- 15 Şubat 2013
- 24.327
- 91.348
Tekirin kuzeni o zamanTazmanya canavari hareketliliginde, acayip meraklı, heryere atlayan, herşeye bakmak için içine kafasını burnunu uzatan sokan bi tip düşün yani 2 kelimeyle aşırı meraklı, aşırı oyuncu, atliycak bişey bulamazsa kendi kuyruğuna dalıp yoluyo
En sevdiğim model yapışan model benimTekirin kuzeni o zaman
Valla benim bebeğim garfieldin soyundan. Yiyor içiyor yatıyor. Tek kusuru temas bagimlisi. Yaz sıcağında bile mutlaka ten teması istiyor. Şu an bile yataktayim, nevresimin içine girmiş,bacaklarımın üstünde uyuyor içerde havasız havasız
Hahahah bizimkinin anası şaşı ölüyorum o tipineBı de bunların şasi olanlari var ki dadindan yenmez
https://www.pinterest.com/pin//Torununun fotosunu ilk firsatta çıkarıp gösteren teyzeler gibiyim hddgdg
Hepsi çok tatlı ya, bütün kedileri yerim, öperim, hepsi mutlu, sağlıklı olsun, hepsinin tüyü kadar ömrü olsun, sevildikleri evleri olsunHahahah bizimkinin anası şaşı ölüyorum o tipine
Ay sesli güldüm gece gece kahkaha attım hdhdhdh
Şükür doğru bir yorum gördüm.benim sokaktan aldığım bir kedim vardı (8.5 yaşındayken kaybettik yakın zamanda) o kadar anlayışlı idi ki. Bebekliğinden beri öyleydi.Yavru kedi sahiplenmenin en kötü tarafı karakterini bilemiyorsun. Bugüne kadar hep ortayas kedi sahiplendim, azcok aldığımda neyse sonrasında da o oldu karakteri . Buradan 'ille de yavru olsun' diyenlere not geçmiş olayım.
Konuya gelince , gerçek anlamda deli bir kedi görmeyen insanlar sizi anlamayacaklardir. Ben de mahallenin kedili kadınıyım. Mamalar benzin fiyatını aşmadan önce düzenli besleme yapardım. Girdigi yerden cikamayan,yüksekten düşen,annesi terkeden kedi olunca hemen mahalleli bana getirir. Böyle bir kediseverim. Ama bazı kedilerden ben de illallah ediyorum,ki yaşamayan bilmez onları.
Bir arkadasimin kedisi gördüğü gibi üstüne tırmanıp ısırıyordu,durduk yere. O yüzden beni ranzaya çıkarttılar,kedi rahatsız etmesin diye. Deli kedi ben uyurken önce sandalyeye, oradan perdeye tırmanmış,oradan ranzaya çıkmış. Biri baktım burnumu ısırıyor
Bir başka arkadaşımın kedisi vardı , resmen terlik gibi girerdi ayağına. Tüm gövdesi ayak tabanında, kolu ayağı da sarılmış halde. Ayak parmaklarını dişlerdi. Ve bunu her an, öyle canı sıkıldikca,muhabbet olsun diye yapardı. Eski erkek arkadaşımın evinde bir kedi vardı. Çay içiyorsun mesela koltukta. Koşar koşar koşar bardak tuttuğun eline dalardi . Ne zaman gitsem ev ahalisinden birinin "ay" diye çığlığı ve yere düşen bardak sesi duyardım.
Ayy daha ne manyak kediler var.
Ama iyi bri şey söyleyeyim, bir iki yaştan sonra o eski enerjileri kalmıyor artik. Az daha normalleşiyorlar.
Bir de sizin durumda şey olmus bence. Normal zamanda kedi eve neşe verir,oyalar. Ama zaten şu an sizin evinizde size neşe veren,sizi oyalayan ve korumak istediğiniz bir bebeginiz var. Şu an en büyük ilgi odaginiz o bebek. Bu yüzden biraz talihsiz bir zaman olmuş. Hamileyken alsaydıniz ya da bebeğiniz biraz daha kendini koruyacak ve dış dünyayla iletişim kuracak çagdayken alsaydıniz böyle bir kediye bile daha ılımlı olacaktiniz belki de.
