- 17 Temmuz 2018
- 4.051
- 18.769
onlar getirilen paraya bakarlarBi de kayınpedere görümceye ne oluyor ya onların yanında mimarım diye gerim gerim gerilmeniz övünmeniz lazım, anlattığınız tipteki insanlar birini özgüvenli buldular mı laf sokamazlar. Halimden şikayetim yok acelem de yok içime sinen bir yer olursa uygun gördüğüm vakit çalışacağım diyin. Son kararın sizde olduğunu hayatınızın patronunun siz olduğunu hissetsinler.
Aynen öyle kimi için varsa yoksa para para para sen bilgini görgünü artırmışsın kendine yatırım yapmışsın önemli değil. Böyle insanlarla en iyisi hiç muhatap olmamak ama hayatımızda olmak zorundalarsa da özgüvenli durmak ve onların fikirlerinin zerre önemli olmadığını hissettirmek lazım.onlar getirilen paraya bakarlar
Okumuş olman yetmez cahil kesime
akustik sertifikası ve Ekb nedir acaba? detaylı bilgiyi nerden alabilirim.Tabiki mesleğimi yapmak isterim.Şuan 3dmax. kursu araştırıyorum.İyi bi hocanın eğitimi 4 bin tl. belki işime yarar diye onu öğrenicem.Sonrası ne olur bilemiyorum..
Bu eğitimleri Ankara'da nereye başvurarak alabilirim acaba..
ben bu bakış açısını çok yanlış buluyorum..
bi yerden başlamadan kimse bi yerlere gelemiyor.. evet herkes emek veriyor gönül ister ki hakettiğimizi alalımm ama olmuyorsa da düzene ayak uydurmak lazım...
bende asgari ücretle ilk işime başladım. 4 sene sonra maaşım 3 katına çıktı..
ve naçizane kpssden umudu kesin derim artık.. bu kadar zorlamayı gerçekten anlayamıyorum.. herkes memur olacak diye bi kaide yok..
evet geçen yıllarınıza yazık ama neresinden dönerseniz de kar..
eşinizin ve babanızın sizi daha fazla baltalamasına izin vermeyin..
mimarlık kazanması da okuması da bitimesi de çok zor bi bölüm..
emeklerinizi daha fazla ziyan etmeyin..
Bu sene Kültür ve Turizm Bakanlığı 65 mimar aldı, mülakata giriş puanı 88lere kadar düştü, bu tür duyuruları kontrol edin, az daha zorlasanız olacak sanki. Birde ümitsiz iseniz bu meslekte, size tavsiyem ufaktan yazılım öğrenmeniz, bilgi işlem bu ülkede çok değerlidir.Bu tür kişiler firma seçer, firma onları değil. Demek istediğim üzülmek yerine ayağa kalkıp kendinizi iş dünyası için değerli hale getirmeniz gerekir.Mutsuz bir evliliğin ve kayıp giden yıllarımın acısıyla yazıyorum bu yazıyı.
Kpss sınavı bu senede olmadı malesef.Mimarlıktan mezunum ve atanabilmem için en az 90 almam gerekiyor.Sınav umduğumdan kötü geçti.2015 yılında üniversiteden mezun oldum.Bi süre iş aradım ve bulamayınca kpss ye yöneldim.Oda yıllardır olmuyor malesef..Çalışsamda aldığım puan 80-85 arası.Oda benim işime yaramıyor.Kapalı biri olduğum için her büro ortamında iş arayamadım.Zaten babamda asla izin vermedi buna.Sektörü bilen bilir 1.500-2 bin tl maaşa saçmasapan ortamlarda bi garantiniz olmadan çalışıyorsunuz özel sektörde..Şanslıysanız maaşınız 3 bin küsür oluyor.Bu sürede çalışmadığım için evliliği görüşmek isteyen herkesi erteledim.Kabul etmedim.Bi erkeğin minneti altına girmeyi istemiyorum deyip hayatımdaki herşeyi erteledim.Daha sonra yaş 28 olunca nereye kadar bekliceksin baskılarına dayanamayıp birini kabul ettim ve evlendik.Eşim o dönem çalışıp çalışmaman benim için sorun değil diyen bi insandı.Neticesinde yaşadığım sorunlarıda eski konularımı bilenler hatırlar.Eşimin değil ailesinin görümcemin nasılda benim çalışmam için canla başla laf vurduklarını.Geldiğim noktada yineleyerek söylüyorumki bi kadın çalışmadan bi ekonomik özgürlüğü olmadan evlenmemeli..Kimseye güven olmuyor çünkü.
