- 24 Şubat 2022
- 2.530
- 5.879
- 33
-
- Konu Sahibi AryaEvaninAnnesi
- #21
Hiçbiri umrumda değil. Konuşmasalar daha mutluyum. Anneme bunu desem ölüm haberini aldığımız akşam anneme gelmiş uğramış onu diyor. İyi de bana kimse gelmedi. Annem bunu anlamıyor kendi akrabaları olunca ne yapalım kavga mı edelim diyor. Kavga etmesin ama insan kızını üzen insanlara da bi durun bakalım siz benim evladıma değer vermediniz desin. 2 evladım var biri karnımda biri cennette ikisinin de arkasında hatalarıyla günahları ile dağ gibi duracağım..Bence canım sen önce cooook kendine ve kendi kurduğun aileye değer ver. Yengen ve ablası kim ki? Onlarin ne söylediğinin ne önemi var annene de diyeceksin ki ben evladımı kaybettiğimde benim ynaimda olmayan insanlara mi değer veriyorsun bana mi değer veriyorsun seçimini yap bir daha bu konuyu açma . Sen kendi değerinin farkında olmazsan insanlar senin üstüne o kadar çok gelir . Şu an dediğim gibi en değerli şey sen ve bebeğinsin tamam mı bunu sakın unutma en fazla ne olacak seninle görüşmeyecekler mi? En acı zamanında yanında olmayanlar bırak görüşmesinler . Arkandan mi konusacaklar konuşsunlar
Karışsın ortalık! Hadi karışsın ne oluyorsa olsun!Başkaları karışacak yengem ablası... Diğerleri... ve annem çok arkamda duran biri değil. Sen susmadın bak ortalık karıştı der diye korkuyorum. Hiç görüşmek istemiyorum mesela ben ölmüşüm gibi davransınlar.
Başınız sağ olsun, Allah şimdiki yavrunuz ile güzel bir ömür nasip etsin.Konumu bilmeyenler için özetleyeyim. 1 yaşında kızımı kaybettim. Doğdu erkendi doğumu 1900 Gr idi 2000 Gr olunca bana verilecekti. 3 gün sonra dediler. Beslerken ciğerine mama kaçırdılar boğuldu bitkisel hayata girdi. Hep yoğun bakımda kaldı 1 yıl 10 gün yaşadı ve vefat etti.
Şimdi konum burada başlıyor. Biraz uzun o yüzden özür dilerim vaktinizi aldığım için. Kızımın cenazesinin kalktığı gün kuzenim cenazeye gelmedi yengem de işten izin alamadığını söyledi. Böyle kapandı. Ama sonra cenaze akşamı karısına d.günü yapıp sayfalarca resim paylaştılar. Samimiydik kuzenlerimle hep çocukluğumuz birlikte geçti. Aynı sokakta büyüdük. Elbette d.günü kutlayablirler ( diğer kuzenim bunun bile yanlış olduğunu ölenin bizim cenazemiz onun yeğeni olduğunu söyleyerek benden çok kızdı.) Ben ise daha ılımlı davranmak istedim ama sosyal medyaya koymasalardı dedim. Bu benim acıma saygısızlık gibi geldi. İletişimi kestim.
Olayın üstünden 1.5 yıl geçti. Bu kuzenim bebeğinin mevlüdüne çağırdı kibarca reddettim gitmedim. Kızım öleli 5 ay falan olmuştu. Ama bunun dışında beni aramaz sormaz. Geçen gün de kızının d.günü için annemi aradı annem bendeydi. Beni sordu annem gelemeyeceğini söyledi. Daha ben olayı anlamadan beni aradı o an açmadım. Ancak çok öfkelendim. Psikologum değersiz hissetmiştim ve sizi kullanıyor gibi hissetmişsiniz bence öfkenizi söyleyin. Onlar da hatasını anlar dedi.
