(arkadaşlar en son yaşanları son sayfada yazdım lütfen bakar mısınız)
Gecenin bu saatinde sinirden uyuyamamamın sebebi şu arkadaşlar... Akşam görümceme çay içmeye gittik ve orada bir tatsızlıkla karşılaştım bunu sizinle paylaşmak istiyorum yoksa ölücem sinirden. Tabi bunun öncesinde biraz görümcem ve eşimden de bahsedeyim.. Görümcem ve eşi biz evlendiğimizden beri maddi manevi çok destekleri olan insanlar allah için görümcem kardeşine çok düşkündür eşimi çok sever beni de sevdiğini düşünüyorum.. ama öyle oturup birlikte fikir alış verişi yapabileceğim bir insan değil çok fazla muhabbetli değildir iki kelimeyi bir araya getirip konuşamaz çok bilmiş değildir ama zararı da asla yok bana. Eşine gelecek olursak eşi de aksine ağzı üstüne gelmeyen,patavatsız,çoğu kez nerde nasıl konuşacağını bilmeden atıp tutan, bel altı muhabbetten hoşlanan bir insan... Ama kötü bir insan mı hayır bunu da diyemem eşime kendi abisinin bile yapmadığını yapar maddi manevi... bugüne kadar iyi günümde kötü günümde kaynım ve kayınpederim dışarıdan gözlemci olmaktan öteye gitmezlerken ben bu insanlardan çok çok fazlasını gördüm..
ben ise çok farklı yetiştirildim.. bizim evimizde asla bel altı muhabbet olmaz, konuşmalar gayet resmidir, baba her nekadar evlatlarına düşkünse de arada saygıdan ötürü bir mesafe vardır.
ve kesinlikle ben babamın ağzından salak-aptal gibi basit kelimeler bile duymadım o anlamda harika bir modeldir babam-annem... buradaki muhabbetler benim dudağımı uçuklatıyor kimi zaman alışamadım alışamam da...
tabi burası yaşadığım yere göre çok çok küçük bir yer ben İstanbuldan bu küçük ilçeye geldim ve buradaki insanlar genelde aynı tip aynı model...
Çay içiyorduk tabağımda kaşar peyniri vardı ve yerken o anda dedim ki : ben de kaşarı hiç sevmiyorum severek yiyemiyorum nedense. Peki enişte bey ne derse beğenirsiniz???
-Sen de kaşarsın ondan olabilir mi... ama biliyorum lafının nereye gittiğini bilmeden boşboğazlığından söylediğini... belki de aslında bana kaşar demek istemedi ama ağzı kalabalık ve dengesiz olduğu için o bunu bilmeden ağzından kaçırdı...
Tabi ben dumura uğradım.. Sonra lafını düzeltmeye çalıştı bir örnek vermeye çalıştı battıkça battı toparlayamadı sonunu nereye getirdiğini kendi bile anlamadı...
Bende dedim ki gayet net ve tavrımı ortaya koyar şekilde : "Çevir kazı yanmasın oldu bu neyse özür dilemeni bekliyoru".yoo hayır gibi bocaladı neyse o zaman ben duymamış kabul ediyorum bir daha sakın sakın olmasın dedim... Karşımda da eşim var tabi... Ona da birazdan gelicem :)
Görümcem telefonla konuşuyordu kapattı ve döndü ne oldu falan demeye başladı konuyu açıkladık ee sen ne anladın? bence hani kaşar güzel ya sen de güzelsin o anlamda kullanmıştır kaşar eskidikçe güzelleşir falan diye saçmaladı ben de o şarap değilmiydi yıllandıkça güzelleşen dedim.. yok efendim eski kaşar da öylemiş... Sonra da bana diyor ki sen ne anladın? dedim ki ne anlayabilirim ki sonuçta bu kelime tek bir yere gidiyor başka bir yere çekilecek birşey değil ki birini de kızınca ya arkasından O... dersin ya da "kaşar" mesela başka anlamı mı var ki... bilmem ben öyle anlamadım falan diyip dudağını büzdü.
