- 22 Temmuz 2020
- 67
- 181
-
- Konu Sahibi AryaEvaninAnnesi
- #61
Tanımadığınız yavrusunu kaybetmiş bir kadını cahillikle suçlamışsınız. Hastanede miydiniz. Ne olduğunu gözlerinizle mi gördünüz. Yargıya taşınmış bir durum var. Belli ki ihmal var. İnsanlar hangi meslekten olursa olsun ihmallerinin bedellerini ödemeleri gerekir. Bir can gitmiş. Bunun savunulacak yanı yok. Araştırılıp doğrusu bulunur.saglik calisani degilim muhendisim. ama cahil cahil baskalarini suclayan insanlari gorunce dayanamiyorum. saglik calisani cok arkadasim var nelerle ugrastiklarini bildigim icin empati yapiyorum. ulkede bu kadar saglikci nefret yukselmisken ozellikle fazlaca rahatsiz ediyor bu konu beni. diger cocugu evde dogurun o zaman belki bu seferkine daha iyi bakarsiniz.
Tamam sağlık çalışanları önemli. Çoğumuzun da sağlıkçı yakını var ama yani. Bu tamamen hatalardan münezzeh şahane insanlar oldukları anlamına gelmez. Hatalıya hatalı demeyi de bilmek gerekir. O kadar da değil yayutma refleksi de olsa tam gelismeyebiliyor koca koca insanlar bile bazen boslugumuza gelip kaciriyoruz yiyecegi soluk borumuza. cocuk cok saglikli oldugu icin yogun bakima almamislardir zaten varmis bir sorunu. hastaneden doktor cikar gider mesaisi bittiyse tabi ki onlarin da bir hayati var yatmayacak adam hastanede 7 24. hastanenin nobetleri ona gore duzgun ayarlamasi gerekiyor.
Sen ne zirvaliyorsun be. Ayıp ayıp evladını kaybetmiş insana dediği laflara bak. Hadsizsaglik calisani degilim muhendisim. ama cahil cahil baskalarini suclayan insanlari gorunce dayanamiyorum. saglik calisani cok arkadasim var nelerle ugrastiklarini bildigim icin empati yapiyorum. ulkede bu kadar saglikci nefret yukselmisken ozellikle fazlaca rahatsiz ediyor bu konu beni. diger cocugu evde dogurun o zaman belki bu seferkine daha iyi bakarsiniz.
Başınız sağolsun. Evlat kaybını Allah kimseye yaşatmasın. Maalesef insanlar yaşamayınca anlamıyor. Empati yoksunu hepsi. Dediğiniz gibi konuyu değiştirecek binbir türlü bahaneler buluyorlar. Kutlasınlar tamam ama sosyal medyada paylaşmasalar bile olurmuş hayır bu kadar mı önemli sizin için acı içinde duran akrabanız varken sosyal medyada gösteriş yapmak. Bazen merak ediyorum sosyal medya olmasa bu insanlar ne yapacak diye. Ayrıca iş yerinden izin alınamamasını bile anlarım ki açıkçası o bile yalandır tatil olsa giderlerdi. Kuzeniniz niye gelmedi onun bahanesi neymiş? Çok ayıp ya. Ben bu konularda direk silen biriyim öyle polemiğe bile girmem ama sizde de olduğu gibi karşı taraf sanki haklıymış gibi üste çıkmak için sorguladığında bende çat çat yüzüne vururum ayıpları böyle tartışma büyüyor kalp kırılıyor. Aslında hatalarını biliyorlar sussalar bu kadar uzamayacak. Ben direk silerim. İster kinci desinler ister alıngan, abartıyor desinler. Şundan eminim bunu söyleyen kim olursa olsun başına gelince deli gibi sinirlenir. Hayırlı olsun bu arada Allah analı babalı büyütsün. Bence söylemeyin onlara zaten çevreden duyacaklardır. Birde her ne kadar geçiştirip görüşsenizde eski samimiyet olmayacak ve her seferinde onların yaptığı ister istemez aklınıza gelecektir. Benim kötü günümde yanımda olmayan iyi günümde hiç olmasın.Konumu bilmeyenler için özetleyeyim. 1 yaşında kızımı kaybettim. Doğdu erkendi doğumu 1900 Gr idi 2000 Gr olunca bana verilecekti. 3 gün sonra dediler. Beslerken ciğerine mama kaçırdılar boğuldu bitkisel hayata girdi. Hep yoğun bakımda kaldı 1 yıl 10 gün yaşadı ve vefat etti.
