Yahu hayvana ne yapıyorum da ona da yazık? Ay ne abarttınız yahu. ÇÖZÜM ARIYORUM. CİNLİ DEMEME TAKAN BU KADAR İNSAN BEBEĞİM OLDUĞUNU GÖRMEZDEN GELMİŞ, SİZ DAHİL. HAVANA EZİYET ETMİYORUM, ONA TAHAMMÜLÜM KALMADI EVET, AMA SEVGİMİ DE BAKIMINI DA KOYVERMİYORUM. BU KADAR.Cinli kedi mi? Ha ha. Evet siyam kedileri çok yaramaz ve oyuncu olur. Aşırı ilgi ve alaka beklerler. 4 yaşında siyam kedim var hala deli gibi oyun oynuyor ve sürekli ilgi bekliyor. Otururken ilgi göstermezsem kucağıma atlayıp başını boynuma koyup suratıma bağırıyor. Tüm kapıları açabiliyor vs. vs. Bakamayacaksanız daha bebekken sahiplendirin. Bu şekilde ona da yazık.
Ya aşırı kahkaha attım hareketlerineMerhabalar herkese. Başlıkta da belirttiğim gibi konu kedim. Dert çok ama şu sıralar revaşta olan maalesef bu.
Ben ve eşim çok hayvan sever insanlarız, kendimi bildim bileli hayvan besledim gözüm gibi baktım (kedi, köpek, kuş), sokak hayvanları vs...
Geçen yıl kedimiz terastan düştü ve maalesef öldü, tabi eşim de ben de çok üzüldük çok ağladık uzunca bi süre etkisinden çıkamadık, üstelik hamileydim, kediye sahip çıkamadım çocuğuma nasıl bakacağım gibi duygusal kahrolmalar vs derken atlattık ama unutamadık... Gel gelelim cinli kedimize..
Hayalimiz bebeğimizin kediyle büyümesi hayvan sevgisi bilmesi vs idi, tabi ben kedimiz öldükten sonra hiç bir şekilde istememiştim kedi bir daha, arkadaşımızın kedisi doğum yaptı, sahiplenelim mi alalım mı edelim mi derken ortak kararımızla sahiplendik. Siyam cinsi bir CANAVAR.
Arkadaşlar bunu gerçekten utanarak söylüyorum, bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama hayatımda ilk defa bir hayvandan nefret ettim. Şuan 4 aylık, okadar yaramaz okadar hiperaktif ki, evde her yerde, asla rahat huzur vermiyor, uyutmuyor, kapatsam biryere deli gibi bağırıyor ve KAPININ KOLUNU AÇABİLİYOR. ayaklarıma yapışıyor sürekli yan yan zıplaya zıplaya sürekli ayağımda ısırıyor oyun yapıyor evet ama okadar bunalıyorum ki artık, kızımı uyuturken onu da oyun sanıp çocuğun saçına başına dalıyor, yatağına yatırıyorum, gidip uyandırıyor, sensörlü gibi her hareketi oyun olarak algılayıp üstümüze atlıyor deli gibi. Ve günün her saati her dakikası böyle. Eşime sahiplendirelim katlanamıyorum diyorum izin vermiyor, bazen vicdan yapıyorum, çünkü çok sinirleniyorum. Sonra kıyamıyorum, ama bu kıyamama hissi 5 dk bile sürmüyor ona bile vakit bırakmıyor. Ben ne yapacağım, eşimi nasıl ikna edeceğim bilmiyorum. Ama bu kediyle ciddi anlamda başım dertte. Benim kedilerim scottishti yıllarca baktım, bilen biler inanılmaz güzel huylulardır. Siyam besleyen var mı, bu hayvan durulur mu???