Bunun üstüne bana tekrar yazdı ve ben de "Teşekkürler. ben cenazeye veya evime gelmeyen kimsenin hiçbir sosyal aktivitesine katılmıyorum. Doğum günleri önemlidir. Şimdiden kutlu olsun. İyi akşamlar." Yazdım.
Sonra bana yalanlar söyledi. İşte gelmiş kapıdaymış falan ama yalan çünkü biz mezara lahit yaptırdık eniştem sabahtan oradaydı ve yoktu. yalanlarına kızınca en son bu doğum günü olayını söyledim. Dedim beni çok kırdınız. Ölen benim çocuğum ise senin de yeğenin sanardım değilmiş. Aynı gün yapmasaydınız. Ya da benim kulağıma gelmeseydi. Sanki hiç değerim yok gibiydi dedim. İşte evliliklerinin ilk yılıymış tabi kutlayacaklarmış. Bana senin Instagrama gireceğin aklıma gelmedi dedi... Kaldı ki ben görmesem eşim gördü. Ablam dediğim kuzenim görüp deli gibi öfkelendi. Hatta baya şey saydı o sonra onlara. Sağolsun kardeş gibi sardı beni. Ama başkası dedi bana diyip kimseyi zor durumda bırakmak istemedim.
Öyle zoruma gitti ki dediği ben ağladım. Eşim çok sinirlendi. Arayıp kavga etmek istedi. Onun çocuğu değerli karısı değerli benim değil mi dedi.
Bu arada amacı da ablasının bebeği olduğunda altın götürmüştüm. Sanırım benden onu getireyim diye her yere çağırdı.
Daha da bitmedi. Koca adam döndü annemi aradı tekrar. Anneme önce beni şikayet etmiş işte hiçbirşeye gelmiyor diye aslında Annem biliyor mu olanları diye annemi sorgulamış bakmış bilmiyor. Annem de yaptığınız ayıptı o size kırgın söylemiyor ama demiş.( Konuşmayı bilmediği için) Annem öyle diyince de İşte o ablam bana kırgın olduğunu bilmiyordum falan demiş. Ama bana biliyordum kırgın olduğunu olay kapansın diye çağırdım seni dedi. Ayrıca biliyordu. Çünkü büyük kuzenim ablasına bir sürü şey saymış. Bu kız neler çekti. Bi cenazesine saygınız olsaydı falan demiş... Yani ikili oynuyor. Annem önce inanmadı yazışmaları gönderince o da şok oldu.
İnsanların bu kadar kötü olmasına bencil olmasına anlam veremiyorum. Bu kadar ikili nasıl oynuyorlar. Benim aklım ermiyor artık.
En son instagram olayını yazınca ayıbına ayıp kattın benden uzak durun dedim... Ama olay büyüyecek yengem ablası falan karışacak ve ben uzak durmak istiyorum kavga etmek istemiyorum kendimi anlatmak da istemiyorum. Çok yorgunum zaten. Üstelik hamileyim ve onlar bunu bilmiyor. Acımı paylaşmayan insana sevincimi de söylemek istemedim. Sizce ne yapmalıyım ?
Aynen böyle. Gitmediğim için büyük ihtimal kıskanıyor bizi ondan böyle yapıyor diyordur. Alakası yok. Bir sürü arkadaşımın bebeğine de gittim sevdim de. Bir de şöyle bir durum oldu bu olaydan sonra onun bebeği doğdu ve yoğun bakıma girdi. 1 hafta kaldı. O dönem ablasının kızının d.günü yapıldı o evde. Onu da bana bağladılar ah etti dediler kesin. Şimdi gitsem çocuk düşse gözü kaldı derler diye korkuyorum böyle insanlardan. Küçücük bebek ben niye ah edeyim ona. O yoğun bakıma girdi diye ben üzüldüm. Annesi babası birşey yaptı Allahım bebeğin suçu yok sen onunla sınama kimseyi diye.Karışsın ortalık! Hadi karışsın ne oluyorsa olsun!