Şimdi konum burada başlıyor. Biraz uzun o yüzden özür dilerim vaktinizi aldığım için. Kızımın cenazesinin kalktığı gün kuzenim cenazeye gelmedi yengem de işten izin alamadığını söyledi. Böyle kapandı. Ama sonra cenaze akşamı karısına d.günü yapıp sayfalarca resim paylaştılar. Samimiydik kuzenlerimle hep çocukluğumuz birlikte geçti. Aynı sokakta büyüdük. Elbette d.günü kutlayablirler ( diğer kuzenim bunun bile yanlış olduğunu ölenin bizim cenazemiz onun yeğeni olduğunu söyleyerek benden çok kızdı.) Ben ise daha ılımlı davranmak istedim ama sosyal medyaya koymasalardı dedim. Bu benim acıma saygısızlık gibi geldi. İletişimi kestim.
Olayın üstünden 1.5 yıl geçti. Bu kuzenim bebeğinin mevlüdüne çağırdı kibarca reddettim gitmedim. Kızım öleli 5 ay falan olmuştu. Ama bunun dışında beni aramaz sormaz. Geçen gün de kızının d.günü için annemi aradı annem bendeydi. Beni sordu annem gelemeyeceğini söyledi. Daha ben olayı anlamadan beni aradı o an açmadım. Ancak çok öfkelendim. Psikologum değersiz hissetmiştim ve sizi kullanıyor gibi hissetmişsiniz bence öfkenizi söyleyin. Onlar da hatasını anlar dedi.
Bunun üstüne bana tekrar yazdı ve ben de "Teşekkürler. ben cenazeye veya evime gelmeyen kimsenin hiçbir sosyal aktivitesine katılmıyorum. Doğum günleri önemlidir. Şimdiden kutlu olsun. İyi akşamlar." Yazdım.
Sonra bana yalanlar söyledi. İşte gelmiş kapıdaymış falan ama yalan çünkü biz mezara lahit yaptırdık eniştem sabahtan oradaydı ve yoktu. yalanlarına kızınca en son bu doğum günü olayını söyledim. Dedim beni çok kırdınız. Ölen benim çocuğum ise senin de yeğenin sanardım değilmiş. Aynı gün yapmasaydınız. Ya da benim kulağıma gelmeseydi. Sanki hiç değerim yok gibiydi dedim. İşte evliliklerinin ilk yılıymış tabi kutlayacaklarmış. Bana senin Instagrama gireceğin aklıma gelmedi dedi... Kaldı ki ben görmesem eşim gördü. Ablam dediğim kuzenim görüp deli gibi öfkelendi. Hatta baya şey saydı o sonra onlara. Sağolsun kardeş gibi sardı beni. Ama başkası dedi bana diyip kimseyi zor durumda bırakmak istemedim.
Öyle zoruma gitti ki dediği ben ağladım. Eşim çok sinirlendi. Arayıp kavga etmek istedi. Onun çocuğu değerli karısı değerli benim değil mi dedi.
Bu arada amacı da ablasının bebeği olduğunda altın götürmüştüm. Sanırım benden onu getireyim diye her yere çağırdı.
Daha da bitmedi. Koca adam döndü annemi aradı tekrar. Anneme önce beni şikayet etmiş işte hiçbirşeye gelmiyor diye aslında Annem biliyor mu olanları diye annemi sorgulamış bakmış bilmiyor. Annem de yaptığınız ayıptı o size kırgın söylemiyor ama demiş.( Konuşmayı bilmediği için) Annem öyle diyince de İşte o ablam bana kırgın olduğunu bilmiyordum falan demiş. Ama bana biliyordum kırgın olduğunu olay kapansın diye çağırdım seni dedi. Ayrıca biliyordu. Çünkü büyük kuzenim ablasına bir sürü şey saymış. Bu kız neler çekti. Bi cenazesine saygınız olsaydı falan demiş... Yani ikili oynuyor. Annem önce inanmadı yazışmaları gönderince o da şok oldu.
İnsanların bu kadar kötü olmasına bencil olmasına anlam veremiyorum. Bu kadar ikili nasıl oynuyorlar. Benim aklım ermiyor artık.