Doğur artık yaYani bu küçükken ayağa atlamayı oyun sanan kediler malesef büyüyünce benim oğlan gibi olabiliyor . Belli ki kediniz evde enerjisini atamıyor . Ben herkesin aksine vermemenizi öneririm ama eğer ilerde bırakacaksınız vermeniz daha iyi olur tamamen size alismadan . Durumunuz kesinlikle çözümsüz değil bu arada benim kedim bir yaşını geçti ve her tarafıma saldırıyordu ona bile veteriner terapist sayesinde çözüm bulduk . Siz o hale gelmeden kesinlikle kendi elinizle ayaginizla oynatmayin . Hayvanlar sonra insanları av olarak görüyor . Oyun saati olsun mesela belirli bir alanda bir oyuncak ile oynatın . Birde avcılık iç guduleriyle bir günde 18 kez avlanıyorlarmis onu karşılamak için ben evin her tarafına mama saklıyorum onu arayıp buluyor bu bence çok ise yaradı . Ayaklarınıza kolanya dökün bu da kesinlikle etkili bir yöntem ama onun görmediği bir yerde dökün . Dediğim gibi oyun ihtiyacini karşılayamıyor kediniz bir şekilde bu problemi cozmelisiniz
Bugün bu yorumu üçüncü kez aldım acaba bugün mü doguracagimDoğur artık ya
Aşırı güldüm sabah sabahYavru kedi sahiplenmenin en kötü tarafı karakterini bilemiyorsun. Bugüne kadar hep ortayas kedi sahiplendim, azcok aldığımda neyse sonrasında da o oldu karakteri . Buradan 'ille de yavru olsun' diyenlere not geçmiş olayım.
Konuya gelince , gerçek anlamda deli bir kedi görmeyen insanlar sizi anlamayacaklardir. Ben de mahallenin kedili kadınıyım. Mamalar benzin fiyatını aşmadan önce düzenli besleme yapardım. Girdigi yerden cikamayan,yüksekten düşen,annesi terkeden kedi olunca hemen mahalleli bana getirir. Böyle bir kediseverim. Ama bazı kedilerden ben de illallah ediyorum,ki yaşamayan bilmez onları.
Bir arkadasimin kedisi gördüğü gibi üstüne tırmanıp ısırıyordu,durduk yere. O yüzden beni ranzaya çıkarttılar,kedi rahatsız etmesin diye. Deli kedi ben uyurken önce sandalyeye, oradan perdeye tırmanmış,oradan ranzaya çıkmış. Biri baktım burnumu ısırıyor
Bir başka arkadaşımın kedisi vardı , resmen terlik gibi girerdi ayağına. Tüm gövdesi ayak tabanında, kolu ayağı da sarılmış halde. Ayak parmaklarını dişlerdi. Ve bunu her an, öyle canı sıkıldikca,muhabbet olsun diye yapardı. Eski erkek arkadaşımın evinde bir kedi vardı. Çay içiyorsun mesela koltukta. Koşar koşar koşar bardak tuttuğun eline dalardi . Ne zaman gitsem ev ahalisinden birinin "ay" diye çığlığı ve yere düşen bardak sesi duyardım.
Ayy daha ne manyak kediler var.
Ama iyi bri şey söyleyeyim, bir iki yaştan sonra o eski enerjileri kalmıyor artik. Az daha normalleşiyorlar.
Bir de sizin durumda şey olmus bence. Normal zamanda kedi eve neşe verir,oyalar. Ama zaten şu an sizin evinizde size neşe veren,sizi oyalayan ve korumak istediğiniz bir bebeginiz var. Şu an en büyük ilgi odaginiz o bebek. Bu yüzden biraz talihsiz bir zaman olmuş. Hamileyken alsaydıniz ya da bebeğiniz biraz daha kendini koruyacak ve dış dünyayla iletişim kuracak çagdayken alsaydıniz böyle bir kediye bile daha ılımlı olacaktiniz belki de.
Konuyla ilgili önerim youtubeda kedilere fısıldayan adam izleyin, belki ehlillestirme yolunda size bazı fikirler verir
Asla korkmaBugün bu yorumu üçüncü kez aldım acaba bugün mü doguracagimiçimde tutuyorum dogurmaktan zaten korkuyorum biz böyle yaşayıp gideceğiz herhalde
Annem babam için diyoKedi daha yavru. Kendi insan yavrusu olan bebeğinize "ay bu da cinli mi ne sürekli ağlıyor" da diyor musunuz?