Yani görümcem de hesapta topluyor ama bir yandan da beni aptal yerine koyup bir de suçlu yanlış anlayan ne bileyim art niyetli benmişim gibi beni gösteriyor bu tavrı da beni rahatsız etti.
En son şunu söyledim: bana atıyorum aptal salak vs, dersin bunu kaldırabilirim belki (hoş onu da kaldıramam da) ama bunu asla kaldıramam bir daha olmasın o da özür dilerim dedi belki utana sıkıla... özür dilediysen sorun yok dedim kapattım...
Tabi eve geldim sinirden ölücem hazmedemiyorum eşimi defalarca uyardım bu konuda çünkü buna benzer şeyler bir kaç defa oldu. Sen neden sesinin çıkarmadın dedim o an ne diyeceğimi bilemedim dedi.. benim eşim de çok ama çok iyi niyetli kimseyi kırmayan efendi dürüst mis gibi bir insandır ama bu huyuna kızıyorum işte.. Hazır cevap değildir ağzı pek laf yapmaz öyle ve sanırım bu konuda da henüz toy 2.5 yıllık evliyiz... tabi biraz atıştık ben de ona yüklendim falan filan neyse....
Şimdi size soruyorum arkadaşlar bu olayda ben kendimi yeterince ifade edebildim mi? yoksa pasif mi kaldım daha farklı bir tepki mi olmalıydı yoksa insan olana bu da yeter miydi ne bileyim nerde yanlış yapıyorum, ne yapmalıyım?
Oldukça mesafeli durmaya çalışyıroum, tarzım gereği vıcık vıcık bir ilişkiye de girmem asla, dışarıdan bakılınca bu tarz konuşmaları kaldıramayacım çok net bellidir hani meyilli olsam amenna.. ama bu insan bu cesareti nerden bulabiliyor ki nabıza göre şerbeti de yok yani...
Gecenin bu saatinde sinirden uyuyamamamın sebebi şu arkadaşlar... Akşam görümceme çay içmeye gittik ve orada bir tatsızlıkla karşılaştım bunu sizinle paylaşmak istiyorum yoksa ölücem sinirden. Tabi bunun öncesinde biraz görümcem ve eşimden de bahsedeyim.. Görümcem ve eşi biz evlendiğimizden beri maddi manevi çok destekleri olan insanlar allah için görümcem kardeşine çok düşkündür eşimi çok sever beni de sevdiğini düşünüyorum.. ama öyle oturup birlikte fikir alış verişi yapabileceğim bir insan değil çok fazla muhabbetli değildir iki kelimeyi bir araya getirip konuşamaz çok bilmiş değildir ama zararı da asla yok bana. Eşine gelecek olursak eşi de aksine ağzı üstüne gelmeyen,patavatsız,çoğu kez nerde nasıl konuşacağını bilmeden atıp tutan, bel altı muhabbetten hoşlanan bir insan... Ama kötü bir insan mı hayır bunu da diyemem eşime kendi abisinin bile yapmadığını yapar maddi manevi... bugüne kadar iyi günümde kötü günümde kaynım ve kayınpederim dışarıdan gözlemci olmaktan öteye gitmezlerken ben bu insanlardan çok çok fazlasını gördüm..
ben ise çok farklı yetiştirildim.. bizim evimizde asla bel altı muhabbet olmaz, konuşmalar gayet resmidir, baba her nekadar evlatlarına düşkünse de arada saygıdan ötürü bir mesafe vardır.
ve kesinlikle ben babamın ağzından salak-aptal gibi basit kelimeler bile duymadım o anlamda harika bir modeldir babam-annem... buradaki muhabbetler benim dudağımı uçuklatıyor kimi zaman alışamadım alışamam da...
tabi burası yaşadığım yere göre çok çok küçük bir yer ben İstanbuldan bu küçük ilçeye geldim ve buradaki insanlar genelde aynı tip aynı model...