En son instagram olayını yazınca ayıbına ayıp kattın benden uzak durun dedim... Ama olay büyüyecek yengem ablası falan karışacak ve ben uzak durmak istiyorum kavga etmek istemiyorum kendimi anlatmak da istemiyorum. Çok yorgunum zaten. Üstelik hamileyim ve onlar bunu bilmiyor. Acımı paylaşmayan insana sevincimi de söylemek istemedim. Sizce ne yapmalıyım ?
Bende direk sildim ama mevlüte çağırdı kibarca reddettim. Ama durmuyorlar. Sanki onların çocuklarını kiskanıyorum da gitmiyorum gibi davranıyorlar. Öyle imalarda bulunuyorlar. Ben susturamadım sessizlikle. En sonunda kustum tüm olanları. Şimdi susarlar inş.Başınız sağolsun. Evlat kaybını Allah kimseye yaşatmasın. Maalesef insanlar yaşamayınca anlamıyor. Empati yoksunu hepsi. Dediğiniz gibi konuyu değiştirecek binbir türlü bahaneler buluyorlar. Kutlasınlar tamam ama sosyal medyada paylaşmasalar bile olurmuş hayır bu kadar mı önemli sizin için acı içinde duran akrabanız varken sosyal medyada gösteriş yapmak. Bazen merak ediyorum sosyal medya olmasa bu insanlar ne yapacak diye. Ayrıca iş yerinden izin alınamamasını bile anlarım ki açıkçası o bile yalandır tatil olsa giderlerdi. Kuzeniniz niye gelmedi onun bahanesi neymiş? Çok ayıp ya. Ben bu konularda direk silen biriyim öyle polemiğe bile girmem ama sizde de olduğu gibi karşı taraf sanki haklıymış gibi üste çıkmak için sorguladığında bende çat çat yüzüne vururum ayıpları böyle tartışma büyüyor kalp kırılıyor. Aslında hatalarını biliyorlar sussalar bu kadar uzamayacak. Ben direk silerim. İster kinci desinler ister alıngan, abartıyor desinler. Şundan eminim bunu söyleyen kim olursa olsun başına gelince deli gibi sinirlenir. Hayırlı olsun bu arada Allah analı babalı büyütsün. Bence söylemeyin onlara zaten çevreden duyacaklardır. Birde her ne kadar geçiştirip görüşsenizde eski samimiyet olmayacak ve her seferinde onların yaptığı ister istemez aklınıza gelecektir. Benim kötü günümde yanımda olmayan iyi günümde hiç olmasın.
Kıskanıyor diye düşünmek yerine aksine zor zamanlar geçiriyor gözüne sokar gibi kutlamayalım yanında olalım demeleri lazım ama işte onu düşünecek adamın aklına instagram gelmez zaten :) Ama Allah bir evlat daha nasip etmiş düşünmeyin hiç size yapılanları insan düşündükçe daha çok yıpranıyor kini büyüyor açıkçası.Bende direk sildim ama mevlüte çağırdı kibarca reddettim. Ama durmuyorlar. Sanki onların çocuklarını kiskanıyorum da gitmiyorum gibi davranıyorlar. Öyle imalarda bulunuyorlar. Ben susturamadım sessizlikle. En sonunda kustum tüm olanları. Şimdi susarlar inş.
Evlat acısı yaşamış, hukuksal sürecini devam ettiren acılı bir anne var karşınızda. Bu şekilde bir tartışmaya girmiş olmanız çok çirkin görünüyor. Böyle bir tartışmayı etik bulacak ya da bunun ahlaki tarafıyla ilgilenmeyecek, popüler kültürün tabulaştırmalarına kapılıp acılı bir anneyi ezip geçecek kadar liberal olmamalı insan.saglik calisani degilim muhendisim. ama cahil cahil baskalarini suclayan insanlari gorunce dayanamiyorum. saglik calisani cok arkadasim var nelerle ugrastiklarini bildigim icin empati yapiyorum. ulkede bu kadar saglikci nefret yukselmisken ozellikle fazlaca rahatsiz ediyor bu konu beni. diger cocugu evde dogurun o zaman belki bu seferkine daha iyi bakarsiniz.
Sizi hatırlıyorum.Sizin çocuğunuz benim içimde yaradır sevgili ervanın annesi. Çok üzülmüş çok ağlamıştım. O sebeple çok adil olamayacağım bu konuda.
