allah kolaylık versin sizlereKonunda kendimi buldum resmen sana cevap yazmak için üye oldum.doldum.duzelmiyor 5 aylık evliyim 3 aylik hamileyim eşimin bana bu sürede verdiği el harçlığı 100 tl geçen gün bana limiti düşük ek kart çıkarmasını istedim kabul etmedi. Canın ne isterse bana söyle getiririm yada benim yanımda al ddiyor.resmen bana ev bekçisi muamelesi. Ben düzelme beklemiyorum bile değişmeyecek eminim
Cok guzel aciklamissiniz. Davran
belki de hayatinda ilk defa annesine karsi cikiyordur bosanmak istemiyorum diyerek. Bakslim bundan sonra baska bi degisiklik olucak mi?
Yok iste oyle degil. Biz her an beraberiz. Bensiz disari cikmaz, is gezisine bile beni goturur. Oyle bi sey yapicak bi zamani yok. Sorun bu kizin geliri var, ailesinin durumu iyi paraya ihtiyaci yok demesi. Ve benim icin ya da ev masraflari icin bi harcama yapmamaya karar vermis olmasi garip geliyo. Bi de evlenmeden once senin yasadigin hayati yasatabilecegime guvendigim icin babanin karsisina ciktim diyodu. Arkadaslari da durumu biliyo, bir iki yakin arkadasina bahsettim paraya karsi tutumu boyle diye. Onlar benim yerime laf sokuyo ama alinmiyo bile.
düzelmez kardeş bu adam .Yarın bir gün memleketinizde bir cenazeniz olsa yol parası için göndermez seni bu adam .Demedi deme .Bu modeller hep aynı .Modaları geçti bunların .elinden çıkarmaya bak .
Pess! Aranızda ki sorun tam olarak ne? Cimrilik haricinde boşanmaya kadar götüren nedenler neydi?
bu adam düzelmez ne biçim düşünüyor anlamış değilim. evine bakmakla yükümlü. senin paran var diye üç kuruşun hesabını yapamaz. senin paran benim param mı olur evlilikte..
iyi fikir kız .
Benim eski koca markete gittiğimizde dışarıda arabada bekliyordu
Ya da kasaya gelince benim yanımda cüzdanım yok diyordu
Siz bosanmaya nasil karar verdiniz? O en son noktayi nasil koydunuz?
Cok zor seyler yasamissiniz gercekten. Ayrilabilmenize, guclu olmaniza cok mutlu oldum. Ben de aradigimi bulamadim. Ayni evin icine girmeden anlayamiyor insan karsisindakini. Ama hadi olmadi deyip daha bir sene bile dolmadan cekip gidemiyorum. Hala bi umudum var heralde. Dun mesela konuyu actiktan sonra disaridayken hadi alisveris yapalim deyip markete soktu beni. Bugun yine kredi kartini verdi daha alinacak seyler vardi diye. Sasirdim. Gerci tek sorunumuz bu degil ki. Evlendigini daha anlayamadi. Annesinden kopamadi, daha duskun oldu. Benim yaptigim bazi hatalardan sonra annesi bosan diyecek kadar baski kuruyor. Eski konularimdan belki bilirsiniz, eski sevgili sorunu var. Ben zaten paranoyak bir insanim. Bugun mesela bir sey oldu. Ayri bir konu acabilirim bununla ilgili. Bu sefer kesin aldattigini dusunuyorum. Kisacasi guven ve sahiplenme yok sanirim. Neyse. Hayirlisi olsun hepimiz icin.Boşanmaya karar verdim çünkü evlilikten beklediğim şey huzur ve mutluluktu. Oysa bunları bulamamıştım. 2011'de dava açtım. Sonra benden özür diledi. Ailemden özür diledi. Yeminler etti.
Davamı geri aldım.
Meğer bankadaki menkullerini başkasına aktarmak içinmiş. Ben davadan vazgeçince hesabındaki bloke kalktı. Ama benim haberim yok tabi bunlardan. Yüzüme gülüp arkamdan iş çevirmiş.
Bir kaç ay sonra gene bana küsmeye başladı. Gene beş karış surat aynı evin içinde. Ev sahibi kira için beni arıyor, 2 aydır ödenmemiş.