Çay içiyorduk tabağımda kaşar peyniri vardı ve yerken o anda dedim ki : ben de kaşarı hiç sevmiyorum severek yiyemiyorum nedense. Peki enişte bey ne derse beğenirsiniz???
-Sen de kaşarsın ondan olabilir mi... ama biliyorum lafının nereye gittiğini bilmeden boşboğazlığından söylediğini... belki de aslında bana kaşar demek istemedi ama ağzı kalabalık ve dengesiz olduğu için o bunu bilmeden ağzından kaçırdı...
Tabi ben dumura uğradım.. Sonra lafını düzeltmeye çalıştı bir örnek vermeye çalıştı battıkça battı toparlayamadı sonunu nereye getirdiğini kendi bile anlamadı...
Bende dedim ki gayet net ve tavrımı ortaya koyar şekilde : "Çevir kazı yanmasın oldu bu neyse özür dilemeni bekliyoru".yoo hayır gibi bocaladı neyse o zaman ben duymamış kabul ediyorum bir daha sakın sakın olmasın dedim... Karşımda da eşim var tabi... Ona da birazdan gelicem :)
Görümcem telefonla konuşuyordu kapattı ve döndü ne oldu falan demeye başladı konuyu açıkladık ee sen ne anladın? bence hani kaşar güzel ya sen de güzelsin o anlamda kullanmıştır kaşar eskidikçe güzelleşir falan diye saçmaladı ben de o şarap değilmiydi yıllandıkça güzelleşen dedim.. yok efendim eski kaşar da öylemiş... Sonra da bana diyor ki sen ne anladın? dedim ki ne anlayabilirim ki sonuçta bu kelime tek bir yere gidiyor başka bir yere çekilecek birşey değil ki birini de kızınca ya arkasından O... dersin ya da "kaşar" mesela başka anlamı mı var ki... bilmem ben öyle anlamadım falan diyip dudağını büzdü.
Yani görümcem de hesapta topluyor ama bir yandan da beni aptal yerine koyup bir de suçlu yanlış anlayan ne bileyim art niyetli benmişim gibi beni gösteriyor bu tavrı da beni rahatsız etti.
En son şunu söyledim: bana atıyorum aptal salak vs, dersin bunu kaldırabilirim belki (hoş onu da kaldıramam da) ama bunu asla kaldıramam bir daha olmasın o da özür dilerim dedi belki utana sıkıla... özür dilediysen sorun yok dedim kapattım...
Tabi eve geldim sinirden ölücem hazmedemiyorum eşimi defalarca uyardım bu konuda çünkü buna benzer şeyler bir kaç defa oldu. Sen neden sesinin çıkarmadın dedim o an ne diyeceğimi bilemedim dedi.. benim eşim de çok ama çok iyi niyetli kimseyi kırmayan efendi dürüst mis gibi bir insandır ama bu huyuna kızıyorum işte.. Hazır cevap değildir ağzı pek laf yapmaz öyle ve sanırım bu konuda da henüz toy 2.5 yıllık evliyiz... tabi biraz atıştık ben de ona yüklendim falan filan neyse....
Şimdi size soruyorum arkadaşlar bu olayda ben kendimi yeterince ifade edebildim mi? yoksa pasif mi kaldım daha farklı bir tepki mi olmalıydı yoksa insan olana bu da yeter miydi ne bileyim nerde yanlış yapıyorum, ne yapmalıyım?
Oldukça mesafeli durmaya çalışyıroum, tarzım gereği vıcık vıcık bir ilişkiye de girmem asla, dışarıdan bakılınca bu tarz konuşmaları kaldıramayacım çok net bellidir hani meyilli olsam amenna.. ama bu insan bu cesareti nerden bulabiliyor ki nabıza göre şerbeti de yok yani...
Son düzenleme: