Merhabalar uzun zamandir yaşadıklarıma benzer konular takip ediyorum ve bende derdimi sizle paylaşmak istedim çünkü artık baş edemiyorum.. 6 senelik bir ilişkim vardı ve bu yil Ocak ayında nişanlandık ağustosta düğünümüz olucakti.. fakat sevgilimin çok uzun zamandır düğün fobisi ve evlilik korkusuyla baş etmek zorunda kaldım bu sebeple çok tartışmamız oldu ayrılma noktasına kadar geldik fakat benden hic vazgeçmedi. Nisandan sonra herşey güzeldi fakat son zamanlarda yine endiselerini hisseder oldum sevgisinden yana hiç bir şüphem olmadı çok sevdiğine eminim her zaman ama bu endiseli tavirlari bende cok buyuk gerginlik yaratmaya basladi ve tartismalarimiz artti nerdeyse 2 günde bir tartisir olduk uzakta olmamız da çok büyük etkendi ve yıprattık birbirimizi.. bazi seylerin ustu ortuldu eşya almak ve nikah kiymak için onun memleketine gittim 4 gün orda kalmak zorundaydim ama düğüne karşi inanilmaz hevessizdi bunu bana yansıttıkca ben daha da hassaslastim çünkü ben kendi memleketimden ayrılıp onun memleketine 1 saat uzaklıkta bir yerde yaşamayı göze almıştım. Bu fedakarlıkları yapıp onun hevessiz olduğunu görünce kendimi kötü hissettim ve ordada hergun tartışır olduk. Evet stresle baş edemeyen bir adam ama ben oraya onun için gelmişken bana karşı daha hassas daha anlayışlı davranmasını bekledim. Olmadı. Nikah günü alındı ailem geldi ertesi gün nikah olucak ama benim kafam inanılmaz karisikti. Emin degildim. Evlenirsem bosandigimda ne olur onun hayalini kurmaya baslamistim. Ailem gelince benim huzursuzluğum abime yansıdı ve konuşmak istedi ve bu kararsızlıkla bu nikahın kiyilmasinin doğru olmadığını söylediler birbirinize zaman verin şuan sağlıklı düşünemiyorsunuz denildi. Babamda isterseniz nişanlı devam edin diyerek irfan ayrilmak zorunda kaldık ve ikimizde ağlayarak ayrildik. Eve gelince ailem bu işin bir daha donusunun olmaması gerektigini açıkladı bana orda nezaketen öyle konuşulduğunu ve gururlarinin kırıldığını evlenmek istersen bizi ezer geçersin dediler. Nisanlima karşı güvenleri bitti ve uzak memleket olunca artık asla konuyu dahi actirmiyorlat. Nisanlima karşı başlarda çok ofkeliydim 1 ay konuşmadım aradı acmadm yalvardı tersledim ama sonra buraya geldi ve ona karşı hala çok büyük sevgimin olduğunu hissettim 
şuan ne yapicami bilmiyorum bir yanda ailem ama bir yanda da ne kadar hala tam anlamıyla guvenemesemde sevdigim adam o evlenebilmemiz için ne gerekiyorsa yapmaya hazır fakat ben çok karisigim her şey çok büyüyor kafamın icinde düşündükçe yoruluyorum.. yorumlarınıza ihtiyacım var kızlar siz olsanız ailenizi ne olursa olsun ikna eder misiniz yoksa evlensenizde yine sorun yaşardik diyip vazgeçermiydiniz..
şuan ne yapicami bilmiyorum bir yanda ailem ama bir yanda da ne kadar hala tam anlamıyla guvenemesemde sevdigim adam o evlenebilmemiz için ne gerekiyorsa yapmaya hazır fakat ben çok karisigim her şey çok büyüyor kafamın icinde düşündükçe yoruluyorum.. yorumlarınıza ihtiyacım var kızlar siz olsanız ailenizi ne olursa olsun ikna eder misiniz yoksa evlensenizde yine sorun yaşardik diyip vazgeçermiydiniz..
