı...
Yani görmek ve gözlemlemek, deneyimin yüzde biri bile değildir.
Uzaktan izlemek aşkların daima en güzelidir
Abartmayın Allah aşkına..ne işkencesi...poposuna 1_2 defa hafif vurduk diye işkenceci mi olunuyor?Farkında olmadığınız çoğu probleminiz çocukken şiddet görmeniz olabilir bu benim tercihim işkenceci anne olmayı tercih etmiyorum asla da şiddeti savunmam hele ki günahsız bebeklere
Bence normal değil. Çünkü bebek bilerek anneye eziyet etmez eğer ebeveyn olmuşsak tahammül etmek zorundayızEksik bir yara bırakmadı..eltimin ilk kızı süs biberi gibi bir köşede oturan,sesi çıkmayan ,ne istenirse yapan bir çocuk.çoğu kişi ideal çocuk..böyle çocuğa tabi ki bağırılmaz. .ikinci çocuk ise aynı benim kızım gibi ...kök söktürüyor onlara..bir noktada insanların tahammüllerinin kalmaması gayet normal....
Aynen öyleAbartmayın Allah aşkına..ne işkencesi...poposuna 1_2 defa hafif vurduk diye işkenceci mi olunuyor?
Konu sahibi bağırıyorum dövüyorum mu diyor?
Ben de bağırmadan büyütmeye çalışıyorum. Ama ben de insanım. Bazen tolerans sınırımın üstünde oluyor. Başka odaya gittiğimde de peşimden geliyor. Bağırıyorum. Bu beni kötü anne yapmaz. Bunu asla kabul etmiyorum. Sabahtan akşama kadar oyun oynayan bir insanım ama benim de kötü günüm kötü anım, daha yorgun zamanım oluyor.
Ebeveynliği duygulardan arındırıp, her zaman mükemmel olmaya indirmek de bana göre çok saçma.
Dayak, şiddet elbette lafı bile olmaz. Asla olmamalı. Ama bir anne tüm gün sabır gösterip akşam bağırdıysa da insandır. Burada anneliğini yerden yere vuramaz kimse.
Ki tuvalet eğitimi gayet anneyi psikolojik olarak bitiren bir süreç olabiliyor. Belli kş bu kadın ondan bu halde. Doğurmuş olmak için doğuranlar diyemez kimse.
Çocuğuna gayet bağıran bir anneyim.Demek istediğim yüzme bilmeyen okyanusa girmesinbiliyorum ki o okyanusta benim baş edemeyeceğim şeyler var zor girip boğulabilirim insan kendisini tanır yapamayacağını bile bile okyanusa girmemeli bu dediğim de evde canı sıkılıp çocuk yapıp burda konu açanlar için bebeğime tokat attım pişmanım diyen anneler için bağıranlar için
Abartmayın Allah aşkına..ne işkencesi...poposuna 1_2 defa hafif vurduk diye işkenceci mi olunuyor?
Annelik sabır ister bende kendimde o sabrı göremediğim için okyanusa dalmıyorum bilmeyen tahammül edemeyecek olan da dalmasın mümkünse çünkü boğulan günahsız çocuklar oluyorÇocuğuna gayet bağıran bir anneyim.
Hatta çoğu söylemim yüksek sesledir ‘kendimi duyurmak’ adına.
Çocuğu bağırarak travmaya sürüklemek farklı bir şey, onun dikkatini çekmek, ısrarına ket vurmak farklı.
Ayrıca, üzgünüm ama hayat bir fanus değil.
Kimse o çocuklara saatlerce ‘seni anlayabiliyorum, kızgınlığın geçtiğinde bunu yapma sebebini irdeleyeceğiz’ diye konuşmayacak.
Ne öğretmeni, ne arkadaşları ne de ileriki hayatında böylesine özel zamanlar ayrılmayacak.
O sebepledir ki inanılmaz kitap çizgili çocuk eğitimini asla ama asla doğru bulmuyorum, dolayısıyla her annenin ve her çocuğun yöntemi sorguya açık değil.
Suistimal ayrı bir durumdur, çocuğun karakterine göre bir sınır çizmek ayrı.
Bir çocuğuma ses yükseltmem onu durdurmazken, öbürü gururundan ağlayabiliyor.
Ha sizinki daha iyi ya da tüm çocuklar tek tiptir diyorsanız, siz öyle yaparsınız, daha iyi yüzüyorsanız buyrun okyanusa alalım diyorum ben de:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?