Canınızdan parçayı defnetmişsiniz siz. Gerçekten kardeş olsalardı size, doğum günü falan kutlamazlardı o gün. Önemli falan demeyin, çok mu önemli doğum günü kutlaması? Çocuk olsa neyse, heves etti bir pasta kestiler deriz. Karısının doğum günü diyorsunuz, kocaman kadın. O sene de erteleyiverselerdi madem, o akşam evinize gelip yarım saat görünselerdi size. Olmaz mıydı?
Şu saatten sonra ortalık karışsa ne olur, karışmasa ne olur? İş işten geçmiş. Sizin hesap vermeniz gereken bir durum yok.
Bebeğini kaybetmiş bir anneyi mevlüde, doğum gününe çağırıp gelmeyince de bik bik etmek de nesi hem? Ben olsam haya ederdim. Benim çocuğum sağ, onunki değil, acaba üzülür mü der çağıramazdım bile belki. Nispet yapar gibi ne o öyle ya? İnsanlardaki bu duyarsızlık ne olacak?
Söylemedim asla. Ailem dışında bir de yanımda olan ablam dediğim kuzenim dışında aileden kimse bilmiyor. Zaten gitmiyorum gelmiyorum. 30. Haftadan sonra sosyal medyaya sevdiğim arkadaşlarıma söyleme anında çektiğim videolar var onu paylaşacağım o zaman öğrenirler.Bence hamile oldugunu soyleme. İletisimi kes bu sekilde kavga edip kendini uzmemis olursun. Hic bir etkinligine davet etme onlar ederse de gitme. Gercekten kotu insanlarla hakettigi gibi davranmak gerek diye dusunuyorum.
Bebegini saglikla kucagina alirsin insallah.
Kaybınıza, acımoza. Çok, üzüldüm. Allah rahmet eylesin. Acınıza rağmen ılımşı olgun davranmışsınız. İçinizdeki kırgınlığı ifade etmeniz de çok iyi olmuş.. İnsanlar hata yapabilir ama şu yaptığına kırışdığım dedikten somra verdikleri cevap aslında önemli olan. Asıl yüzleri orda belli olur. İyi ki gitmemişsiniz. Ne yapmalıyıma gelince hiiiç takmayızn zor ama değmeyecek kişiler için canınızı sıkmaya değmez. Bu arada beneğinizi sağlıkşa, kolaylıkla ve mutlulıkla kucağınıza alın, inşaallah. Şuan sadeve ona odaklanıp hayatınozın tadını çıkarın. Siz ne kadar mutlu bebek dr o, kadar iyi olacak inşaallah. Ben benzer durumlardan en yakınlarımdan birini sildim. Mecburiyetler haricinde göeüşmüyorum..kafam rahat. Yaşadığınız hiç kolay değil ama ne mutlu rabbim yeniden bir bebek nasip etmiş. Sağlıkşa büyütün inşaallah. Değmeyecek kiöseye kafa yormayın. Söyleyeceğinizi söylemişsiniz küsen küssün kavgaya devam eden etsin duymayın. Herkes nasıl hayatını yaşıyor siz de yaşayın hayat kısa.Konumu bilmeyenler için özetleyeyim. 1 yaşında kızımı kaybettim. Doğdu erkendi doğumu 1900 Gr idi 2000 Gr olunca bana verilecekti. 3 gün sonra dediler. Beslerken ciğerine mama kaçırdılar boğuldu bitkisel hayata girdi. Hep yoğun bakımda kaldı 1 yıl 10 gün yaşadı ve vefat etti.
Şimdi konum burada başlıyor. Biraz uzun o yüzden özür dilerim vaktinizi aldığım için. Kızımın cenazesinin kalktığı gün kuzenim cenazeye gelmedi yengem de işten izin alamadığını söyledi. Böyle kapandı. Ama sonra cenaze akşamı karısına d.günü yapıp sayfalarca resim paylaştılar. Samimiydik kuzenlerimle hep çocukluğumuz birlikte geçti. Aynı sokakta büyüdük. Elbette d.günü kutlayablirler ( diğer kuzenim bunun bile yanlış olduğunu ölenin bizim cenazemiz onun yeğeni olduğunu söyleyerek benden çok kızdı.) Ben ise daha ılımlı davranmak istedim ama sosyal medyaya koymasalardı dedim. Bu benim acıma saygısızlık gibi geldi. İletişimi kestim.