Konuyla ilgili önerim youtubeda kedilere fısıldayan adam izleyin, belki ehlillestirme yolunda size bazı fikirler verir
Kahkaha atarak okudum anlatımınıza sağlık. Mümkünse nolur biraz daha anlatınŞükür doğru bir yorum gördüm.benim sokaktan aldığım bir kedim vardı (8.5 yaşındayken kaybettik yakın zamanda) o kadar anlayışlı idi ki. Bebekliğinden beri öyleydi.
Kardeşime de sokaktan bi yavru kedi aldık. Allahım tam bir canavar. Ben hayatımda ne evde ne dışarıda yaşayan böyle bir şey görmedim. Bir saniye durmaz. Tek hamlede vitrinlerin tepesinde, oradan oraya atlıyor maymun gibi, babamı kardeşimi ısırıyor, hem de öyle oyun gibi değil. Şar şar kan akıtacak kadar. Eve temizlik için hanım geldi, kadını da hart diye ısırdı. Dışarı salmıyorlardı, kapı pencere aralansa kaçıyor. Neyse hadi yavrudur vs diyerek 1.5 sene geçti. Geliyor kendini sevdiriyor, sonra hart ısırıp tırmalayıp gidiyor. Hepimiz onun kölesi gibiydik tetikte yatıyorlardı evde. Gece uyurken falan ayaklara saldırıyordu çünkü. 1.5 yaşını biraz geçmişti ki kaçtı evden. Müge anlının patibuldular a falan foto gönderdik kardeşim sokak sokak aradı. Sanki biri bu canavara yaklaşıp çalabilirmiş gibi. Bi kaç ay sonra bulundu bu, yakınlarda bir pasajda doğurmuş 3 yavru. Onları da alıp eve getirdi kardeşim ama ne fayda. Eski halinden beter olmuş, yavruları da kendi gibiydi bir de. Yavrular da büyüyünce gene aldı gitti başını, parka taşındı. Babam yazık her gün sabah sokaklarda bunlara mama taşıyo yakalayıp getirmeye çalışıyor yok gelmez, parktaki köpekleri bile hizaya getirmiş. hayvanlar bunu görünce yan yan gidiyolar. Bi de görseniz nasıl çelimsiz ince uzun bi kedi bu. Öyle yapılı bişey de değil. Ama gözünü insana dikip ters bakması bile fenaydı.
Sonunda şehir değiştirirken gene yakalamaya gittiler ama gelmediği için kendisi hala izmir güzelyalı muhitinde heralde.
Nasıl bazı belalı insanlar oluyo bu da böyle bir belalı kediydi. Mizacı evde olmaya falan müsait değildi. Konu sahibinin kedisi bence o aileyle aynı frekansta değil, ilerde de çok değişeceğini sanmam. En iyisi daha mutlu olacağı birine sahiplendirilmesi
Zaten çok acı çekmişsiniz ama terasa kedinin çıkmasına izin vermeniz bir hata bunu farketmiş miydiniz? Balkonlara file pencerelere tel şart. Ve hayvan sahiplenmek çocuk evlat edinmek gibi, çocuğunuz engelli doğsaydı veya hiperaktif olsaydı böyle, cinli dayanamamıyorum başkasına vermek istiyorum diyebilir miydiniz? Hayvanseverseniz anlarsınız, çocuk evlat edinmekten farkı yok benim gözümde. Ancak kendinize güvenmiyorsanız, henüz küçük 4 aylık, sizin gibi düşünüp sokağa salmayacağına ve bıkmayacağına emin olduğunuz birine sahiplendirebilirsiniz. Büyüdüğünde travma olur çünkü ayrılması… benim de scottish kedim var ve çok sakin ama normali bu, sizin kediniz anormal değil. Her kedinin karakteri farklı ve cat from hell izleyebilirsiniz. Orada da sizinki gibi hafif manyak kediler var, sahipleri ne yapacaklarını bilmiyor ve düzelme süreçlerini paylaşıyorlar. Oradaki taktikler işe yarabilir sizde. Bir de antistress sakinleştirici etkili vitamin macunları var, ufak da olsa etkili olur belki. Ama büyüdükçe enerjisinin azalacağı da kesin, eğitim önemli bu arada. Kediler sert tepkileri anlayamaz. Farklı teknikleri var eğitimlerimde köpeklerden çok farklılar. Bu eğitimleri vermeye çalışınMerhabalar herkese. Başlıkta da belirttiğim gibi konu kedim. Dert çok ama şu sıralar revaşta olan maalesef bu.