Ayy tabi inşallah yerinde olsun başka birşey istemiyorumAsla korkma
Bebeğinin sağlığı yerinde olsun tek endişe edilecek şey bu inan bana
Benzetmeniz çok talihsiz olmuşMerhabalar herkese. Başlıkta da belirttiğim gibi konu kedim. Dert çok ama şu sıralar revaşta olan maalesef bu.
Ben ve eşim çok hayvan sever insanlarız, kendimi bildim bileli hayvan besledim gözüm gibi baktım (kedi, köpek, kuş), sokak hayvanları vs...
Geçen yıl kedimiz terastan düştü ve maalesef öldü, tabi eşim de ben de çok üzüldük çok ağladık uzunca bi süre etkisinden çıkamadık, üstelik hamileydim, kediye sahip çıkamadım çocuğuma nasıl bakacağım gibi duygusal kahrolmalar vs derken atlattık ama unutamadık... Gel gelelim cinli kedimize..
Hayalimiz bebeğimizin kediyle büyümesi hayvan sevgisi bilmesi vs idi, tabi ben kedimiz öldükten sonra hiç bir şekilde istememiştim kedi bir daha, arkadaşımızın kedisi doğum yaptı, sahiplenelim mi alalım mı edelim mi derken ortak kararımızla sahiplendik. Siyam cinsi bir CANAVAR.
Arkadaşlar bunu gerçekten utanarak söylüyorum, bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama hayatımda ilk defa bir hayvandan nefret ettim. Şuan 4 aylık, okadar yaramaz okadar hiperaktif ki, evde her yerde, asla rahat huzur vermiyor, uyutmuyor, kapatsam biryere deli gibi bağırıyor ve KAPININ KOLUNU AÇABİLİYOR. ayaklarıma yapışıyor sürekli yan yan zıplaya zıplaya sürekli ayağımda ısırıyor oyun yapıyor evet ama okadar bunalıyorum ki artık, kızımı uyuturken onu da oyun sanıp çocuğun saçına başına dalıyor, yatağına yatırıyorum, gidip uyandırıyor, sensörlü gibi her hareketi oyun olarak algılayıp üstümüze atlıyor deli gibi. Ve günün her saati her dakikası böyle. Eşime sahiplendirelim katlanamıyorum diyorum izin vermiyor, bazen vicdan yapıyorum, çünkü çok sinirleniyorum. Sonra kıyamıyorum, ama bu kıyamama hissi 5 dk bile sürmüyor ona bile vakit bırakmıyor. Ben ne yapacağım, eşimi nasıl ikna edeceğim bilmiyorum. Ama bu kediyle ciddi anlamda başım dertte. Benim kedilerim scottishti yıllarca baktım, bilen biler inanılmaz güzel huylulardır. Siyam besleyen var mı, bu hayvan durulur mu???
Lugatıma bi şeyler daha ekledim mecbur tüm gün bunlarla gezicem şimdiAnnem babam için diyoasdasffasfa
cinli diyobayraklı deli diyo
Benim de boyle delifisek yavru kedim vardi. Isik hizini asabilen tek madde oldugunu dusunmeye baslamistim, masallah saglam tirnak gecirirdi. Buyuyunce duruldu, yani daha normal diyebilecegim ayarlara döndü.Merhabalar herkese. Başlıkta da belirttiğim gibi konu kedim. Dert çok ama şu sıralar revaşta olan maalesef bu.
Ben ve eşim çok hayvan sever insanlarız, kendimi bildim bileli hayvan besledim gözüm gibi baktım (kedi, köpek, kuş), sokak hayvanları vs...