Olayın üstünden 1.5 yıl geçti. Bu kuzenim bebeğinin mevlüdüne çağırdı kibarca reddettim gitmedim. Kızım öleli 5 ay falan olmuştu. Ama bunun dışında beni aramaz sormaz. Geçen gün de kızının d.günü için annemi aradı annem bendeydi. Beni sordu annem gelemeyeceğini söyledi. Daha ben olayı anlamadan beni aradı o an açmadım. Ancak çok öfkelendim. Psikologum değersiz hissetmiştim ve sizi kullanıyor gibi hissetmişsiniz bence öfkenizi söyleyin. Onlar da hatasını anlar dedi.
Bunun üstüne bana tekrar yazdı ve ben de "Teşekkürler. ben cenazeye veya evime gelmeyen kimsenin hiçbir sosyal aktivitesine katılmıyorum. Doğum günleri önemlidir. Şimdiden kutlu olsun. İyi akşamlar." Yazdım.
Sonra bana yalanlar söyledi. İşte gelmiş kapıdaymış falan ama yalan çünkü biz mezara lahit yaptırdık eniştem sabahtan oradaydı ve yoktu. yalanlarına kızınca en son bu doğum günü olayını söyledim. Dedim beni çok kırdınız. Ölen benim çocuğum ise senin de yeğenin sanardım değilmiş. Aynı gün yapmasaydınız. Ya da benim kulağıma gelmeseydi. Sanki hiç değerim yok gibiydi dedim. İşte evliliklerinin ilk yılıymış tabi kutlayacaklarmış. Bana senin Instagrama gireceğin aklıma gelmedi dedi... Kaldı ki ben görmesem eşim gördü. Ablam dediğim kuzenim görüp deli gibi öfkelendi. Hatta baya şey saydı o sonra onlara. Sağolsun kardeş gibi sardı beni. Ama başkası dedi bana diyip kimseyi zor durumda bırakmak istemedim.
Öyle zoruma gitti ki dediği ben ağladım. Eşim çok sinirlendi. Arayıp kavga etmek istedi. Onun çocuğu değerli karısı değerli benim değil mi dedi.
Bu arada amacı da ablasının bebeği olduğunda altın götürmüştüm. Sanırım benden onu getireyim diye her yere çağırdı.
Daha da bitmedi. Koca adam döndü annemi aradı tekrar. Anneme önce beni şikayet etmiş işte hiçbirşeye gelmiyor diye aslında Annem biliyor mu olanları diye annemi sorgulamış bakmış bilmiyor. Annem de yaptığınız ayıptı o size kırgın söylemiyor ama demiş.( Konuşmayı bilmediği için) Annem öyle diyince de İşte o ablam bana kırgın olduğunu bilmiyordum falan demiş. Ama bana biliyordum kırgın olduğunu olay kapansın diye çağırdım seni dedi. Ayrıca biliyordu. Çünkü büyük kuzenim ablasına bir sürü şey saymış. Bu kız neler çekti. Bi cenazesine saygınız olsaydı falan demiş... Yani ikili oynuyor. Annem önce inanmadı yazışmaları gönderince o da şok oldu.
İnsanların bu kadar kötü olmasına bencil olmasına anlam veremiyorum. Bu kadar ikili nasıl oynuyorlar. Benim aklım ermiyor artık.