Evlenmeden öncede babam baskıcı bi insandı ve benim iş aradığım dönemler öyle bilmediğim yerlerde iş arayamazsın deyip engel oluyordu..Kendince benim iyiliğimi düşünüyordu belkide.Özel sektörün eziyetlerini çekmeyeyim diye..Ankara'da iş aradım sırf kapalı olduğumu görünce bu büro ortamına ayak uyduramazsınız denilip geri çevrildiğim bile oldu.Genelde böyle değildir bu benim şanssızlığım bence..Kpss atamasıda bu haldeyken, 2 yılda bir 20-30 kişi alıyorlarken bana kalan yıllarca işsizlik ve bunun depresyonu oldu..
Şuan 31 yaşındayım yıllarımın boşu boşuna çöpe gittiğini düşünüyorum..O kadar okul oku emek ver elde var sıfır.
-Yeni bir üniversitemi okumalı? -Alese hazırlanıp yüksek lisansımı zorlamalı?( ki alesi kazansan bile 2 yıl yüksek lisans yapıcaksın.Kimse seni torpilsiz hoca yapmaz.O işler çok zor diyenler var.)
Biçok konuda yeteneklerimin harcandığını düşününce kendime acıyorum.Giyim kuşam tasarım konularında yetenekli olduğumu düşünüyorum.Ne yapmalı ..hangi yoldan gitmeli.. Ales sınavı ve süreçlerini benimle paylaşacak biri olursa sevinirim..Gerçekten torpilsiz üniversitede öğretim görevlisi olmanın yolu nedir.
-ve ya tekrar 2022 deki kpss.ye şimdiden başlamalımı..Krarsızlık ve ne yapacağını bilememek çok kötü birşey.
Sizce başka ne yapabilirim..?Verilecek her fikre o kadar ihtiyacım var ki..Artık herşey için çok geç kaldım düşüncesiyle boğuşmak istemiyorum..Düştüğüm bu çukurdan çıkmak istiyorum.Bu arada bi tanıdığımızın hiçbi resim yeteneği olmadığı halde, Corona virüsten dolayı başvuran herkesi üniversiteye kabul ettiklerini duydum..Resim okusaydım zaten 70-75 puan arası atanıyorsun..ama bizim bölümde böyle bi ihtimal dahi yok.Bu adaletsiz düzenin bedelini ödüyoruz malesef.Ben ve benim durumumda biçok arkadaşım var..Eşimde kendimi geliştirmek adına ingilizce kursuna bile yazılmama karşı çıkan gitsen nolacak.onu öğrenmek öyle kolaymı.Öğrensen napıcaksınki diyen sürekli umut kıran birisi.
Sağlıklı düşünen ve doğru tavsiyelerde bulunan insanlara ihtiyacım var.Lütfen yardımcı olun..