Geçen yıl kedimiz terastan düştü ve maalesef öldü, tabi eşim de ben de çok üzüldük çok ağladık uzunca bi süre etkisinden çıkamadık, üstelik hamileydim, kediye sahip çıkamadım çocuğuma nasıl bakacağım gibi duygusal kahrolmalar vs derken atlattık ama unutamadık... Gel gelelim cinli kedimize..
Hayalimiz bebeğimizin kediyle büyümesi hayvan sevgisi bilmesi vs idi, tabi ben kedimiz öldükten sonra hiç bir şekilde istememiştim kedi bir daha, arkadaşımızın kedisi doğum yaptı, sahiplenelim mi alalım mı edelim mi derken ortak kararımızla sahiplendik. Siyam cinsi bir CANAVAR.
Arkadaşlar bunu gerçekten utanarak söylüyorum, bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama hayatımda ilk defa bir hayvandan nefret ettim. Şuan 4 aylık, okadar yaramaz okadar hiperaktif ki, evde her yerde, asla rahat huzur vermiyor, uyutmuyor, kapatsam biryere deli gibi bağırıyor ve KAPININ KOLUNU AÇABİLİYOR. ayaklarıma yapışıyor sürekli yan yan zıplaya zıplaya sürekli ayağımda ısırıyor oyun yapıyor evet ama okadar bunalıyorum ki artık, kızımı uyuturken onu da oyun sanıp çocuğun saçına başına dalıyor, yatağına yatırıyorum, gidip uyandırıyor, sensörlü gibi her hareketi oyun olarak algılayıp üstümüze atlıyor deli gibi. Ve günün her saati her dakikası böyle. Eşime sahiplendirelim katlanamıyorum diyorum izin vermiyor, bazen vicdan yapıyorum, çünkü çok sinirleniyorum. Sonra kıyamıyorum, ama bu kıyamama hissi 5 dk bile sürmüyor ona bile vakit bırakmıyor. Ben ne yapacağım, eşimi nasıl ikna edeceğim bilmiyorum. Ama bu kediyle ciddi anlamda başım dertte. Benim kedilerim scottishti yıllarca baktım, bilen biler inanılmaz güzel huylulardır. Siyam besleyen var mı, bu hayvan durulur mu???
Ay ağla bideKedi daha yavru. Kendi insan yavrusu olan bebeğinize "ay bu da cinli mi ne sürekli ağlıyor" da diyor musunuz?
Yok ya ağlarsam cinli minli olurum şimdi, sabah sabah gerek yok.Ay ağla bide
Benim de boyle delifisek yavru kedim vardi. Isik hizini asabilen tek madde oldugunu dusunmeye baslamistim, masallah saglam tirnak gecirirdi. Buyuyunce duruldu, yani daha normal diyebilecegim ayarlara döndü.
Sen tabi hep yumusak huylusuna denk gelmissin, bilmiyorsun boyle deli olanlari.
O sendeki farkindaysan daha bebek, enerjisi sonsuz, cinli filan degil, su an asiri enerjik o kadar.
Bir veterinere danis, belki farkli oyuncak vs vardir. Sabret buyuyecek
Yo çok yanlış gelmiş hala hayvan seviyorum şuan evde olan bu deliyi de seviyorum, çözüm arıyorum öyle de gelsin biraz olur mu :)Eskiden hayvansever missiniz ama çocuğunuz doğduktan sonra artık hayvanları sevmemeye başladınız sanırım.Kedi beslemem bilmem de ama besleyen arkadaşlarımdan görüyorum.Yavru kediler hep böyle olur zaten.Cocugu olmayan bir arkadaşım vardı.O da gidip bir köpek almıştı.Ona gözü gibi bakıyor.Evladi yerine koymuştu.Beklemedigi bir anda hamile kalınca anında köpeği evden gönderdi.Sebebini sorduğumda da geceleri çok bağırıyor herkesi rahatsız ediyordu dedi.Eskiden bagirmiyor muydu bu köpek.Bu da onun bahanesiydi.Sizin ki de öyle geldi bana.