Sizin acınızı bir yabancı olarak ben paylaştım da kuzeniniz paylaşamamıs bence uzak durun.
Öncelikle basınız sağolsun Rabbim sabırlar versin hastaneyi şikayet etmediniz mi nasıl dikkat etmemişler nereden ogrendiniz ciğerine mama kaçtığını.Konumu bilmeyenler için özetleyeyim. 1 yaşında kızımı kaybettim. Doğdu erkendi doğumu 1900 Gr idi 2000 Gr olunca bana verilecekti. 3 gün sonra dediler. Beslerken ciğerine mama kaçırdılar boğuldu bitkisel hayata girdi. Hep yoğun bakımda kaldı 1 yıl 10 gün yaşadı ve vefat etti.
Şimdi konum burada başlıyor. Biraz uzun o yüzden özür dilerim vaktinizi aldığım için. Kızımın cenazesinin kalktığı gün kuzenim cenazeye gelmedi yengem de işten izin alamadığını söyledi. Böyle kapandı. Ama sonra cenaze akşamı karısına d.günü yapıp sayfalarca resim paylaştılar. Samimiydik kuzenlerimle hep çocukluğumuz birlikte geçti. Aynı sokakta büyüdük. Elbette d.günü kutlayablirler ( diğer kuzenim bunun bile yanlış olduğunu ölenin bizim cenazemiz onun yeğeni olduğunu söyleyerek benden çok kızdı.) Ben ise daha ılımlı davranmak istedim ama sosyal medyaya koymasalardı dedim. Bu benim acıma saygısızlık gibi geldi. İletişimi kestim.
Olayın üstünden 1.5 yıl geçti. Bu kuzenim bebeğinin mevlüdüne çağırdı kibarca reddettim gitmedim. Kızım öleli 5 ay falan olmuştu. Ama bunun dışında beni aramaz sormaz. Geçen gün de kızının d.günü için annemi aradı annem bendeydi. Beni sordu annem gelemeyeceğini söyledi. Daha ben olayı anlamadan beni aradı o an açmadım. Ancak çok öfkelendim. Psikologum değersiz hissetmiştim ve sizi kullanıyor gibi hissetmişsiniz bence öfkenizi söyleyin. Onlar da hatasını anlar dedi.
Bunun üstüne bana tekrar yazdı ve ben de "Teşekkürler. ben cenazeye veya evime gelmeyen kimsenin hiçbir sosyal aktivitesine katılmıyorum. Doğum günleri önemlidir. Şimdiden kutlu olsun. İyi akşamlar." Yazdım.
Sonra bana yalanlar söyledi. İşte gelmiş kapıdaymış falan ama yalan çünkü biz mezara lahit yaptırdık eniştem sabahtan oradaydı ve yoktu. yalanlarına kızınca en son bu doğum günü olayını söyledim. Dedim beni çok kırdınız. Ölen benim çocuğum ise senin de yeğenin sanardım değilmiş. Aynı gün yapmasaydınız. Ya da benim kulağıma gelmeseydi. Sanki hiç değerim yok gibiydi dedim. İşte evliliklerinin ilk yılıymış tabi kutlayacaklarmış. Bana senin Instagrama gireceğin aklıma gelmedi dedi... Kaldı ki ben görmesem eşim gördü. Ablam dediğim kuzenim görüp deli gibi öfkelendi. Hatta baya şey saydı o sonra onlara. Sağolsun kardeş gibi sardı beni. Ama başkası dedi bana diyip kimseyi zor durumda bırakmak istemedim.
Öyle zoruma gitti ki dediği ben ağladım. Eşim çok sinirlendi. Arayıp kavga etmek istedi. Onun çocuğu değerli karısı değerli benim değil mi dedi.
Bu arada amacı da ablasının bebeği olduğunda altın götürmüştüm. Sanırım benden onu getireyim diye her yere çağırdı.