Okuduğum bölümün kpss de çok çok az ataması vardı okurken, tekrar sınavlarla uğraşmamak için tercih yapmıştım mezun olunca özelde bir yere girer çalışırım dedik, gel gör ki mezun olduğum sene ekonomik krizden iş bulamadım, daha diplomamı elime almadan iş başvuruları yaptım ama olmadı, sınıf arkadaşım bile büyükşehirde 3 sene sonra bulabildi, illa kendi alanımmı olacak dedim alışveriş merkezlerine başvurdum aklına gelebilecek her yere iyi kötü bir yerde asgari ücretin yarısı sigorta yok iş buldum, o zamanda sözlüm sigortasız çalışılırmı diyerekten hevesimi kırdı iyi kötü bir kaç ay çalıştım çıktım, düz memurluk deneyelim bari dedim oturdum kpss çalıştım ilkinde sorular çalındı sınavda da çok panik yaptım puanım düşük geldi, evlilikte olmadı 2.ye gece gündüz afedersin eşek gibi çalıştım güzel bir puanım vardı tercih hatası(ailem destek olmadı artı sağlık problemlerinden dolayı uzak yerleri yazamadım) ve malum olaylardan yine açıkta kaldım, atama beklerken arada çalıştım da, açıköğretimden işletme de okudum, zaten b grubu memurluklarda 2 senede bir yapılıyor sınavın kötü geçtiyse gitti 2 sene, çok yorulduğum zamanlarda oldu yeter artık diye isyanda ettim son olarak 2016 da son defa giricem dedim zaten temelimde vardı daha önceki aldığım puandan düşük puan alarak şükür atandım, sözde kpss sınavlarla upraşmayacaktım, pes etme derim mücadelene devam et Rabbim bir yerden kapı açacaktır. Yeni bir bölüm örgün zor olur ama açıktan okuyabilirsin. Şimdiki aklım olsa kütüphanecilik ya da bilgi belge yönetimi okurdum 70-75 arası atanıyorlar.Mutsuz bir evliliğin ve kayıp giden yıllarımın acısıyla yazıyorum bu yazıyı.
Kpss sınavı bu senede olmadı malesef.Mimarlıktan mezunum ve atanabilmem için en az 90 almam gerekiyor.Sınav umduğumdan kötü geçti.2015 yılında üniversiteden mezun oldum.Bi süre iş aradım ve bulamayınca kpss ye yöneldim.Oda yıllardır olmuyor malesef..Çalışsamda aldığım puan 80-85 arası.Oda benim işime yaramıyor.Kapalı biri olduğum için her büro ortamında iş arayamadım.Zaten babamda asla izin vermedi buna.Sektörü bilen bilir 1.500-2 bin tl maaşa saçmasapan ortamlarda bi garantiniz olmadan çalışıyorsunuz özel sektörde..Şanslıysanız maaşınız 3 bin küsür oluyor.Bu sürede çalışmadığım için evliliği görüşmek isteyen herkesi erteledim.Kabul etmedim.Bi erkeğin minneti altına girmeyi istemiyorum deyip hayatımdaki herşeyi erteledim.Daha sonra yaş 28 olunca nereye kadar bekliceksin baskılarına dayanamayıp birini kabul ettim ve evlendik.Eşim o dönem çalışıp çalışmaman benim için sorun değil diyen bi insandı.Neticesinde yaşadığım sorunlarıda eski konularımı bilenler hatırlar.Eşimin değil ailesinin görümcemin nasılda benim çalışmam için canla başla laf vurduklarını.Geldiğim noktada yineleyerek söylüyorumki bi kadın çalışmadan bi ekonomik özgürlüğü olmadan evlenmemeli..Kimseye güven olmuyor çünkü.
Evlenmeden öncede babam baskıcı bi insandı ve benim iş aradığım dönemler öyle bilmediğim yerlerde iş arayamazsın deyip engel oluyordu..Kendince benim iyiliğimi düşünüyordu belkide.Özel sektörün eziyetlerini çekmeyeyim diye..Ankara'da iş aradım sırf kapalı olduğumu görünce bu büro ortamına ayak uyduramazsınız denilip geri çevrildiğim bile oldu.Genelde böyle değildir bu benim şanssızlığım bence..Kpss atamasıda bu haldeyken, 2 yılda bir 20-30 kişi alıyorlarken bana kalan yıllarca işsizlik ve bunun depresyonu oldu..