En son instagram olayını yazınca ayıbına ayıp kattın benden uzak durun dedim... Ama olay büyüyecek yengem ablası falan karışacak ve ben uzak durmak istiyorum kavga etmek istemiyorum kendimi anlatmak da istemiyorum. Çok yorgunum zaten. Üstelik hamileyim ve onlar bunu bilmiyor. Acımı paylaşmayan insana sevincimi de söylemek istemedim. Sizce ne yapmalıyım ?
Dediğiniz gibi bebeklerin günahı yok, anne babalarının yaptıkları ayrı.Aynen böyle. Gitmediğim için büyük ihtimal kıskanıyor bizi ondan böyle yapıyor diyordur. Alakası yok. Bir sürü arkadaşımın bebeğine de gittim sevdim de. Bir de şöyle bir durum oldu bu olaydan sonra onun bebeği doğdu ve yoğun bakıma girdi. 1 hafta kaldı. O dönem ablasının kızının d.günü yapıldı o evde. Onu da bana bağladılar ah etti dediler kesin. Şimdi gitsem çocuk düşse gözü kaldı derler diye korkuyorum böyle insanlardan. Küçücük bebek ben niye ah edeyim ona. O yoğun bakıma girdi diye ben üzüldüm. Annesi babası birşey yaptı Allahım bebeğin suçu yok sen onunla sınama kimseyi diye.
Susup içinize dert koyacağınıza konuşum omlara dert olsun. Üzülmeye değmez ama üzülüyor tabi, insan istet istemezBaşkaları karışacak yengem ablası... Diğerleri... ve annem çok arkamda duran biri değil. Sen susmadın bak ortalık karıştı der diye korkuyorum. Hiç görüşmek istemiyorum mesela ben ölmüşüm gibi davransınlar.
Asla. Hastaneye ya da evime gelirlerse bile diyeceğim. 1.5 yıl oldu evladımı kaybedeli ona niye hiçbiriniz gelmedi. Sizin buraya gelmeniz kızıma ihanet umarım o affeder sizi. Benden geçtiniz artık diyeceğim.Dediğiniz gibi bebeklerin günahı yok, anne babalarının yaptıkları ayrı.
Size tavsiyem küçük bebeğinize odaklanın. Onun iyiliği için germeyin kendinizi, annenizle bile konuşmayın konuyu. Duymayın, görmeyin, yokmuş gibi davranın. Bebek doğunca da çağırmayın bile onları.
Işte bu yazdıklarınizi annenize aynen söyleyeceksiniz . Biraz düşünsün bunları . Ben evladimin acısıyla sinandim senin akrabalarinin keyfiyle de oynamam diye ekleyin bence .Hiçbiri umrumda değil. Konuşmasalar daha mutluyum. Anneme bunu desem ölüm haberini aldığımız akşam anneme gelmiş uğramış onu diyor. İyi de bana kimse gelmedi. Annem bunu anlamıyor kendi akrabaları olunca ne yapalım kavga mı edelim diyor. Kavga etmesin ama insan kızını üzen insanlara da bi durun bakalım siz benim evladıma değer vermediniz desin. 2 evladım var biri karnımda biri cennette ikisinin de arkasında hatalarıyla günahları ile dağ gibi duracağım..
Bu dediğimi durduk yere konuşup canınızı sıkmayın bu arada baktınız anneniz üzerinize geliyor lafını yapıştırın geçin kafanızda hiç bunları düşünüp kurmayın dediğim gibi her şeyden önemlisi sen ve bebeğinIşte bu yazdıklarınizi annenize aynen söyleyeceksiniz . Biraz düşünsün bunları . Ben evladimin acısıyla sinandim senin akrabalarinin keyfiyle de oynamam diye ekleyin bence .
o kadar iyi anlıyorum ki seni ...cocuk konusunda degıl ama annenın arkanda durmaması konusunda....ben annem arkamda durmadıgı ıcın ıkı aydır gorusmuyorum...bu konuda cok cektım...aynen benım de ıkı cocugum var...ahdım var ne olursa olsun arkalarında duracagım...Hiçbiri umrumda değil. Konuşmasalar daha mutluyum. Anneme bunu desem ölüm haberini aldığımız akşam anneme gelmiş uğramış onu diyor. İyi de bana kimse gelmedi. Annem bunu anlamıyor kendi akrabaları olunca ne yapalım kavga mı edelim diyor. Kavga etmesin ama insan kızını üzen insanlara da bi durun bakalım siz benim evladıma doeğer vermediniz desin. 2 evladım var biri karnımda biri cennette ikisinin de arkasında hatalarıyla günahları ile dağ gibi duracağım..