Ben ve eşim çok hayvan sever insanlarız, kendimi bildim bileli hayvan besledim gözüm gibi baktım (kedi, köpek, kuş), sokak hayvanları vs...
Geçen yıl kedimiz terastan düştü ve maalesef öldü, tabi eşim de ben de çok üzüldük çok ağladık uzunca bi süre etkisinden çıkamadık, üstelik hamileydim, kediye sahip çıkamadım çocuğuma nasıl bakacağım gibi duygusal kahrolmalar vs derken atlattık ama unutamadık... Gel gelelim cinli kedimize..
Hayalimiz bebeğimizin kediyle büyümesi hayvan sevgisi bilmesi vs idi, tabi ben kedimiz öldükten sonra hiç bir şekilde istememiştim kedi bir daha, arkadaşımızın kedisi doğum yaptı, sahiplenelim mi alalım mı edelim mi derken ortak kararımızla sahiplendik. Siyam cinsi bir CANAVAR.
Arkadaşlar bunu gerçekten utanarak söylüyorum, bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama hayatımda ilk defa bir hayvandan nefret ettim. Şuan 4 aylık, okadar yaramaz okadar hiperaktif ki, evde her yerde, asla rahat huzur vermiyor, uyutmuyor, kapatsam biryere deli gibi bağırıyor ve KAPININ KOLUNU AÇABİLİYOR. ayaklarıma yapışıyor sürekli yan yan zıplaya zıplaya sürekli ayağımda ısırıyor oyun yapıyor evet ama okadar bunalıyorum ki artık, kızımı uyuturken onu da oyun sanıp çocuğun saçına başına dalıyor, yatağına yatırıyorum, gidip uyandırıyor, sensörlü gibi her hareketi oyun olarak algılayıp üstümüze atlıyor deli gibi. Ve günün her saati her dakikası böyle. Eşime sahiplendirelim katlanamıyorum diyorum izin vermiyor, bazen vicdan yapıyorum, çünkü çok sinirleniyorum. Sonra kıyamıyorum, ama bu kıyamama hissi 5 dk bile sürmüyor ona bile vakit bırakmıyor. Ben ne yapacağım, eşimi nasıl ikna edeceğim bilmiyorum. Ama bu kediyle ciddi anlamda başım dertte. Benim kedilerim scottishti yıllarca baktım, bilen biler inanılmaz güzel huylulardır. Siyam besleyen var mı, bu hayvan durulur mu???
Kendinize hayvan sever demeyi keser misiniz? Dilimin ucuna gelen diğer şeylere söylemiycem banlanmaya değmez. Sahiplendirin hayvancağızı gerçekten bakabilen bir gerçek hayvansevere lütfenMerhabalar herkese. Başlıkta da belirttiğim gibi konu kedim. Dert çok ama şu sıralar revaşta olan maalesef bu.
Ben ve eşim çok hayvan sever insanlarız, kendimi bildim bileli hayvan besledim gözüm gibi baktım (kedi, köpek, kuş), sokak hayvanları vs...
Geçen yıl kedimiz terastan düştü ve maalesef öldü, tabi eşim de ben de çok üzüldük çok ağladık uzunca bi süre etkisinden çıkamadık, üstelik hamileydim, kediye sahip çıkamadım çocuğuma nasıl bakacağım gibi duygusal kahrolmalar vs derken atlattık ama unutamadık... Gel gelelim cinli kedimize..
Hayalimiz bebeğimizin kediyle büyümesi hayvan sevgisi bilmesi vs idi, tabi ben kedimiz öldükten sonra hiç bir şekilde istememiştim kedi bir daha, arkadaşımızın kedisi doğum yaptı, sahiplenelim mi alalım mı edelim mi derken ortak kararımızla sahiplendik. Siyam cinsi bir CANAVAR.