Şuan 31 yaşındayım yıllarımın boşu boşuna çöpe gittiğini düşünüyorum..O kadar okul oku emek ver elde var sıfır.
-Yeni bir üniversitemi okumalı? -Alese hazırlanıp yüksek lisansımı zorlamalı?( ki alesi kazansan bile 2 yıl yüksek lisans yapıcaksın.Kimse seni torpilsiz hoca yapmaz.O işler çok zor diyenler var.)
Biçok konuda yeteneklerimin harcandığını düşününce kendime acıyorum.Giyim kuşam tasarım konularında yetenekli olduğumu düşünüyorum.Ne yapmalı ..hangi yoldan gitmeli.. Ales sınavı ve süreçlerini benimle paylaşacak biri olursa sevinirim..Gerçekten torpilsiz üniversitede öğretim görevlisi olmanın yolu nedir.
-ve ya tekrar 2022 deki kpss.ye şimdiden başlamalımı..Krarsızlık ve ne yapacağını bilememek çok kötü birşey.
Sizce başka ne yapabilirim..?Verilecek her fikre o kadar ihtiyacım var ki..Artık herşey için çok geç kaldım düşüncesiyle boğuşmak istemiyorum..Düştüğüm bu çukurdan çıkmak istiyorum.Bu arada bi tanıdığımızın hiçbi resim yeteneği olmadığı halde, Corona virüsten dolayı başvuran herkesi üniversiteye kabul ettiklerini duydum..Resim okusaydım zaten 70-75 puan arası atanıyorsun..ama bizim bölümde böyle bi ihtimal dahi yok.Bu adaletsiz düzenin bedelini ödüyoruz malesef.Ben ve benim durumumda biçok arkadaşım var..Eşimde kendimi geliştirmek adına ingilizce kursuna bile yazılmama karşı çıkan gitsen nolacak.onu öğrenmek öyle kolaymı.Öğrensen napıcaksınki diyen sürekli umut kıran birisi.
Sağlıklı düşünen ve doğru tavsiyelerde bulunan insanlara ihtiyacım var.Lütfen yardımcı olun..
Yani yazdıklarınızı da okudum da kendi mesleğinizle alakalı eğitimlerden/nerelerde verildiğinden başka opsiyonlarınızdan bile bihabersiniz siz. O işi beğenmemişsiniz, bu iş zor gelmiş şunu kendinize yakıştıramamışsınız vs. mimarlık piyasasını suçluyorsunuz. Sizin profesyonel yeterliliğiniz ve formasyonunuz çok yetersiz görünüyor kusura bakmayın. Mimarlık, mühendislik gibi alanlarda imgilizce bilmeden yetkinlik ve vizyon edinmem mümkün değil. Siz sadece devlet kurumu güvencesi peşinde koşmuşsunuz o da yıllardır olmamış. Sorumluluğu hep babanıza/eşinize/düğününüze atma peşindesiniz. Hayatınızın ve kariyerinizin ucunu bırakmasaydınız madem. İnsanlar bu sektörlerde bir yerlere gelmek için MBA’ler, masterlar, sertifikalar, ikinci-üçüncü diller peşinde koşuyor ee bu insanlar keriz mi o zaman???benim bölümümden formasyon veren üniversiteler olduğunu bilmiyordum..Haklısınız bi yerden başlamalı elbette..Dibe vurduğumu düşündüğüm bi noktada belkide hep insanlar ne der diye düşündüğümden kendimi geri çektim..Sonuç hüsran oldu.
süper tespitonlar getirilen paraya bakarlar
Okumuş olman yetmez cahil kesime
Bende 2012 de dış işleri bakanlığı puanından 91 aldım ama kurum içi sınava bile çağrılmadım . Herşey emek değil bu ülkede malasef.Kpss ye nasil calistiniz ben de maliye mezunuyum bizdede atama cok zordu 2018 de 91 aldim atandim yani 90 ustu almak bu kadar hayal degik sadece emek vermek yeterince calismak gerekiyor