Merhabalar ben 6 senelik evliyim bir kızım var 2 yaşında öğretmenim benim sorunum su ki eşim cok cimri. Artık boyle bir insanla yaşamaktan psikolojim bozuldu. Daha ne kadar devam ederim ne zman yeter artık derim bilmiyorum. Severek evlendik ve başta farketmedim bu durumu. Fakat zamanla kazandığım paraya karıştı harcamalarima karıştı ayrica bencil ve aldığımız herseye benim demeye başladı. Tabi basta boyle değildi çocuk doğunca daha beter oldu cimriligi de arttı kavgalarımız da yok kilo alımı az diye kavga çıkarırdı yok emmiyo mama ver diye mama verdim emzir diye kavga yatağa pisledi diye kavga yani ardı arkası kesilmedi her seye karisiyordu herseyden kavga cikariyorudu bende ailemden çok uzaktaydim dogudaydim buraya nasıl gelcekler uzakta nereye gider kime sığınırım diye hep sustum küstük barıştık ama evimi bırakmadım çocuk beşikten düştü senin sorumsuzluğun dedi koluma yumruk attı çok konuşuyorsun diye tokat attı ama hep gurbetteyim diye sustum eylülde memleketime tayinim çıktı baktım burda hayat farklı ben senelerdir kendimi hep ezdirmisim öğretmen arkadaşlarım istediği gibi kıyafetini alıyor arabasını kullanıyor eşleri hediyeler alıyor pahalı bende alışveriş yapmak istedim eşim karışıyor okulum eve 10 km flan araba ile gideyim öğret diyorum vermiyor bi yere çarparsın 150 milyarlık arabayi sana mı vercem diyor e bana alalım diyorum çocuğumun rızkını sana mi yedirecem diyor tabi bu arada direksiyon dersi de aldim fakat arabayi bana yine vermedi alamazsın dedi. iyi de benim de birikimim var hakkım var dedim. Artık kavgalar büyünce ailemi aradım ben ayrılmak istiyorum dedim babam eşimle konuşmuş iste sorun ne flan diye eşimde hala beni kotulemis yok yemek yapmıyor bana karşılık veriyor flan diye halbuki yalan kendini bir yerde haklı çıkarmak için yapmış. Neyse eşim benle yine 1 hafta konuşmadı ama sonra barıştık. Arabanı git al diye bana 100 bin lira kadar para verdi. Sonra da bütün hesapları ayırdı eve ne alınırsa ortak oducez diye sen bosancam dedin ev de yok sana arabani da git kendin al diyor. Bana zaten bsey almaz kızıma da almaz kendi ihtiyaçlarımızı ben gideriyorum ailem asla bosanmama yanaşmıyor yapcak bsey yok arada çocuk var katlanacaksın diyor bende artık ne yapsam şaşırdım yani sizlere de içimi dökmek istedim dinleyen bir kimsem bile yok kendi halime herseyi unutup yaşamaya çalışıyorum. Ne yapmam gerek nasıl davranmam gerek bilemiyorum ama hala kavga etmeyelim diye susmaya çalışıyorum.