Arkadaşlar bunu gerçekten utanarak söylüyorum, bazen kendime kızıyorum böyle düşündüğüm için ama hayatımda ilk defa bir hayvandan nefret ettim. Şuan 4 aylık, okadar yaramaz okadar hiperaktif ki, evde her yerde, asla rahat huzur vermiyor, uyutmuyor, kapatsam biryere deli gibi bağırıyor ve KAPININ KOLUNU AÇABİLİYOR. ayaklarıma yapışıyor sürekli yan yan zıplaya zıplaya sürekli ayağımda ısırıyor oyun yapıyor evet ama okadar bunalıyorum ki artık, kızımı uyuturken onu da oyun sanıp çocuğun saçına başına dalıyor, yatağına yatırıyorum, gidip uyandırıyor, sensörlü gibi her hareketi oyun olarak algılayıp üstümüze atlıyor deli gibi. Ve günün her saati her dakikası böyle. Eşime sahiplendirelim katlanamıyorum diyorum izin vermiyor, bazen vicdan yapıyorum, çünkü çok sinirleniyorum. Sonra kıyamıyorum, ama bu kıyamama hissi 5 dk bile sürmüyor ona bile vakit bırakmıyor. Ben ne yapacağım, eşimi nasıl ikna edeceğim bilmiyorum. Ama bu kediyle ciddi anlamda başım dertte. Benim kedilerim scottishti yıllarca baktım, bilen biler inanılmaz güzel huylulardır. Siyam besleyen var mı, bu hayvan durulur mu???
Terasa kedimin çıktığını tabi ki farketmedim, ona sebep sineklik yaptırmıştık oysa, sabaha karşı çok kuş geliyor terasa, büyük ihtimal sinekliğe zıpladı.. Bundan ziyade, benim cinli diyor oluşum onun hiperaktifliğine nazaran bir espiri, bunu da defalarca belirttim. Cidden artık bu derece duyar kasmaya gerek yok :) ona gerçekten kıyabilecek olsam çözüm aramaya çalışmam. Sizin gibi EN HAYVANSEVER BENİMcilerden ziyade siyam beslemiş bir kaç arkadaş ne demek istediğimi çok şükür anladı.Zaten çok acı çekmişsiniz ama terasa kedinin çıkmasına izin vermeniz bir hata bunu farketmiş miydiniz? Balkonlara file pencerelere tel şart. Ve hayvan sahiplenmek çocuk evlat edinmek gibi, çocuğunuz engelli doğsaydı veya hiperaktif olsaydı böyle, cinli dayanamamıyorum başkasına vermek istiyorum diyebilir miydiniz? Hayvanseverseniz anlarsınız, çocuk evlat edinmekten farkı yok benim gözümde. Ancak kendinize güvenmiyorsanız, henüz küçük 4 aylık, sizin gibi düşünüp sokağa salmayacağına ve bıkmayacağına emin olduğunuz birine sahiplendirebilirsiniz. Büyüdüğünde travma olur çünkü ayrılması… benim de scottish kedim var ve çok sakin ama normali bu, sizin kediniz anormal değil. Her kedinin karakteri farklı ve cat from hell izleyebilirsiniz. Orada da sizinki gibi hafif manyak kediler var, sahipleri ne yapacaklarını bilmiyor ve düzelme süreçlerini paylaşıyorlar. Oradaki taktikler işe yarabilir sizde. Bir de antistress sakinleştirici etkili vitamin macunları var, ufak da olsa etkili olur belki. Ama büyüdükçe enerjisinin azalacağı da kesin, eğitim önemli bu arada. Kediler sert tepkileri anlayamaz. Farklı teknikleri var eğitimlerimde köpeklerden çok farklılar. Bu eğitimleri vermeye çalışın
Evet ben bir hayvanseverim :) dilinin ucuna gelen şeyler orada kalabilir, hayvana eziyet ediyormuşum gibi triplere laflara bak yaKendinize hayvan sever demeyi keser misiniz? Dilimin ucuna gelen diğer şeylere söylemiycem banlanmaya değmez. Sahiplendirin hayvancağızı gerçekten bakabilen bir gerçek hayvansevere lütfen