Kardeşim doğum yapacak, İstanbul'a gidelim dedim. Benim de yeğenimin eşi doğum yapacak, ikisine bir gideriz dedi. Bu arada kardeşimin doğum tarihi Mart, yeğeninin eşininki Haziran
Havaalanında ayrıldık. Beni kardeşim ve eşi karşılamaya gelmişti, onların arabasına binmedi. Kendisi yeğenini çağırmış, onun arabasına bindi ve gitti. 2 hafta İstanbul'da kaldık ayrı evlerde. Ben annemde, o annesinde. Telefon edip sormadı bile kardeşin doğurdu mu diye. Tebrik bile etmedi beni. Dönüş günü havaalanında buluşup evimize döndük.
En son daha benim tayinim çıkmadan, nereye bile çıkacağı belli olmadan kendisine ait tüm eşyaları toplayıp minibüsüne yükledi ve beni ve 2 kızımızı terör şehrinde bıraktı gitti. Bana da istifa et, gel diye mesaj çekti.
Evimize geri dön dedim, dönmedi. Ben de 2012'de yeniden dava açtım.
Bu kez geri döndü davanı geri al diye yalvarmaya.
Ama bu numarayı yemiştim daha önce. Kararlıydım. Aynı evin içinde küslük, inatlaşma olmuyor. Olursa o zaten evlilik olmuyor.
Hani bazı arkadaşlar demiş ya market alışverişi yapmıyorsa kendine kadar al, kendine yemek yap, kendin ye benzeri.
E o zaman evlilik olmuyor ki o. İnatlaşmak, kendi sinirlerimizi bozmak, yıpranmak, üzülmek için mi evleniyoruz.
Yeniden evlenirsem önce "dost" olacağım. Bu benim en iyi arkadaşım diyeceğim. Bana saygı duyacağından emin olacağım. Sonra evlenebilirim.
Boşanmaya karar verdim çünkü evlilikten beklediğim şey huzur ve mutluluktu. Oysa bunları bulamamıştım. 2011'de dava açtım. Sonra benden özür diledi. Ailemden özür diledi. Yeminler etti.
Davamı geri aldım.
Meğer bankadaki menkullerini başkasına aktarmak içinmiş. Ben davadan vazgeçince hesabındaki bloke kalktı. Ama benim haberim yok tabi bunlardan. Yüzüme gülüp arkamdan iş çevirmiş.
Bir kaç ay sonra gene bana küsmeye başladı. Gene beş karış surat aynı evin içinde. Ev sahibi kira için beni arıyor, 2 aydır ödenmemiş.
Kardeşim doğum yapacak, İstanbul'a gidelim dedim. Benim de yeğenimin eşi doğum yapacak, ikisine bir gideriz dedi. Bu arada kardeşimin doğum tarihi Mart, yeğeninin eşininki Haziran
Havaalanında ayrıldık. Beni kardeşim ve eşi karşılamaya gelmişti, onların arabasına binmedi. Kendisi yeğenini çağırmış, onun arabasına bindi ve gitti. 2 hafta İstanbul'da kaldık ayrı evlerde. Ben annemde, o annesinde. Telefon edip sormadı bile kardeşin doğurdu mu diye. Tebrik bile etmedi beni. Dönüş günü havaalanında buluşup evimize döndük.
En son daha benim tayinim çıkmadan, nereye bile çıkacağı belli olmadan kendisine ait tüm eşyaları toplayıp minibüsüne yükledi ve beni ve 2 kızımızı terör şehrinde bıraktı gitti. Bana da istifa et, gel diye mesaj çekti.
Evimize geri dön dedim, dönmedi. Ben de 2012'de yeniden dava açtım.
Bu kez geri döndü davanı geri al diye yalvarmaya.
Ama bu numarayı yemiştim daha önce. Kararlıydım. Aynı evin içinde küslük, inatlaşma olmuyor. Olursa o zaten evlilik olmuyor.
Hani bazı arkadaşlar demiş ya market alışverişi yapmıyorsa kendine kadar al, kendine yemek yap, kendin ye benzeri.
E o zaman evlilik olmuyor ki o. İnatlaşmak, kendi sinirlerimizi bozmak, yıpranmak, üzülmek için mi evleniyoruz.
Yeniden evlenirsem önce "dost" olacağım. Bu benim en iyi arkadaşım diyeceğim. Bana saygı duyacağından emin olacağım. Sonra evlenebilirim.