Daha da bitmedi. Koca adam döndü annemi aradı tekrar. Anneme önce beni şikayet etmiş işte hiçbirşeye gelmiyor diye aslında Annem biliyor mu olanları diye annemi sorgulamış bakmış bilmiyor. Annem de yaptığınız ayıptı o size kırgın söylemiyor ama demiş.( Konuşmayı bilmediği için) Annem öyle diyince de İşte o ablam bana kırgın olduğunu bilmiyordum falan demiş. Ama bana biliyordum kırgın olduğunu olay kapansın diye çağırdım seni dedi. Ayrıca biliyordu. Çünkü büyük kuzenim ablasına bir sürü şey saymış. Bu kız neler çekti. Bi cenazesine saygınız olsaydı falan demiş... Yani ikili oynuyor. Annem önce inanmadı yazışmaları gönderince o da şok oldu.
İnsanların bu kadar kötü olmasına bencil olmasına anlam veremiyorum. Bu kadar ikili nasıl oynuyorlar. Benim aklım ermiyor artık.
En son instagram olayını yazınca ayıbına ayıp kattın benden uzak durun dedim... Ama olay büyüyecek yengem ablası falan karışacak ve ben uzak durmak istiyorum kavga etmek istemiyorum kendimi anlatmak da istemiyorum. Çok yorgunum zaten. Üstelik hamileyim ve onlar bunu bilmiyor. Acımı paylaşmayan insana sevincimi de söylemek istemedim. Sizce ne yapmalıyım ?
Ben kendimde sağlık çalışanı olmama rağmen aslen sağlıkçılari kollamiyorum işini layıkıyla yapanda var ama insan hayatını hiç umursamayan da var. Benim oğlumda uogun bakımda yattı. Sarılığı çok yüksekti ışın tedavisi alıyordu gidiyordum bir bakiyordum göz bandaji açılmış hemşire orda laklak ediyor. Çalışma şartlarımız zor kolay değil çoluk çocuğumuzu bırakıp gidiyoruz o nobetlere. Ama bizimde baktığımız hastalar başka kimselerin ya anası ya evladı ya babası oluyor. O canlar bize emanet. Kimsenin canı yanmasın diye çok dikkat etmemiz gerekiyor.Ya ben ne istedim biliyor musunuz genetik olmasını aylarca test yaptırdım. Eşimle aynı şehirden aynı bölgeden bile değiliz ama Allah'tan geldi demek birinin sebep olmasından daha kolaydı.
Yurtdışına bile gönderdim. Proflar ile çalıştım. Hepsi genetik bir problem yok dedi.
Ben şimdi yemiyor muyum kendimi yıllardır... Niye o hastane niye o yoğun bakım niye o doktor diye. Benim bi tercihimdi ama bebeğimin canına maloldu. Bana kolay mıydı kabullenmek. Çapaya kadar gittim elimde dosyam ile. Adli tıpa da gittim. Elime hep çocuk boğulmuş raporu tutuşturup gönderdiler. Kızımı kaybettim. Herkes hamile kal dedi. Yapamadım. Gelmiş konuşuyor. Yüreğim kötü biri değilim. Ama o hastane kapılarına düşerse başına gelirse anlar belki diye geçiyor içimden ama diyemiyorum yine de. Kimse sağlıkla sınanmasın.
3 hastane gezdik o olay sonrasında. Hepsi ile çok güzel iletişimimiz oldu. Hamilelik öncesi tıp bayramında hediye göndermiştim aradılar konuştuk. İnsan bu hata olur. Sorun hastanenin gerekli alt yapısı olmaması...nöbetçi doktorun olmaması müdahale edecek kimsenin olmaması... Bunların hepsi ihmal.Ben kendimde sağlık çalışanı olmama rağmen aslen sağlıkçılari kollamiyorum işini layıkıyla yapanda var ama insan hayatını hiç umursamayan da var. Benim oğlumda uogun bakımda yattı. Sarılığı çok yüksekti ışın tedavisi alıyordu gidiyordum bir bakiyordum göz bandaji açılmış hemşire orda laklak ediyor. Çalışma şartlarımız zor kolay değil çoluk çocuğumuzu bırakıp gidiyoruz o nobetlere. Ama bizimde baktığımız hastalar başka kimselerin ya anası ya evladı ya babası oluyor. O canlar bize emanet. Kimsenin canı yanmasın diye çok dikkat etmemiz gerekiyor.
Diğer hastaneler... Yapılan tetkikler. Öyle öğrendik. Boğuldu dediler hepsi.Öncelikle basınız sağolsun Rabbim sabırlar versin hastaneyi şikayet etmediniz mi nasıl dikkat etmemişler nereden ogrendiniz ciğerine mama kaçtığını.