Verin şunların altınını da rahat etsinler çeneleri kapansın. 2 gün geç kutlasalar ölürlerdi doğum gününü, sanki bana düğün dernek.Konumu bilmeyenler için özetleyeyim. 1 yaşında kızımı kaybettim. Doğdu erkendi doğumu 1900 Gr idi 2000 Gr olunca bana verilecekti. 3 gün sonra dediler. Beslerken ciğerine mama kaçırdılar boğuldu bitkisel hayata girdi. Hep yoğun bakımda kaldı 1 yıl 10 gün yaşadı ve vefat etti.
Şimdi konum burada başlıyor. Biraz uzun o yüzden özür dilerim vaktinizi aldığım için. Kızımın cenazesinin kalktığı gün kuzenim cenazeye gelmedi yengem de işten izin alamadığını söyledi. Böyle kapandı. Ama sonra cenaze akşamı karısına d.günü yapıp sayfalarca resim paylaştılar. Samimiydik kuzenlerimle hep çocukluğumuz birlikte geçti. Aynı sokakta büyüdük. Elbette d.günü kutlayablirler ( diğer kuzenim bunun bile yanlış olduğunu ölenin bizim cenazemiz onun yeğeni olduğunu söyleyerek benden çok kızdı.) Ben ise daha ılımlı davranmak istedim ama sosyal medyaya koymasalardı dedim. Bu benim acıma saygısızlık gibi geldi. İletişimi kestim.
Olayın üstünden 1.5 yıl geçti. Bu kuzenim bebeğinin mevlüdüne çağırdı kibarca reddettim gitmedim. Kızım öleli 5 ay falan olmuştu. Ama bunun dışında beni aramaz sormaz. Geçen gün de kızının d.günü için annemi aradı annem bendeydi. Beni sordu annem gelemeyeceğini söyledi. Daha ben olayı anlamadan beni aradı o an açmadım. Ancak çok öfkelendim. Psikologum değersiz hissetmiştim ve sizi kullanıyor gibi hissetmişsiniz bence öfkenizi söyleyin. Onlar da hatasını anlar dedi.
Bunun üstüne bana tekrar yazdı ve ben de "Teşekkürler. ben cenazeye veya evime gelmeyen kimsenin hiçbir sosyal aktivitesine katılmıyorum. Doğum günleri önemlidir. Şimdiden kutlu olsun. İyi akşamlar." Yazdım.
Sonra bana yalanlar söyledi. İşte gelmiş kapıdaymış falan ama yalan çünkü biz mezara lahit yaptırdık eniştem sabahtan oradaydı ve yoktu. yalanlarına kızınca en son bu doğum günü olayını söyledim. Dedim beni çok kırdınız. Ölen benim çocuğum ise senin de yeğenin sanardım değilmiş. Aynı gün yapmasaydınız. Ya da benim kulağıma gelmeseydi. Sanki hiç değerim yok gibiydi dedim. İşte evliliklerinin ilk yılıymış tabi kutlayacaklarmış. Bana senin Instagrama gireceğin aklıma gelmedi dedi... Kaldı ki ben görmesem eşim gördü. Ablam dediğim kuzenim görüp deli gibi öfkelendi. Hatta baya şey saydı o sonra onlara. Sağolsun kardeş gibi sardı beni. Ama başkası dedi bana diyip kimseyi zor durumda bırakmak istemedim.