Keske pelus kedi alıp koseye koysaymıssın. İnsanlar artık ne hayvanı hareket etsin oyun oynasın yorsun ıstıyo ne cocugu... Ayrıca konuda cin görmedim . Bakamıycaksanız bakımını üstlenecek bırını bulun bıkmayan bırını.Merhabalar herkese. Başlıkta da belirttiğim gibi konu kedim. Dert çok ama şu sıralar revaşta olan maalesef bu.
Ben ve eşim çok hayvan sever insanlarız, kendimi bildim bileli hayvan besledim gözüm gibi baktım (kedi, köpek, kuş), sokak hayvanları vs...
Geçen yıl kedimiz terastan düştü ve maalesef öldü, tabi eşim de ben de çok üzüldük çok ağladık uzunca bi süre etkisinden çıkamadık, üstelik hamileydim, kediye sahip çıkamadım çocuğuma nasıl bakacağım gibi duygusal kahrolmalar vs derken atlattık ama unutamadık... Gel gelelim cinli kedimize..
Hayalimiz bebeğimizin kediyle büyümesi hayvan sevgisi bilmesi vs idi, tabi ben kedimiz öldükten sonra hiç bir şekilde istememiştim kedi bir daha, arkadaşımızın kedisi doğum yaptı, sahiplenelim mi alalım mı edelim mi derken ortak kararımızla sahiplendik. Siyam cinsi bir CANAVAR.
Arkadaşlar bunu gerçekten utanarak söylüyorum, bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama hayatımda ilk defa bir hayvandan nefret ettim. Şuan 4 aylık, okadar yaramaz okadar hiperaktif ki, evde her yerde, asla rahat huzur vermiyor, uyutmuyor, kapatsam biryere deli gibi bağırıyor ve KAPININ KOLUNU AÇABİLİYOR. ayaklarıma yapışıyor sürekli yan yan zıplaya zıplaya sürekli ayağımda ısırıyor oyun yapıyor evet ama okadar bunalıyorum ki artık, kızımı uyuturken onu da oyun sanıp çocuğun saçına başına dalıyor, yatağına yatırıyorum, gidip uyandırıyor, sensörlü gibi her hareketi oyun olarak algılayıp üstümüze atlıyor deli gibi. Ve günün her saati her dakikası böyle. Eşime sahiplendirelim katlanamıyorum diyorum izin vermiyor, bazen vicdan yapıyorum, çünkü çok sinirleniyorum. Sonra kıyamıyorum, ama bu kıyamama hissi 5 dk bile sürmüyor ona bile vakit bırakmıyor. Ben ne yapacağım, eşimi nasıl ikna edeceğim bilmiyorum. Ama bu kediyle ciddi anlamda başım dertte. Benim kedilerim scottishti yıllarca baktım, bilen biler inanılmaz güzel huylulardır. Siyam besleyen var mı, bu hayvan durulur mu???
Pardon da ben cinli kedi demenize güldüm ve espri olarak algıladım? Kendi kedim gözümün önüne geldi? Sinirinizi benden çıkmışsınız. Bakamayacaksanız vereceksiniz. Size konu açtıracak kadar bezdirmişse başka bir öneri bekleyemezsiniz. Ne diyelim helal olsun çok haklısın böyle hissetmekte mi? Tabiki de yazık hayvana çünkü başka biri içinden gelerek bakar. Sizin gibi hissetmez bakarken. Belli ki size uymuyor kedi ile bebek bakmak.Yahu hayvana ne yapıyorum da ona da yazık? Ay ne abarttınız yahu. ÇÖZÜM ARIYORUM. CİNLİ DEMEME TAKAN BU KADAR İNSAN BEBEĞİM OLDUĞUNU GÖRMEZDEN GELMİŞ, SİZ DAHİL. HAVANA EZİYET ETMİYORUM, ONA TAHAMMÜLÜM KALMADI EVET, AMA SEVGİMİ DE BAKIMINI DA KOYVERMİYORUM. BU KADAR.