Öyle zoruma gitti ki dediği ben ağladım. Eşim çok sinirlendi. Arayıp kavga etmek istedi. Onun çocuğu değerli karısı değerli benim değil mi dedi.
Bu arada amacı da ablasının bebeği olduğunda altın götürmüştüm. Sanırım benden onu getireyim diye her yere çağırdı.
Daha da bitmedi. Koca adam döndü annemi aradı tekrar. Anneme önce beni şikayet etmiş işte hiçbirşeye gelmiyor diye aslında Annem biliyor mu olanları diye annemi sorgulamış bakmış bilmiyor. Annem de yaptığınız ayıptı o size kırgın söylemiyor ama demiş.( Konuşmayı bilmediği için) Annem öyle diyince de İşte o ablam bana kırgın olduğunu bilmiyordum falan demiş. Ama bana biliyordum kırgın olduğunu olay kapansın diye çağırdım seni dedi. Ayrıca biliyordu. Çünkü büyük kuzenim ablasına bir sürü şey saymış. Bu kız neler çekti. Bi cenazesine saygınız olsaydı falan demiş... Yani ikili oynuyor. Annem önce inanmadı yazışmaları gönderince o da şok oldu.
İnsanların bu kadar kötü olmasına bencil olmasına anlam veremiyorum. Bu kadar ikili nasıl oynuyorlar. Benim aklım ermiyor artık.
En son instagram olayını yazınca ayıbına ayıp kattın benden uzak durun dedim... Ama olay büyüyecek yengem ablası falan karışacak ve ben uzak durmak istiyorum kavga etmek istemiyorum kendimi anlatmak da istemiyorum. Çok yorgunum zaten. Üstelik hamileyim ve onlar bunu bilmiyor. Acımı paylaşmayan insana sevincimi de söylemek istemedim. Sizce ne yapmalıyım ?
Ya ben acımdan 2 büklüm olucam, annem karşıma geçip sussaydın ortalık karışmazdı diye vıdı vıdı edecek, ben daha ona ana diyecem öyle mi?Başkaları karışacak yengem ablası... Diğerleri... ve annem çok arkamda duran biri değil. Sen susmadın bak ortalık karıştı der diye korkuyorum. Hiç görüşmek istemiyorum mesela ben ölmüşüm gibi davransınlar.
Öncelikle başınız sağ olsun Allah başka acı vermesin sağlıkla alın bebegınızı kucağınıza inşallahKonumu bilmeyenler için özetleyeyim. 1 yaşında kızımı kaybettim. Doğdu erkendi doğumu 1900 Gr idi 2000 Gr olunca bana verilecekti. 3 gün sonra dediler. Beslerken ciğerine mama kaçırdılar boğuldu bitkisel hayata girdi. Hep yoğun bakımda kaldı 1 yıl 10 gün yaşadı ve vefat etti.
Şimdi konum burada başlıyor. Biraz uzun o yüzden özür dilerim vaktinizi aldığım için. Kızımın cenazesinin kalktığı gün kuzenim cenazeye gelmedi yengem de işten izin alamadığını söyledi. Böyle kapandı. Ama sonra cenaze akşamı karısına d.günü yapıp sayfalarca resim paylaştılar. Samimiydik kuzenlerimle hep çocukluğumuz birlikte geçti. Aynı sokakta büyüdük. Elbette d.günü kutlayablirler ( diğer kuzenim bunun bile yanlış olduğunu ölenin bizim cenazemiz onun yeğeni olduğunu söyleyerek benden çok kızdı.) Ben ise daha ılımlı davranmak istedim ama sosyal medyaya koymasalardı dedim. Bu benim acıma saygısızlık gibi geldi. İletişimi kestim.
Olayın üstünden 1.5 yıl geçti. Bu kuzenim bebeğinin mevlüdüne çağırdı kibarca reddettim gitmedim. Kızım öleli 5 ay falan olmuştu. Ama bunun dışında beni aramaz sormaz. Geçen gün de kızının d.günü için annemi aradı annem bendeydi. Beni sordu annem gelemeyeceğini söyledi. Daha ben olayı anlamadan beni aradı o an açmadım. Ancak çok öfkelendim. Psikologum değersiz hissetmiştim ve sizi kullanıyor gibi hissetmişsiniz bence öfkenizi söyleyin. Onlar da hatasını anlar dedi.
Bunun üstüne bana tekrar yazdı ve ben de "Teşekkürler. ben cenazeye veya evime gelmeyen kimsenin hiçbir sosyal aktivitesine katılmıyorum. Doğum günleri önemlidir. Şimdiden kutlu olsun. İyi akşamlar." Yazdım.
Sonra bana yalanlar söyledi. İşte gelmiş kapıdaymış falan ama yalan çünkü biz mezara lahit yaptırdık eniştem sabahtan oradaydı ve yoktu. yalanlarına kızınca en son bu doğum günü olayını söyledim. Dedim beni çok kırdınız. Ölen benim çocuğum ise senin de yeğenin sanardım değilmiş. Aynı gün yapmasaydınız. Ya da benim kulağıma gelmeseydi. Sanki hiç değerim yok gibiydi dedim. İşte evliliklerinin ilk yılıymış tabi kutlayacaklarmış. Bana senin Instagrama gireceğin aklıma gelmedi dedi... Kaldı ki ben görmesem eşim gördü. Ablam dediğim kuzenim görüp deli gibi öfkelendi. Hatta baya şey saydı o sonra onlara. Sağolsun kardeş gibi sardı beni. Ama başkası dedi bana diyip kimseyi zor durumda bırakmak istemedim.
Öyle zoruma gitti ki dediği ben ağladım. Eşim çok sinirlendi. Arayıp kavga etmek istedi. Onun çocuğu değerli karısı değerli benim değil mi dedi.
Bu arada amacı da ablasının bebeği olduğunda altın götürmüştüm. Sanırım benden onu getireyim diye her yere çağırdı.
Daha da bitmedi. Koca adam döndü annemi aradı tekrar. Anneme önce beni şikayet etmiş işte hiçbirşeye gelmiyor diye aslında Annem biliyor mu olanları diye annemi sorgulamış bakmış bilmiyor. Annem de yaptığınız ayıptı o size kırgın söylemiyor ama demiş.( Konuşmayı bilmediği için) Annem öyle diyince de İşte o ablam bana kırgın olduğunu bilmiyordum falan demiş. Ama bana biliyordum kırgın olduğunu olay kapansın diye çağırdım seni dedi. Ayrıca biliyordu. Çünkü büyük kuzenim ablasına bir sürü şey saymış. Bu kız neler çekti. Bi cenazesine saygınız olsaydı falan demiş... Yani ikili oynuyor. Annem önce inanmadı yazışmaları gönderince o da şok oldu.
İnsanların bu kadar kötü olmasına bencil olmasına anlam veremiyorum. Bu kadar ikili nasıl oynuyorlar. Benim aklım ermiyor artık.
En son instagram olayını yazınca ayıbına ayıp kattın benden uzak durun dedim... Ama olay büyüyecek yengem ablası falan karışacak ve ben uzak durmak istiyorum kavga etmek istemiyorum kendimi anlatmak da istemiyorum. Çok yorgunum zaten. Üstelik hamileyim ve onlar bunu bilmiyor. Acımı paylaşmayan insana sevincimi de söylemek istemedim. Sizce ne yapmalıyım ?
Aslında öfkeli değilim ama ben uzak durmak istedikçe her yerden çıkıyorlar. Akraba akbaba misaliymiş. En sonunda net söyledim. belki bundan sonra karşıma çıkmazlar.Sizi hatırladım. Çok sevindim gebeliğinize. Ancak bu kadar öfkeli olmayın lütfen. Karnınızdaki bebek de sizin yaşadıklarınızı kodluyor çünkü. O densiz insanlar yüzünden çocuğuza zarar vermeyin.